6.11.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 294/40

(1)

Podstawowe działanie 2 komunikatu Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów „Akt o jednolitym rynku II – Razem na rzecz nowego wzrostu gospodarczego” (2) wymaga ustanowienia prawdziwego jednolitego rynku transportu morskiego poprzez uchylenie wobec unijnych towarów transportowanych między portami morskimi w UE formalności administracyjnych i celnych, które mają zastosowanie do towarów przybywających z portów pozaunijnych.

(2)

W tym celu Komisja zobowiązała się do przedstawienia pakietu inicjatyw ustawodawczych i nieustawodawczych pod nazwą „Niebieski pas” służących zmniejszeniu obciążeń administracyjnych dla podmiotów zaangażowanych w wewnątrzunijny transport morski do porównywalnego poziomu, jakiemu podlegają inne środki transportu (transport lotniczy, kolejowy, drogowy).

(3)

Niniejsze rozporządzenie stanowi część pakietu „Niebieski pas”.

(4)

Zgodnie z art. 313 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 (3) towary wprowadzone na obszar celny Wspólnoty zgodnie z art. 37 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92 nie są uznawane za towary wspólnotowe, chyba że ich status wspólnotowy został potwierdzony.

(5)

Artykuł 313 ust. 3 lit. b) rozporządzenia (EWG) nr 2454/93 stanowi, że towary przewożone między portami znajdującymi się na obszarze celnym Wspólnoty regularną linią żeglugową, na którą zostało wydanie pozwolenie, uznaje się za towary wspólnotowe, o ile nie zostanie ustalone inaczej. Statki regularnej linii żeglugowej mogą również przewozić towary niewspólnotowe, pod warunkiem że są one objęte procedurą zewnętrznego tranzytu wspólnotowego. Ponadto wykorzystanie regularnej linii żeglugowej do przewozu towarów niewspólnotowych nie ogranicza podejmowania kontroli do innych celów, w tym dotyczących zagrożenia zdrowia zwierząt i roślin oraz zdrowia publicznego.

(6)

Przed wydaniem pozwolenia na utworzenie regularnej linii żeglugowej zezwalający organ celny ma obowiązek zasięgnięcia opinii organów celnych pozostałych państw członkowskich, których linia będzie dotyczyć. Jeżeli po uzyskaniu pozwolenia na utworzenie regularnej linii żeglugowej posiadacz takiego pozwolenia (dalej „posiadacz”) zamierza w późniejszym terminie rozszerzyć działanie linii na inne państwa członkowskie, konieczne będą dalsze konsultacje z organami celnymi tych państw członkowskich. W celu uniknięcia w stopniu, w jakim jest to możliwe, konieczności prowadzenia dalszych konsultacji po uzyskaniu pozwolenia, należy zadbać o to, by przedsiębiorstwa żeglugowe ubiegające się o zezwolenie mogły w wykazie państw członkowskich, których faktycznie to dotyczy, wskazać dodatkowo państwa członkowskie, których mogłoby to potencjalnie dotyczyć i w stosunku do których przedsiębiorstwa żeglugowe deklarują działanie linii żeglugowej w przyszłości.

(7)

Od 2010 r. okres przeznaczony na konsultacje z organami celnymi innych państw członkowskich wynosi 45 dni. Doświadczenie pokazało jednak, że okres ten jest niepotrzebnie długi i powinien ulec skróceniu.

(8)

Dzięki wykorzystaniu elektronicznego systemu służącego do przekazywania i wymiany informacji załącznik 42a do rozporządzenia (EWG) nr 2454/93 stał się zbyteczny.

(9)

Pozwolenia na utworzenie regularnych linii żeglugowych istniejące przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia, na wniosek posiadacza, powinny zostać poddane przeglądowi w celu uwzględnienia każdego państwa członkowskiego, którego mogłoby to potencjalnie dotyczyć i w stosunku do którego posiadacz deklaruje działanie linii żeglugowych w przyszłości.

(10)

Elektroniczny system służący do przekazywania i wymiany informacji wykorzystywany obecnie do przechowywania informacji oraz powiadamiania organów celnych innych państw członkowskich o pozwoleniach na utworzenie regularnej linii żeglugowej nie jest systemem, o którym mowa w art. 14x rozporządzenia (EWG) nr 2454/93. Odniesienia do tego systemu powinny zostać poprawione.

(11)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (EWG) nr 2454/93.

(12)

Zmiany w długości okresu przeznaczonego na konsultację z organami celnymi innych państw członkowskich oraz w kilku państwach członkowskich, które mogą być wymienione we wniosku, wymagają wprowadzenia zmian do elektronicznego systemu służącego do przekazywania i wymiany informacji w odniesieniu do regularnych linii żeglugowych i odroczenia stosowania odpowiednich przepisów niniejszego rozporządzenia.

(13)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Kodeksu Celnego,

1)

w art. 313b wprowadza się następujące zmiany:

2)

w art. 313c ust. 2 akapit drugi wyrazy „elektroniczny system służący do przekazywania i wymiany informacji, o którym mowa w art. 14x” zastępuje się wyrazami „elektroniczny system służący do przekazywania i wymiany informacji w odniesieniu do regularnych linii żeglugowych, o którym mowa w art. 313b ust. 2a”;

3)

w art. 313d ust. 2 akapit pierwszy wyrazy „elektronicznym systemie służącym do przekazywania i wymiany informacji, o którym mowa w art. 14x” zastępuje się wyrazami „elektronicznym systemie służącym do przekazywania i wymiany informacji w odniesieniu do regularnych linii żeglugowych, o którym mowa w art. 313b ust. 2a”;

4)

w art. 313f ust. 2 wyrazy „elektroniczny system służący do przekazywania i wymiany informacji, o którym mowa w art. 14x” zastępuje się wyrazami „elektroniczny system służący do przekazywania i wymiany informacji w odniesieniu do regularnych linii żeglugowych, o którym mowa w art. 313b ust. 2a”;

5)

załącznik 42a skreśla się.