1)

Czy rozporządzenie (WE) nr 2195/2002 [Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 listopada 2002 r. w sprawie Wspólnego Słownika Zamówień (CPV)] (1), zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 213/2008 [z dnia 28 listopada 2007 r. zmieniającym rozporządzenie (WE) nr 2195/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie Wspólnego Słownika Zamówień (CPV) (2) oraz dyrektywy 2004/17/WE (3) i 2004/18/WE (4) Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczące procedur udzielania zamówień publicznych w zakresie zmiany CPV] należy interpretować w ten sposób, że wynajem pojazdów przeznaczonych do transportu osób bez kierowcy nie jest objęty zakresem grupy 601 Wspólnego Słownika Zamówień (CPV), lecz zakresem grupy 341 Wspólnego Słownika Zamówień (CPV) z kodem ze słownika uzupełniającego PA01–7 Wynajem, w celu uzupełnienia opisu, której to grupy nie dotyczy kod PB04–7 Bez kierowcy ze słownika uzupełniającego CPV, wobec czego z kodów z grupy 341 Wspólnego Słownika Zamówień (CPV) w związku z kodem PA01–7 Wynajem ze słownika uzupełniającego CPV wynika, że wynajem pojazdów przeznaczonych do transportu osób bez kierowcy należy uznać za zamówienie na dostawy, a nie za zamówienie na usługi, a w konsekwencji – w przypadku gdy główny element inwestycji wykonawcy w wykonanie projektu dotyczącego ustanowienia publicznego systemu wynajmu i wspólnego użytkowania pojazdów elektrycznych polega na dostawie pojazdów elektrycznych i inwestycja ta jest również większa niż inwestycja instytucji zamawiającej w wykonanie projektu – kryterium „usługi”, o którym mowa w art. 5 pkt 1 lit. b) dyrektywy [Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/23/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie udzielania koncesji] (5) nie jest spełnione, a zatem zamówienie na wykonanie tego projektu nie jest koncesją na usługi w rozumieniu art. 5 pkt 1 lit. b) dyrektywy 2014/23?

2)

Czy zawarte w art. 5 pkt 1 lit. b) dyrektywy 2014/23/UE pojęcie „świadczenie usług […] i zarządzanie […] usługami” należy interpretować w ten sposób, że:

3)

Czy zawarte w art. 8 ust. 2 akapit pierwszy dyrektywy 2014/23/UE pojęcie „całkowity obrót koncesjonariusza wytworzony podczas okresu obowiązywania umowy, bez VAT, oszacowany przez instytucję zamawiającą lub podmiot zamawiający, z tytułu wynagrodzenia za […] usługi będące przedmiotem koncesji” należy interpretować w ten sposób, że „całkowity obrót koncesjonariusza” obejmuje również płatności dokonywane przez użytkowników na rzecz samego koncesjonariusza i że w związku z tym płatności te również stanowią „wynagrodzeni[e] za […] usługi będące przedmiotem koncesji”?

4)

Czy art. 8 ust. 1 dyrektywy 2014/23/UE należy interpretować w ten sposób, że dyrektywa 2014/23/UE ma zastosowanie w sytuacji, gdy wartość inwestycji lub wartości inwestycji i kosztów poniesionych przez wykonawcę w ramach koncesji na usługi lub poniesionych przez wykonawcę i instytucję zamawiającą w ramach koncesji na usługi przewyższa (w sposób oczywisty) wartość 5 350 000 EUR bez VAT?

5)

Czy art. 38 ust. 1 dyrektywy 2014/23/UE należy interpretować w ten sposób, że zezwala on instytucji zamawiającej na narzucenie warunku udziału dotyczącego działalności zawodowej oraz na zobowiązanie wykonawców do przedstawienia dowodów spełnienia takiego warunku zgodnie również z rozporządzeniem wykonawczym 2015/1986 [z dnia 11 listopada 2015 r. ustanawiającym standardowe formularze do publikacji ogłoszeń w dziedzinie zamówień publicznych i uchylającym rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 842/2011] (7) oraz sprostowaniem [do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/1986 (8) z dnia 11 listopada 2015 r. ustanawiającego standardowe formularze do publikacji ogłoszeń w dziedzinie zamówień publicznych i uchylającego rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 842/2011], w którym to rozporządzeniu wykonawczym w załączniku XXI ustanowiono ogłoszenie o koncesji (formularz standardowy 24) zawierające także sekcję III.1.1. Zdolność do prowadzenia działalności zawodowej, w tym wymogi związane z wpisem do rejestru zawodowego lub handlowego?

6)

W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie piąte, czy art. 38 ust. 1 dyrektywy 2014/23/UE w związku z zasadami równego traktowania i niedyskryminacji, które są ustanowione w art. 3 ust. 1 dyrektywy 2014/23/UE, należy interpretować w ten sposób, że przy określaniu warunku udziału dotyczącego działalności zawodowej instytucja zamawiająca może powołać się na dane krajowe NACE 77.110 w celu opisu działalności Wynajem i dzierżawa samochodów osobowych i furgonetek, które to dane krajowe mają takie samo znaczenie jak przepisy rozporządzenia 1893/2006 [Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej NACE Rev. 2 i zmieniającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 3037/90 oraz niektóre rozporządzenia WE w sprawie określonych dziedzin statystycznych] (9), zawarte w załączniku I, NACE Rev. 2, klasa 77.11 Wynajem i dzierżawa samochodów osobowych i furgonetek?

7)

W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie piąte, czy art. 38 ust. 1 dyrektywy 2014/23/UE, w szczególności w zakresie, w jakim dotyczy on wymogu proporcjonalności, w związku z zasadami równego traktowania i niedyskryminacji, które są ustanowione w art. 3 ust. 1 dyrektywy 2014/23/UE, należy interpretować w ten sposób, że instytucja zamawiająca może wymagać, by warunek dotyczący rejestracji prowadzenia działalności polegającej na wynajmie i dzierżawie samochodów osobowych i furgonetek był spełniony przez każdego z partnerów?

8)

Czy art. 2 ust. 1 pkt 8 dyrektywy 2014/24/UE należy interpretować w ten sposób, że chodzi o zamówienie publiczne na dostawy, w przypadku gdy (w zależności od wartości inwestycji wykonawcy) istotna część przyszłego stosunku umownego między gminą a wykonawcą jest związana z wynajmem i wspólnym użytkowaniem pojazdów elektrycznych przeznaczonych dla użytkowników publicznego systemu wynajmu i wspólnego użytkowania pojazdów elektrycznych, w ramach którego to stosunku umownego gmina nie inwestuje bezpośrednio w realizację projektu ustanowienia publicznego systemu wynajmu i wspólnego użytkowania pojazdów elektrycznych poprzez zapłatę środków pieniężnych na rzecz wykonawcy, lecz pośrednio poprzez zrzeczenie się opłat za parkowanie przez okres 20 lat oraz poprzez zapewnienie regularnego utrzymania miejsc parkingowych, a wartość tej inwestycji przekracza łącznie wartość, o której mowa w art. 4 lit. b) lub c) dyrektywy 2014/24/UE w świetle rozporządzenia delegowanego [Komisji (UE) 2019/1828 z dnia 30 października 2019 r. zmieniającego dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/24/UE w odniesieniu do progów dotyczących zamówień publicznych na dostawy, usługi i roboty budowlane oraz konkursów] (10), jednakże ta inwestycja gminy jest (znacząco) niższa zarówno od całkowitej inwestycji wykonawcy w projekt ustanowienia publicznego systemu wynajmu i wspólnego użytkowania pojazdów elektrycznych, jak i od inwestycji wykonawcy w część projektu dotyczącą pojazdów elektrycznych, niezależnie od okoliczności, że użytkownicy będą płacić wykonawcy za korzystanie z pojazdów elektrycznych oraz że od popytu ze strony użytkowników zależy, czy wykonawca będzie w stanie uzyskać wystarczające dochody, aby wykazać sukces finansowy ustanowienia publicznego systemu wynajmu i wspólnego użytkowania pojazdów elektrycznych, w związku z czym wykonawca ponosi ryzyko operacyjne realizacji projektu, co stanowi cechę koncesji na usługi w rozumieniu art. 5 pkt 1 lit. b) dyrektywy 2014/23/UE, a nie zamówienia publicznego w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 5 dyrektywy 2014/24/UE?

9)

Czy art. 3 ust. 4 akapit trzeci dyrektywy 2014/24/UE należy interpretować w ten sposób, że stanowi on podstawę prawną do zastosowania systemu przewidzianego w dyrektywie 2014/24/UE dla celów udzielenia przyszłego zamówienia między gminą a wykonawcą, dotyczącego projektu ustanowienia publicznego systemu wynajmu i wspólnego użytkowania pojazdów elektrycznych, gdyż zamówienie to należy uznać za zamówienie mieszane, zawierające elementy zamówienia publicznego na dostawy i usługi oraz koncesji na usługi, z uwagi na to, że wartość inwestycji gminy w wykonanie tego projektu przekracza wartość, o której mowa w art. 4 lit. c) dyrektywy 2014/24/UE, w świetle rozporządzenia delegowanego 2019/1828?

10)

Czy art. 58 ust. 1 i 2 dyrektywy 2014/24/UE w związku z zasadami równego traktowania i niedyskryminacji, które są ustanowione w art. 18 ust. 1 dyrektywy 2014/24/UE, należy interpretować w ten sposób, że przy określaniu warunku udziału dotyczącego działalności zawodowej instytucja zamawiająca może powołać się na dane krajowe NACE 77.110 w celu opisania działalności Wynajem i dzierżawa samochodów osobowych i furgonetek, które to dane krajowe mają takie samo znaczenie jak przepisy rozporządzenia 1893/2006 zawarte w jego załączniku I, NACE Rev. 2, klasa 77.11 Wynajem i dzierżawa samochodów osobowych i furgonetek?

11)

Czy art. 58 ust. 1 dyrektywy 2014/24/UE, w szczególności w zakresie, w jakim dotyczy on wymogu proporcjonalności, oraz art. 58 ust. 2 dyrektywy 2014/24/UE w związku z zasadami równego traktowania, niedyskryminacji i proporcjonalności, które są ustanowione w art. 18 ust. 1 dyrektywy 2014/24/UE, należy interpretować w ten sposób, że instytucja zamawiająca może wymagać, by warunek dotyczący rejestracji prowadzenia działalności polegającej na wynajmie i dzierżawie samochodów osobowych i furgonetek był spełniony przez każdego z partnerów?