Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62018TA0616

    Sprawa T-616/18: Wyrok Sądu z dnia 2 lutego 2022 r. – Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo /Komisja (Zobowiązania Gazpromu) [Konkurencja – Nadużycie pozycji dominującej – Rynki gazu w Europie Środkowo-Wschodniej – Decyzja uznająca za wiążące indywidualne zobowiązania zaproponowane przez przedsiębiorstwo – Artykuł 9 rozporządzenia (WE) nr 1/2003 – Adekwatny charakter zobowiązań w świetle zastrzeżeń w zakresie konkurencji zidentyfikowanych początkowo w piśmie w sprawie przedstawienia zarzutów – Rezygnacja przez Komisję z żądania zobowiązań dotyczących niektórych z początkowych zastrzeżeń – Zasada dobrej administracji – Przejrzystość – Obowiązek uzasadnienia – Cele polityki energetycznej Unii – Zasada solidarności energetycznej – Nadużycie władzy]

    Dz.U. C 128 z 21.3.2022, p. 15–16 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
    Dz.U. C 128 z 21.3.2022, p. 7–7 (GA)

    21.3.2022   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 128/15


    Wyrok Sądu z dnia 2 lutego 2022 r. – Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo /Komisja (Zobowiązania Gazpromu)

    (Sprawa T-616/18) (1)

    (Konkurencja - Nadużycie pozycji dominującej - Rynki gazu w Europie Środkowo-Wschodniej - Decyzja uznająca za wiążące indywidualne zobowiązania zaproponowane przez przedsiębiorstwo - Artykuł 9 rozporządzenia (WE) nr 1/2003 - Adekwatny charakter zobowiązań w świetle zastrzeżeń w zakresie konkurencji zidentyfikowanych początkowo w piśmie w sprawie przedstawienia zarzutów - Rezygnacja przez Komisję z żądania zobowiązań dotyczących niektórych z początkowych zastrzeżeń - Zasada dobrej administracji - Przejrzystość - Obowiązek uzasadnienia - Cele polityki energetycznej Unii - Zasada solidarności energetycznej - Nadużycie władzy)

    (2022/C 128/20)

    Język postępowania: polski

    Strony

    Strona skarżąca: Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo S.A. (Warszawa, Polska) (przedstawiciele: K. Karasiewicz, radca prawny, T. Kaźmierczak, K. Kicun i P. Moskwa, adwokaci)

    Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele: G. Meessen i J. Szczodrowski, pełnomocnicy)

    Interwenienci popierający stronę skarżącą: Republika Litewska (przedstawiciele: K. Dieninis i R. Dzikovič, pełnomocnicy), Rzeczpospolita Polska (przedstawiciele: B. Majczyna i M. Nowacki, pełnomocnicy), Overgas Inc. (Sofia, Bułgaria) (przedstawiciele: adwokaci S. Gröss i S. Cappellari)

    Interwenienci popierający stronę pozwaną: Gazprom PJSC (Moskwa, Rosja), Gazprom export LLC (Sankt Petersburg, Rosja) (przedstawiciele: adwokaci J. Karenfort, J. Hainz, B. Evtimov, N. Tuominen i J. Heithecker, oraz D. O’Keeffe, solicitor)

    Przedmiot

    Oparte na art. 263 TFUE żądanie stwierdzenia nieważności decyzji Komisji C(2018) 3106 final z dnia 24 maja 2018 r. dotyczącej postępowania na mocy art. 102 TFUE i art. 54 porozumienia EOG (sprawa AT.39816 – Dostawy gazu na rynki wyższego szczebla w Europie Środkowo-Wschodniej).

    Sentencja

    1)

    Skarga zostaje oddalona.

    2)

    Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo S.A. pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Komisję Europejską, Gazprom PJSC i Gazprom export LLC.

    3)

    Republika Litewska, Rzeczpospolita Polska i Overgas Inc. pokrywają własne koszty.


    (1)  Dz.U. C 4 z 7.1.2019.


    Top