1)

Czy należy uznać, że zasada przewidziana w drugiej części pierwszego zdania i w drugim zdaniu art. 177 ust. 3 Sudski poslovnik (regulaminu postępowania przed sądem; Narodne novine: 37/14, 49/14, 8/15, 35/15, 123/15, 45/16, 29/17, 33/17, 34/17, 57/17, 101/18, 119/18, 81/19, 128/19, 39/20 i 47/20), która brzmi: „W sądach drugiej instancji sprawa jest uznana za zakończoną w momencie wysłania orzeczenia z gabinetu sędziego, po tym jak sprawa wróci z biura rejestracji orzeczeń sądowych. Biuro rejestracji orzeczeń sądowych powinno w możliwie najkrótszym terminie od dnia otrzymania akt zwrócić je do gabinetu sędziego. Sekretariat sądowy w terminie kolejnych 8 dni wysyła orzeczenie z sądu” jest zgodna z art. 19 ust. 1 TUE i art. 47 karty praw podstawowych?

2)

Czy art. 40 ust. 2 Zakon o sudovima (ustawy o sądach), który stanowi: „Stanowiska prawne przyjęte na posiedzeniu wszystkich sędziów lub sędziów jednego z wydziałów Vrhovni sud Republike Hrvatske (sądu najwyższego Republiki Chorwacji), Visoki trgovački sud Republike Hrvatske (apelacyjnego sądu gospodarczego Republiki Chorwacji), Visoki upravni sud Republike Hrvatske (apelacyjnego sądu administracyjnego Republiki Chorwacji), Visoki kazneni sud Republike Hrvatske (apelacyjnego sądu karnego Republiki Chorwacji), Visoki prekršajni sud Republike Hrvatske (apelacyjnego sądu ds. wykroczeń Republiki Chorwacji) i na posiedzeniu sędziów jednego z wydziałów sądu okręgowego obowiązuje w drugiej instancji wszystkie izby lub sędziów orzekających w składzie jednoosobowym w ramach tego wydziału lub sądu” jest zgodny z art. 19 ust. 1 TUE i art. 47 karty praw podstawowych?