—

MSR 34 Śródroczne sprawozdania finansowe

—

MSR 36 Utrata wartości aktywów

—

MSR 39 Instrumenty finansowe: ujmowanie i wycena

1.

Jednostka zobowiązana jest do oszacowania wartości firmy pod kątem utraty wartości na każdy termin sporządzenia sprawozdania finansowego, do oszacowania pod kątem utraty wartości na każdy dzień bilansowy inwestycji w instrumenty kapitałowe i w aktywa finansowe wyceniane według zamortyzowanego kosztu oraz, jeśli jest to konieczne, do ujęcia strat z tytułu utraty wartości na każdy dzień bilansowy, zgodnie z MSR 36 i MSR 39. Jednakże w kolejnym terminie sporządzenia sprawozdania finansowego lub w kolejnym dniu bilansowym sytuacja może zmienić się na tyle, że – jeśli oszacowanie utraty wartości zostałoby dokonane dopiero w tym terminie – strata z tytułu utraty wartości byłaby niższa lub nie zostałaby wykazana w ogóle. Niniejsza interpretacja zawiera wytyczne w kwestii, czy istnieje możliwość odwrócenia tego rodzaju odpisów z tytułu utraty wartości.

2.

Niniejsza interpretacja dotyczy współzależności między wymogami MSR 34 oraz ujmowaniem strat z tytułu utraty wartości niektórych aktywów finansowych według MSR 39 i wartości firmy według MSR 36, a także skutków tej współzależności dla kolejnych śródokresowych i rocznych sprawozdań finansowych.

3.

Zgodnie z pkt 28 MSR 34 w śródrocznych sprawozdaniach finansowych jednostka zobowiązana jest do stosowania tych samych zasad rachunkowości, co w sprawozdaniach na koniec roku. W punkcie tym określono również, że „częstotliwość sporządzania sprawozdań przez jednostkę (rocznie, półrocznie lub kwartalnie) nie może mieć wpływu na pomiar jej rocznych wyników. W tym celu w sprawozdaniach śródrocznych należy stosować wartości narastające”.

4.

Punkt 124 MSR 36 stanowi, że „Odpis z tytułu utraty wartości przez wartość firmy nie może zostać odwrócony w kolejnym okresie”.

5.

Punkt 69 MSR 39 stanowi, że „Nie można odwracać odpisów z tytułu utraty wartości ujętych w rachunku zysków i strat w przypadku inwestycji w instrument kapitałowy sklasyfikowany jako przeznaczony do obrotu”.

6.

Punkt 66 MSR 39 wymaga, by odpisy z tytułu utraty wartości aktywów finansowych wycenianych według zamortyzowanego kosztu (takie jak odpis z tytułu utraty wartości nienotowanego na giełdzie instrumentu kapitałowego, który nie jest wyceniany według wartości godziwej, ponieważ nie da się tej wartości wiarygodnie określić) nie były odwracane.

7.

Niniejsza interpretacja dotyczy następującego problemu:

Czy jednostka powinna dokonać odwrócenia strat z tytułu utraty wartości ujętych w sprawozdaniu śródrocznym dla wartości firmy oraz dla inwestycji w instrumenty kapitałowe i aktywa finansowe wyceniane według zamortyzowanego kosztu, jeśli w przypadku, gdy oszacowanie pod kątem utraty wartości zostałoby dokonane dopiero w kolejnym dniu bilansowym, strata nie zostałaby ujęta lub zostałaby ujęta w niższej wysokości?

8.

Jednostka nie może odwracać straty z tytułu utraty wartości ujętej w poprzednim sprawozdaniu śródrocznym zarówno dla wartości firmy, jak i dla inwestycji w instrumenty kapitałowe lub aktywa finansowe wyceniane według zamortyzowanego kosztu.

9.

Jednostka nie może przez analogię stosować tego stanowiska dla innych obszarów, w których może dojść do kolizji między MSR 34 a innymi standardami.

10.

Niniejszą interpretację stosuje się do okresów sprawozdawczych rozpoczynających się w dniu 1 listopada 2006 r. lub później. Zaleca się wcześniejsze stosowanie interpretacji. W przypadku zastosowania niniejszej interpretacji do okresu rozpoczynającego się przed dniem 1 listopada 2006 r. jednostka zobowiązana jest ujawnić ten fakt w sprawozdaniu finansowym. Jednostka stosuje niniejszą interpretację do wartości firmy od daty pierwszego zastosowania przez nią MSR 36; jednostka stosuje niniejszą interpretację do inwestycji w instrumenty kapitałowe lub aktywa finansowe wyceniane według zamortyzowanego kosztu od daty pierwszego zastosowania przez nią kryteriów wyceny MSR 39.