EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62019CN0386

Sprawa C-386/19 P: Odwołanie od wyroku Sądu (pierwsza izba w składzie powiększonym) wydanego w dniu 6 marca 2019 r. w sprawie T-289/15, Hamas/Rada, wniesione w dniu 16 maja 2019 r. przez Hamas

Dz.U. C 220 z 1.7.2019, p. 27–28 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

1.7.2019   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 220/27


Odwołanie od wyroku Sądu (pierwsza izba w składzie powiększonym) wydanego w dniu 6 marca 2019 r. w sprawie T-289/15, Hamas/Rada, wniesione w dniu 16 maja 2019 r. przez Hamas

(Sprawa C-386/19 P)

(2019/C 220/33)

Język postępowania: francuski

Strony

Wnoszący odwołanie: Hamas (przedstawiciel: adwokat L. Glock)

Druga strona postępowania: Rada Unii Europejskiej, Komisja Europejska

Żądania wnoszącego odwołanie

uchylenie wyroku z dnia 6 marca 2019 r., Hamas/Rada, T-289/15;

wydanie prawomocnego orzeczenia w przedmiocie kwestii objętych odwołaniem;

obciążenie Rady kosztami postępowania przed Sądem i Trybunałem.

Zarzuty i główne argumenty

Wnoszący odwołanie podnosi cztery zarzuty na poparcie odwołania.

Po pierwsze, orzekając, że okoliczności faktyczne wskazane w pkt 15 załącznika A i w pkt 17 załącznika B do przedstawienia uzasadnienia aktów z marca 2015 r. zostały powołane samodzielnie przez Radę, Sąd przeinaczył znaczenie dokumentów zawartych w aktach sprawy, zastąpił własnym uzasadnieniem uzasadnienie autora zaskarżonych aktów, naruszył obowiązek uzasadnienia orzeczenia i pozbawił skarżącego możliwości przygotowania obrony.

Po drugie, Sąd naruszył art. 1 ust. 4 wspólnego stanowiska 2001/931, przyjmując, że decyzja organu administracji została przyjęta przez właściwą władzę w rozumieniu tego przepisu, podczas gdy decyzja ta nigdy nie stanowiła przedmiotu kontroli sądu.

Po trzecie, Sąd naruszył art. 1 ust. 4 wspólnego stanowiska 2001/93, art. 296 TFUE, prawo do obrony i prawo do skutecznej ochrony sądowej skarżącego, orzekając, że decyzja brytyjska stanowi decyzję o wymierzeniu sankcji karnych i że Rada miała w konsekwencji obowiązek odniesienia się w miarę możliwości do oceny organu, który ją przyjął.

Po czwarte, orzekając, że Hamas i Hamas IDQ stanowią jeden podmiot, Sąd naruszył reguły związane z ciężarem dowodu, uwzględnił poprawienie uzasadnienia przez Radę w toku instancji, uwzględnił dowody bez zbadania, czy są rzetelne, naruszył kontradyktoryjny charakter debaty dotyczącej okoliczności faktycznych, przeinaczył materiały zawarte w aktach sprawy i naruszył zasadę niezależności postępowań.


Top