EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62008TN0181

Sprawa T-181/08: Skarga wniesiona w dniu 16 maja 2008 r. — Tay Za przeciwko Radzie

Dz.U. C 171 z 5.7.2008, p. 46–46 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

5.7.2008   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 171/46


Skarga wniesiona w dniu 16 maja 2008 r. — Tay Za przeciwko Radzie

(Sprawa T-181/08)

(2008/C 171/87)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Pye Phyo Tay Za (Yangoon, Związek Myanmar) (Przedstawiciele: D. Anderson QC, M. Lester, Barrister i G. Martin, Solicitor)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania strony skarżącej

stwierdzenie nieważności rozporządzenia 194/2008 z dnia 25 lutego 2008 r. w całości lub w zakresie dotyczącym skarżącego oraz

obciążenie Rady kosztami poniesionymi przez skarżącego w tym postępowaniu.

Zarzuty i główne argumenty

Skarżący wnosi o stwierdzenie nieważności rozporządzenia (WE) nr 194/2008 (1) w dotyczącym go zakresie z czterech powodów:

Po pierwsze, skarżący twierdzi, że zaskarżone rozporządzenie nie ma właściwej podstawy prawnej. W związku z tym podnosi, że ani art. 60 traktatu WE, ani art. 301 traktatu UE nie przyznają Radzie uprawnień do zamrożenia wszystkich funduszy osoby, która nie jest związana z militarnym systemem Birmy/Związku Myanmar. Po drugie, skarżący stwierdza, że rozporządzenie to narusza obowiązek uzasadnienia wynikający z art. 253 WE, ponieważ nie przedstawia ono żadnych powodów, z których nazwisko skarżącego umieszczono w części J załącznika VI do tego rozporządzenia, wymieniającego członków rządu Birmy i osoby z nim związane. Oprócz tego wspólne stanowisko nr 2006/318/CFSP (2) zobowiązujące państwa członkowskie do uniemożliwienia skarżącemu wjazdu i tranzytu przez ich terytoria również nie zawiera uzasadnienia faktu umieszczenia nazwiska skarżącego na tej liście, lecz jedynie umieszcza jego nazwisko w części zatytułowanej „Osoby czerpiące zyski z polityki gospodarczej rządu”. Po trzecie, skarżący twierdzi, że rozporządzenie narusza jego prawa podstawowe, ponieważ w nieproporcjonalny sposób narusza przysługujące mu prawo do pełnego korzystania z jego własności, prawo do przedstawienia stanowiska oraz skutecznej ochrony sądowej. Po czwarte, zdaniem skarżącego, zaskarżone rozporządzenie narusza zasadę proporcjonalności.


(1)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 194/2008 z dnia 25 lutego 2008 r. w sprawie przedłużenia obowiązywania i wzmocnienia środków ograniczających wobec Birmy/Związku Myanmar, uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 817/2006 (Dz.U. 2008 L 66, str. 1).

(2)  Wspólne stanowisko Rady 2006/318/WPZiB z dnia 27 kwietnia 2006 r. w sprawie odnowienia środków ograniczających skierowanych przeciwko Birmie/Związkowi Myanmar (Dz.U. 2006 L 116, str. 77), którego obowiązywanie zostało przedłużone do 30 kwietnia 2009 r. w drodze wspólnego stanowiska Rady 2008/349/WPZiB z dnia 29 kwietnia 2008 r. (Dz.U. 2008 L 116, str. 57).


Top