Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 32002D0188

    Decyzja Rady z dnia 28 lutego 2002 r. dotycząca środków kontroli i sankcji karnych w odniesieniu do nowego syntetycznego narkotyku PMMA

    Dz.U. L 63 z 6.3.2002, p. 14–14 (ES, DA, DE, EL, EN, FR, IT, NL, PT, FI, SV)

    Ten dokument został opublikowany w wydaniu(-iach) specjalnym(-ych) (CS, ET, LV, LT, HU, MT, PL, SK, SL, BG, RO, HR)

    Legal status of the document In force

    ELI: http://data.europa.eu/eli/dec/2002/188/oj

    32002D0188



    Dziennik Urzędowy L 063 , 06/03/2002 P. 0014 - 0014


    Decyzja Rady

    z dnia 28 lutego 2002 r.

    dotycząca środków kontroli i sankcji karnych w odniesieniu do nowego syntetycznego narkotyku PMMA

    (2002/188/WSiSW)

    RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

    uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej,

    uwzględniając wspólne działanie 97/396/WSiSW z dnia 16 czerwca 1997 r., przyjęte przez Radę na podstawie art. K.3 Traktatu o Unii Europejskiej, dotyczące wymiany informacji, oceny ryzyka i kontroli nowych syntetycznych narkotyków [1], w szczególności jego art. 5 ust. 1,

    uwzględniając inicjatywę Komisji,

    a także mając na uwadze, co następuje:

    (1) Sprawozdanie w sprawie oceny ryzyka dotyczącego PMMA (parametoksymetyloamfetamina lub N-metylo-1-(4-metoksyfenylo-2-aminopropan)) sporządzone zostało na podstawie art. 4 ust. 3 wspólnego działania 97/396/WSiSW na spotkaniu zwołanym pod auspicjami Komitetu Naukowego Europejskiego Centrum Monitoringu ds. Narkotyków i Narkomanii.

    (2) Obecnie PMMA kontrolowana jest zgodnie z prawem krajowym dotyczącym narkotyków w czterech Państwach Członkowskich.

    (3) Obecnie PMMA nie widnieje na żadnym z wykazów do Konwencji Narodów Zjednoczonych z 1971 r. o substancjach psychotropowych. PMMA stanowi zagrożenie dla zdrowia jednostek i może być zagrożeniem dla zdrowia publicznego. PMMA jest analogiczna do amfetaminy, bardzo zbliżona do PMA (parametoksyamfetamina), która jest włączona do wykazu I do Konwencji Narodów Zjednoczonych z 1971 r. PMMA nie ma żadnej wartości terapeutycznej.

    (4) W Unii Europejskiej PMMA zawsze używana była z PMA w tabletkach, jako "ecstasy" (MDMA). Nie ma wyraźnego rynku konsumenckiego ani dla PMMA, ani dla PMA.

    (5) Uważa się, że PMMA w połączeniu z PMA była odpowiedzialna za trzy przypadki śmierci we Wspólnocie Europejskiej. Doświadczenia na zwierzętach wskazują, że istnieje niewielki margines między behawioralnie czynną a śmiertelną dawką PMMA, istnieje, zatem wysokie ryzyko wysokiej toksyczności. Wydaje się, że PMMA ma podobną toksyczność jak PMA i MDMA.

    (6) Handel i rozprowadzanie PMMA miały miejsce w czterech Państwach Członkowskich, a trzy z nich mają informacje na temat roli przestępczości zorganizowanej w handlu PMMA/PMA. W 29 przypadkach skonfiskowano 18870 tabletek zawierających PMMA. W Unii Europejskiej nie ma miejsca produkcja PMMA na dużą skalę. Wykryto dwa laboratoria w krajach Europy Wschodniej i uważa się, że nadal produkcja jest tam kontynuowana.

    (7) PMMA powinna być poddana przez Państwa Członkowskie środkom kontrolnym i sankcjom karnym, tak jak przewidziane to jest w ustawodawstwie tych państw, zgodnie z ich zobowiązaniami wynikającymi z Konwencji Narodów Zjednoczonych z 1971 r. o substancjach psychotropowych, w odniesieniu do substancji wymienionych w wykazie I lub II,

    PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

    Artykuł 1

    Państwa Członkowskie podejmują niezbędne środki, zgodnie ze swoim prawem krajowym, aby poddać PMMA (parametoksymetylamfetamina lub N-metyl-1-(4-metoksyfenyl)-2-aminopropan) środkom kontroli i sankcjom karnym, tak jak przewidziane to jest w ustawodawstwie tych państw, zgodnie z ich zobowiązaniami wynikającymi z Konwencji Narodów Zjednoczonych z 1971 r. o substancjach psychotropowych w odniesieniu do substancji wymienionych w wykazie I lub II do niej.

    Artykuł 2

    Państwa Członkowskie, zgodnie z art. 5 ust. 1 akapit trzeci wspólnego działania 97/396/WSiSW, podejmują środki określone w art. 1 w terminie trzech miesięcy od dnia, w którym niniejsza decyzja staje się skuteczna. W ciągu sześciu miesięcy od dnia, w którym niniejsza decyzja staje się skuteczna, Państwa Członkowskie zawiadamiają Sekretariat Generalny Rady i Komisję o zastosowanych środkach.

    Artykuł 3

    Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w Dzienniku Urzędowym. Staje się skuteczna pierwszego dnia po jej opublikowaniu.

    Sporządzono w Brukseli, dnia 28 lutego 2002 r.

    W imieniu Rady

    A. Acebes Paniagua

    Przewodniczący

    [1] Dz.U. L 167 z 25.6.1997, str. 1.

    --------------------------------------------------

    Top