20.4.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 101/40

(1)

Rozporządzeniem (WE) nr 1796/1999 (2) Rada nałożyła cło antydumpingowe na przywóz stalowych lin i kabli pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej („ChRL”), Węgier, Indii, Meksyku, Polski, Republiki Południowej Afryki i Ukrainy. Środki te będą dalej zwane „środkami pierwotnymi”, a dochodzenie, które doprowadziło do wprowadzenia środków rozporządzeniem (WE) nr 1796/1999, będzie dalej zwane „dochodzeniem pierwotnym”.

(2)

Następnie, w wyniku dochodzeń przeprowadzonych zgodnie z art. 13 rozporządzenia Rady (WE) nr 384/96 (3), ustalono, że omijanie pierwotnych środków dotyczących przywozu z Ukrainy i ChRL miało miejsce poprzez, odpowiednio, Mołdawię i Maroko. W konsekwencji na mocy rozporządzenia (WE) nr 760/2004 (4) Rada rozszerzyła ostateczne cło antydumpingowe nałożone na przywóz stalowych lin i kabli pochodzących z Ukrainy na przywóz takich samych produktów wysyłanych z Mołdawii. Podobnie cło antydumpingowe nałożone na przywóz stalowych lin i kabli pochodzących z ChRL zostało rozszerzone rozporządzeniem Rady (WE) nr 1886/2004 (5) na przywóz takich samych produktów wysyłanych z Maroka.

(3)

Rozporządzeniem (WE) nr 1858/2005 (6) Rada, w następstwie przeglądu wygaśnięcia zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 384/96, utrzymała pierwotne środki nałożone na przywóz stalowych lin i kabli pochodzących z ChRL, Indii, Republiki Południowej Afryki i Ukrainy. Środki mające zastosowanie do przywozu pochodzącego z Meksyku wygasły w dniu 18 sierpnia 2004 r. (7). Węgry i Polska stały się członkami Unii Europejskiej w dniu 1 maja 2004 r., w związku z czym środki zostały zniesione z dniem przystąpienia.

(4)

W maju 2010 r., rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 400/2010 (8) Rada rozszerzyła ostateczne cło antydumpingowe nałożone rozporządzeniem (WE) nr 1858/2005 na przywóz stalowych lin i kabli pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej na przywóz stalowych lin i kabli wysyłanych z Republiki Korei zgłoszonych lub niezgłoszonych jako pochodzące z Republiki Korei, w wyniku dochodzenia w sprawie obejścia środków zgodnie z art. 13 rozporządzenia rozporządzenie podstawowego. Niektórym koreańskim producentom eksportującym przyznano zwolnienie z rozszerzonego cła, ponieważ nie stwierdzono, aby obchodzili oni ostateczne cła antydumpingowe.

(5)

Środki mające zastosowanie do przywozu pochodzącego z Indii wygasły w dniu 17 listopada 2010 r. (9).

(6)

W styczniu 2012 r. rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 102/2012 (10) Rada, w wyniku przeglądu wygaśnięcia zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1225/2009 (11), utrzymała cło antydumpingowe obowiązujące w odniesieniu do ChRL rozszerzone na Maroko i Republikę Korei oraz w odniesieniu do Ukrainy rozszerzone na Mołdawię. Środki te będą zwane dalej „obowiązującymi środkami”, a dochodzenie w ramach przeglądu wygaśnięcia zakończone rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 102/2012 będzie zwane dalej „poprzednim przeglądem wygaśnięcia”.

(7)

Tym samym rozporządzeniem Rada zakończyła również postępowanie dotyczące Republiki Południowej Afryki. Środki mające zastosowanie do przywozu pochodzącego z Republiki Południowej Afryki wygasły w dniu 9 lutego 2012 r.

(8)

W następstwie opublikowania zawiadomienia o zbliżającym się wygaśnięciu środków (12) Komisja otrzymała wniosek o dokonanie przeglądu zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego („wniosek o dokonanie przeglądu”).

(9)

Wniosek o dokonanie przeglądu został złożony w dniu 7 listopada 2016 r. przez Komitet Łącznikowy Przemysłu Lin Stalowych Unii Europejskiej („wnioskodawca”) w imieniu producentów reprezentujących ponad 25 % całkowitej unijnej produkcji stalowych lin i kabli. W uzasadnieniu wniosku podano, że w związku z wygaśnięciem środków istnieje prawdopodobieństwo kontynuacji dumpingu i ponownego wystąpienia szkody dla przemysłu unijnego. Wnioskodawca nie dostarczył wystarczających dowodów na to, że wygaśnięcie obowiązujących środków względem Ukrainy prawdopodobnie doprowadziłoby do kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu i szkody.

(10)

Po konsultacji z Komitetem ustanowionym w art. 15 ust. 1 rozporządzenia podstawowego Komisja ustaliła, że istnieją wystarczające dowody uzasadniające wszczęcie przeglądu wygaśnięcia i w dniu 8 lutego 2017 r. w drodze zawiadomienia opublikowanego w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej  (13) („zawiadomienie o wszczęciu przeglądu”) ogłosiła wszczęcie przeglądu wygaśnięcia zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.

(11)

Ze względu na brak należycie uzasadnionego wniosku o dokonanie przeglądu wygaśnięcia dotyczącego przywozu stalowych lin i kabli pochodzących z Ukrainy Komisja powiadomiła, że środki antydumpingowe odnoszące się do Ukrainy wygasną. W związku z tym w dniu 10 lutego 2017 r. (14) wygasło cło antydumpingowe nałożone na przywóz stalowych lin i kabli pochodzących z Ukrainy.

(12)

Dochodzenie dotyczące kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu obejmowało okres od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia 31 grudnia 2016 r. („okres objęty dochodzeniem przeglądowym”). Badanie tendencji mających znaczenie dla oceny prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia szkody objęło okres od dnia 1 stycznia 2013 r. do końca okresu objętego dochodzeniem przeglądowym, tj. do dnia 31 grudnia 2016 r. („okres badany”).

(13)

W zawiadomieniu o wszczęciu przeglądu Komisja wezwała wszystkie zainteresowane strony do udziału w dochodzeniu. Ponadto Komisja oficjalnie powiadomiła wnioskodawcę, pozostałych znanych producentów unijnych, producentów eksportujących w ChRL, zainteresowanych importerów/użytkowników oraz władze ChRL o wszczęciu przeglądu wygaśnięcia.

(14)

Wszystkie zainteresowane strony wezwano do przedstawienia swoich opinii i informacji oraz do dostarczenia dowodów potwierdzających zgłaszane fakty w terminie określonym w zawiadomieniu o wszczęciu przeglądu. Zainteresowane strony miały również możliwość złożenia pisemnego wniosku o przesłuchanie przez służby Komisji prowadzące dochodzenie lub rzecznika praw stron w postępowaniach w sprawie handlu.

(15)

W zawiadomieniu o wszczęciu przeglądu Komisja oznajmiła, że może dokonać kontroli wyrywkowej zainteresowanych stron zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego.

(16)

Z uwagi na dużą liczbę producentów eksportujących w ChRL w zawiadomieniu o wszczęciu przeglądu przewidziano kontrolę wyrywkową.

(17)

Aby zdecydować, czy kontrola wyrywkowa jest konieczna, a jeżeli tak, aby dokonać doboru próby, Komisja wezwała 21 znanych producentów eksportujących w ChRL do udzielenia informacji określonych w zawiadomieniu o wszczęciu przeglądu. Wymagane informacje obejmowały wielkość produkcji i moce produkcyjne. Poza tym Komisja zwróciła się do misji ChRL w Unii Europejskiej o wskazanie pozostałych producentów eksportujących, którzy mogliby być zainteresowani udziałem w dochodzeniu, lub skontaktowanie się z nimi, jeżeli tacy producenci istnieją.

(18)

Tylko jedna grupa producentów eksportujących odpowiedziała, że jest skłonna do współpracy. Chociaż produkcja tej grupy pokrywa 100 % wszystkich wywozów stalowych lin i kabli z ChRL do Unii, stanowiła zaledwie poniżej 2 % całkowitej chińskiej produkcji stalowych lin i kabli. Biorąc pod uwagę, że tylko jedna grupa producentów eksportujących była skłonna do współpracy, przeprowadzenie kontroli wyrywkowej nie było konieczne.

(19)

W zawiadomieniu o wszczęciu przeglądu Komisja ogłosiła, że wstępnie wybrała próbę producentów unijnych. Zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego próba została wybrana na podstawie wielkości sprzedaży produktu podobnego. Próba składała się z sześciu producentów unijnych. Produkcja producentów unijnych objętych próbą stanowiła w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym 50,5 % całkowitej produkcji przemysłu unijnego. Komisja zwróciła się do zainteresowanych stron o przedstawienie opinii w sprawie wstępnie dobranej próby. W wyznaczonym terminie nie otrzymano żadnych uwag, w związku z czym wstępnie dobrana próba została potwierdzona. Próbę uznano za reprezentatywną dla przemysłu unijnego.

(20)

Aby umożliwić Komisji podjęcie decyzji co do konieczności przeprowadzenia kontroli wyrywkowej i, jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby umożliwić dobór próby, wszystkich importerów niepowiązanych lub przedstawicieli działających w ich imieniu wezwano do udziału w niniejszym dochodzeniu. Strony te wezwano do zgłoszenia się do Komisji przez dostarczenie informacji na temat ich przedsiębiorstwa lub przedsiębiorstw wymaganych w załączniku II do zawiadomienia o wszczęciu przeglądu.

(21)

Ponadto na początkowym etapie Komisja skontaktowała się z 44 importerami określonymi we wniosku o dokonanie przeglądu i poprosiła ich o opisanie ich działalności oraz o wypełnienie wyżej wspomnianego załącznika.

(22)

Zgłosiło się jedynie siedmiu importerów, lecz zgodnie z ich odpowiedziami sześciu z nich nie prowadziło przywozu stalowych lin i kabli w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. W związku z tym kontrola wyrywkowa nie była konieczna.

(23)

Komisja przesłała kwestionariusze współpracującej grupie producentów eksportujących, którzy wypełnili formularz kontroli wyrywkowej, sześciu producentom unijnym objętym próbą, jednemu importerowi, dziesięciu użytkownikom, którzy zgłosili się po wszczęciu dochodzenia, oraz 50 znanym producentom w potencjalnych państwach trzecich o gospodarce rynkowej (Indiach, Japonii, Kanadzie, Korei Południowej, Malezji, Meksyku, Republice Południowej Afryki, Rosji, Stanom Zjednoczonym Ameryki („USA”), Szwajcarii, Tajlandii, Turcji, Ukrainie).

(24)

Grupa producentów eksportujących i pięciu producentów unijnych przedłożyli odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. Żaden importer ani żaden z użytkowników nie udzielił odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.

(25)

Na pytania zawarte w kwestionariuszu odpowiedziało dwóch producentów z państw trzecich o gospodarce rynkowej, jeden z siedzibą w Turcji i jeden z siedzibą w USA.

(26)

Komisja prowadziła dalsze badanie i weryfikację wszystkich informacji uważanych za niezbędne do ustalenia prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu i szkody oraz interesu Unii. Wizyty weryfikacyjne przeprowadzone na podstawie art. 16 rozporządzenia podstawowego odbyły się na terenie następujących przedsiębiorstw:

(27)

Produktem objętym niniejszym przeglądem są stalowe liny i kable, w tym liny zamknięte, z wyłączeniem lin i kabli ze stali nierdzewnej, o maksymalnym wymiarze przekroju poprzecznego przekraczającym 3 mm, pochodzące z Chińskiej Republiki Ludowej („produkt objęty przeglądem”), obecnie objęte kodami CN ex 7312 10 81, ex 7312 10 83, ex 7312 10 85, ex 7312 10 89 i ex 7312 10 98.

(28)

Stalowe liny i kable produkowane w ChRL i wywożone do Unii, stalowe liny i kable produkowane i sprzedawane na rynku krajowym w państwie trzecim o gospodarce rynkowe, tj. USA, oraz stalowe liny i kable produkowane i sprzedawane w Unii przez producentów unijnych mają takie same końcowe zastosowania oraz podstawowe cechy fizyczne i techniczne, a zatem uznaje się je za produkty podobne w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

(29)

Zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy istnieje prawdopodobieństwo, że wygaśnięcie obowiązujących środków doprowadzi do kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu z ChRL.

(30)

Zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy istnieje prawdopodobieństwo, że wygaśnięcie obowiązujących środków doprowadzi do kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu z ChRL.

(31)

Jak wskazano w motywie 18, tylko jedna grupa producentów eksportujących, odpowiadająca za mniej niż 2 % całkowitej produkcji stalowych lin i kabli w ChRL, współpracowała w ramach niniejszego dochodzenia. Grupa ta składa się z siedmiu przedsiębiorstw powiązanych zaangażowanych w produkcję lub sprzedaż stalowych lin i kabli. Ponieważ grupa ta pokrywała 100 % wywozu stalowych lin i kabli z ChRL do Unii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, Komisja uznała, że posiada ona wystarczające informacje, aby ocenić cenę eksportową i margines dumpingu w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym (sekcja 3.2).

(32)

Stwierdzono jednak, że dane dostarczone przez jedyną współpracującą grupę producentów eksportujących dotyczące sprzedaży eksportowej do innych państw trzecich były niekompletne: cztery przedsiębiorstwa powiązane z grupą oraz zaangażowane w produkcję i sprzedaż stalowych lin i kabli nie dostarczyły wymaganych oddzielnych odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. Nie udzielając wymaganych odpowiedzi, przedsiębiorstwa nie dostarczyły żadnych informacji na temat swojej sprzedaży eksportowej do innych państw trzecich. Ponadto jedno przedsiębiorstwo powiązane z grupy, mimo że udzieliło odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu, nie zgłosiło swojej sprzedaży eksportowej do innych państw trzecich na podstawie rodzaju produktu na transakcję.

(33)

W związku z tym Komisja poinformowała jedyną współpracującą grupę producentów eksportujących, że zamierza zastosować art. 18 rozporządzenia podstawowego w odniesieniu do sprzedaży eksportowej do państw trzecich oraz że zgodnie z art. 18 ust. 4 tego rozporządzenia grupa ma możliwość przedłożenia uwag.

(34)

W swoich uwagach współpracująca grupa producentów eksportujących nie zaprzeczyła, że w odniesieniu do swoich czterech przedsiębiorstw powiązanych nie udzieliła odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. Grupa twierdziła jednak, że wymaganie informacji na temat sprzedaży eksportowej do państw trzecich na zasadzie numeru kontrolnego produktu („PCN”) na transakcję jest nieuzasadnione. Nie można przyjąć tego argumentu. Wymagane informacje uznano za konieczne, ponieważ aby przewidzieć przyszłe zachowanie producentów w ChRL w przypadku wygaśnięcia środków, istotne jest posiadanie dokładnej i pełnej wiedzy na temat ich obecnego zachowania przy wywozie stalowych lin i kabli do innych państw trzecich. Jeśli, tak jak w tym przypadku, strona nie dołoży wszelkich starań w celu dostarczenia pełnego zestawu wymaganych danych, lecz dostarczy jedynie ich część, która ponadto nie jest w wystarczającym stopniu szczegółowa i której nie można zweryfikować, takich częściowych informacji nie można uznać za wystarczająco precyzyjne i kompletne, aby umożliwić Komisji przeprowadzenie w pełni świadomej oceny zachowania chińskich producentów przy wywozie stalowych lin i kabli do innych państw trzecich.

(35)

Ustalenia w sekcji 3.3.2 zostały zatem oparte na dostępnych faktach. W tym celu wykorzystano informacje dostarczone przez jedyną współpracującą grupę producentów eksportujących, z wyjątkiem sprzedaży do państw trzecich, wniosek o dokonanie przeglądu wygaśnięcia, dokumenty przedłożone przez wnioskodawców, informacje z bazy danych statystycznych dotyczących chińskiego wywozu (15) („baza danych ChRL”), informacje z Banku Światowego oraz inne publicznie dostępne informacje, aby ustalić pełny obraz środków antydumpingowych obowiązujących w odniesieniu do stalowych lin i kabli na innych istotnych rynkach państw trzecich, jak wyjaśniono w motywie 68.

(36)

Dumping w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym dotyczącym wywozu z ChRL ustalono na podstawie informacji dostarczonych przez jedyną współpracującą grupę producentów eksportujących, która reprezentowała całość wywozu stalowych lin i kabli z ChRL do Unii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym (zob. motyw 18).

(37)

W dochodzeniu pierwotnym żadnemu z producentów eksportujących z ChRL nie przyznano traktowania na zasadach rynkowych. Zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. a) i b) rozporządzenia podstawowego wartość normalną w odniesieniu do wszystkich producentów eksportujących określa się zatem na podstawie ceny lub wartości konstruowanej w państwie trzecim o gospodarce rynkowej. W tym celu należało wybrać państwo trzecie o gospodarce rynkowej.

(38)

W zawiadomieniu o wszczęciu przeglądu Komisja przewidziała wybór Turcji jako państwa trzeciego o gospodarce rynkowej. W zawiadomieniu o wszczęciu przeglądu wskazano również, że produkcja produktu podobnego jest możliwa w innych państwach trzecich o gospodarce rynkowej, takich jak Tajlandia, Wietnam i Malezja. Komisja zwróciła się do wszystkich zainteresowanych stron o ustosunkowanie się do wyboru państwa trzeciego o gospodarce rynkowej w celu ustalenia wartości normalnej w odniesieniu do ChRL. W terminie określonym w zawiadomieniu o wszczęciu przeglądu nie otrzymano żadnych uwag.

(39)

Jak wskazano w zawiadomieniu o wszczęciu przeglądu, Komisja zbadała, czy we wskazanych państwach trzecich o gospodarce rynkowej, w przypadku których istniały przesłanki, że prowadzi się w nich produkcję produktu podobnego, istotnie odbywa się produkcja i sprzedaż tego produktu. Ponadto w oparciu o informacje zawarte we wniosku o dokonanie przeglądu i dostępne informacje statystyczne (Eurostat) Komisja wskazała inne potencjalne państwa trzecie o gospodarce rynkowej: Indie, Japonię, Kanadę, Koreę Południową, Malezję, Meksyk, Republikę Południowej Afryki, Rosję, Szwajcarię, Tajlandię, Ukrainę i USA. Komisja zidentyfikowała w tych państwach 50 potencjalnych producentów, z którymi się skontaktowano i których wezwano do dostarczenia niezbędnych informacji.

(40)

Zgłosili się jednak tylko jeden producent z Turcji i jeden ze Stanów Zjednoczonych, którzy dostarczyli żądane informacje.

(41)

W USA było łącznie 15 potencjalnych producentów produktu podobnego. Uznano również, że rynek USA jest rynkiem otwartym o znacznych wielkościach przywozu i wywozu stalowych lin i kabli w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. W USA nie istniały żadne obowiązujące cła importowe ani cła antydumpingowe/wyrównawcze na przywóz stalowych lin i kabli. Wielkość produkcji producenta współpracującego w USA była znaczna w porównaniu z szacowaną całkowitą produkcją w USA (stanowiącą w przybliżeniu 15–25 % całkowitej szacowanej produkcji krajowej USA).

(42)

W związku z tym uznano, że USA jest otwartym i dużym rynkiem, na którym działa wielu krajowych producentów i importerów konkurujących ze sobą. Stwierdzono, że poziom konkurencji w USA jest wyższy niż w Turcji. Ponadto dane dostarczone przez producenta w Turcji były w dużym stopniu niekompletne i brakowało w nich elementów niezbędnych do określenia wartości normalnej, podczas gdy odpowiedź producenta w USA była kompletna w stopniu wystarczającym, aby na jej podstawie ustalić wiarygodną wartość normalną. W związku z tym Komisja wybrała USA jako odpowiednie państwo trzecie o gospodarce rynkowej.

(43)

Zainteresowane strony miały możliwość przedłożenia uwag na temat stosowności wyboru USA jako państwa trzeciego o gospodarce rynkowej. W wyznaczonym terminie nie otrzymano żadnych uwag.

(44)

Na tej podstawie Komisja podjęła decyzję, aby do celów przeglądu wybrać USA jako państwo trzecie o gospodarce rynkowej.

(45)

Zgodnie z art. 2 ust. 2 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała najpierw, czy całkowita wielkość sprzedaży produktu podobnego dokonywanej przez producenta z państwa trzeciego o gospodarce rynkowej na rynku krajowym była reprezentatywna w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Wielkość sprzedaży produktu podobnego przez współpracującego producenta z USA na rynku krajowym uznano za reprezentatywną w porównaniu z produktem objętym przeglądem wywożonym do Unii przez chińskiego producenta eksportującego.

(46)

Następnie Komisja zbadała, czy sprzedaż ta może być uznana za prowadzoną w zwykłym obrocie handlowym zgodnie z art. 2 ust. 4 rozporządzenia podstawowego. Stwierdzono to przez ustalenie odsetka sprzedaży z zyskiem niezależnym klientom. Transakcje sprzedaży uznawano za przynoszące zysk, gdy w okresie objętym dochodzeniem cena jednostkowa była równa kosztowi produkcji lub wyższa od kosztu produkcji poniesionego przez producenta z USA.

(47)

Komisja określiła te rodzaje produktu, w przypadku których ponad 80 % wielkości sprzedaży na rynku krajowym realizowano powyżej kosztu, a średnia ważona cena sprzedaży tego rodzaju produktu była równa kosztowi jednostkowemu produkcji lub od niego wyższa. W tych przypadkach wartość normalna według rodzaju produktu została wyliczona jako średnia ważona rzeczywistych cen krajowych całej sprzedaży danego rodzaju produktu, niezależnie od tego, czy była to sprzedaż z zyskiem. Miało to miejsce w przypadku około 50 % rodzajów produktu wywożonych do Unii.

(48)

W przypadkach, w których wielkość sprzedaży danego rodzaju produktu z zyskiem stanowiła 80 % lub mniej całkowitej wielkości sprzedaży danego rodzaju, wartość normalna oparta była na rzeczywistej cenie krajowej obliczonej jako średnia cena ważona wyłącznie krajowej sprzedaży z zyskiem danego rodzaju produktu w okresie objętym dochodzeniem. Miało to miejsce w przypadku około 50 % rodzajów produktu wywożonych do UE.

(49)

W związku z tym wartość normalną dla wszystkich rodzajów produktu ustalono na podstawie cen sprzedaży krajowej.

(50)

Zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. a) i b) oraz art. 2 ust. 1–6 rozporządzenia podstawowego wartość normalną ustalono na podstawie cen sprzedaży stalowych lin i kabli współpracującego producenta w USA.

(51)

Cenę eksportową ustalono na podstawie informacji dostarczonych przez współpracującą grupę producentów eksportujących z ChRL zgodnie z art. 2 ust. 8 rozporządzenia podstawowego, tj. na podstawie cen eksportowych faktycznie zapłaconych lub należnych pierwszemu niezależnemu klientowi w Unii, który był importerem niepowiązanym.

(52)

Ze względu na brak dopasowania na poziomie pełnego numeru kontrolnego produktu między rodzajami produktu wywożonymi przez grupę współpracujących producentów eksportujących a sprzedażą krajową w państwie trzecim o gospodarce rynkowej wartość normalną określono na podstawie ceny krajowej w państwie trzecim o gospodarce rynkowej najbardziej zbliżonego rodzaju produktu w USA. Aby przedstawić różnice między rodzajami produktów, przy określaniu wartości normalnej wzięto pod uwagę właściwości rodzaju produktu zdefiniowane przez numer kontrolny produktu: kategorię produktu, właściwości drutu, rodzaj liny, średnicę zewnętrzną i wytrzymałość na rozciąganie. Dostosowań dokonano w przedziale 5–15 %, tak aby uwzględnić różnice między rodzajami produktu zgodnie z art. 2 ust. 10 lit. a) rozporządzenia podstawowego.

(53)

Wywozy z ChRL podlegają częściowo podlegającemu zwrotowi podatkowi od wartości dodanej (VAT) z tytułu wywozu, podczas gdy w USA wszystkie rodzaje podatku dotyczące sprzedaży krajowej są zwracane. W związku z tym na podstawie art. 2 ust. 10 lit. b) rozporządzenia podstawowego Komisja dokonała dostosowania z tytułu różnicy w VAT między sprzedażą eksportową z ChRL do Unii (w przypadku której na wywóz nalicza się podatek VAT w wysokości 17 %, z czego 5 % jest następnie zwracane), aby zapewnić sprawiedliwe porównanie zgodne z utrwalonym orzecznictwem (16).

(54)

Ponadto na podstawie art. 2 ust. 10 lit. e) i f) rozporządzenia podstawowego dokonano również dostosowań wartości normalnej ze względu na różnice w kosztach pakowania (mniej niż 2 %) i frachtu krajowego (w przedziale 2–10 %). Na podstawie art. 2 ust. 10 lit. e) rozporządzenia podstawowego dokonano również dostosowań ceny eksportowej ze względu na koszty przeładunku i załadunku (mniej niż 1 %), frachtu krajowego w ChRL (w przedziale 1–5 %, frachtu morskiego (w przedziale 1–5 %) i ubezpieczenia (mniej niż 1 %). Ponadto zgodnie z art. 2 ust. 10 lit. g) i k) rozporządzenia podstawowego od ceny eksportowej odjęto również koszt kredytu (mniej niż 1 %) i opłaty bankowe (mniej niż 1 %).

(55)

Co więcej, sprzedaży eksportowej do Unii dokonywano za pośrednictwem powiązanych przedsiębiorstw handlowych w Chinach. Komisja nie zbadała, czy w przypadku tej sprzedaży dostosowanie będzie uzasadnione na podstawie art. 2 ust. 10 lit. i) rozporządzenia podstawowego. Wynika to z faktu, że celem przeglądu wygaśnięcia jest ustalenie, czy w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym kontynuowano dumping, a nie ustalenie dokładnych marginesów dumpingu.

(56)

W odniesieniu do każdego rodzaju produktu Komisja dokonała porównania wartości normalnej i cen eksportowych, obliczonych w motywach 45 i 51, w celu zapewnienia porównywalności cen. Zgodnie z art. 2 ust. 11 i 12 rozporządzenia podstawowego średnia ważona wartość normalna każdego rodzaju produktu podobnego w państwie trzecim o gospodarce rynkowej została porównana ze średnią ważoną ceną eksportową każdego odpowiedniego rodzaju produktu objętego przeglądem.

(57)

Na tej podstawie średni ważony margines dumpingu, wyrażony jako odsetek ceny CIF (koszt, ubezpieczenie i fracht) na granicy Unii przed ocleniem, wyniósł 16,7 %.

(58)

Oprócz ustalenia dumpingu w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym Komisja zbadała prawdopodobieństwo kontynuacji dumpingu w przypadku uchylenia środków. Analizie poddano następujące elementy: produkcję, moce produkcyjne oraz wolne moce produkcyjne w ChRL, chińską politykę eksportową w innych państwach trzecich, praktyki obchodzenia środków oraz atrakcyjność rynku unijnego.

(59)

Jedyna współpracująca grupa producentów eksportujących reprezentowała mniej niż 3 % całkowitych mocy produkcyjnych i mniej niż 2 % całkowitej produkcji stalowych lin i kabli w ChRL. Biorąc pod uwagę, że żaden z pozostałych producentów stalowych lin i kabli w ChRL nie współpracował, badanie prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu w celu oceny zmiany wielkości przywozu w przypadku uchylenia środków opierało się na informacjach dostępnych dla Komisji, tj. informacjach dostarczonych przez jedyną współpracującą grupę producentów eksportujących, wniosku o dokonanie przeglądu wygaśnięcia, informacjach z bazy danych ChRL, informacjach z Banku Światowego oraz innych publicznie dostępnych informacjach, jak wyjaśniono w motywie 68, aby ustalić pełen obraz środków antydumpingowych obowiązujących na innych rynkach istotnych dla stalowych lin i kabli.

(60)

Ze względu na brak jakichkolwiek innych informacji w aktach sprawy Komisja oparła swoje ustalenia na wniosku o dokonanie przeglądu wygaśnięcia, który zawierał badanie analizujące „Zmiany po stronie podaży i popytu w chińskim przemyśle lin z drutu stalowego w latach 2012–2016, jak również w najbliższej przyszłości” („badanie”). W oparciu o te informacje moce produkcyjne w zakresie stalowych lin i kabli w ChRL oszacowano na 5,8 mln ton rocznie, rzeczywistą produkcję oszacowano na około 4,0 mln ton rocznie, w związku z czym wolne moce produkcyjne w ChRL oszacowano na około 1,8 mln ton w 2016 r., co znacznie, ponad 10-krotnie, przewyższa całkowitą konsumpcję stalowych lin i kabli w Unii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, jak wykazano w motywie 75.

(61)

Badanie wykazało, że konsumpcja krajowa w ChRL wynosi około 3,8 mln ton rocznie. Dochodzenie nie ujawniło żadnych elementów, które mogłyby wskazywać na znaczny wzrost popytu krajowego w Chinach w najbliższej przyszłości. To samo dotyczy wywozu chińskiego do innych państw trzecich, ponieważ nie istnieją żadne dostępne informacje, które by wskazywały na znaczący wzrost popytu na stalowe liny i kable na świecie.

(62)

Jeżeli chodzi o wniosek o dokonanie przeglądu wygaśnięcia, a dokładniej badanie, należy zauważyć, że żadna zainteresowana strona nie zakwestionowała informacji w nim zawartych. Ponadto, jak wskazano w motywach 17 i 18, przypomniano również, że większość chińskich producentów eksportujących stalowe liny i kable nie dostarczyła niezbędnych wymaganych informacji oraz że jedyna współpracująca grupa producentów eksportujących, odpowiadająca za mniej niż 3 % całkowitych chińskich mocy produkcyjnych, współpracowała i dostarczyła istotne wymagane informacje.

(63)

W związku z tym, ze względu na brak jakichkolwiek innych informacji, uznaje się, że ani krajowy, ani światowy popyt na stalowe liny i kable nie będzie w stanie wchłonąć znacznych wolnych mocy produkcyjnych dostępnych w Chinach.

(64)

Jak wyjaśniono w motywach 32–35, aby właściwie ocenić politykę eksportową chińskich producentów eksportujących do innych państw trzecich, nie można wykorzystać informacji przedłożonych przez jedyną współpracującą grupę producentów eksportujących. W związku z tym przy ocenie tej polityki Komisja musiała oprzeć się na dostępnych faktach zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego. W tym celu Komisja wykorzystała bazę danych ChRL, podobnie jak miało to miejsce w ramach poprzedniego przeglądu wygaśnięcia (17).

(65)

Należy jednak zauważyć, że baza danych ChRL obejmuje szerszy zakres produktu niż produkt objęty przeglądem, ponieważ zawiera również dane na temat przewodów linkowych, lin i kabli ze stali nierdzewnej oraz stalowych lin i kabli o maksymalnym wymiarze przekroju poprzecznego nieprzekraczającym 3 mm. W związku z tym, na podstawie informacji znajdujących się w bazie danych ChRL, nie można było przeprowadzić miarodajnej analizy wielkości wywożonych na inne rynki. Bazę danych ChRL można było jednak wykorzystać do przeprowadzenia analizy ceny. Analiza ceny opiera się na rozsądnych szacunkach, uwzględniając podobne cechy podobne cechy innych produktów ewentualnie ujętych w analizie.

(66)

Na tej podstawie Komisja stwierdziła, że jeżeli porównać chińskie ceny eksportowe stosowane w wywozie na pięć głównych rynków wywozowych innych niż rynek unijny (którymi są Indie, Korea Południowa, Tajlandia, USA i Wietnam) z wartością normalną ustaloną w państwie trzecim o gospodarce rynkowej, jak opisano w motywach 45–50, marginesy dumpingu wynosiły 129–314 % w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Szacuje się, że wywóz chińskich stalowych lin i kabli na wymienionych pięć innych rynków odpowiada za 40 % całkowitego chińskiego wywozu stalowych lin i kabli na rynek światowy. Na tej samej podstawie margines dumpingu w przypadku sprzedaży do Unii wyniósł 97 %.

(67)

W związku z tym prawdopodobieństwo dumpingu w przypadku wywozu stalowych lin i kabli z ChRL do innych państw trzecich było jeszcze wyższe niż w przypadku sprzedaży eksportowej do Unii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Ze względu na brak jakichkolwiek innych informacji poziom cen eksportowych stosowanych w wywozie do innych państw trzecich może być postrzegany jako wskaźnik prawdopodobnego poziomu cen sprzedaży eksportowej do Unii w przypadku uchylenia środków. Biorąc pod uwagę niskie poziomy cen stosowanych na rynkach państw trzecich, stwierdzono również, że istnieje znaczący margines obniżenia cen eksportowych stosowanych w wywozie do Unii, co potencjalnie skutkuje zwiększonym poziomem dumpingu.

(68)

Ponadto z publicznie dostępnych danych (18) wynika, że środki antydumpingowe wprowadzone wobec przywozów stalowych lin i kabli pochodzących z ChRL obowiązują również w Turcji (19), Meksyku (20) i Brazylii (21). Niedawno Kolumbia wszczęła dochodzenie antydumpingowe w sprawie przywozów stalowych lin i kabli pochodzących z Chin (22), a w grudniu 2017 r. nałożono tymczasowe środki antydumpingowe wynoszące 15 %. Wyraźnie wskazuje to na fakt, że stalowe liny i kable pochodzące od chińskich producentów eksportujących wywożono po cenach dumpingowych również na inne rynki. Wynika z tego również, że chiński wywóz stalowych lin i kabli na te rynki jest lub będzie ograniczony oraz że chińscy producenci eksportujący stalowe liny i kable muszą znaleźć alternatywne rynki dla swoich wolnych mocy produkcyjnych.

(69)

Na podstawie dostępnych informacji, jak wyjaśniono w motywie 66, stwierdzono, że producenci eksportujący z ChRL mogą osiągnąć wyższe ceny na rynku unijnym niż w innych państwach trzecich. Z bazy danych ChRL wynika, że w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym średnia cena eksportowa FOB (dostarczony na statek) stosowana w wywozie do Unii wynosiła 1 688 EUR za tonę, podczas gdy w przypadku przeznaczenia na pięć głównych rynków państw trzecich wynosiła średnio jedynie 1 191 EUR za tonę. W związku z tym chińskie ceny eksportowe stosowane w wywozie do państw trzecich były o około 30 % niższe niż ceny eksportowe stosowane w wywozie do Unii (nie uwzględniając ceł antydumpingowych płaconych na rynku unijnym). Wskazuje to na fakt, że rynek unijny jest atrakcyjnym rynkiem, zważywszy że chińscy producenci eksportujący mogą osiągnąć wyższe zyski ze sprzedaży do Unii niż ze sprzedaży na inne rynki wywozowe.

(70)

Podsumowując, margines dumpingu ustalony w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, znaczne wolne moce produkcyjne dostępne w ChRL, ustalona atrakcyjność rynku unijnego i polityka eksportowa w innych państwach trzecich wskazują na to, że uchylenie środków prawdopodobnie spowodowałoby kontynuację dumpingu oraz że wywóz po cenach dumpingowych będzie wprowadzany na rynek unijny w znacznych ilościach. Stwierdza się zatem, że istnieje prawdopodobieństwo kontynuacji dumpingu w przypadku wygaśnięcia obowiązujących środków antydumpingowych.

(71)

W Unii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym stalowe liny i kable wytwarzało ponad 22 producentów/grup producentów. Reprezentują oni „przemysł unijny” w rozumieniu art. 4 ust. 1 i art. 5 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

(72)

Na podstawie wniosku o dokonanie przeglądu, dodatkowych danych dostarczonych przez wnioskodawcę oraz odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu udzielonych przez producentów unijnych objętych próbą ustalono, że całkowita unijna produkcja w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym wynosiła 168 701 ton.

(73)

Jak wskazano w motywie 19, wybrano próbę składającą się z sześciu producentów/grup producentów. Komisja otrzymała odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu od pięciu producentów unijnych i zweryfikowała te odpowiedzi. Pięciu producentów stanowiło 43 % całkowitej produkcji unijnej w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Próbę uznano zatem za wystarczająco reprezentatywną dla przemysłu unijnego.

(74)

Konsumpcję w Unii ustalono na podstawie wielkości sprzedaży przemysłu unijnego na rynku unijnym i wielkości przywozu z państw trzecich do Unii opartych na danych zgłoszonych Komisji przez państwa członkowskie zgodnie z art. 14 ust. 6 rozporządzenia podstawowego („baza danych utworzona na podstawie sprawozdań określonych w art. 14 ust. 6”) oraz zweryfikowanych danych od współpracującej grupy chińskich producentów eksportujących.

(75)

Tabela 1 pokazuje, w jaki sposób konsumpcja w Unii kształtowała się w okresie badanym.

Tabela 1

Konsumpcja w Unii

(76)

Konsumpcja w Unii w latach 2013–2014 pozostawała stabilna, a od 2014 r. do okresu objętego dochodzeniem przeglądowym spadła o 6 %.

(77)

W okresie badanym Komisja określiła wielkość przywozu z ChRL na podstawie zweryfikowanych odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu udzielonych przez współpracującą grupę producentów eksportujących oraz danych z bazy danych utworzonej na podstawie sprawozdań określonych w art. 14 ust. 6.

(78)

Na tej podstawie przywóz do Unii z ChRL i jego udział w rynku kształtowały się następująco:

Tabela 2

Wielkość przywozu i udział w rynku

(79)

W okresie badanym wielkość przywozu stalowych lin i kabli z ChRL wahała się z roku na rok. W latach 2013–2014 nastąpił spadek o 34 %, po czym w latach 2014–2015 odnotowano wzrost o 80 % (23). Ponadto w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym wielkość przywozu zmniejszyła się z 2 697 ton w 2013 r. do 2 005 ton. Ogółem w okresie badanym wielkość przywozu zmniejszyła się o 26 %.

(80)

Udział w rynku przywozu z ChRL wykazywał podobną tendencję. Ogółem w okresie badanym udział ten zmniejszył się z 1,5 % do 1,2 %.

(81)

Komisja określiła ceny przywozu na podstawie zweryfikowanych odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu udzielonych przez współpracującą grupę producentów eksportujących oraz danych z bazy danych utworzonej na podstawie sprawozdań określonych w art. 14 ust. 6 w okresie badanym. Średnia cena przywozu do Unii z ChRL kształtowała się w następujący sposób:

Tabela 3

Średnia cena przywozu z ChRL

(82)

W okresie badanym średnia cena produktu przywożonego z ChRL wahała się z roku na rok. Początkowo, w 2014 r., ceny spadły o 21 %. W 2015 r. ceny wzrosły, osiągając poziom z 2013 r., i nadal rosły w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Ogółem w okresie badanym ceny wzrosły o 45 %.

(83)

Komisja określiła podcięcie cenowe w okresie objętym dochodzeniem przez porównanie:

(84)

Wynik porównania wyrażono jako odsetek średniej ceny ważonej przemysłu unijnego w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Brak podcięcia cenowego wskazuje na skuteczność środków. W przypadku wygaśnięcia środków oraz utrzymania cen eksportowych na podobnym poziomie przez chińskich producentów eksportujących stalowe liny i kable margines podcięcia cenowego można obliczyć, odejmując cło antydumpingowe od ceny przywozu. Margines podcięcia ustalony w ten sposób wyniósłby 36,3 %. Uznaje się to za uzasadnione wskazanie możliwych przyszłych poziomów cen eksportowych stosowanych w wywozie do Unii w przypadku wygaśnięcia środków.

(85)

Przywóz z państw trzecich innych niż ChRL pochodzi głównie z Republiki Korei, Turcji, Tajlandii, Rosji i Malezji.

(86)

Wielkość przywozu do Unii z tych państw, jak również ich udział w rynku i średnie ceny przedstawiono w tabeli 4.

Tabela 4

Przywóz z państw trzecich innych niż ChRL

(87)

Ogółem wielkość przywozu z pozostałych państw trzecich pozostała w okresie badanym stosunkowo stabilna – odnotowano niewielki wzrost o 1 %.

(88)

Ponieważ całkowita konsumpcja w Unii zmalała w okresie objętym postępowaniem, wzrost ten przełożył się w tym okresie na wzrost udziału przywozu z tych państw w rynku z 36,1 % do 38,8 %.

(89)

W okresie badanym średnia cena produktu przywożonego z państw trzecich innych niż ChRL wahała się z roku na rok. Początkowo, w 2014 r., ceny spadły o 7 %. W 2015 r. ceny wzrosły o 2 %, po czym ponownie spadły o 8 % w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Ogółem w okresie badanym ceny spadły o 13 %.

(90)

W okresie badanym Republika Korei posiada drugi co do wielkości udział w rynku unijnym po przemyśle unijnym.

(91)

Jak wspomniano w motywie 4, obchodzenie pierwotnych środków nałożonych na przywóz stalowych lin i kabli z ChRL odbywało się przez Republikę Korei. W rezultacie w 2010 r. cło antydumpingowe nałożone na przywóz pochodzący z ChRL rozszerzono na przywóz takiego samego produktu wysyłanego z Republiki Korei, z wyjątkiem produktów wytwarzanych przez 15 rzeczywistych koreańskich producentów eksportujących.

(92)

Praktycznie cały przywóz stalowych lin i kabli z Republiki Korei do Unii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym pochodził od producentów eksportujących zwolnionych z rozszerzonego cła antydumpingowego, tj. 99,98 % wszystkich koreańskich przywozów.

(93)

Tabela 5 pokazuje, w jaki sposób udział w rynku i średnie ceny koreańskiego przywozu do Unii kształtowały się w okresie badanym.

Tabela 5

Wielkość przywozu, udział w rynku i średnie ceny przywozu z Korei

(94)

W okresie badanym wielkość przywozu z Republiki Korei zmniejszyła się o 11 % przy nieco wyższym tempie niż tendencja spadkowa konsumpcji.

(95)

Ponieważ tempo zmniejszania się wielkości przywozu było wyższe niż tempo zmniejszania się konsumpcji, udział w rynku jedynie nieznacznie zmalał z 21,0 % do 20,0 % w okresie badanym.

(96)

Średnia cena przywozu wzrosła o 6 % w latach 2013–2015, a w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym spadła o 9 %, co ogółem stanowi spadek o 3 % w okresie badanym. Średnia cena (CIF; bez cła) była o 48 % niższa niż średnia cena (EXW) przemysłu unijnego.

(97)

Ustalono, że przywóz pochodzący z Maroka lub z tego państwa wysyłany był bliski zeru w okresie badanym. W związku z tym uznano, że dalsza analiza nie jest konieczna.

(98)

W okresie badanym cło antydumpingowe w wysokości 51,8 % nadal obowiązywało w przypadku przywozu stalowych lin i kabli pochodzących z Ukrainy rozszerzone na przywóz takiego samego produktu wysyłanego z Mołdawii, zgłoszonego lub niezgłoszonego jako pochodzący z Mołdawii.

(99)

Jak wyjaśniono w motywie 11, środki te wygasły w dniu 10 lutego 2017 r.

(100)

Ustalono, że przywóz pochodzący z Ukrainy i Mołdawii lub z tych państw wysyłany był bliski zeru w okresie badanym. W związku z tym uznano, że w przypadku okresu badanego dalsza analiza nie jest konieczna.

(101)

Przywóz z pozostałych państw trzecich pochodził głównie z Turcji, Tajlandii, Rosji i Malezji. Tabela 6 pokazuje, w jaki sposób kształtował się ten przywóz:

Tabela 6

Przywóz z innych państw trzecich

(102)

W latach 2013–2015 łączny przywóz z innych państw trzecich wzrósł o 27 %. W okresie objętym dochodzeniem przeglądowym przywóz zmniejszył się o 10 %. Ogółem w okresie badanym przywóz wzrósł o 17 %. Ponieważ w okresie badanym konsumpcja zmalała, jak opisano w motywie 76, w tym samym okresie udział przywozu z pozostałych państw trzecich w rynku wzrósł z 15 % do 19 %.

(103)

W okresie badanym wielkość przywozu z Turcji wahała się, jednak w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym osiągnęła poziom podobny do poziomu z 2013 r. (początku okresu badanego), tj. 7 028 ton. Ogółem udział tego przywozu w rynku pozostał stosunkowo stabilny – odnotowano jedynie niewielki wzrost o 0,4 punktu procentowego w okresie badanym, tj. z 3,9 % w 2013 r. do 4,3 % w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Średnia cena spadła o 9 %.

(104)

W latach 2013–2014 przywóz z Tajlandii wzrósł o 25 %, następnie jednak ciągle malał i w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym osiągnął 6 122 tony, co stanowi wzrost z 5 206 w 2013 r. Ogółem w okresie badanym przywóz wzrósł o 18 %. Udział w rynku również zwiększył się w 2014 r. i pozostał stabilny aż do okresu objętego dochodzeniem przeglądowym. W latach 2014–2015 średnia cena przywozu wahała się (– 4 %, + 15 %) i w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym osiągnęła poziom o 2 % wyższy niż w 2013 r.

(105)

W okresie badanym przywóz z Rosji znacząco wzrósł, utrzymał się jednak na stosunkowo niskich poziomach przez cały okres badany. Udział w rynku również wzrósł z 0,9 % do 2,9 %. Średnia cena spadła w okresie badanym o 21 %.

(106)

Przywóz z Malezji wahał się od początku okresu badanego, jednak w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym osiągnął niemal taki sam poziom jak w 2013 r., tj. 4 530 ton. Pomimo wahań udział malezyjskiego przywozu stalowych lin i kabli w rynku ogółem nieznacznie wzrósł w okresie badanym o 0,2 punktu procentowego. Średnia cena importowa spadła w okresie badanym o 13 %.

(107)

W okresie objętym dochodzeniem przeglądowym ceny przywozu stalowych lin i kabli z Turcji, Tajlandii, Rosji i Malezji były średnio niższe niż średnia cena przemysłu unijnego (o 49-63 %). Były również niższe niż ceny przywozu z Chin (o 41–57 %).

(108)

Zgodnie z art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała wszystkie istotne czynniki gospodarcze i wskaźniki mające znaczenie dla sytuacji przemysłu unijnego w okresie badanym.

(109)

W celu określenia szkody Komisja wprowadziła rozróżnienie na makroekonomiczne i mikroekonomiczne wskaźniki szkody. Komisja oceniła wskaźniki makroekonomiczne dotyczące całego przemysłu unijnego na podstawie danych pozyskanych od wnioskodawcy, które skontrolowała krzyżowo z informacjami dostarczonymi przez licznych producentów unijnych na etapie poprzedzającym wszczęcie dochodzenia i ze zweryfikowanymi odpowiedziami na pytania zawarte w kwestionariuszu udzielonymi przez producentów unijnych objętych próbą. Komisja oceniła wskaźniki mikroekonomiczne na podstawie danych przedstawionych w odpowiedziach na pytania zawarte w kwestionariuszu udzielonych przez objętych próbą producentów unijnych, które to dane zostały zweryfikowane. Oba zestawy danych uznano za reprezentatywne dla sytuacji gospodarczej przemysłu unijnego.

(110)

Wskaźnikami makroekonomicznymi są: produkcja, moce produkcyjne, wykorzystanie mocy produkcyjnych, wielkość sprzedaży, udział w rynku, wzrost, zatrudnienie, wydajność i wielkość marginesu dumpingu.

(111)

Wskaźnikami mikroekonomicznymi są: średnie ceny jednostkowe, średni koszt jednostkowy, koszty pracy, zapasy, rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje, zwrot z inwestycji i zdolność do pozyskiwania kapitału.

(112)

Tabela 7 pokazuje, w jaki sposób całkowita produkcja unijna, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych kształtowały się w okresie badanym:

Tabela 7

Produkcja, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych

(113)

W latach 2013–2014 całkowita wielkość produkcji utrzymywała się na stosunkowo stabilnym poziomie, a w 2015 r. spadła o 5 %. W okresie objętym dochodzeniem przeglądowym wielkość produkcji zmalała jednak o kolejne 12 %. Ogółem w okresie badanym wielkość produkcji zmniejszyła się o 18 %.

(114)

W okresie badanym moce produkcyjne nieznacznie wzrosły – ogółem jedynie o 5 %.

(115)

W związku z tym wskaźnik wykorzystania mocy produkcyjnych zmalał z 71 % w 2013 r. do 55 % w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Ogółem w następstwie spadku wielkości produkcji wskaźnik wykorzystania mocy produkcyjnych zmalał o 22 % w okresie badanym.

(116)

Wielkość sprzedaży przemysłu unijnego i udział w rynku kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 8

Wielkość sprzedaży i udział w rynku

(117)

Wielkość sprzedaży wykazywała tę samą tendencję co wielkość produkcji. W latach 2013–2014 utrzymywała się na stosunkowo stabilnym poziomie, a w 2015 r. spadła o 5 %. W okresie objętym dochodzeniem przeglądowym wielkość produkcji zmalała o kolejne 5 %. Ogółem w okresie badanym wielkość sprzedaży zmniejszyła się o 10 %.

(118)

Udział przemysłu unijnego w rynku zmniejszył się w okresie badanym o 2,4 punktu procentowego z 62,4 % do 60,0 %.

(119)

W okresie badanym konsumpcja w Unii zmniejszyła się o 6 %. Wielkość sprzedaży przemysłu unijnego zmniejszyła się w jeszcze większym stopniu, tj. o 10 %. W związku z tym przemysł unijny odnotował stratę udziału w rynku wynoszącą 2,4 punktu procentowego. Spadek wielkości sprzedaży był również widoczny w wykorzystaniu mocy produkcyjnych, które spadło o 22 %.

(120)

Zatrudnienie i produktywność kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 9

Zatrudnienie i wydajność

(121)

Liczba osób zatrudnionych w przemyśle Unii zmniejszyła się w okresie badanym o 9 %; największy spadek nastąpił w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Wynikał on ze spadku wielkości produkcji i sprzedaży, jak opisano w motywach 113 i 117.

(122)

W związku z wyższym wskaźnikiem spadku produkcji w porównaniu ze zmniejszeniem się liczby pracowników wydajność spadła w okresie badanym o 10 %.

(123)

W wyniku dochodzenia w motywie 57 ustalono, że produkt objęty przeglądem nadal przywożono z ChRL na rynek unijny po cenach dumpingowych przy poziomie dumpingu 16,7 %. Wielkość przywozu była niska ze względu na skuteczność obowiązujących środków antydumpingowych. Chińczycy pozostali jednak obecni na rynku unijnym, utrzymując udział w rynku, który w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym wyniósł 1,2 % (zob. tabela 2).

(124)

W poprzednim przeglądzie wygaśnięcia przemysł unijny wykazywał oznaki poprawy po wcześniejszym dumpingu. W okresie badanym proces poprawy uległ spowolnieniu, a główne wskaźniki szkody wykazywały tendencję spadkową. Ponadto niższy popyt na towary masowe i spadki ceny ropy doprowadziły do zmniejszonej aktywności w sektorach górniczym i naftowo-gazowym. Następnie odnotowano negatywny wpływ na popyt na stalowe liny i kable, co spowodowało spadek konsumpcji w okresie badanym o 6 % (zob. tabela 1).

(125)

Z uwagi na stopniowy spadek cen unijnych w okresie badanym sytuacja przemysłu unijnego nie mogła się nadal poprawiać po wcześniejszym dumpingu.

(126)

Średnie ceny sprzedaży stosowane przez przemysł unijny wobec klientów niepowiązanych w Unii kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 10

Średnie ceny sprzedaży i koszty jednostkowe

(127)

Średnia jednostkowa cena sprzedaży naliczana przez przemysł unijny klientom niepowiązanym w Unii spadła o 12 % w okresie badanym.

(128)

Jednocześnie średni jednostkowy koszt produkcji wzrósł w okresie badanym o 13 %. Taki wzrost kosztu jednostkowego był głównie spowodowany spadkiem wielkości produkcji i sprzedaży (odpowiednio o 18 % i 10 % w okresie badanym, motywy 113 (zob. tabela 7) i 117 (zob. tabela 8)). Należy zauważyć, że ten wzrost kosztu jednostkowego nastąpił pomimo zmniejszenia się całkowitego kosztu produkcji w okresie badanym. A zatem chociaż przemysł unijny zdołał ograniczyć całkowity koszt produkcji, nie udało się ograniczyć kosztu jednostkowego z powodu znacznego spadku wielkości produkcji i sprzedaży.

(129)

Średnie koszty pracy producentów unijnych kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 11

Średnie koszty pracy na pracownika

(130)

Ogółem po niewielkich wahaniach w okresie badanym średnie koszty pracy nieznacznie wzrosły w okresie badanym o 3 %.

(131)

Poziom zapasów producentów unijnych kształtował się w okresie badanym następująco:

Tabela 12

Zapasy

(132)

Poziom zapasów nieznacznie spadł w okresie badanym o 3 %. Ponieważ przemysł unijny musi utrzymywać minimalny poziom zapasów najpowszechniejszych rodzajów stalowych lin i kabli w celu natychmiastowego pokrycia popytu, nie można było dalej zmniejszać stanu zapasów i w rezultacie ich wartość jako odsetek produkcji wzrosła o 38 %.

(133)

Rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje oraz zwrot z inwestycji przemysłu unijnego kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 13

Rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje i zwrot z inwestycji

(134)

Rentowność przemysłu unijnego zmniejszyła się w okresie badanym – od zysku na poziomie 7,5 % w 2013 r. do straty na poziomie 1,6 % w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(135)

W okresie badanym przepływy środków pieniężnych drastycznie zmalały o 79 %. Stanowi to dodatkowy wskaźnik słabych wyników przemysłu unijnego z działalności operacyjnej i niedoboru płynności, z którym musiał się zmagać.

(136)

Następnie inwestycje spadły w okresie badanym do 50 %. Ze względu na spadające marże zysku i wysoką presję na ceny inwestycje ograniczono głównie do tych podyktowanych wymogami dotyczącymi środowiska i bezpieczeństwa. Jednocześnie w okresie objętym dochodzeniem przeprowadzono jedynie niewielką liczbę inwestycji w obszarze operacji i technologii produkcji w celu zwiększenia wydajności i produktywności.

(137)

Zwrot z inwestycji mierzy zysk lub stratę z inwestycji w odniesieniu do sumy zainwestowanych pieniędzy. W okresie badanym spadł on z 33,3 % do ujemnej wartości – 5,2 %.

(138)

Dzięki obowiązującym cłom antydumpingowym w pierwszych dwóch latach, tj. 2013–2014, okresu badanego sytuacja przemysłu unijnego nadal poprawiała się po wcześniejszym dumpingu wyrządzającym szkodę i udało się utrzymać marżę zysku przekraczającą zysk docelowy na poziomie 5 %.

(139)

Niższy popyt na towary masowe i spadki ceny ropy doprowadziły jednak do zmniejszonej aktywności w sektorach górniczym i naftowo-gazowym. W związku z tym popyt na stalowe liny i kable spadł w okresie badanym. To zmniejszenie popytu bezpośrednio wpłynęło na przemysł unijny, co przełożyło się na spadek wielkości produkcji i sprzedaży tego przemysłu, a także jego udziału w rynku. Jednocześnie udział tanich stalowych lin i kabli wzrósł i doprowadził do spadku ceny unijnej oraz dalszego osłabienia wyników finansowych przemysłu unijnego. W związku z tym niemal wszystkie wskaźniki szkody uległy pogorszeniu. Na tej podstawie uznaje się, że przemysłowi unijnemu została wyrządzona istotna szkoda.

(140)

Przywóz stalowych lin i kabli z ChRL wywarł ograniczony negatywny wpływ na pogarszający się stan przemysłu unijnego. Dzięki obowiązującym środkom ich udział w rynku był w okresie badanym niewielki. Chiński przywóz stalowych lin i kabli pozostawał jednak obecny na rynku unijnym.

(141)

Jednocześnie przywóz z innych państw trzecich miał ogólny udział w rynku na poziomie 38,8 % z nieznaczną tendencją wzrostową w okresie badanym (zob. tabela 4). Średnie ceny przywozu z innych państw trzecich wykazywały tendencję spadkową i dużo niższe poziomy niż cena sprzedaży przemysłu unijnego na rynku unijnym. W związku z tym przywóz ten znacznie wpłynął na pogorszenie się stanu przemysłu unijnego. Jak już przenalizowano w motywach 85–89, przemysł unijny nie tylko zdołał utrzymać w okresie badanym swój udział w rynku, ale go zwiększył. Ponadto w tym samym okresie średnia cena importowa spadła (motyw 89), co wytworzyło dalszą presję na obniżenie cen unijnych i doprowadziło do ich spadku o 12 % w okresie badanym (zob. motyw 127) i dalszego pogorszenia wyników finansowych przemysłu unijnego.

(142)

Komisja stwierdziła zatem, że przemysł unijny odniósł korzyść ze środków pierwotnych, ponieważ w pierwszych dwóch latach, tj. 2013–2014, okresu badanego sytuacja przemysłu unijnego nadal poprawiała się po wcześniejszym dumpingu wyrządzającym szkodę. Proces poprawy sytuacji uległ jednak zahamowaniu ze względu na wyżej wymienione czynniki.

(143)

Zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy doszłoby do ponownego wystąpienia istotnej szkody w wyniku przywozu z Chin, gdyby środki wprowadzone wobec ChRL wygasły. Dochodzenie wykazało, że w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym (motyw 57) przywóz z ChRL odbywał się po cenach dumpingowych i że istnieje prawdopodobieństwo kontynuacji dumpingu w przypadku wygaśnięcia środków (motyw 70).

(144)

Aby ustalić prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia szkody, wzięto pod uwagę następujące elementy: (i) moce produkcyjne i wolne moce produkcyjne dostępne w ChRL; (ii) możliwe poziomy cen przywozu z Chin w przypadku wygaśnięcia środków; (iii) zachowanie chińskich producentów eksportujących w innych państwach trzecich; (iv) atrakcyjność rynku unijnego; oraz (v) wpływ przywozu z Chin na sytuację przemysłu unijnego w przypadku wygaśnięcia środków.

(145)

Jak wyjaśniono w motywie 60, producenci w ChRL dysponują istotnymi mocami produkcyjnymi w Chinach, a co za tym idzie wolnymi mocami produkcyjnymi, które znacznie przewyższają nie tylko wielkość wywozu do Unii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, ale również całkowitą konsumpcję w Unii w tym okresie.

(146)

Ponadto, jak przedstawiono w motywie 63, nie stwierdzono żadnych elementów, które wskazywałyby w najbliższej przyszłości na znaczny wzrost popytu krajowego na stalowe liny i kable w ChRL ani na rynkach jakichkolwiek innych państw trzecich. Komisja stwierdziła zatem, że popyt krajowy w Chinach lub na rynkach innych państw trzecich nie mógłby wchłonąć dostępnych wolnych mocy produkcyjnych.

(147)

Jak wspomniano w motywie 18, jedyna grupa współpracujących producentów eksportujących w ChRL nie zgłosiła jednak swojej sprzedaży eksportowej na rynki innych państw trzecich. W związku z tym, w braku jakichkolwiek innych informacji, do ustalenia wysokości chińskich cen eksportowych na rynki innych państw trzecich wykorzystano bazę danych ChRL.

(148)

Poziomy cen tego wywozu również wzięto pod uwagę jako uzasadniony szacunek możliwych przyszłych poziomów cen stosowanych w wywozie do Unii w przypadku wygaśnięcia środków.

(149)

Jak wyjaśniono w motywie 69, ceny eksportowe stosowane w wywozie z ChRL na inne rynki wywozowe były średnio znacznie niższe niż ceny eksportowe stosowane w wywozie do Unii, mianowicie o około 30 %. Na tej podstawie stwierdzono, że producenci w ChRL mają znaczne możliwości obniżania cen eksportowych stosowanych w wywozie do Unii.

(150)

Ponadto cena importowa grupy współpracujących producentów eksportujących spowodowała, nie uwzględniając ceł antydumpingowych, podcięcie cen sprzedaży przemysłu unijnego w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym o 36,3 %, jak wspomniano w motywie 84. Uznaje się to za uzasadnione wskazanie możliwych przyszłych poziomów cen stosowanych w wywozie do Unii w przypadku wygaśnięcia środków.

(151)

Wobec braku innych dostępnych informacji do ustalenia wysokości chińskich cen eksportowych stosowanych w wywozie na rynki innych państw trzecich wykorzystano bazę danych ChRL, jak wyjaśniono w motywach 64 i 65.

(152)

Według tych informacji chińskie ceny eksportowe stosowane w wywozie stalowych lin i kabli na rynki innych państw trzecich były, w zależności od rynku wywozowego, średnio niższe o około 40–80 % niż ceny sprzedaży przemysłu unijnego.

(153)

Trzema państwami, do których Chiny wywoziły najwięcej stalowych lin i kabli w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, były: Republika Korei (123 891 ton lub 11 % całkowitego wywozu), Stany Zjednoczone (97 936 ton lub 9 % całkowitego wywozu) i Wietnam (76 344 ton lub 7 % całkowitego wywozu). Średnie ceny eksportowe w wywozie na te rynki wynosiły odpowiednio 1 107 EUR/t, 1 444 EUR/t i 781 EUR/t. Średnie ceny oferowane tym państwom były zatem niższe od średniej ceny przemysłu unijnego o około 50–80 %.

(154)

Biorąc pod uwagę analizę cen przedstawioną w poprzednim motywie, w przypadku wygaśnięcia środków chińscy producenci eksportujący mieliby znaczną zdolność do obniżenia swoich cen importowych stosowanych na rynku unijnym, jednocześnie wciąż realizując na rynku unijnym wyższe ceny niż na rynkach innych państw trzecich. Istnieje zatem silna zachęta dla chińskich producentów eksportujących do przekierowywania swojego wywozu do Unii, gdzie mogliby osiągnąć wyższe ceny, nadal będąc zarazem w stanie istotnie podcinać ceny sprzedaży przemysłu unijnego. Ponadto mieliby oni zachętę do eksportu co najmniej części swoich wolnych mocy produkcyjnych na rynek unijny po niskich cenach.

(155)

Kolejnym dowodem na atrakcyjność rynku unijnego jest fakt, że od momentu wprowadzenia środków odnotowano próby ich obchodzenia przez chińskich eksporterów, które zidentyfikowano i zneutralizowano, jak wyjaśniono w motywach 2 i 4.

(156)

Atrakcyjność rynku unijnego potwierdza również fakt, że mimo środków obowiązujących od 1999 r. odbywał się przywóz towarów po cenach dumpingowych z ChRL.

(157)

Stwierdzono zatem, że producenci eksportujący w ChRL mają potencjał i zachętę do znacznego zwiększenia wielkości wywozu stalowych lin i kabli do Unii po cenach dumpingowych, co spowodowałoby znaczne podcięcie cen przemysłu unijnego w przypadku wygaśnięcia środków.

(158)

Jeżeli przemysł unijny pozostanie przy obecnym poziomie cen, nie będzie w stanie utrzymać swoich wielkości sprzedaży i udziału w rynku w obliczu przywozu z Chin po niskich cenach. Jest bardzo prawdopodobne, że w przypadku wygaśnięcia środków chiński udział w rynku wzrósłby w szybkim tempie. Najprawdopodobniej odbyłoby się to kosztem przemysłu unijnego, ponieważ jego poziom cen jest najwyższy. Utrata części wielkości sprzedaży prowadziłaby do jeszcze niższego wykorzystania mocy produkcyjnych i wzrostu średnich kosztów produkcji. Doprowadziłoby to do dalszego pogarszania się sytuacji finansowej przemysłu unijnego i ponoszenia przez niego strat, co miało już miejsce w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(159)

Jeżeli jednak przemysł unijny zdecydowałby się obniżyć swoje poziomy cen, próbując utrzymać wielkość sprzedaży i udział w rynku, pogorszenie jego sytuacji finansowej nastąpiłoby niemal natychmiast, a obserwowana w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym sytuacja ponoszenia przez niego strat stałaby się znacznie gorsza.

(160)

W obu scenariuszach wygaśnięcie środków miałoby negatywny wpływ na przemysł unijny, szczególnie w obszarze zatrudnienia. Już w okresie badanym przemysł unijny był zmuszony do zmniejszenia o 9 % zatrudnienia związanego z produktem (zob. tabela 9). Dalsze pogorszenie sytuacji przemysłu unijnego może spowodować zamknięcie całych jednostek produkcyjnych.

(161)

W związku z tym można stwierdzić, że istnieje wysokie prawdopodobieństwo, iż wygaśnięcie obowiązujących środków doprowadziłoby do ponownego wystąpienia szkody w wyniku przywozu stalowych lin i kabli z Chin, co prawdopodobnie wywołałoby dalsze pogorszenie i tak niekorzystnego stanu przemysłu unijnego.

(162)

W okresie badanym w ramach poprzedniego przeglądu wygaśnięcia obejmującego lata 2007–2010 warunki ekonomiczne przemysłu unijnego stawały się coraz bardziej korzystne. Udało się utrzymać rentowność na poziomie zbliżonym do zysku docelowego wynoszącego 5 % nawet w pierwszych dwóch latach, tj. 2013–2014, obecnego okresu badanego. Przemysł unijny udowodnił zatem, iż jest przemysłem strukturalnie rentownym, zdolnym do wyjścia z sytuacji, w której ponosi straty. Jednak w okresie badanym w ramach obecnego przeglądu wygaśnięcia przemysł unijny ponownie znalazł się w trudnej sytuacji finansowej, która zgodnie z oczekiwaniami ma się jeszcze bardziej pogorszyć w przypadku wygaśnięcia środków. Przemysł unijny nie byłby wówczas w stanie poprawić swojej trudnej obecnie sytuacji, a wręcz ponosiłby dalsze szkody w wyniku bardzo prawdopodobnego zwiększenia chińskiego przywozu stalowych lin i kabli po cenach dumpingowych.

(163)

Uznaje się, że ze względu na wielkość i niski poziom cen przywóz stalowych lin i kabli z Republiki Korei i z innych państw trzecich stanowi czynnik przyczyniający się do szkody ponoszonej przez przemysł unijny. Niniejsze dochodzenie było jednak – zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego – ograniczone do stwierdzenia, czy w przypadku wygaśnięcia obowiązujących środków antydumpingowych istnieje prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia szkody ze strony chińskiego przywozu stalowych lin i kabli po cenach powodujących szkodę. Ponieważ sytuacja przemysłu unijnego jest trudna, jakikolwiek znaczny wzrost przywozu z Chin pogorszyłby tę sytuację ze względu na znaczne wolne moce produkcyjne w ChRL, atrakcyjność rynku unijnego i możliwe niskie poziomy cen wywozu stalowych lin i kabli z Chin do Unii.

(164)

Fakt, że przywóz stalowych lin i kabli z Chin na rynek unijny jest obecnie dokonywany na o wiele mniejszą skalę niż przed wprowadzeniem środków, świadczy o tym, iż obowiązujące cła antydumpingowe z powodzeniem doprowadziły do przywrócenia niezakłóconych warunków konkurencji między chińskimi eksporterami produktu objętego przeglądem a przemysłem unijnym. Fakt, że przywóz z Republiki Korei i z innych państw trzecich wywołuje podcięcie cen przywozu z Chin, nie podważa obowiązku Komisji do niewykraczania poza ramy niniejszego dochodzenia. Jak określono w motywie 165, Komisja wykazała, że istnieje wysokie prawdopodobieństwo, że wygaśnięcie środków doprowadziłoby do ponownego wystąpienia szkody.

(165)

Komisja stwierdziła, że uchylenie środków najprawdopodobniej doprowadziłoby do znacznego wzrostu przywozu stalowych lin i kabli z Chin po cenach dumpingowych, podcinających ceny przemysłu unijnego, a tym samym w dalszym stopniu zwiększających szkodę, jaką ponosi przemysł unijny. W wyniku tego rentowność przemysłu unijnego byłaby poważnie zagrożona.

(166)

Zgodnie z art. 21 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy utrzymanie obowiązujących środków antydumpingowych nie zaszkodzi interesom Unii jako całości. Ustalenie interesu Unii oparto na ocenie wszystkich zaangażowanych interesów, m.in. interesu przemysłu unijnego, interesu importerów oraz interesu użytkowników.

(167)

Wszystkim zainteresowanym stronom umożliwiono wyrażenie uwag zgodnie z art. 21 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.

(168)

Należy przypomnieć, że w poprzednim przeglądzie wygaśnięcia uznano, iż wprowadzenie środków nie jest sprzeczne z interesem Unii. Co więcej, fakt, że obecne dochodzenie to przegląd wygaśnięcia, a więc analiza sytuacji, w której środki antydumpingowe są już stosowane, umożliwia ocenę ewentualnego nadmiernie niekorzystnego wpływu aktualnie obowiązujących środków antydumpingowych na zainteresowane strony.

(169)

Na tej podstawie zbadano, czy mimo wniosków dotyczących prawdopodobieństwa kontynuacji dumpingu i ponownego wystąpienia szkody istnieją istotne powody pozwalające na stwierdzenie, że utrzymanie środków w tym konkretnym przypadku nie leży w interesie Unii.

(170)

W toku dochodzenia wykazano również, że wygaśnięcie środków miałoby znaczny negatywny wpływ na przemysł unijny i dodatkowo pogorszyłoby jego obecnie trudną sytuację finansową. Wygaśnięcie środków poważnie zagroziłoby rentowności przemysłu unijnego i zmusiłoby producentów unijnych do zamknięcia swojej działalności, co spowodowałoby, że rynek unijny byłby całkowicie zależny od przywozu stalowych lin i kabli.

(171)

Przemysł unijny udowodnił w przeszłości, że jest rentownym przemysłem osiągającym pozytywne wyniki gospodarcze i finansowe. Udało się utrzymać rentowność przemysłu unijnego, a marża zysku przekroczyła zysk docelowy.

(172)

Utrzymanie obowiązujących środków antydumpingowych leży zatem w interesie przemysłu unijnego.

(173)

Jak wskazano w motywach 20–22 i 24, żaden importer nie podjął współpracy w ramach niniejszego dochodzenia ani nie przedstawił wymaganych informacji. Należy przypomnieć, że w poprzednich dochodzeniach ustalono, że skutek nałożenia środków na importerów byłby nieznaczny. Wobec braku dowodów wskazujących inaczej można więc potwierdzić, że obecnie obowiązujące środki nie miały znacznego negatywnego wpływu na ich sytuację finansową i że kontynuacja tych środków nie wywarłaby nadmiernego wpływu na importerów.

(174)

Stalowe liny i kable mają wiele różnych zastosowań, np. w rybołówstwie, przemyśle morskim/żegludze morskiej, przemyśle naftowo-gazowym, górnictwie, leśnictwie, transporcie lotniczym, inżynierii lądowej i wodnej, w budownictwie i jako liny dźwigowe.

(175)

Jak wskazano w motywach 23 i 24, żaden użytkownik nie podjął współpracy w ramach niniejszego dochodzenia ani nie przedstawił wymaganych informacji. Niektórzy użytkownicy, którzy się zgłosili, stwierdzili, że wykorzystują stalowe liny i kable tylko w nieznacznym stopniu. W związku z tym stwierdzono, tak jak w poprzednich dochodzeniach, że obecnie obowiązujące środki nie miały znacznego negatywnego wpływu na sytuację ekonomiczną użytkowników i dlatego też kontynuacja środków nie miałaby nadmiernego wpływu na sytuację w przemyśle wykorzystującym produkt objęty postępowaniem.

(176)

Komisja uznaje zatem, że nie ma szczególnie ważnych wskazań z perspektywy interesu Unii przemawiających przeciwko utrzymaniu ostatecznych środków antydumpingowych wprowadzonych wobec przywozu stalowych lin i kabli z ChRL.

(177)

Wszystkie zainteresowane strony zostały poinformowane o istotnych faktach i ustaleniach, na podstawie których zamierza się zalecić utrzymanie obowiązujących środków stosowanych wobec przywozu stalowych lin i kabli pochodzących z ChRL. Wyznaczono również termin, w którym strony mają możliwość przedstawienia uwag dotyczących ujawnionych informacji. Żadna ze stron nie przekazała uwag.

(178)

Jak określono w motywie 6, cła antydumpingowe obowiązujące wobec przywozu stalowych lin i kabli z ChRL rozszerzono tak, aby objęły również przywóz stalowych lin i kabli wysyłanych z Maroka i z Republiki Korei, zgłoszonych lub niezgłoszonych jako pochodzące z Maroka lub Republiki Korei. Cło antydumpingowe, które ma zostać utrzymane wobec przywozu stalowych lin i kabli pochodzący z ChRL, powinno być nadal rozszerzane na przywóz stalowych lin i kabli wysyłanych z Maroka i z Republiki Korei, zgłoszonych lub niezgłoszonych jako pochodzące z Maroka lub Republiki Korei. Marokański producent eksportujący, który został zwolniony ze środków rozszerzonych rozporządzeniem (WE) nr 1886/2004, powinien również zostać zwolniony ze środków wprowadzonych niniejszym rozporządzeniem. Piętnastu producentów eksportujących z Republiki Korei, których zwolniono ze środków rozszerzonych rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 400/2010, należy również zwolnić ze środków wprowadzonych niniejszym rozporządzeniem.

(179)

W świetle niedawnego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości (26) właściwe jest ustalenie wysokości odsetek należnych w przypadku zwrotu ceł ostatecznych, ponieważ obowiązujące przepisy dotyczące należności celnych nie określają wysokości takich odsetek, a stosowanie przepisów krajowych prowadziłoby do nieuzasadnionych zakłóceń konkurencji między przedsiębiorstwami w zależności od państwa członkowskiego, w którym dokonywana byłaby odprawa celna.

(180)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 15 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/1036,