Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62018TN0750

Sprawa T-750/18: Skarga wniesiona w dniu 21 grudnia 2018 r. – Briois / Parlament

Dz.U. C 82 z 4.3.2019, p. 58–59 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

4.3.2019   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 82/58


Skarga wniesiona w dniu 21 grudnia 2018 r. – Briois / Parlament

(Sprawa T-750/18)

(2019/C 82/70)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Steeve Briois (Hénin-Beaumont, Francja) (przedstawiciel: adwokat F. Wagner)

Strona pozwana: Parlament Europejski

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

stwierdzenie nieważności decyzji Parlamentu Europejskiego z dnia 24 października 2018 r. w sprawie wniosku o uchylenie immunitetu Steeve’a Briois (2018/2075 IMM) dotyczącej przyjęcia sprawozdania przez komisję prawną A8-0349/2018;

obciążenie Parlamentu Europejskiego kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.

1.

Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia art. 8 Protokołu (nr 7) w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej (zwanego dalej „protokołem”) w zakresie, w jakim wypowiedź S. Brioisa, w sprawie której toczy się postępowanie karne w jego państwie członkowskim pochodzenia, stanowi opinię wyrażoną w ramach wykonywania przez niego funkcji parlamentarnych w rozumieniu tego przepisu.

2.

Zarzut drugi dotyczący naruszenia art. 9 protokołu z uwagi na to, że przyjmując decyzję o uchyleniu immunitetu S. Brioisa, Parlament naruszył zarówno literę, jak i ducha tego przepisu, skutkiem czego owa decyzja jest nieważna.

3.

Zarzut trzeci dotyczący naruszenia zasad równego traktowania i dobrej administracji.

Po pierwsze, skarżący uważa, że Parlament naruszył w odniesieniu do niego zasadę równego traktowania, traktując go inaczej niż posłów w porównywalnych sytuacjach i że w związku z tym naruszył on również zasadę dobrej administracji, która wymaga od właściwej instytucji starannego i bezstronnego zbadania wszystkich istotnych elementów danej sprawy.

Po drugie, skarżący uważa, że wiele wskazówek daje podstawę do przyjęcia, że w jego wypadku mamy do czynienia z fumus persecutionis.


Top