Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62017TN0013

    Sprawa T-13/17: Skarga wniesiona w dniu 2 stycznia 2017 r. – Europa Terra Nostra/Parlament

    Dz.U. C 63 z 27.2.2017, p. 40–41 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    27.2.2017   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 63/40


    Skarga wniesiona w dniu 2 stycznia 2017 r. – Europa Terra Nostra/Parlament

    (Sprawa T-13/17)

    (2017/C 063/53)

    Język postępowania: niemiecki

    Strony

    Strona skarżąca: Europa Terra Nostra e.V. (Berlin, Niemcy) (przedstawiciele: P. Richter, Rechtsanwalt)

    Strona pozwana: Parlament Europejski

    Żądania

    Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

    Stwierdzenie nieważności art. I.4.1 decyzji pozwanego z dnia 12 grudnia 2016 r. (nr FINS-2017-30) dotyczącej obniżenia płatności zaliczkowych do 33 % ustalonej maksymalnej kwoty oraz zobowiązania ustanowienia zabezpieczenia;

    Obciążenie strony pozwanej.

    Zarzuty i główne argumenty

    Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi dwa zarzuty.

    1.

    Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia traktatów oraz norm stosowanych przy ich wykonaniu

    Skarżący podnosi, że zgodnie z art. 134 ust. 2 rozporządzenia (UE, EURATOM) nr 966/2012 (1) oraz zgodnie z art. 206 ust. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 1268/2012 (2) w przypadku dotacji o niskiej wartości zabezpieczenie nie jest wymagane.

    Następnie brak jest interesu po stronie pozwanej w ustanawianiu zabezpieczenia, ponieważ wniosek kontrolny skierowany przeciwko „Alliance for Peace and Freedom” (zwane dalej „APF”) jest bezprzedmiotowy i oczywiście nieuzasadniony

    Ponadto pozwany doprowadził umyślnie do przeciągnięcia się przez ponad pół roku wszczętego postępowania w sprawie kontroli i w ten sposób doprowadziła do rzekomej potrzeby ustanowienia zabezpieczenia.

    Dalej, środki okazały się nieproporcjonalne, ponieważ skarżący nie jest w stanie ustanowić zabezpieczenia i poprzez pozbawienie finansowego wsparcia grozi jemu zniknięcie jego egzystencji gospodarczej, co pociąga za sobą zniekształcenie politycznej konkurencji. Stanowi to poważną ingerencję w prawa podstawowe skarżącego w ramach wolności wypowiedzi i zgromadzania się (art. 11 i 12 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej)

    2.

    Zarzut drugi dotyczący nadużycia uprawnień dyskrecjonalnych

    Skarżący ponadto zarzuca nadużycie uprawnień dyskrecjonalnych przez pozwanego. Stoi on na stanowisku, że w przypadku środków pozwanego chodzi o manewr motywowany czysto politycznymi względami w celu pozbawienia finansowego wsparcia opozycyjnej partii oraz przyłączonego do niej stowarzyszenia i w ten sposób manipulowania polityczną konkurencją w Unii.


    (1)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, EURATOM) NR 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (Dz.U. 2012 L 298, s.1).

    (2)  Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1268/2012 z dnia 29 października 2012 r. w sprawie zasad stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii (Dz.U. 2012 L 362, s.1).


    Top