This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62012CA0081
Case C-81/12: Judgment of the Court (Third Chamber) of 25 April 2013 (request for a preliminary ruling from the Curtea de Apel București — Romania) — Asociația ACCEPT v Consiliul Național pentru Combaterea Discriminării (Social policy — Equal treatment in employment and occupation — Directive 2000/78/EC — Articles 2(2)(a), 10(1) and 17 — Prohibition of discrimination on grounds of sexual orientation — Concept of ‘facts from which it may be presumed that there has been discrimination’ — Modified burden of proof — Effective, proportionate and dissuasive sanctions — Person presenting himself and being perceived by public opinion as playing a leading role in a professional football club — Public statements ruling out the recruitment of a footballer presented as being homosexual)
Sprawa C-81/12: Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 25 kwietnia 2013 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Curtea de Apel București — Rumunia) — Asociația ACCEPT przeciwko Consiliul Național pentru Combaterea Discriminării (Polityka społeczna — Równość traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy — Dyrektywa 2000/78/WE — Artykuł 2 ust. 2 lit. a), art. 10 ust. 1 i art. 17 — Zakaz dyskryminacji ze względu na orientację seksualną — Pojęcie faktów, które nasuwają przypuszczenie o zaistnieniu dyskryminacji — Dostosowanie ciężaru dowodu — Skuteczne, proporcjonalne i dolegliwe sankcje — Osoba tytułująca się dyrektorem zawodowego klubu piłkarskiego i za niego uważana przez opinię publiczną — Oświadczenia publiczne wykluczające rekrutację piłkarza określanego jako homoseksualista)
Sprawa C-81/12: Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 25 kwietnia 2013 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Curtea de Apel București — Rumunia) — Asociația ACCEPT przeciwko Consiliul Național pentru Combaterea Discriminării (Polityka społeczna — Równość traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy — Dyrektywa 2000/78/WE — Artykuł 2 ust. 2 lit. a), art. 10 ust. 1 i art. 17 — Zakaz dyskryminacji ze względu na orientację seksualną — Pojęcie faktów, które nasuwają przypuszczenie o zaistnieniu dyskryminacji — Dostosowanie ciężaru dowodu — Skuteczne, proporcjonalne i dolegliwe sankcje — Osoba tytułująca się dyrektorem zawodowego klubu piłkarskiego i za niego uważana przez opinię publiczną — Oświadczenia publiczne wykluczające rekrutację piłkarza określanego jako homoseksualista)
Dz.U. C 171 z 15.6.2013, p. 8–8
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
15.6.2013 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 171/8 |
Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 25 kwietnia 2013 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Curtea de Apel București — Rumunia) — Asociația ACCEPT przeciwko Consiliul Național pentru Combaterea Discriminării
(Sprawa C-81/12) (1)
(Polityka społeczna - Równość traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy - Dyrektywa 2000/78/WE - Artykuł 2 ust. 2 lit. a), art. 10 ust. 1 i art. 17 - Zakaz dyskryminacji ze względu na orientację seksualną - Pojęcie faktów, które nasuwają przypuszczenie o zaistnieniu dyskryminacji - Dostosowanie ciężaru dowodu - Skuteczne, proporcjonalne i dolegliwe sankcje - Osoba tytułująca się dyrektorem zawodowego klubu piłkarskiego i za niego uważana przez opinię publiczną - Oświadczenia publiczne wykluczające rekrutację piłkarza określanego jako homoseksualista)
2013/C 171/14
Język postępowania: rumuński
Sąd odsyłający
Curtea de Apel București
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Asociația ACCEPT
Strona pozwana: Consiliul Național pentru Combaterea Discriminării
Przedmiot
Wniosek o wydania orzeczenia w trybie prejudycjalnym — Curtea de Apel București — Wykładnia art. 2 ust. 2 lit. a), art. 10 ust. 1 i art. 17 dyrektywy Rady 2000/78/WE z dnia 27 listopada 2000 r. ustanawiającej ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy (Dz.U. L 303, s. 16) — Dyskryminujące kryteria selekcji personelu klubu piłkarskiego związane z orientacją seksualną — Stosowanie dyrektywy w przypadku dyskryminujących oświadczeń w prasie przy braku faktycznej procedury rekrutacji — Fakty, które nasuwają przypuszczenie o zaistnieniu bezpośredniej i pośredniej dyskryminacji — Ciężar dowodu — System sankcji mających zastosowanie w przypadku nieprzestrzegania przepisów — Dopuszczalność krajowego ustawodawstwa stojącego na przeszkodzie wymierzeniu kary za wykroczenie po upływie sześciomiesięcznego terminu przedawnienia — Obowiązek wymierzenia skutecznej, proporcjonalnej i dolegliwej sankcji
Sentencja
1) |
Artykuł 2 ust. 2 i art. 10 ust. 1 dyrektywy Rady 2000/78/WE z dnia 27 listopada 2000 r. ustanawiającej ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy należy interpretować w ten sposób, że okoliczności takie jak leżące u źródeł sporu w postępowaniu głównym można uznać za „fakty, które nasuwają przypuszczenie o zaistnieniu […] dyskryminacji”, w odniesieniu do zawodowego klubu piłkarskiego, gdy rozpatrywane oświadczenia pochodzą od osoby tytułującej się głównym dyrektorem tego klubu i za niego uważanej zarówno w mediach, jak i przez społeczeństwo, choć niekoniecznie ma ona zdolność do czynności prawnych w zakresie zobowiązywania lub reprezentowania tego klubu w sprawach zatrudnienia. |
2) |
Artykuł 10 ust. 1 dyrektywy 2000/78 należy interpretować w ten sposób, iż przy założeniu uznania okoliczności takich jak leżące u źródeł sporu w postępowaniu głównym za „fakty, które nasuwają przypuszczenie o zaistnieniu […] dyskryminacji” ze względu na orientację seksualną w toku rekrutacji piłkarzy przez zawodowy klub piłkarski, ciężar dowodu, dostosowany w art. 10 ust. 1 dyrektywy 2000/78, nie prowadzi do tego, że wymagany jest dowód niemożliwy do przedstawienia bez naruszenia prawa do poszanowania życia prywatnego. |
3) |
Artykuł 17 dyrektywy 2000/78 należy interpretować w ten sposób, że stoi on na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu, na mocy którego w przypadku ustalenia dyskryminacji ze względu na orientację seksualną w rozumieniu tej dyrektywy możliwe jest tylko wydanie upomnienia takiego jak rozpatrywane w postępowaniu głównym, gdy takie ustalenie następuje po upływie sześciomiesięcznego terminu przedawnienia biegnącego od dnia, w którym nastąpiły okoliczności faktyczne, jeżeli na podstawie tegoż uregulowania taka dyskryminacja nie jest karana na zasadach materialnych i proceduralnych, które nadają karze charakter skuteczny, proporcjonalny oraz dolegliwy. Do sądu odsyłającego należy dokonanie oceny, czy tak jest w przypadku uregulowania rozpatrywanego w postępowaniu głównym, i w razie potrzeby dokonanie wykładni prawa krajowego tak dalece, jak jest to możliwe, w świetle brzmienia i celu wspomnianej dyrektywy, by osiągnąć przewidziany w niej rezultat. |