22.1.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 22/19

1)

Czy decyzja Komisji C(2008) 6317 wersja ostateczna z dnia 3 listopada 2008 r. stwierdzająca zasadność retrospektywnego zaksięgowania celnych należności przywozowych oraz brak zasadności umorzenia tych należności w szczególnym przypadku dotyczącym przywozu odzieży zgłoszonej jako pochodzącej z Jamajki (Sprawa REM 03/07) jest sprzeczna z prawem Unii, a w szczególności z art. 220 ust. 2 lit. b) i art. 239 Wspólnotowego Kodeksu Celnego?

2)

W przypadku gdy po wystąpieniu o umorzenie długu celnego Komisja wydaje decyzję, iż w danej sprawie występują elementy stanu faktycznego i prawnego porównywalne do elementów innej wcześniejszej sprawy, rozstrzygniętej przez tę decyzję, lub decyzję, iż istnieje zawisła porównywalna sprawa, należy uznać, iż którakolwiek z tych decyzji jest aktem o treści, która prawnie wiąże organy państwa członkowskiego, w którym wystąpiono z wnioskiem o umorzenie, a tym samym, że jest to akt podlegający zaskarżeniu przez osobę, która wnosi o umorzenie [art. 239 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (1)] lub o niedokonywanie retrospektywnego zaksięgowania należności celnych (art. 220 ust. 2 ww. Wspólnotowego Kodeksu Celnego)?

3)

W przypadku, gdyby stwierdzono, że decyzja ta nie ma prawnie wiążącej treści, to czy w związku z tym do organów krajowych należy ocena, czy w tym przypadku występują porównywalne elementy stanu faktycznego i prawnego?

4)

W przypadku odpowiedzi twierdzącej, na wypadek, gdyby dokonano takiej oceny i w jej wyniku stwierdzono, iż takie elementy nie występują, należy zastosować art. 905 ust. 1 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (2), co oznacza, iż Komisja powinna wydać decyzję o treści wiążącej prawnie takie organy krajowe?