1)

Czy Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej jest właściwy do dokonywania wykładni Przepisów ujednoliconych o umowie użytkowania infrastruktury w międzynarodowej komunikacji kolejowej (zwanych dalej „CUI”; załącznik E do Konwencji o międzynarodowym przewozie kolejami, zwanej dalej „COTIF” (1))?

2)

W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie pierwsze:

Czy art. 8 § 1 lit. b) CUI należy interpretować w ten sposób, że zakresem uregulowanej w nim odpowiedzialności zarządzającego za szkody materialne objęte są także koszty ponoszone przez przewoźnika na skutek tego, iż, z uwagi na uszkodzenie własnych lokomotyw, musi korzystać z wynajętych lokomotyw zastępczych?

3)

W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie pierwsze i przeczącej na pytanie drugie:

4)

Czy art. 4 i art. 19 § 1 CUI należy interpretować w ten sposób, że strony umowy mogą skutecznie rozszerzyć swoją odpowiedzialność przez ogólne odwołanie do prawa krajowego, zgodnie z którym zakres odpowiedzialności jest wprawdzie szerszy, ale przesłanką odpowiedzialności – odmiennie niż w przypadku obiektywnej odpowiedzialności ponoszonej na podstawie CUI – jest wina?