Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62016TN0891

    Sprawa T-891/16: Skarga wniesiona w dniu 12 grudnia 2016 r. – Scandlines Danmark i Scandlines Deutschland/Komisja

    Dz.U. C 63 z 27.2.2017, p. 32–33 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    27.2.2017   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 63/32


    Skarga wniesiona w dniu 12 grudnia 2016 r. – Scandlines Danmark i Scandlines Deutschland/Komisja

    (Sprawa T-891/16)

    (2017/C 063/43)

    Język postępowania: angielski

    Strony

    Strona skarżąca: Scandlines Danmark ApS (Kopenhaga, Dania), Scandlines Deutschland GmbH (Hamburg, Niemcy) (przedstawiciel: L. Sandberg Mørch, adwokat)

    Strona pozwana: Komisja Europejska

    Żądania

    Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

    stwierdzenie, że pozwana naruszyła prawo, gdyż nie podjęła działania zgodnie z art. 265 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w zakresie, w jakim nie zajęła stanowiska w przedmiocie złożonej przez skarżących skargi z dnia 5 czerwca 2014 r. w sprawie pomocy państwa przyznanej na sfinansowanie projektu dotyczącego ustanowienia stałego połączenia przez cieśninę Bełt Fehmarn;

    obciążenie Komisji całością kosztów postępowania, w tym kosztami poniesionymi przez skarżących w postępowaniu, nawet jeśli w następstwie wniesienia skargi Komisja podejmie działania, które w opinii Trybunału sprawią, że wydanie orzeczenia stanie się bezprzedmiotowe albo jeśli Trybunał odrzuci skargę jako niedopuszczalną.

    Zarzuty i główne argumenty

    Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi siedem zarzutów.

    1.

    Zarzut pierwszy dotyczący tego, że Komisja nie podjęła działania w rozumieniu art. 265 TFUE w odniesieniu do przyznania pomocy państwa w postaci ewentualnej nadmiernej rekompensaty związanej z opłatami kolejowymi o charakterze niekomercyjnym, które mają zostać pokryte przez duńskiego narodowego przewoźnika kolejowego DSB z tytułu korzystania przez zainteresowaną osobę trzecią ze stałego połączenia (etap budowy).

    2.

    Zarzut drugi dotyczący tego, że Komisja nie podjęła działania w rozumieniu art. 265 TFUE w odniesieniu do przyznania pomocy państwa w postaci nieodpłatnego wykorzystania własności państwa udostępnionej zainteresowanej osobie trzeciej w celu budowy stałego połączenia (etap budowy).

    3.

    Zarzut trzeci dotyczący tego, że Komisja nie podjęła działania w rozumieniu art. 265 TFUE w odniesieniu do przyznania pomocy państwa w postaci gwarancji państwowych na rzecz zainteresowanej osoby trzeciej, chociaż nie była ona dozwolona na mocy decyzji w sprawie planowania (etap planowania).

    4.

    Zarzut czwarty dotyczący tego, że Komisja nie podjęła działania w rozumieniu art. 265 TFUE w odniesieniu do przyznania na rzecz zainteresowanej osoby trzeciej pomocy państwa w postaci zastrzyków kapitału przekraczających kwoty dozwolone na mocy decyzji w sprawie planowania (etap planowania).

    5.

    Zarzut piąty dotyczący tego, że Komisja nie podjęła działania w rozumieniu art. 265 TFUE w odniesieniu do przyznania pomocy państwa w postaci pożyczek państwowych na rzecz zainteresowanych osób trzecich, podczas gdy decyzja w sprawie planowania zezwalała jedynie na przyznanie gwarancji państwowych (etap planowania).

    6.

    Zarzut szósty dotyczący tego, że Komisja nie podjęła działania w rozumieniu art. 265 TFUE w odniesieniu do przyznania na rzecz zainteresowanych osób trzecich pomocy państwa w postaci pożyczek państwowych przekraczających budżet dozwolony na mocy decyzji w sprawie planowania (etap planowania).

    7.

    Zarzut siódmy dotyczący tego, że Komisja nie podjęła działania w rozumieniu art. 265 TFUE w odniesieniu do przyznania na rzecz zainteresowanych osób trzecich pomocy państwa w postaci korzyści podatkowych, które nie były dozwolone na mocy decyzji w sprawie planowania (etap planowania).


    Top