1)

Czy art. 7 dyrektywy 2003/88/WE (1) i art. 31 ust. 2 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej sprzeciwiają się wykładni przepisu krajowego takiego jak § 7 ust. 3 Bundesurlaubsgesetz (federalnej ustawy o urlopach), zgodnie z którą prawo pracownika do corocznego płatnego urlopu nabyte w ramach stosunku pracy w systemie stopniowego przechodzenia na emeryturę poprzez skrócenie czasu pracy, a jeszcze niezrealizowane, wygasa w fazie zwolnienia z obowiązku świadczenia pracy z upływem roku urlopowego lub w późniejszym terminie?

Gdyby Trybunał udzielił odpowiedzi przeczącej na pytanie [pierwsze]:

2)

Czy art. 7 dyrektywy 2003/88/WE i art. 31 ust. 2 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej stoją na przeszkodzie wykładni przepisu krajowego, takiego jak § 7 ust. 3 BUrlG, zgodnie z którą jeszcze niezrealizowane prawo do corocznego płatnego urlopu pracownika, który w trakcie roku urlopowego przechodzi z fazy pracy do fazy zwolnienia z obowiązku świadczenia pracy w ramach stosunku pracy w systemie stopniowego przechodzenia na emeryturę poprzez skrócenie czasu pracy, wygasa z upływem roku urlopowego lub w późniejszym terminie, jeżeli pracodawca – nie dopełniając wcześniej swoich obowiązków współdziałania przy realizacji prawa do urlopu – udzielił pracownikowi całego corocznego urlopu zgodnie z wnioskiem na okres bezpośrednio poprzedzający rozpoczęcie fazy zwolnienia z obowiązku świadczenia pracy, ale realizacja prawa do urlopu nie mogła nastąpić – przynajmniej częściowo – ponieważ pracownik zachorował po udzieleniu urlopu i był niezdolny do pracy?