This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62013CA0242
Case C-242/13: Judgment of the Court (Second Chamber) of 17 September 2014 (request for a preliminary ruling from the Hoge Raad der Nederlanden — Netherlands) — Commerz Nederland NV v Havenbedrijf Rotterdam NV (Reference for a preliminary ruling — Competition — State aid — Article 107(1) TFEU — Definition of aid — Guarantees provided by a public undertaking to a bank to facilitate lending to third party creditors — Guarantees deliberately provided by the director of that public undertaking in disregard of that undertaking’s statutes — Presumption of opposition by the public body that owns that undertaking — Whether the guarantees may be imputed to the State)
Sprawa C-242/13: Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 17 września 2014 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hoge Raad der Nederlanden – Niderlandy) – Commerz Nederland NV przeciwko Havenbedrijf Rotterdam NV (Odesłanie prejudycjalne — Konkurencja — Pomoc państwa — Artykuł 107 ust. 1 TFUE — Pojęcie „pomocy” — Poręczenia udzielone przez przedsiębiorstwo publiczne bankowi w celu przyznania kredytów osobom trzecim — Poręczenia udzielone świadomie przez członka zarządu tego przedsiębiorstwa publicznego z naruszeniem statutowych przepisów przedsiębiorstwa — Domniemanie sprzeciwu ze strony podmiotu publicznego będącego właścicielem danego przedsiębiorstwa — Możliwość przypisania poręczeń państwu)
Sprawa C-242/13: Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 17 września 2014 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hoge Raad der Nederlanden – Niderlandy) – Commerz Nederland NV przeciwko Havenbedrijf Rotterdam NV (Odesłanie prejudycjalne — Konkurencja — Pomoc państwa — Artykuł 107 ust. 1 TFUE — Pojęcie „pomocy” — Poręczenia udzielone przez przedsiębiorstwo publiczne bankowi w celu przyznania kredytów osobom trzecim — Poręczenia udzielone świadomie przez członka zarządu tego przedsiębiorstwa publicznego z naruszeniem statutowych przepisów przedsiębiorstwa — Domniemanie sprzeciwu ze strony podmiotu publicznego będącego właścicielem danego przedsiębiorstwa — Możliwość przypisania poręczeń państwu)
Dz.U. C 421 z 24.11.2014, p. 11–12
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
|
24.11.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 421/11 |
Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 17 września 2014 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hoge Raad der Nederlanden – Niderlandy) – Commerz Nederland NV przeciwko Havenbedrijf Rotterdam NV
(Sprawa C-242/13) (1)
((Odesłanie prejudycjalne - Konkurencja - Pomoc państwa - Artykuł 107 ust. 1 TFUE - Pojęcie „pomocy” - Poręczenia udzielone przez przedsiębiorstwo publiczne bankowi w celu przyznania kredytów osobom trzecim - Poręczenia udzielone świadomie przez członka zarządu tego przedsiębiorstwa publicznego z naruszeniem statutowych przepisów przedsiębiorstwa - Domniemanie sprzeciwu ze strony podmiotu publicznego będącego właścicielem danego przedsiębiorstwa - Możliwość przypisania poręczeń państwu))
2014/C 421/14
Język postępowania: niderlandzki
Sąd odsyłający
Hoge Raad der Nederlanden
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Commerz Nederland NV
Strona pozwana: Havenbedrijf Rotterdam NV
Sentencja
Artykuł 107 ust. 1 TFUE powinien być interpretowany w ten sposób, że dla ustalenia, czy poręczenia udzielone przez przedsiębiorstwo publiczne mogą zostać przypisane władzy publicznej kontrolującej to przedsiębiorstwo, istotne jest to, przy uwzględnieniu wszystkich wskazówek wynikających z okoliczności sprawy w postępowaniu głównym i kontekstu, w jakim doszło do udzielenia tych poręczeń, iż z jednej strony jedyny członek zarządu tego przedsiębiorstwa, który udzielił owych poręczeń, nie działał w należyty sposób, świadomie zataił fakt ich udzielenia i naruszył postanowienia statutu tegoż przedsiębiorstwa, a z drugiej strony ta władza publiczna sprzeciwiłaby się udzieleniu wspomnianych poręczeń, gdyby została o nich poinformowana. Opisane powyżej okoliczności nie są jednak w stanie same w sobie wykluczyć możliwości takiego przypisania w sytuacji takiej jak ta w postępowaniu głównym.