Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62016CN0415

    Sprawa C-415/16: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal Judicial da Comarca do Porto (Portugalia) w dniu 27 lipca 2016 r. – David Fernando Leal da Fonseca/Varzim Sol - Turismo, Jogo e Animação, SA

    Dz.U. C 392 z 24.10.2016, p. 7–7 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    24.10.2016   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 392/7


    Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal Judicial da Comarca do Porto (Portugalia) w dniu 27 lipca 2016 r. – David Fernando Leal da Fonseca/Varzim Sol - Turismo, Jogo e Animação, SA

    (Sprawa C-415/16)

    (2016/C 392/09)

    Język postępowania: portugalski

    Sąd odsyłający

    Tribunal Judicial da Comarca do Porto

    Strony w postępowaniu głównym

    Strona powodowa: David Fernando Leal da Fonseca

    Strona pozwana: Varzim Sol – Turismo, Jogo e Animação, SA

    Pytania prejudycjalne

    1)

    Czy w świetle art. 5 dyrektyw 93/104/WE (1) i 2003/88/WE (2) oraz art. 31 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej w przypadku osób zatrudnionych w systemie zmianowym, w ramach którego ich okres wypoczynku też wypada na zmiany, pracujących w zakładach otwartych przez wszystkie dni tygodnia, ale niedziałających całą dobę, przysługujący pracownikowi obowiązkowy dzień wolny od pracy musi być przyznawany w okresie siedmiu dni, czyli co najmniej siódmego dnia następującego po sześciu kolejnych dniach roboczych?

    2)

    Czy wykładnia, zgodnie z którą w przypadku tych pracowników pracodawca ma swobodę wyboru w odniesieniu do poszczególnych tygodni tych ich dni, na które mają wypadać przysługujące temu pracownikowi dni wolne, efektem czego pracownik ten może zostać zobowiązany do pracowania przez dziesięć kolejnych dni nie nabywając przy tym uprawnienia do wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych, jest zgodna z tymi dyrektywami i zawartymi w nimi przepisami?

    3)

    Czy wykładnia, zgodnie z którą okres nieprzerwanego czasu przerwy w pracy w ilości 24 godzin może wypaść w dowolnym momencie danego okresu siedmiu dni kalendarzowych, a następny taki nieprzerwany czas przerwy w pracy w ilości 24 godzin (do którego dolicza się 11 godzin odpoczynku dziennego) może wypaść w dowolnym momencie okresu kolejnych siedmiu dni kalendarzowych, jest zgodna z tymi dyrektywami i zawartymi w nimi przepisami?


    (1)  Dyrektywa Rady 93/104/WE z dnia 23 listopada 1993 r. dotycząca niektórych aspektów organizacji czasu pracy (Dz.U. 1993 L 307, s. 18)

    (2)  Dyrektywa 2003/88/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 listopada 2003 r. dotycząca niektórych aspektów organizacji czasu pracy (Dz.U. 2003 L 299, s. 9)


    Top