Tento dokument je výňatkem z internetových stránek EUR-Lex
Dokument 62022CN0111
Case C-111/22 P: Appeal brought on 17 February 2022 by Helene Hamers against the judgment delivered by the General Court (First Chamber) on 21 December 2021 in Case T-159/20 Hamers v Cedefop
Sprawa C-111/22 P: Odwołanie od wyroku Sądu (pierwsza izba) wydanego w dniu 21 grudnia 2021 r. w sprawie T-159/20 Hamers/Cedefop, wniesione w dniu 17 lutego 2022 r. przez Helene Hamers
Sprawa C-111/22 P: Odwołanie od wyroku Sądu (pierwsza izba) wydanego w dniu 21 grudnia 2021 r. w sprawie T-159/20 Hamers/Cedefop, wniesione w dniu 17 lutego 2022 r. przez Helene Hamers
Dz.U. C 222 z 7.6.2022, s. 11—11
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
Dz.U. C 222 z 7.6.2022, s. 10—10
(GA)
7.6.2022 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 222/11 |
Odwołanie od wyroku Sądu (pierwsza izba) wydanego w dniu 21 grudnia 2021 r. w sprawie T-159/20 Hamers/Cedefop, wniesione w dniu 17 lutego 2022 r. przez Helene Hamers
(Sprawa C-111/22 P)
(2022/C 222/18)
Język postępowania: grecki
Strony
Wnoszący odwołanie: Helene Hamers (przedstawiciel: Vasileios Spiridon Christianos, Alexandros Politis i Michail Rodopoulos, dikigoroi)
Druga strona postępowania: Europejskie Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego (Cedefop)
Żądania wnoszącego odwołanie
— |
częściowe uchylenie wyroku Sądu z dnia 12 grudnia 2021 r. w sprawie T-159/20, Hamers/Cedefop (EU:T:2021:913); |
— |
w razie potrzeby, przekazanie sprawy Sądowi do ponownego rozpoznania; |
— |
obciążenie Cedefop kosztami postępowania. |
Zarzuty i główne argumenty
Przedmiotem zaskarżonego wyroku jest szkoda poniesiona przez wnoszącą odwołanie z powodu działań i zaniechań Cedefopu w trakcie i po zakończeniu krajowego postępowania karnego przed greckimi organami sądowymi, które dotyczyło prawidłowości i zgodności z prawem udzielania przez Cedefop zamówień publicznych na usługi osobom trzecim w latach 2001–2005.
Wnosząca odwołanie podnosi dwa zarzuty i twierdzi, że zaskarżony wyrok:
— |
po pierwsze, w pkt 55–61 i 83, zawiera naruszenie prawa w zakresie wykładni art. 41 ust. 1 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej (zwanej dalej „kartą”), tj. wbrew stwierdzeniu Sądu w tych punktach sprawa wnoszącej odwołanie nie została rozpatrzona przez Cedefop w sposób bezstronny, a ponadto decyzja komisji odwoławczej Cedefop nie usunęła wadliwości decyzji z dnia 3 lipca 2019 r. Wobec tego, z tych względów Sąd przedstawił niewystarczające uzasadnienie we wspomnianych powyżej punktach; |
— |
po drugie, w pkt 65, pkt 68–75 i pkt 83, zawiera naruszenie prawa w zakresie wykładni domniemania niewinności w rozumieniu art. 48 ust. 1 karty, na które powołuje się wnosząca odwołanie, które zostało również spotęgowane naruszeniem zasady lojalnej współpracy w rozumieniu art. 4 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej. Wobec tego, z tych względów Sąd nie przedstawił wystarczającego uzasadnienia w powyższych punktach. |