1.1

Artykułem 3 ust. 3 TUE, art. 11 i 191 TFUE i z polityką Unii w dziedzinie środowiska i zmian klimatu. Wymóg powrotu do bazy eksploatacyjnej zwiększy liczbę pojazdów bez ładunku na drogach europejskich, a także ilość emisji CO2 i zanieczyszczenie środowiska. Instytucje Unii przyjmując zaskarżony przepis, nie uwzględniły środków dotyczących polityki Unii Europejskiej w dziedzinie środowiska i polityki w dziedzinie zmian klimatu w szczególności wymogów odnoszących się do ochrony środowiska i celów ochrony środowiska wspieranych w Europejskim Zielonym Ładzie i potwierdzonych przez Radę Europejską.

1.2

Artykułem 26 TFUE i ogólną zasadą niedyskryminacji. Zaskarżony przepis jest środkiem protekcjonistycznym, poprzez który wprowadzono podział rynku przewozów Unii, ograniczenie konkurencji i ustanowiono dyskryminacyjny system wobec przewoźników w państwach członkowskich położonych na obrzeżach geograficznych Unii Europejskiej (peryferyjne państwa członkowskie). Poprzez ten środek sektor międzynarodowego transportu drogowego jest narażony na dyskryminację w porównaniu z innymi sektorami transportu.

1.3

Artykułem 91 ust. 2 i art. 94 TFUE. Instytucje Unii były zobowiązane uwzględnić okoliczność, że zaskarżony przepis będzie miał szczególnie duży wpływ na jakość życia i poziom zatrudnienia w peryferyjnych państwach członkowskich Unii Europejskiej i będzie wpływał w szczególnie negatywny sposób na sytuację gospodarczą przewoźników mających siedzibę na peryferiach; jednakże instytucje Unii nie wypełniły tego obowiązku.

1.4

Zasadami prawidłowej procedury prawodawczej, ze względu na przyjęcie zaskarżonego przepisu bez żadnej oceny co do jego skutków i bez właściwej oceny jego negatywnych konsekwencji społecznych i gospodarczych oraz jego oddziaływania na środowisko.

1.5

Zasadą proporcjonalności, ze względu na to, że ustanowiony wymóg regularnego powrotu pojazdów jest w sposób oczywisty środkiem nieproporcjonalnym i niewłaściwym do osiągnięcia publicznie ogłoszonego celu, mianowicie zwalczaniu wykorzystywania tak zwanych firm „skrzynek pocztowych”.

2.1

Artykułem 3 ust. 3 TUE oraz art. 11 i 191 TFUE, ponieważ obowiązkowy czterodniowy okres powstrzymania się od działalności po przewozie kabotażowym zwiększy ruch pojazdów bez ładunku na drogach Unii Europejskiej i spowoduje zwiększone emisje CO2 oraz zanieczyszczenie środowiska. Zaskarżony przepis jest z tego powodu sprzeczny z potwierdzonym w traktatach wymogiem, że przy wdrażaniu polityki transportowej Unii Europejskiej należy uwzględnić wymogi ochrony środowiska i cele Europejskiego Zielonego Ładu.

2.2

Artykułem 26 TFUE i zasadą niedyskryminacji. Czterodniowy okres, w trakcie którego nie można prowadzić działalności po przewozie kabotażowym, wprowadza ograniczenia w odniesieniu do funkcjonowania rynku wewnętrznego i w odniesieniu do efektywności łańcucha logistycznego. Podział rynku przewozów drogowych spowodował dyskryminację małych państw członkowskich i państw położonych na peryferiach Unii Europejskiej, jednocześnie przysparzając bezprawną i nieuzasadnioną korzyść dużym państwom członkowskim położonym w centrum Unii, jedynie ze względu na ich położenie geograficzne.

2.3

Artykułem 91 ust. 2 i art. 94 TFUE, ze względu na to, że zaskarżony przepis został przyjęty bez uwzględnienia negatywnych skutków dla sytuacji gospodarczej przewoźników z małych państw członkowskich i z państw członkowskich położonych na peryferiach Unii Europejskiej oraz dla jakości życia i poziomu zatrudnienia w tych państwach członkowskich.

2.4

Zasadami prawidłowej procedury prawodawczej, ze względu na to, że zaskarżony przepis został przyjęty bez oceny co do jego skutków i bez właściwej oceny jego negatywnych konsekwencji społecznych i gospodarczych oraz jego oddziaływania na środowisko;

2.5

Zasadami proporcjonalności, ze względu na to, że czterodniowy okres, w którym nie można prowadzić działalności po przewozie kabotażowym jest niewłaściwym środkiem, który jest nieproporcjonalny do zamierzonego celu służącego wyjaśnieniu zasad regulujących kabotaż i rozszerzeniu skuteczności wprowadzenia ich w życie.