Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 32011L0090

    Dyrektywa Komisji 2011/90/UE z dnia 14 listopada 2011 r. zmieniająca część II załącznika I do dyrektywy 2008/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, zawierającą dodatkowe założenia do obliczania rzeczywistej rocznej stopy oprocentowania Tekst mający znaczenie dla EOG

    Dz.U. L 296 z 15.11.2011, p. 35–37 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    Ten dokument został opublikowany w wydaniu(-iach) specjalnym(-ych) (HR)

    Legal status of the document In force

    ELI: http://data.europa.eu/eli/dir/2011/90/oj

    15.11.2011   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    L 296/35


    DYREKTYWA KOMISJI 2011/90/UE

    z dnia 14 listopada 2011 r.

    zmieniająca część II załącznika I do dyrektywy 2008/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, zawierającą dodatkowe założenia do obliczania rzeczywistej rocznej stopy oprocentowania

    (Tekst mający znaczenie dla EOG)

    KOMISJA EUROPEJSKA,

    uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

    uwzględniając dyrektywę 2008/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 kwietnia 2008 r. w sprawie umów o kredyt konsumencki oraz uchylającą dyrektywę Rady 87/102/EWG (1) (dyrektywa w sprawie kredytu konsumenckiego), w szczególności jej art. 19 ust. 5,

    a także mając na uwadze, co następuje:

    (1)

    Zebrane przez państwa członkowskie doświadczenia związane z wdrożeniem dyrektywy 2008/48/WE wykazały, że założenia określone w części II załącznika I do tej dyrektywy nie są wystarczające do obliczania rzeczywistej rocznej stopy oprocentowania w jednolity sposób i że nie przystają już one do sytuacji na rynku.

    (2)

    Konieczne jest uzupełnienie tych założeń o nowe założenia dotyczące standardów obliczania rzeczywistej rocznej stopy oprocentowania kredytów na czas nieokreślony lub kredytów spłacanych w całości w powtarzających się okresach. Konieczne jest także ustanowienie standardów dotyczących czasu pierwszej wypłaty kredytu oraz płatności, do dokonania których zobowiązany jest konsument.

    (3)

    Należy zatem odpowiednio zmienić część II załącznika I do dyrektywy 2008/48/WE.

    (4)

    Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią komitetu ustanowionego art. 25 ust. 1 dyrektywy 2008/48/WE i ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły wobec nich sprzeciwu,

    PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

    Artykuł 1

    W części II załącznika I do dyrektywy 2008/48/WE wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszej dyrektywy.

    Artykuł 2

    1.   Państwa członkowskie przyjmują i publikują, najpóźniej do dnia 31 grudnia 2012 r., przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy. Niezwłocznie informują o tym Komisję.

    Państwa członkowskie stosują te przepisy od dnia 1 stycznia 2013 r.

    Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie.

    2.   Państwa członkowskie przekazują Komisji tekst podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

    Artykuł 3

    Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

    Artykuł 4

    Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

    Sporządzono w Brukseli dnia 14 listopada 2011 r.

    W imieniu Komisji

    José Manuel BARROSO

    Przewodniczący


    (1)  Dz.U. L 133 z 22.5.2008, s. 66.


    ZAŁĄCZNIK

    Część II załącznika I do dyrektywy 2008/48/WE otrzymuje brzmienie:

    „II.

    Dodatkowe założenia do obliczania rzeczywistej rocznej stopy oprocentowania są następujące:

    a)

    jeżeli umowa o kredyt daje konsumentowi swobodę dokonywania wypłat, przyjmuje się, że całkowita kwota kredytu została wypłacona od razu i w całości;

    b)

    jeżeli umowa o kredyt daje konsumentowi zasadniczo swobodę dokonywania wypłat, ale przewidując różne sposoby dokonywania tych wypłat, wprowadza ograniczenia kwotowe lub czasowe dotyczące kredytu, przyjmuje się, że kwota kredytu została wypłacona w najwcześniejszym przewidzianym w umowie terminie i zgodnie z tymi limitami wypłat;

    c)

    jeżeli umowa o kredyt przewiduje różne sposoby dokonywania wypłat z zastosowaniem różnych opłat lub różnych stóp oprocentowania kredytu, przyjmuje się, że całkowita kwota kredytu jest wypłacana z zastosowaniem najwyższej możliwej opłaty i stopy oprocentowania kredytu mających zastosowanie do najbardziej rozpowszechnionych mechanizmów dokonywania wypłat w danym rodzaju umowy o kredyt;

    d)

    w przypadku kredytu w rachunku bieżącym przyjmuje się, że całkowita kwota kredytu została wypłacona w całości i na cały okres obowiązywania umowy o kredyt. Jeżeli okres, na jaki udzielono kredytu w rachunku bieżącym, nie jest znany, obliczenia rzeczywistej rocznej stopy oprocentowania dokonuje się przy założeniu, że czas trwania kredytu wynosi trzy miesiące;

    e)

    w przypadku umowy o kredyt odnawialny innej niż umowa o kredyt w rachunku bieżącym zakłada się, że:

    (i)

    kredytu udziela się na okres jednego roku, począwszy od dnia pierwszej wypłaty, i że płatność końcowa dokonana przez konsumenta pokrywa ewentualny kapitał pozostający do spłaty, ewentualne odsetki i inne opłaty;

    (ii)

    kapitał spłacany jest przez konsumenta w równych płatnościach miesięcznych, przy czym pierwsza płatność dokonywana jest w miesiąc po pierwszej wypłacie. Jednakże w przypadkach gdy spłata kapitału nastąpić musi w całości, w jednej płatności, w ramach każdorazowego okresu płatności, zakłada się, że kolejne wypłaty i spłaty całego kapitału przez konsumenta następują w okresie jednego roku. Odsetki i inne opłaty stosuje się odpowiednio do tych wypłat i spłat kapitału oraz zgodnie z ustaleniami umowy o kredyt.

    Do celów niniejszej litery umowa o kredyt odnawialny oznacza umowę o kredyt na czas nieokreślony i obejmuje również kredyty, które podlegają pełnej spłacie w przeciągu jakiegoś okresu lub po jego zakończeniu i w ramach których, po dokonaniu spłaty, istnieje możliwość dokonania ponownej wypłaty;

    f)

    w przypadku umów o kredyt innych niż umowy o kredyt w rachunku bieżącym oraz umowy o kredyt odnawialny, o których mowa w założeniach określonych w lit. d) i e):

    (i)

    jeśli nie można ustalić terminu lub kwoty spłaty kapitału, do której zobowiązany jest konsument, zakłada się, że spłaty dokonano w najwcześniejszym terminie przewidzianym w umowie o kredyt przy zastosowaniu najniższej kwoty przewidzianej w umowie o kredyt;

    (ii)

    jeśli data zawarcia umowy o kredyt nie jest znana, zakłada się, że dzień pierwszej wypłaty to dzień ustalony na podstawie najmniejszego odstępu czasu między tym dniem a dniem pierwszej płatności, do której zobowiązany jest konsument;

    g)

    gdy na podstawie umowy o kredyt lub założeń określonych w lit. d), e) lub f) nie można ustalić terminu lub kwoty płatności, do której zobowiązany jest konsument, zakłada się, że płatności dokonano zgodnie z terminami i warunkami wymaganymi przez kredytodawcę, a jeśli te nie są znane, zakłada się, że:

    (i)

    odsetki podlegają zapłacie wraz ze spłatą kapitału;

    (ii)

    opłata niezwiązana z odsetkami wyrażona w pojedynczej kwocie podlega zapłacie w dniu zawarcia umowy o kredyt;

    (iii)

    opłaty niezwiązane z odsetkami wyrażone jako szereg płatności podlegają zapłacie w regularnych przedziałach czasu, począwszy od dnia pierwszej spłaty kapitału, przy czym w wypadku gdy kwoty takich płatności nie są znane, zakłada się, że kwoty te są jednakowe;

    (iv)

    płatność końcowa pokrywa ewentualny kapitał pozostający do spłaty, ewentualne odsetki i inne opłaty;

    h)

    jeżeli nie ustalono maksymalnego pułapu kredytu, przyjmuje się, że wynosi on 1 500 EUR;

    i)

    jeżeli w ograniczonym okresie lub dla ograniczonej kwoty oferuje się różne stopy oprocentowania kredytu i różną wysokość opłat, za stopę oprocentowania kredytu i opłaty w całym okresie obowiązywania umowy o kredyt przyjmuje się stopę najwyższą i najwyższe opłaty;

    j)

    w przypadku umów o kredyt konsumencki, w których ustalono stałą stopę oprocentowania kredytu w odniesieniu do początkowego okresu, na koniec którego ustala się nową stopę oprocentowania, która następnie jest okresowo zmieniana zgodnie z uzgodnionym wskaźnikiem, rzeczywistą roczną stopę oprocentowania oblicza się w oparciu o założenie, że po zakończeniu okresu, w którym obowiązuje stała stopa oprocentowania kredytu, stopa oprocentowania kredytu jest taka sama jak w chwili obliczania rzeczywistej rocznej stopy oprocentowania i opiera się na obowiązującej w tym czasie wartości uzgodnionego wskaźnika.”.


    Top