8.12.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 439/24

1)

Czy przepisy art. 24 ust. 1 i art. 25 lit. b) dyrektywy 2006/112 (1) należy interpretować w ten sposób, że pojęcie „świadczenia usługi” obejmuje także wypadki umów dotyczących wykonania usług doradztwa w ramach abonamentu, takich jak te w postępowaniu głównym, w ramach których usługodawca – dysponujący wykwalifikowanym personelem do wykonania tych usług – jest do dyspozycji zleceniodawcy w okresie trwania umowy i zobowiązał się do zaniechania zawierania umów o podobnym przedmiocie z konkurentami zleceniodawcy?

2)

Czy przepisy art. 64 ust. 1 i art. 63 dyrektywy 2006/112 należy interpretować w ten sposób, że zdarzenie powodujące powstanie obowiązku podatkowego odnoszące się do świadczenia usług doradztwa w ramach abonamentu następuje z upływem okresu, za który ustalono zapłatę, bez względu na to, czy i ile razy zleceniodawca skorzystał z usług, w odniesieniu do których doradca był do dyspozycji zleceniodawcy?

3)

Czy przepis art. 62 ust. 2 dyrektywy 2006/112 należy interpretować w ten sposób, że usługodawca wskazany w umowie o świadczenie usług w ramach abonamentu musi naliczyć podatek VAT w odniesieniu do świadczenia usługi wraz z upływem okresu, za który ustalono wynagrodzenie abonamentowe, czy też to zobowiązanie powstaje wyłącznie, jeśli w danym okresie podatkowym zleceniodawca skorzystał z usług doradcy?