—

stwierdzenie, że niniejsza skarga jest dopuszczalna i zasadna;

—

tytułem żądania głównego, stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 20 czerwca 2018 r. dotyczącej domniemanej pomocy państwa SA.44888, która została przyznana przez Wielkie Księstwo Luksemburga na rzecz Engie;

—

tytułem żądania ewentualnego, stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 20 czerwca 2018 r. dotyczącej domniemanej pomocy państwa SA.44888, która została przyznana przez Wielkie Księstwo Luksemburga na rzecz Engie w zakresie, w jakim Komisja nakazuje odzyskanie przyznanej pomocy;

—

obciążenie Komisji kosztami postępowania.

1.

Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia artykułu 107 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) przez to, że Komisja nie wykazała selektywnego charakteru środków będących przedmiotem sporu.

2.

Zarzut drugi dotyczący naruszenia artykułu 107 TFUE przez to, że Komisja nie wykazała zaistnienia jakiejkolwiek korzyści na rzecz Engie.

3.

Zarzut trzeci dotyczący naruszenia artykułów 4 i 5 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE) przez to, że Komisja rzeczywiście dokonuje ukrytej harmonizacji podatkowej.

4.

Zarzut czwarty dotyczący naruszenia rozporządzenia Rady (UE) 2015/1589 z dnia 13 lipca 2015 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania art. 108 TFUE (Dz.U. 2015, L 248, s. 9) oraz prawa do obrony.

5.

Zarzut piąty, podniesiony posiłkowo, dotyczący naruszenia art. 16 wyżej wymienionego rozporządzenia 2015/1589 przez to, że Komisja nakazała odzyskanie przyznanej pomocy z naruszeniem podstawowych zasad prawa Unii Europejskiej.