(1)

Rozporządzeniem (UE) 2018/1861 i rozporządzeniem (UE) 2018/1862 ustanowiono nowe przepisy dotyczące utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen. Przepisy te zwiększają skuteczność i efektywność techniczną i operacyjną Systemu Informacyjnego Schengen oraz rozszerzają jego stosowanie przez wprowadzenie nowych kategorii wpisów i funkcji. Ponadto rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1860 (3) wprowadzono nowy rodzaj wpisu, tj. wpis dotyczący powrotu obywateli państw trzecich.

(2)

Rozporządzenie (UE) 2018/1861 stanowi podstawę prawną Systemu Informacyjnego Schengen w odniesieniu do kwestii wchodzących w zakres stosowania rozdziału 2 tytułu V części trzeciej Traktatu, natomiast rozporządzenie (UE) 2018/1862 stanowi podstawę prawną tego systemu w odniesieniu do kwestii objętych zakresem stosowania rozdziałów 4 i 5 tytułu V części trzeciej Traktatu. Fakt, że podstawa prawna Systemu Informacyjnego Schengen składa się z odrębnych aktów, nie narusza zasady, że stanowi on – i powinien funkcjonować jako – jednolity system informacyjny.

(3)

Od czasu wejścia w życie rozporządzeń (UE) 2018/1860, (UE) 2018/1861 i (UE) 2018/1862 Komisja, państwa członkowskie i Agencja Unii Europejskiej ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości (eu-LISA) finalizowały niezbędne rozwiązania techniczne i prawne w celu wdrożenia nowych przepisów zarówno na szczeblu centralnym, jak i krajowym, aby móc przetwarzać dane i wymieniać informacje uzupełniające zgodnie z nowymi przepisami.

(4)

Zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2018/1861 i rozporządzeniem (UE) 2018/1862 rozpoczęcie stosowania nowych przepisów ma przebiegać etapami, aby zapewnić wystarczająco dużo czasu na wprowadzenie niezbędnych prawnych, operacyjnych i technicznych środków oraz ustaleń. Na tej podstawie poszczególne przepisy rozporządzeń (UE) 2018/1861 i (UE) 2018/1862 zaczęły obowiązywać odpowiednio 28 grudnia 2018 r., 28 grudnia 2019 r. i 28 grudnia 2020 r. Jeżeli chodzi o rozpoczęcie stosowania przepisów przewidujących najbardziej złożone zmiany mające ogólny wpływ na techniczne wdrożenie i funkcjonowanie Systemu Informacyjnego Schengen, w rozporządzeniach tych przewidziano szczególny mechanizm odraczający rozpoczęcie stosowania tych przepisów w celu zapewnienia, aby miały one zastosowanie dopiero po podjęciu niezbędnych kroków przygotowawczych umożliwiających nieprzerwane i niezakłócone funkcjonowanie tego systemu.

(5)

Zgodnie z tym mechanizmem Komisja ma ustalić datę rozpoczęcia eksploatacji Systemu Informacyjnego Schengen, po zweryfikowaniu, czy spełnione są warunki prawne, techniczne i operacyjne określone w rozporządzeniach (UE) 2018/1860, (UE) 2018/1861 i (UE) 2018/1862.

(6)

Komisja sprawdziła, czy przyjęto akty wykonawcze niezbędne do stosowania rozporządzeń (UE) 2018/1860, (UE) 2018/1861 i (UE) 2018/1862; czy państwa członkowskie powiadomiły Komisję o dokonaniu niezbędnych technicznych i prawnych ustaleń do przetwarzania danych systemu informacyjnego Schengen i wymiany informacji uzupełniających zgodnie ze wspomnianymi rozporządzeniami oraz czy eu-LISA powiadomiła Komisję o pomyślnym zakończeniu wszystkich działań w zakresie testowania w odniesieniu do systemu centralnego SIS oraz interakcji między funkcją wsparcia technicznego systemu centralnego SIS (CS-SIS) i systemami krajowymi (N.SIS). Należy zatem ustalić datę rozpoczęcia eksploatacji Systemu Informacyjnego Schengen zgodnie z rozporządzeniami (UE) 2018/1860, (UE) 2018/1861 i (UE) 2018/1862.

(7)

Na mocy art. 66 ust. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1861 oraz art. 79 ust. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1862 rozporządzenia te stosuje się od daty określonej w niniejszej decyzji. Ponadto na mocy art. 20 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1860 przepisy ustanawiające nowy rodzaj wpisu dotyczącego powrotu obywateli państw trzecich w Systemie Informacyjnym Schengen przewidziane w tym rozporządzeniu stosuje się od daty rozpoczęcia określonej w niniejszej decyzji.

(8)

Biorąc pod uwagę, że Komisja ma ustalić przyszłą datę rozpoczęcia eksploatacji Systemu Informacyjnego Schengen, nie ma potrzeby stosowania okresu przejściowego między datą publikacji niniejszej decyzji a datą jej wejścia w życie. Niniejsza decyzja powinna zatem wejść w życie z dniem jej opublikowania.

(9)

Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu nr 22 w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dania nie uczestniczyła w przyjęciu rozporządzenia (UE) 2018/1861 ani rozporządzenia (UE) 2018/1862 i nie jest nimi związana ani ich nie stosuje. Jednak ze względu na to, że rozporządzenie (UE) 2018/1861 i rozporządzenie (UE) 2018/1862 opierają się na dorobku Schengen, zgodnie z art. 4 tego protokołu Dania powiadomiła 26 kwietnia 2019 r. o swojej decyzji w sprawie wdrożenia rozporządzenia (UE) 2018/1861 i rozporządzenia (UE) 2018/1862 do swojego prawa krajowego. W związku z powyższym na mocy prawa międzynarodowego Dania ma obowiązek wprowadzenia w życie przepisów niniejszej decyzji.

(10)

Niniejsza decyzja ma zastosowanie do Irlandii w zakresie, w jakim odnosi się do rozporządzenia (UE) 2018/1862, zgodnie z art. 5 ust. 1 Protokołu nr 19 w sprawie dorobku Schengen włączonego w ramy Unii Europejskiej, który jest załączony do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, oraz art. 6 ust. 2 decyzji Rady 2002/192/WE (4), w związku z decyzją wykonawczą Rady (UE) 2020/1745 (5).

(11)

W odniesieniu do Islandii i Norwegii niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy zawartej przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącej włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (6), które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 lit. G decyzji Rady 1999/437/WE (7).

(12)

W odniesieniu do Szwajcarii niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (8), które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 lit. G decyzji 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2008/146/WE (9) i art. 3 decyzji Rady 2008/149/WSiSW (10).

(13)

W odniesieniu do Liechtensteinu niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Protokołu między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu o przystąpieniu Księstwa Liechtensteinu do Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (11), które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 lit. G decyzji 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2011/350/UE (12) i art. 3 decyzji Rady 2011/349/UE (13).

(14)

W odniesieniu do Bułgarii i Rumunii niniejsza decyzja jest aktem opartym na dorobku Schengen lub w inny sposób z nim związanym w rozumieniu art. 4 ust. 2 Aktu przystąpienia z 2005 r. i należy ją odczytywać w związku z decyzjami Rady 2010/365/UE (14) i (UE) 2018/934 (15).

(15)

W odniesieniu do Cypru niniejsza decyzja jest aktem opartym na dorobku Schengen lub w inny sposób z nim związanym w rozumieniu art. 3 ust. 2 Aktu przystąpienia z 2003 r.,