EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62009TN0174

Sprawa T-174/09: Skarga wniesiona w dniu 27 kwietnia 2009 r. — Complejo Agrícola, SA przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich

Dz.U. C 153 z 4.7.2009, p. 48–48 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

4.7.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 153/48


Skarga wniesiona w dniu 27 kwietnia 2009 r. — Complejo Agrícola, SA przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich

(Sprawa T-174/09)

2009/C 153/91

Język postępowania: hiszpański

Strony

Strona skarżąca: Complejo Agrícola, SA (Madryt, Hiszpania) (przedstawiciele: A. Menéndez Menéndez, G. Yanguas Montero, adwokaci)

Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich

Żądania strony skarżącej

stwierdzenie dopuszczalności niniejszej skargi

stwierdzenie częściowej nieważności art. 1, w związku z załącznikiem 1, decyzji Komisji Europejskiej 2009/95/WE z dnia 12 grudnia 2008 r. (1) w zakresie uznania za teren mający znaczenia dla Wspólnoty obszaru „Acebuchales de la Campiña Sur de Cádiz” kod ES 6120015 (zwanego dalej „TZW” Acebuchales”) i przywrócenia pełnego korzystania z prawa własności Complejo Agrícola na części jego działki, która nie posiada walorów środowiskowych dla uznania jej za teren mający znaczenie dla Wspólnoty („TZW”).

obciążenie KomisjI Wspólnot Europejskich kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Zaskarżona w niniejszym postępowaniu decyzja przyjmuje drugi zaktualizowany wykaz TZW dla śródziemnomorskiego regionu biogeograficznego zgodnie z postanowieniami art. 4 ust. 2 dyrektywy Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory (2) Pośród uznanych TZW, utrzymanych w zaskarżonej decyzji znajduje się TZW Acebuchales, o powierzchni 26 475,31 ha i następujących współrzędnych geograficznych: długość: 5° 57′ 4″, szerokość: 36° 24′ 2″.

Na podstawie zaskarżonej decyzji powierzchnia 1 759 ha działki, której właścicielem jest skarżąca (zwana dalej „działką) została włączona do TZW Acebuchales. Od czasu ustanowienia TZW Acebuchales, do tego obszaru automatycznie znajduje zastosowanie system ochrony prawnej przewidziany w art. 6 ust. 2, 3 i 4 dyrektywy 92/43. Ów system prawny ogranicza możliwości używania i korzystania z części działki włączonej do TZW Acebuchales.

Na poparcie swoich żądań strona skarżąca przedstawia następujące zarzuty:

Komisja posunęła się zbyt daleko przy ustalaniu obwodu TZW Acebuchales, co wpływa na działkę w wyniku błędnego zastosowania kryteriów ustanowionych w załącznikach I, II i III dyrektywy 92/43.

Tak jak wykazano w Raporcie dotyczącym środowiska naturalnego sporządzonym przez przedsiębiorstwo konsultingowe z zakresu środowiska naturalnego Istmo ’94, na 1 759 ha objętej TZW działki Acebuchales 877 ha nie spełnia warunków środowiskowych wymaganych przez dyrektywę 92/43 aby można było je włączyć do TZW. Błędne zastosowanie kryteriów z załącznika III do dyrektywy 92/43 przez Komisje spowodowało, że uznano za obszar TZW duży zakres obszarów będących własnością skarżącej, nie posiadających walorów środowiskowych, co ponadto oznacza naruszenie zasad proporcjonalności oraz zasad zgodności z prawem kształtujących prawo wspólnotowe.

Miało miejsce nieuzasadnione i nieproporcjonalne ograniczenie uprawnień do używania i korzystania wynikających z prawa własności skarżącej do obszarów działki objętych TZW Acebuchales, które nie posiadały walorów środowiskowych.

Skarżaca nie miała możliwości uczestniczenia w procedurze uznawania za TZW Acebuchales, ani też możliwości dowiedzenia się o jej istnieniu przed opublikowaniem zaskarżonej decyzji, co oznacza naruszenie zasad wysłuchania zainteresowanego oraz pewności co do prawa.


(1)  Decyzja Komisji z dnia 12 grudnia 2008 r. przyjmująca na mocy dyrektywy Rady 92/43/EWG drugi zaktualizowany wykaz terenów mających znaczenie dla Wspólnoty składających się na śródziemnomorski region biogeograficzny [notyfikowana jako dokument nr C(2008) 8049] (Dz.U. L 43, s. 393).

(2)  Dz.U. L 59, s. 63.


Top