28.12.2004

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 381/32

---

DECYZJA RADY

z dnia 29 listopada 2004 r.

w sprawie podpisania Umowy pomiędzy Wspólnotą Europejską a Republiką San Marino ustanawiającej środki równoważne do przewidzianych w dyrektywie Rady 2003/48/WE w sprawie opodatkowania dochodów z oszczędności w formie wypłacanych odsetek oraz w sprawie zatwierdzenia i podpisania towarzyszącego jej Protokołu Ustaleń

(2004/903/WE)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 94 w związku z art. 300 ust. 2 akapit pierwszy,

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Dnia 16 października 2001 r. Rada upoważniła Komisję do podjęcia negocjacji umowy z Republiką San Marino zapewniającej przyjęcie przez Republikę San Marino środków równoważnych do stosowanych we Wspólnocie w celu zapewnienia skutecznego opodatkowania dochodów z oszczędności w formie wypłacanych odsetek.

(2)	Tekst Umowy stanowiący wynik negocjacji, odzwierciedla należycie wytyczne negocjacyjne wydane przez Radę. Towarzyszy mu Protokół Ustaleń między Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Republiką San Marino, z drugiej strony.

(3)	Z zastrzeżeniem przyjęcia w późniejszym terminie decyzji dotyczącej zawarcia Umowy, należy podpisać te dwa dokumenty parafowane w dniu 12 lipca 2004 r. i uzyskać zatwierdzenie Protokołu Ustaleń przez Radę,

PRZYJMUJE NASTĘPUJĄCĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Z zastrzeżeniem przyjęcia w późniejszym terminie decyzji dotyczącej zawarcia Umowy między Wspólnotą Europejską a Republiką San Marino, ustanawiającej środki równoważne do przewidzianych w dyrektywie Rady 2003/48/WE w sprawie opodatkowania dochodów z oszczędności w formie wypłacanych odsetek, upoważnia się Przewodniczącego Rady do wyznaczenia osób upełnomocnionych do podpisania w imieniu Wspólnoty Europejskiej Umowy i towarzyszącego jej Protokołu Ustaleń, jak również listów Wspólnoty Europejskiej, które mają być wymienione zgodnie z art. 21 ust. 2 Umowy i ostatnim akapitem Protokołu Ustaleń.

Protokół Ustaleń zostaje zatwierdzony przez Radę.

Tekst Umowy i tekst Protokołu Ustaleń są załączone do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

---

UMOWA

między Wspólnotą Europejską a Republiką San Marino ustanawiająca środki równoważne do przewidzianych w dyrektywie Rady 2003/48/WE w sprawie opodatkowania dochodów z oszczędności w formie wypłacanych odsetek

WSPÓLNOTA EUROPEJSKA, zwana dalej „Wspólnotą”,

i

REPUBLIKA SAN MARINO, zwana dalej „San Marino”,

zwane dalej „Umawiającą się Stroną” lub „Umawiającymi się Stronami”,

UZGODNIŁY ZAWARCIE NINIEJSZEJ UMOWY:

Artykuł 1

Cel

1.   Celem niniejszej Umowy pomiędzy Wspólnotą a San Marino jest umocnienie i rozszerzenie istniejących już bliskich stosunków między Umawiającymi się Stronami poprzez ustanowienie środków równoważnych do przewidzianych w dyrektywie Rady 2003/48/WE z dnia 3 czerwca 2003 r. w sprawie opodatkowania dochodów z oszczędności w formie wypłacanych odsetek na rzecz właścicieli odsetek, będących osobami fizycznymi i osobami mającymi miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Państwie Członkowskim Wspólnoty Europejskiej, zwanej dalej dyrektywą.

2.   San Marino podejmuje niezbędne środki, w szczególności przyjmuje przepisy dotyczące procedur i sankcji, aby zapewnić, że działania niezbędne do realizacji niniejszej Umowy zostaną wykonane przez podmioty wypłacające mające siedzibę na jego terytorium, bez względu na lokalizację siedziby dłużnika wierzytelności, od których naliczane są odsetki.

Artykuł 2

Definicja właściciela odsetek

1.   Do celów niniejszej Umowy „właściciel odsetek” oznacza każdą osobę fizyczną, której wypłacane są odsetki lub dla której wypłata odsetek jest zabezpieczana, chyba że osoba taka udowodni, że nie otrzymała takich odsetek, ani nie zostały one zabezpieczone na jej rzecz, to znaczy, że:

a)	działała ona jako podmiot wypłacający w rozumieniu art. 4; lub

b)	działa ona w imieniu osoby prawnej, funduszu inwestycyjnego lub porównywalnego albo równoważnego podmiotu zajmującego się wspólnymi inwestycjami w papiery wartościowe; lub

c)	działa ona w imieniu innej osoby fizycznej, będącej właścicielem odsetek i ujawnia podmiotowi wypłacającemu tożsamość właściciela odsetek, zgodnie z przepisami art. 3.

2.   W przypadkach, w których nie znajdują zastosowania przepisy ust. 1 lit. a) lub b), jeżeli podmiot wypłacający otrzyma informacje wskazujące na to, że osoba fizyczna, która otrzymuje wypłatę odsetek lub dla której wypłata odsetek jest zabezpieczona, może nie być właścicielem odsetek, podmiot ten podejmuje właściwe kroki w celu ustalenia tożsamości właściciela odsetek zgodnie z przepisami art. 3. Jeżeli podmiot wypłacający nie jest w stanie zidentyfikować właściciela odsetek, uznaje daną osobę fizyczną za właściciela odsetek.

Artykuł 3

Tożsamość i miejsce zamieszkania właścicieli odsetek

W celu ustalenia tożsamości i miejsca zamieszkania właściciela odsetek określonego w art. 2 podmiot wypłacający rejestruje nazwisko, imię, adres oraz dane dotyczące miejsca zamieszkania zgodnie z przepisami prawnymi Republiki San Marino w sprawie przeciwdziałania praniu pieniędzy. W odniesieniu do stosunków umownych powstałych, lub w przypadku braku stosunków umownych, transakcji przeprowadzonych po dniu 1 stycznia 2004 r., w stosunku do osób fizycznych, które legitymują się paszportem lub dowodem osobistym wydanym przez Państwo Członkowskie Unii Europejskiej, zwane dalej „Państwem Członkowskim”, które to osoby utrzymują, że posiadają miejsce zamieszkania w państwie innym niż Państwo Członkowskie lub San Marino, miejsce zamieszkania jest ustalane na podstawie zaświadczenia o miejscu zamieszkania dla celów podatkowych wydanego przez właściwe organy państwa, w którym dana osoba fizyczna utrzymuje, że ma miejsce zamieszkania. W przypadku nieprzedstawienia takiego zaświadczenia za państwo miejsca zamieszkania uznaje się Państwo Członkowskie, które wydało paszport lub inny urzędowy dokument tożsamości.

Artykuł 4

Definicja podmiotu wypłacającego

Do celów niniejszej Umowy „podmiot wypłacający” w San Marino oznacza banki, w rozumieniu prawa bankowego San Marino, jak również podmioty gospodarcze, w tym osoby fizyczne i prawne, mające miejsce zamieszkania lub siedzibę w San Marino, spółki osobowe i zakłady spółek zagranicznych, które, nawet sporadycznie, przyjmują, przechowują, inwestują lub przekazują aktywa osób trzecich lub jedynie wypłacają odsetki lub zabezpieczają wypłatę odsetek w ramach swojej działalności.

Artykuł 5

Definicja właściwego organu

1.   Dla celów niniejszej Umowy termin „właściwe organy Umawiających się Stron” oznacza organy wymienione w załączniku I.

2.   Właściwe oragany państw innych niż Umawiające się Strony oznaczają organy tych państw właściwe dla celów dwustronnych lub wielostronnych konwencji podatkowych lub w przypadku ich braku organy, które są właściwe do wydawania zaświadczeń o miejscu zamieszkania lub siedzibie do celów podatkowych.

Artykuł 6

Definicja wypłaty odsetek

1.   Do celów niniejszej Umowy „wypłata odsetek” oznacza:

a)

odsetki wypłacone lub zapisane na dobro rachunku, odnoszące się do wierzytelności wszelkiego rodzaju, bez względu na to, czy są one zabezpieczone hipoteką lub czy wiąże się z nimi prawo uczestniczenia w zyskach dłużnika oraz w szczególności przychód z rządowych papierów wartościowych i z obligacji, w tym premii i nagród związanych z takimi papierami wartościowymi i obligacjami; opłaty karne z tytułu opóźnionych płatności nie uznaje się za wypłaty odsetek;

b)	odsetki narosłe lub skapitalizowane przy sprzedaży, zwrocie lub umorzeniu wierzytelności określonych w lit. a);

c)

przychód uzyskany z wypłat odsetek, bezpośrednio lub przez podmiot określony w art. 4 ust. 2 dyrektywy, rozdzielony przez: i) przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania lub porównywalne albo odpowiadające im instytucje wspólnego inwestowania w papiery wartościowe, mające siedzibę na terytoriach, o których mowa w art. 19; ii) podmioty mające siedzibę w Państwie Członkowskim, które korzystają z możliwości przewidzianej w art. 4 ust. 3 dyrektywy i które informują podmiot wypłacający o tym fakcie; iii) przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania lub porównywalne albo odpowiadające im instytucje wspólnego inwestowania w papiery wartościowe, mające siedzibę poza terytoriami, o których mowa w art. 19;

d)

przychód osiągany ze sprzedaży, zwrotu lub umorzenia akcji, udziałów lub jednostek uczestnictwa w następujących przedsiębiorstwach i podmiotach, jeżeli inwestują one bezpośrednio lub pośrednio przez inne przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania lub podmioty, określone poniżej, więcej niż 40 % ich aktywów w wierzytelności, jak określono w lit. a): i) przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania lub porównywalne albo odpowiadające im instytucje wspólnego inwestowania w papiery wartościowe, mające siedzibę na terytoriach, o których mowa w art. 19; ii) podmioty mające siedzibę w Państwie Członkowskim, które korzystają z możliwości przewidzianej w art. 4 ust. 3 dyrektywy i które informują podmiot wypłacający o tym fakcie; iii) przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania lub porównywalne albo odpowiadające im instytucje wspólnego inwestowania w papiery wartościowe, mające siedzibę poza terytoriami, o których mowa w art. 19.

Jednakże San Marino przysługuje prawo włączenia przychodów określonych w lit. d) do definicji odsetek jedynie w zakresie, w jakim przychody te odpowiadają korzyściom uzyskanym bezpośrednio lub pośrednio w związku z wypłatą odsetek w rozumieniu lit. a) i b).

2.   W odniesieniu do ust. 1 lit. c) i d) w sytuacji, gdy podmiot wypłacający nie posiada informacji dotyczących części przychodu, który uzyskiwany jest z wypłat odsetek, całkowita kwota przychodu jest uznawana za wypłatę odsetek.

3.   W odniesieniu do ust. 1 lit. d) w sytuacji, gdy podmiot wypłacający nie posiada informacji dotyczących procentu aktywów zainwestowanych w wierzytelności lub w akcje, udziały lub jednostki określone w tym ustępie, procent ten jest uznawany za wyższy od 40 %. W przypadku, gdy podmiot wypłacający nie może ustalić wysokości przychodu osiągniętego przez właściciela odsetek, przychód uznaje się za odpowiadający wpływom ze sprzedaży, zwrotu lub umorzenia akcji, udziałów lub jednostek.

4.   W odniesieniu do ust. 1 lit. b) i d), San Marino jest uprawnione do wymagania od podmiotów wypłacających mających siedzibę na jego terytorium, by przeliczały odsetki za okres nie dłuższy niż rok na odsetki w skali rocznej, i traktowały tak przeliczone odsetki jako wypłatę odsetek także w przypadku, gdy w tym okresie nie nastąpiła sprzedaż, umorzenie ani zwrot.

5.   W drodze odstępstwa od przepisów ust. 1 lit. c) i d), San Marino jest uprawnione do wyłączenia z zakresu definicji wypłaty odsetek przychodów, o których mowa w tych przepisach, pochodzących od przedsiębiorstw lub podmiotów mających siedzibę na jego terytorium, które zainwestowały nie więcej niż 15 % swoich aktywów w wierzytelności określone w ust. 1 lit. a).

Skorzystanie z powyższego uprawnienia przez San Marino jest po powiadomieniu o tym drugiej Umawiającej się Strony wiążące dla obu Umawiających się Stron.

6.   Stopa procentowa, o której mowa w ust. 1 lit. d) i ust. 3, wynosi od dnia 31 grudnia 2010 r. 25 %.

7.   Stopę procentową, o której mowa w ust. 1 lit. d) i w ust. 5, ustala się przez odniesienie do polityki inwestycyjnej określonej w regulaminie funduszu lub dokumentach założycielskich zainteresowanych przedsiębiorstw lub podmiotów, a jeżeli nie będzie to możliwe, przez odniesienie do rzeczywistej struktury aktywów zainteresowanych przedsiębiorstw lub podmiotów.

Artykuł 7

Podatek potrącany

1.   W przypadku, gdy właściciel odsetek ma miejsce zamieszkania w Państwie Członkowskim, San Marino pobiera podatek potrącany według stawki 15 % w ciągu pierwszych trzech lat stosowania niniejszej Umowy, 20 % przez następne trzy lata i 35 % po upływie tego okresu.

2.   Podmiot wypłacający pobiera podatek potrącany w następujący sposób:

a)	w przypadku wypłaty odsetek w rozumieniu art. 6 ust. 1 lit. a): od kwoty odsetek wypłaconych lub naliczonych;

b)	w przypadku wypłaty odsetek w rozumieniu art. 6 ust. 1 lit. b) lub d): od kwoty odsetek lub przychodu, o których mowa w tych przepisach, lub przez opłatę o skutku równoważnym, którą ponosić będzie odbiorca od pełnej kwoty przychodów ze sprzedaży, umorzenia lub zwrotu;

c)	w przypadku, wypłaty odsetek w rozumieniu art. 6 ust. 1 lit. c): od kwoty przychodu, o którym tam mowa;

d)	w przypadku, gdy Republika San Marino korzysta z uprawnienia określonego w art. 6 ust. 4: od kwoty odsetek przeliczonych w skali rocznej.

3.   Dla celów ust. 2 lit. a) i b) podatek potrącany nakładany jest proporcjonalnie do okresu posiadania wierzytelności przez właściciela wierzytelności. W sytuacji, gdy podmiot wypłacający nie jest w stanie ustalić takiego okresu posiadania na podstawie dostępnych mu informacji, uznaje on właściciela odsetek za posiadającego wierzytelność przez cały okres jej istnienia, o ile osoba taka nie udowodni daty uzyskania wierzytelności.

4.   Podatki inne niż przewidziany w niniejszej Umowie od takiej samej wypłaty odsetek, a w szczególności podatki potrącane nałożone przez San Marino na źródła przychodów z odsetek pochodzące z San Marino, zalicza się na podatek potrącany obliczony zgodnie z przepisami niniejszego artykułu.

5.   Potrącenie podatku potrącanego przez podmiot wypłacający z siedzibą w Republice San Marino nie wyklucza opodatkowania tego przychodu w Państwie Członkowskim, w którym właściciel odsetek ma miejsce zamieszkania dla celów podatkowych, zgodnie z jego prawem krajowym. W przypadkach, w których podatnik zgłasza organom podatkowym Państwa Członkowskiego jego miejsce zamieszkania lub siedziby przychody z odsetek uzyskanych od podmiotu wypłacającego z siedzibą w San Marino, przychody te podlegają opodatkowaniu według stawki obowiązującej w stosunku do odsetek uzyskiwanych w tym państwie.

Artykuł 8

Podział przychodu

1.   San Marino zatrzymuje 25 % wpływów z podatku potrącanego, o którym mowa w art. 7 i przekazuje 75 % wpływów Państwu Członkowskiemu, w którym właściciel odsetek ma miejsce zamieszkania.

2.   Takie transfery są przeprowadzane każdego roku w jednej racie na rzecz każdego Państwa Członkowskiego najpóźniej w ciągu 6 miesięcy od końca roku podatkowego w San Marino.

3.   San Marino podejmuje niezbędne środki, aby zagwarantować prawidłowe funkcjonowanie systemu podziału przychodu.

Artykuł 9

Dobrowolne ujawnienie informacji

1.   San Marino ustanawia procedurę, która umożliwia właścicielowi odsetek, określonemu w art. 2, uniknięcie podatku potrącanego określonego w art. 7 poprzez wyraźne upoważnienie jego podmiotu wypłacającego w San Marino do zgłaszania wypłaty odsetek właściwemu organowi tego państwa. Takie upoważnienie obejmuje wszelkie płatności odsetek dokonane na rzecz właściciela odsetek przez ten podmiot wypłacający.

2.   Informacje, które są przekazywane przez podmiot wypłacający w przypadku wyraźnego upoważnienia dokonanego przez właściciela odsetek, obejmują co najmniej:

a)	tożsamość i miejsce zamieszkania właściciela odsetek, ustalone zgodnie z art. 3 niniejszej Umowy oraz, gdy jest on dostępny, numer identyfikacji podatkowej nadany przez Państwo Członkowskie, w którym właściciel odsetek ma miejsce zamieszkania;

b)	nazwę lub imię i nazwisko oraz adres podmiotu wypłacającego;

c)	numer rachunku właściciela odsetek lub w przypadku braku numeru określenie wierzytelności stanowiącej podstawę odsetek; oraz

d)	kwotę wypłaty odsetek obliczoną zgodnie z art. 6 niniejszej Umowy.

3.   Właściwy organ San Marino przekazuje informacje, o których mowa w ust. 2, właściwemu organowi Państwa Członkowskiego, w którym właściciel odsetek ma miejsce zamieszkania. Takie przekazywanie informacji dokonywane jest automatycznie i odbywa się, co najmniej raz w roku, w ciągu sześciu miesięcy od końca roku podatkowego w San Marino, w odniesieniu do wszystkich wypłat odsetek dokonanych w ciągu tego roku.

Artykuł 10

Eliminacja podwójnego opodatkowania

1.   Państwo Członkowskie, w którym właściciel odsetek ma miejsce zamieszkania dla celów podatkowych, zapewnia eliminowanie wszelkiego podwójnego opodatkowania, które mogłoby wynikać z nałożenia podatku potrącanego, o którym mowa w art. 7, zgodnie z przepisami ust. 2 i 3.

2.   Jeżeli od odsetek otrzymanych przez właściciela odsetek potrącony został w San Marino podatek potrącany, o którym mowa w art. 7, Państwo Członkowskie miejsca zamieszkania dla celów podatkowych właściciela odsetek przyznaje mu ulgę podatkową równą wysokości podatku potrącanego. W przypadku, gdy kwota ta zgodnie z jego prawem krajowym przekracza kwotę podatku należnego od łącznej kwoty odsetek podlegających podatkowi potrącanemu, o którym mowa w art. 7, Państwo Członkowskie miejsca zamieszkania dla celów podatkowych zwróci nadpłaconą kwotę podatku właścicielowi odsetek.

3.   Jeżeli kwota odsetek otrzymana przez właściciela odsetek została opodatkowana jakiegokolwiek innego rodzaju podatkiem pobieranym u źródła poza podatkiem potrącanym, o którym mowa w art. 7, a Państwo Członkowskie miejsca zamieszkania dla celów podatkowych przyznaje ulgę podatkową dla takich podatków pobieranych u źródła zgodnie ze swoim prawem krajowym lub umowami w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, takie podatki pobierane u źródła są naliczane przed zastosowaniem procedury z ust. 2.

4.   Państwo Członkowskie miejsca zamieszkania dla celów podatkowych właściciela odsetek może zastąpić mechanizm ulgi podatkowej, o którym mowa w ust. 2 i 3, zwrotem podatku potrącanego, o którym mowa w art. 7.

Artykuł 11

Postanowienia przejściowe dotyczące zbywalnych dłużnych papierów wartościowych

1.   Od daty rozpoczęcia stosowania niniejszej Umowy, i tak długo, jak co najmniej jedno Państwo Członkowskie stosuje również podobne przepisy, jednak nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2010 r., krajowe i międzynarodowe obligacje i inne zbywalne dłużne papiery wartościowe, których pierwsza emisja miała miejsce przed dniem 1 marca 2001 r., lub w odniesieniu do których pierwotny prospekt emisyjny został zatwierdzony przed tą datą przez właściwe organy państwa emisji, nie są uznawane za wierzytelności w rozumieniu art. 6 ust. 1 lit. a), o ile nie były dokonywane dalsze emisje takich zbywalnych dłużnych papierów wartościowych w dniu 1 marca 2002 r. lub później.

Jednakże w przypadku, gdy co najmniej jedno Państwo Członkowskie stosuje również przepisy podobne do przepisów art. 7 niniejszej Umowy, postanowienia niniejszego artykułu będą nadal stosowane po 31 grudnia 2010 r. w odniesieniu do zbywalnych dłużnych papierów wartościowych, które:

—	zawierają klauzule o ubruttowieniu i o wcześniejszym umorzeniu, oraz

—	w przypadkach, gdy podmiot wypłacający, w rozumieniu art. 4, ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w San Marino, i

—	gdy ten podmiot wypłacający dokonuje wypłat odsetek bezpośrednio lub zabezpiecza wypłatę odsetek na bezpośrednią korzyść właściciela odsetek mającego miejsce zamieszkania w Państwie Członkowskim.

W przypadku, gdy wszystkie Państwa Członkowskie zaprzestaną stosowania przepisów podobnych do przepisów art. 7, postanowienia niniejszego artykułu stosują się jedynie w odniesieniu do zbywalnych papierów, które:

—	zawierają klauzule o ubruttowieniu i o wcześniejszym umorzeniu, oraz

—	w przypadku, gdy podmiot wypłacający emitenta ma siedzibę w San Marino, i

—	gdy ten podmiot wypłacający dokonuje wypłat odsetek bezpośrednio lub zabezpiecza wypłatę odsetek na bezpośrednią korzyść właściciela odsetek mającego miejsce zamieszkania w Państwie Członkowskim.

W przypadku, gdy w dniu 1 marca 2002 r. lub później dokonano kolejnej emisji wyżej wymienionego zbywalnego dłużnego papieru wartościowego wyemitowanego przez rząd lub podmiot powiązany działający w charakterze organu władzy publicznej, lub którego rola uznawana jest na mocy umowy międzynarodowej (podmioty te są wymienione w załączniku II), cała emisja takiego papieru wartościowego, obejmująca pierwotną emisję i wszelkie kolejne emisje, jest uznawana za wierzytelność w rozumieniu art. 6 ust. 1 lit. a).

W przypadku, gdy w dniu 1 marca 2002 r. lub po tym dniu dokonano kolejnej emisji wyżej wymienionego zbywalnego dłużnego papieru wartościowego wyemitowanego przez jakiegokolwiek innego emitenta nieobjętego akapitem czwartym, taka kolejna emisj jest uznawana za wierzytelność w rozumieniu art. 6 ust. 1 lit. a).

2.   Niniejszy artykuł nie uniemożliwia San Marino i Państwom Członkowskim utrzymania opodatkowania dochodów pochodzących ze zbywalnych papierów dłużnych, o których mowa w ust. 1 zgodnie z ich prawem krajowym.

Artykuł 12

Inne podatki potrącane – relacje z innymi umowami

1.   Niniejsza Umowa nie wyklucza nakładania przez Strony, zgodnie z ich prawem krajowym lub umowami o unikaniu podwójnego opodatkowania, innych rodzajów podatku pobieranego u źródła niż określony w niniejszej Umowie.

2.   Postanowienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej między San Marino a Państwami Członkowskimi nie stanowią przeszkody w nakładaniu podatku potrącanego, który przewiduje niniejsza Umowa.

Artykuł 13

Wymiana informacji na żądanie

1.   Właściwe organy Republiki San Marino i każdego Państwa Członkowskiego wymieniają informacje w sprawie zachowania stanowiącego oszustwo podatkowe według prawa państwa proszonego lub podobne przestępstwo w odniesieniu do dochodu objętego niniejszą Umową. „Podobne przestępstwo” oznacza jedynie przestępstwo o podobnym stopniu szkodliwości, jak w przypadku oszustwa podatkowego na podstawie prawa państwa proszonego. W odpowiedzi na właściwie umotywowany wniosek, państwo proszone przekazuje informacje dotyczące kwestii, w sprawie których państwo wnioskujące prowadzi postępowanie lub może prowadzić postępowanie na podstawie przepisów karnych lub innych niż karne.

2.   Przy ustalaniu, czy informacje mogą być przekazane w odpowiedzi na wniosek, państwo proszone stosuje przepisy o przedawnieniu obowiązujące zgodnie z prawem państwa wnioskującego.

3.   Państwo proszone przekazuje informacje w sytuacjach, gdy państwo wnioskujące ma uzasadnione podejrzenia, że zachowanie może stanowić oszustwo podatkowe lub podobne przestępstwo. Uzasadnione podejrzenie państwa wnioskującego co do zaistnienia oszustwa podatkowego lub podobnego przestępstwa może być oparte na:

a)	dokumentach uwierzytelnionych lub nieuwierzytelnionych, zawierających między innymi dokumenty handlowe, księgi rachunkowe lub informacje o kontach bankowych;

b)	informacjach pochodzących z oświadczenia podatnika;

c)	informacjach przekazanych od informatora lub innej osoby trzeciej, które zostały potwierdzone w sposób niezależny lub w inny sposób mogą zostać uznane za wiarygodne; lub

d)	dowodach pośrednich.

4.   Wnosząc o przekazanie informacji na mocy niniejszej Umowy, właściwy organ państwa wnioskującego przekazuje właściwemu organowi państwa proszonego następujące dane, w celu wykazania przewidywanej istotności informacji, o które wnioskuje:

a)	tożsamość osoby objętej badaniem lub dochodzeniem;

b)	zestawienie potrzebnych informacji, w tym ich charakter i formę, w której państwo wnioskujące pragnie otrzymywać informacje od państwa proszonego;

c)	cel podatkowy, dla którego potrzebna jest informacja;

d)	podstawy uznania, że żądane informacje są przechowywane w państwie proszonym lub że znajdują się w posiadaniu lub dysponuje nimi osoba podlegająca jurysdykcji państwa proszonego;

e)	o ile są znane, nazwisko i adres osoby, która – jak się uważa – posiada żądane informacje;

f)

oświadczenie, że wniosek jest zgodny z prawem i praktyką administracyjną państwa wnioskującego, oraz że jeśli żądane informacje znajdowałyby się na obszarze jurysdykcji państwa wnioskującego, wówczas właściwe organy tego państwa mogłyby uzyskać te informacje zgodnie z prawem państwa wnioskującego lub w normalnym toku działania administracji, oraz że jest on zgodny z niniejszą Umową;

g)	oświadczenie, że państwo wnioskujące wykorzystało wszelkie środki dostępne na jego terytorium w celu uzyskania informacji, z wyjątkiem tych, które spowodowałyby powstanie niewspółmiernych trudności.

5.   Właściwy organ państwa proszonego przekazuje żądane informacje państwu wnioskującemu tak szybko, jak to jest możliwe.

6.   Republika San Marino podejmuje negocjacje dwustronne z każdym Państwem Członkowskim w celu określenia indywidualnych kategorii przypadków, które zgodnie z procedurą podatkową tych państw stanowią „podobne przestępstwo”.

Artykuł 14

Poufność

Wszelkie informacje uzyskane przez Umawiającą się Stronę na mocy niniejszej Umowy są traktowane jako poufne i mogą zostać ujawnione wyłącznie osobom lub organom (w tym sądom i organom administracyjnym) na terytorium Umawiającej się Strony, związanym z określaniem wysokości lub pobieraniem podatków, egzekwowaniem stosowania i ściganiem naruszeń przepisów w tym względzie lub też rozstrzyganiem odwołań związanych z podatkami, których dotyczy niniejsza Umowa. Takie osoby lub organy wykorzystują uzyskane informacje jedynie do wyżej wymienionych celów. Mogą one ujawniać uzyskane informacje w ramach postępowań przed sądami powszechnymi lub w orzeczeniach sądowych. Informacje nie mogą być ujawniane jakiejkolwiek innej osobie, podmiotowi, organowi ani też innemu państwu bez wyraźnej pisemnej zgody właściwego organu Strony proszonej.

Artykuł 15

Konsultacje i przegląd

1.   W przypadku pojawienia się jakiejkolwiek niezgodności pomiędzy właściwym organem San Marino a jednym lub kilkoma właściwymi organami, wymienionymi w załączniku I w odniesieniu do interpretacji lub stosowania niniejszej Umowy, dołożą one starań, aby rozwiązać je w drodze wzajemnego porozumienia. Informują one natychmiast Komisję Wspólnot Europejskich i właściwe organy innych Państw Członkowskich o wynikach swoich konsultacji. Na wniosek dowolnego właściwego organu, wymienionego w załączniku I, Komisja może brać udział w konsultacjach w odniesieniu do kwestii związanych z interpretacją Umowy.

2.   Umawiające się Strony konsultują się nawzajem co najmniej raz na trzy lata lub na wniosek jednej z Umawiających się Stron, mając na uwadze analizę i, jeżeli Umawiające się Strony uznają to za konieczne, poprawę praktycznego funkcjonowania niniejszej Umowy oraz ocenę sytuacji międzynarodowej. Konsultacje odbywają się w ciągu miesiąca od złożenia wniosku lub w przypadkach pilnych najszybciej jak to możliwe.

3.   Na podstawie takiej oceny Umawiające się Strony mogą konsultować się wzajemnie w celu zbadania, czy przy uwzględnieniu sytuacji międzynarodowej niezbędne są zmiany niniejszej Umowy.

4.   Po zdobyciu odpowiedniego doświadczenia związanego z pełnym wprowadzaniem w życie niniejszej Umowy, Umawiające się Strony przeprowadzają ze sobą konsultacje w celu zbadania, czy po uwzględnieniu sytuacji międzynarodowej niezbędna jest zmiana niniejszej Umowy.

5.   Do celów konsultacji, o których mowa w ust. 1, 2 i 3, Umawiające się Strony informują się wzajemnie o rozwoju sytuacji, która mogłaby mieć wpływ na właściwe funkcjonowanie niniejszej Umowy. Obejmuje to również wszelkie stosowne umowy między jedną z Umawiających się Stron i państwem trzecim.

Artykuł 16

Podpisanie, wejście w życie i wypowiedzenie

1.   Niniejsza Umowa wymaga ratyfikacji lub zatwierdzenia przez Umawiające się Strony zgodnie z ich wewnętrznymi procedurami. Umawiające się Strony notyfikują sobie wzajemnie zakończenie tych procedur. Niniejsza Umowa wchodzi w życie pierwszego dnia drugiego miesiąca następującego po ostatniej notyfikacji.

2.   Pod warunkiem spełnienia wymogów konstytucyjnych dotyczących przystępowania do umów międzynarodowych i bez uszczerbku dla art. 17, San Marino w sposób skuteczny wprowadza w życie i stosuje niniejszą Umowę od dnia 1 lipca 2005 r. i notyfikuje to Wspólnocie.

3.   Niniejsza Umowa pozostaje w mocy do czasu jej wypowiedzenia przez jedną z Umawiających się Stron.

4.   Każda z Umawiających się Stron może wypowiedzieć niniejszą Umowę poprzez notyfikację drugiej Umawiającej się Stronie. W takim przypadku niniejsza Umowa wygasa po upływie 12 miesięcy od notyfikacji.

Artykuł 17

Stosowanie i zawieszenie stosowania

1.   Stosowanie niniejszej Umowy jest uzależnione od przyjęcia i wprowadzenia w życie przez zależne i stowarzyszone terytoria Państw Członkowskich, o których mowa w sprawozdaniu Rady (sprawy gospodarcze i finansowe) ze Szczytu Rady Europejskiej z Santa Maria da Feira z 19 i 20 czerwca 2000 r., jak również przez Stany Zjednoczone Ameryki, Andorę, Liechtenstein i Monako odpowiednio, środków, które są zgodne ze środkami lub równoważne środkom zawartym w dyrektywie lub w niniejszej Umowie.

2.   Umawiające się Strony podejmują decyzję, za wspólnym porozumieniem, na co najmniej sześć miesięcy przed datą, o której mowa w art. 16 ust. 2, czy warunki ustalone w powyższym ustępie zostaną spełnione, uwzględniając daty wejścia w życie odpowiednich środków w państwach trzecich i odpowiednich terytoriach zależnych i stowarzyszonych. Jeżeli Umawiające się Strony nie zdecydują, że warunki zostaną spełnione, przyjmują one, za wspólnym porozumieniem, nową datę dla celów art. 16 ust. 2.

3.   Stosowanie niniejszej Umowy lub jej części może zostać zawieszone przez jedną z Umawiających się Stron ze skutkiem natychmiastowym poprzez notyfikację drugiej stronie, jeżeli dyrektywa lub jej część przestanie mieć zastosowanie tymczasowo bądź na stałe zgodnie z prawem wspólnotowym lub w przypadku, gdy Państwo Członkowskie zawiesi stosowanie przepisów wykonawczych.

4.   Każda z Umawiających się Stron może zawiesić stosowanie niniejszej Umowy poprzez notyfikację drugiej stronie, jeżeli jedno z państw trzecich lub terytoriów, określonych w ust. 1, przestanie w późniejszym terminie stosować przepisy, określone w tym ustępie. Zawieszenie stosowania rozpoczyna się nie wcześniej niż po dwóch miesiącach od notyfikacji. Przywraca się stosowanie niniejszej Umowy, kiedy tylko nastąpi przywrócenie obowiązywania tych przepisów.

Artykuł 18

Roszczenia i ostateczne rozliczenie

1.   W przypadku, gdyby niniejsza Umowa została wypowiedziana lub jej stosowanie zostało zawieszone w całości lub części, roszczenia osób fizycznych zgodnie z art. 10 pozostają nienaruszone.

2.   W takim przypadku San Marino sporządza ostateczne wyliczenie na koniec okresu stosowania niniejszej Umowy i dokonuje ostatecznej płatności na rzecz Państw Członkowskich.

Artykuł 19

Zasięg terytorialny

Niniejsza Umowa ma zastosowanie z jednej strony na terytoriach, na których stosuje się Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską i zgodnie z warunkami ustalonymi w tym Traktacie, a z drugiej strony na terytorium San Marino.

Artykuł 20

Załączniki

1.   Załączniki stanowią integralną część niniejszej Umowy.

2.   Wykaz właściwych organów w załączniku I może być zmieniany w drodze notyfikacji dokonanej przez San Marino wobec drugiej Umawiającej się Strony w odniesieniu do organu, o którym mowa w lit. a) i notyfikacji Wspólnoty w odniesieniu do innych organów.

Wykaz powiązanych podmiotów w załączniku II może być zmieniony za wspólnym porozumieniem.

Artykuł 21

Języki

1.   Niniejsza umowa jest sporządzona w dwóch egzemplarzach, w językach: angielskim, czeskim, duńskim, estońskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, litewskim, łotewskim, niderlandzkim, niemieckim, polskim, portugalskim, słowackim, słoweńskim, szwedzkim, węgierskim i włoskim, przy czym wszystkie te teksty są jednakowo autentyczne.

2.   Tekst w języku maltańskim zostanie uwierzytelniony przez Umawiające się Strony na podstawie wymiany listów. Wersja ta jest na równi autentyczna z wersjami w językach wymienionych w ust. 1.

ZAŁĄCZNIK I

WYKAZ WŁAŚCIWYCH ORGANÓW UMAWIAJĄCYCH SIĘ STRON

Do celów niniejszej Umowy „właściwe organy” to:

a)	w Republice San Marino: Il Segretario di Stato per le Finanze e il Bilancio lub upoważniony przedstawiciel;

b)	w Królestwie Belgii: De Minister van Financiën/Le Ministre des Finances lub upoważniony przedstawiciel;

c)	w Republice Czeskiej: Ministr financí lub upoważniony przedstawiciel;

d)	w Królestwie Danii: Skatteministeren lub upoważniony przedstawiciel;

e)	w Republice Federalnej Niemiec: Der Bundesminister der Finanzen lub upoważniony przedstawiciel;

f)	w Republice Estońskiej: Rahandusminister lub upoważniony przedstawiciel;

g)	w Republice Greckiej: Ο Υπουργός Οικονομίας καί Οικονομικών lub upoważniony przedstawiciel;

h)	w Królestwie Hiszpanii: El Ministro de Hacienda lub upoważniony przedstawiciel;

i)	w Republice Francuskiej: Le Ministre chargé du budget lub upoważniony przedstawiciel;

j)	w Irlandii: The Revenue Commissioners lub ich upoważniony przedstawiciel;

k)	w Republice Włoskiej: Il Capo del Dipartimento per le Politiche Fiscali lub upoważniony przedstawiciel;

l)	w Republice Cypryjskiej: Υπουργός Οικονομικών lub upoważniony przedstawiciel;

m)	w Republice Łotewskiej: Finanšu ministrs lub upoważniony przedstawiciel;

n)	w Republice Litewskiej: Finansų ministras lub upoważniony przedstawiciel;

o)	w Wielkim Księstwie Luksemburga: Le Ministre des Finances lub upoważniony przedstawiciel; jednak dla celów art. 10 właściwym organem jest „le Procureur Général d’Etat luxemburgeois”;

p)	w Republice Węgierskiej: A pénzügyminiszter lub upoważniony przedstawiciel;

q)	w Republice Malty: Il-Ministru responsabbli għall-Finanzi lub upoważniony przedstawiciel;

r)	w Królestwie Niderlandów: De Minister van Financiën lub upoważniony przedstawiciel;

s)	w Republice Austrii: Der Bundesminister für Finanzen lub upoważniony przedstawiciel;

t)	w Rzeczpospolitej Polskiej: Minister Finansów lub upoważniony przedstawiciel;

u)	w Republice Portugalskiej: O Ministro das Finanças lub upoważniony przedstawiciel;

v)	w Republice Słowenii: Minister za finance lub upoważniony przedstawiciel;

w)	w Republice Słowackiej: Minister financií lub upoważniony przedstawiciel;

x)	w Republice Finlandii: Valtiovarainministeriö/Finansministeriet lub upoważniony przedstawiciel;

y)	w Królestwie Szwecji: Chefen för Finansdepartementet lub upoważniony przedstawiciel;

z)

w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej i na terytoriach europejskich, za których stosunki zewnętrzne jest odpowiedzialne Zjednoczone Królestwo: the Commissioners of Inland Revenue lub ich upoważniony przedstawiciel i właściwy organ w Gibraltarze, który Zjednoczone Królestwo wyznaczy zgodnie z uzgodnionym Porozumieniem odnoszącym się do władz Gibraltaru w kontekście UE oraz instrumentami WE i związanymi z nimi traktatami notyfikowanymi Państwom Członkowskim i instytucjom Unii Europejskiej dnia 19 kwietnia 2000 r., kopia którego jest notyfikowana Republice San Marino przez Sekretarza Generalnego Rady Unii Europejskiej, i które stosuje się do niniejszej Umowy.

ZAŁĄCZNIK II

WYKAZ POWIĄZANYCH PODMIOTÓW

Do celów art. 11 niniejszej Umowy następujące podmioty będą uznawane za „powiązane podmioty działające w charakterze organu władzy publicznej lub którego rola uznawana jest na mocy umowy międzynarodowej”:

PODMIOTY W UNII EUROPEJSKIEJ:   Belgia — Vlaams Gewest (Region Flamandzki) — Région wallonne (Region Waloński) — Région de Bruxelles-capitale/Brussels Hoofdstedelijk Gewest (Region Brukselski) — Vlaamse Gemeenschap (Wspólnota Flamandzka) — Deutschsprachige Gemeinschaft (Wspólnota Niemieckojęzyczna)   Hiszpania — Xunta de Galicia (Organ Wykonawczy Regionu Galicji) — Junta de Andalucía (Organ Wykonawczy Regionu Andaluzji) — Junta de Extremadura (Organ Wykonawczy Regionu Extremadury) — Junta de Castilla-La Mancha (Organ Wykonawczy Regionu Castilla-La Mancha) — Junta de Castilla-León (Organ Wykonawczy Regionu Castilla-León) — Gobierno Foral de Navarra (Władze Regionalne Nawarry) — Govern de les Illes Balears (Władze Balearów) — Generalitat de Catalunya (Autonomiczne Władze Katalonii) — Generalitat de Valencia (Autonomiczne Władze Walencji) — Diputación General de Aragón (Regionalna Rada Aragonii) — Gobierno de las Islas Canarias (Władze Wysp Kanaryjskich) — Gobierno de Murcia (Władze Murcji) — Gobierno de Madrid (Władze Madrytu) — Gobierno de la Comunidad Autónoma del País Vasco/Euzkadi (Władze Autonomicznej Wspólnoty Kraju Basków) — Diputación Foral de Guipúzcoa (Regionalna Rada Guipúzcoa) — Diputación Foral de Vizcaya/Bizkaia (Regionalna Rada Biskajska) — Diputación Foral de Alava (Regionalna Rada Alavy) — Ayuntamiento de Madrid (Rada Miasta Madrytu) — Ayuntamiento de Barcelona (Rada Miasta Barcelony) — Cabildo Insular de Gran Canaria (Rada Wyspy Gran Canaria) — Cabildo Insular de Tenerife (Rada Wyspy Teneryfa) — Instituto de Crédito Oficial (Instytucja Kredytu Publicznego) — Instituto Catalán de Finanzas (Instytucja Finansowa Katalonii) — Instituto Valenciano de Finanzas (Instytucja Finansowa Walencji)   Grecja — Оργανισμός Тηλεπικοινωνιών Ελλάδος (Krajowa Organizacja Telekomunikacyjna) — Оργανισμός Σιδηροδρόμων Ελλάδος (Krajowa Organizacja Kolei) — Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού (Publiczna Spółka Energetyczna)   Francja — La caisse d’amortissement de la dette sociale (CADES) (Fundusz Umorzenia Długu Publicznego) — Agence française de développement (AFD) (Francuska Agencja Rozwoju) — Réseau ferré de France (RFF) (Koleje Francuskie) — Caisse Nationale des autoroutes (CNA) (Fundusz Autostrad Krajowych) — Assistance publique hôpitaux de Paris (APHP) (Pomoc Publiczna Szpitali Paryskich) — Charbonnages de France (CDF) (Francuska Rada ds. Węgla) — Entreprise minière et chimique (EMC) (Spółka Górnicza i Chemiczna)   Włochy — Regiony — Prowincje — Władze miejskie — Cassa Depositi e Prestiti (Fundusz Depozytowy i Pożyczkowy)   Łotwa — Pavaldîbas (samorządy lokalne)   Polska — gminy — powiaty — województwa — związki gmin — związki powiatów — związki województw — miasto stołeczne Warszawa — Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa — Agencja Nieruchomości Rolnych   Portugalia — Região Autónoma da Madeira (Autonomiczny Region Madery) — Região Autónoma dos Açores (Autonomiczny Region Azorów) — Władze miejskie   Słowacja — mestá a obce (gminy) — Železnice Slovenskej republiky (Słowackie Koleje Państwowe) — Štátny fond cestného hospodárstva (Narodowy Fundusz Zarządzania Drogami) — Slovenské elektrárne (Słowackie Zakłady Energetyczne) — Vodohospodárska výstavba (Przedsiębiorstwo Wodociągów)

PODMIOTY MIĘDZYNARODOWE: — Europejski Bank Odbudowy i Rozwoju — Europejski Bank Inwestycyjny — Azjatycki Bank Rozwoju — Afrykański Bank Rozwoju — Bank Światowy /MBOR /MFW — Międzynarodowa Korporacja Finansowa — Międzyamerykański Bank Rozwoju — Fundusz Rozwoju Społecznego Rady Europy — Euratom — Wspólnota Europejska — Andyjska Korporacja Rozwoju — Eurofima — Europejska Wspólnota Węgla i Stali — Nordycki Bank Inwestycyjny — Karaibski Bank Rozwoju Przepisy art. 11 pozostają bez uszczerbku dla wszelkich zobowiązań międzynarodowych, jakie Umawiające się Strony mogły zaciągnąć w stosunku do wyżej wymienionych podmiotów międzynarodowych.

PODMIOTY W PAŃSTWACH TRZECICH:   Podmioty spełniające następujące kryteria: 1) Podmiot jest wyraźnie uznawany za podmiot publiczny według kryteriów krajowych. 2) Taki podmiot publiczny jest producentem nierynkowym, zarządzającym i finansującym zespół działań, głównie zapewniając towary i usługi nierynkowe, przeznaczone na użytek społeczności, skutecznie kontrolowany przez władze centralne. 3) Taki podmiot publiczny jest dużym i regularnym emitentem skryptów dłużnych. 4) Zainteresowane państwo może zapewnić, aby taki podmiot publiczny nie korzystał z wcześniejszego umorzenia w przypadku klauzul dotyczących ubruttowienia.

---

PROTOKÓŁ USTALEŃ

Między Wspólnotą Europejską, Królestwem Belgii, Republiką Czeską, Królestwem Danii, Republiką Federalną Niemiec, Republiką Estońską, Republiką Grecką, Królestwem Hiszpanii, Republiką Francuską, Irlandią, Republiką Włoską, Republiką Cypryjską, Republiką Łotewską, Republiką Litewską, Wielkim Księstwem Luksemburga, Republiką Węgierską, Republiką Malty, Królestwem Niderlandów, Republiką Austriacką, Rzeczpospolitą Polską, Republiką Portugalską, Republiką Słowenii, Republiką Słowacką, Republiką Finlandii, Królestwem Szwecji, Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej a Republiką San Marino

WSPÓLNOTA EUROPEJSKA, zwana dalej „Wspólnotą”,

KRÓLESTWO BELGII,

REPUBLIKA CZESKA,

KRÓLESTWO DANII,

REPUBLIKA FEDERALNA NIEMIEC,

REPUBLIKA ESTOŃSKA,

REPUBLIKA GRECKA,

KRÓLESTWO HISZPANII,

REPUBLIKA FRANCUSKA,

IRLANDIA,

REPUBLIKA WŁOSKA,

REPUBLIKA CYPRYJSKA,

REPUBLIKA ŁOTEWSKA,

REPUBLIKA LITEWSKA,

WIELKIE KSIĘSTWO LUKSEMBURGA,

REPUBLIKA WĘGIERSKA,

REPUBLIKA MALTY,

KRÓLESTWO NIDERLANDÓW,

REPUBLIKA AUSTRII,

RZECZPOSPOLITA POLSKA,

REPUBLIKA PORTUGALII,

REPUBLIKA SŁOWENII,

REPUBLIKA SŁOWACKA,

REPUBLIKA FINLANDII,

KRÓLESTWO SZWECJI,

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ

ORAZ

REPUBLIKA SAN MARINO, zwana dalej „San Marino”,

UZGODNIŁY, CO NASTĘPUJE:

Przy zawarciu Umowy ustanawiającej środki równoważne do przewidzianych w dyrektywie Rady 2003/48/WE z dnia 3 czerwca 2003 r. w sprawie opodatkowania dochodów z oszczędności w formie wypłacanych odsetek (zwanej dalej „dyrektywą”), Wspólnota Europejska, Królestwo Belgii, Republika Czeska, Królestwo Danii, Republika Federalna Niemiec, Republika Estońska, Republika Grecka, Królestwo Hiszpanii, Republika Francuska, Irlandia, Republika Włoska, Republika Cypryjska, Republika Łotewska, Republika Litewska, Wielkie Księstwo Luksemburga, Republika Węgierska, Republika Malty, Królestwo Niderlandów, Republika Austrii, Rzeczpospolita Polska, Republika Portugalska, Republika Słowenii, Republika Słowacka, Republika Finlandii, Królestwo Szwecji, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej oraz Republika San Marino podpisały niniejszy Protokół Uzgodnień, uzupełniający tę Umowę.

1.

Sygnatariusze niniejszego Protokołu Uzgodnień uważają, że Umowa między Republiką San Marino a Wspólnotą Europejską ustanawiająca środki równoważne do przewidzianych w dyrektywie ma równoważny charakter, jest możliwa do przyjęcia i chroni interesy obu Umawiających się Stron. Z tego względu będą realizować one uzgodnione środki w dobrej wierze i nie będą bez uzasadnionej przyczyny podejmować żadnych działań jednostronnych, które mogłyby podważać niniejszą Umowę. W razie wykrycia jakiejkolwiek istotnej różnicy między zakresem dyrektywy przyjętej w dniu 3 czerwca 2003 r. i zakresem Umowy, w szczególności odnośnie do art. 4 i 6 Umowy, Umawiające się Strony niezwłocznie podejmą konsultacje zgodnie z art. 15 ust. 1 Umowy, mając na celu zapewnienie, by zachowany został równoważny charakter środków przewidzianych w Umowie. Sygnatariusze niniejszego Protokołu Ustaleń stwierdzają, że definicja oszustwa podatkowego dla celów art. 13 Umowy dotyczy wyłącznie potrzeb związanych z opodatkowaniem oszczędności w ramach niniejszej Umowy i pozostaje bez uszczerbku dla zmian i/lub decyzji dotyczących oszustw podatkowych w innych okolicznościach i na innych forach.

2.	W okresie przejściowym przewidzianym w dyrektywie Wspólnota podejmie rozmowy z innymi ważnymi ośrodkami finansowymi w celu zachęcenia odpowiednich państw do przyjęcia środków równoważnych do stosowanych przez Wspólnotę.

3.

Biorąc pod uwagę fakt, że Republika San Marino pragnie pogłębiać integrację z gospodarką europejską oraz uważa swój udział w europejskim systemie bankowym i finansowym jako odpowiedni i pożądany do tego celu, San Marino i Wspólnota rozpoczną konsultacje tak szybko, jak to tylko możliwe, w celu określenia warunków osiągnięcia wzajemnego uznania środków ostrożności i systemów obu Stron w zakresie świadczenia usług finansowych, w tym ubezpieczeniowych. W tym kontekście San Marino, aby zachować prawidłowe funkcjonowanie rynku wewnętrznego w omawianych sektorach, podejmuje się przyjąć i wdrożyć w odpowiednich sektorach gospodarczych istniejący i przyszły „dorobek wspólnotowy”, w tym istotne zasady ostrożności oraz nadzór nad zainteresowanymi podmiotami gospodarczymi z San Marino. Ewentualna Umowa w tej dziedzinie może również stanowić, że San Marino podejmie się wdrożenia innych istotnych przepisów wspólnotowych, zarówno istniejących, jak i tych przyjętych w przyszłości, na przykład w sprawach konkurencji i opodatkowania.

4.

W kontekście pogłębiania stosunków zawarcie umów podatkowych z Państwami Członkowskimi Unii Europejskiej, zwanymi dalej „Państwami Członkowskimi”, oraz zobowiązanie się przez San Marino do zapewnienia w ramach tych umów do wymiany informacji zgodnie ze standardami OECD wzmocniłoby szerszą współpracę gospodarczą i podatkową. Uznając wysiłki podjęte przez San Marino, mogłyby odbyć się konsultacje między San Marino a Państwami Członkowskimi Unii Europejskiej w celu wyeliminowania lub zredukowania, na zasadzie wzajemności, podwójnego opodatkowania dotyczącego różnych form przychodów.

5.

Wspólnota i San Marino rozpoczynają również konsultacje mające na celu: — zdefiniowanie form uproszczenia procedur określonych w Umowie w sprawie Unii Celnej i Współpracy. W tym zakresie Republika San Marino jest gotowa na przyjęcie skomputeryzowanych procedur podobnych do systemu INTRASTAT, — bliższe zbadanie istniejących możliwości uczestniczenia przez obywateli i przedsiębiorstwa z Republiki San Marino we wspólnotowych programach i działaniach w ramach badań i rozwoju.

---