Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62017CA0469

Sprawa C-469/17: Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 29 lipca 2019 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesgerichtshof — - Niemcy) — Funke Medien NRW GmbH/Bundesrepublik Deutschland (Odesłanie prejudycjalne — Prawo autorskie i prawa pokrewne — Dyrektywa 2001/29/WE — Społeczeństwo informacyjne — Harmonizacja niektórych aspektów prawa autorskiego i praw pokrewnych — Artykuł 2 lit. a) — Prawo do zwielokrotniania — Artykuł 3 ust. 1 — Publiczne udostępnianie — Artykuł 5 ust. 2 i 3 — Wyjątki i ograniczenia — Zakres — Karta praw podstawowych Unii Europejskiej)

Dz.U. C 319 z 23.9.2019, p. 5–6 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

23.9.2019   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 319/5


Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 29 lipca 2019 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesgerichtshof — - Niemcy) — Funke Medien NRW GmbH/Bundesrepublik Deutschland

(Sprawa C-469/17) (1)

(Odesłanie prejudycjalne - Prawo autorskie i prawa pokrewne - Dyrektywa 2001/29/WE - Społeczeństwo informacyjne - Harmonizacja niektórych aspektów prawa autorskiego i praw pokrewnych - Artykuł 2 lit. a) - Prawo do zwielokrotniania - Artykuł 3 ust. 1 - Publiczne udostępnianie - Artykuł 5 ust. 2 i 3 - Wyjątki i ograniczenia - Zakres - Karta praw podstawowych Unii Europejskiej)

(2019/C 319/04)

Język postępowania: niemiecki

Sąd odsyłający

Bundesgerichtshof

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Funke Medien NRW GmbH

Strona pozwana: Bundesrepublik Deutschland

Sentencja

1)

Artykuł 2 lit. a) i art. 3 ust. 1 dyrektywy 2001/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 maja 2001 r. w sprawie harmonizacji niektórych aspektów praw autorskich i pokrewnych w społeczeństwie informacyjnym należy interpretować w ten sposób, że stanowią one środki pełnej harmonizacji materialnej treści praw, o których w nich mowa. Artykuł 5 ust. 3 lit. c) przypadek drugi i art. 5 ust. 3 lit. d) tej dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że nie stanowią one środków pełnej harmonizacji zakresu wyjątków lub ograniczeń, które zawierają.

2)

Ustanowione w art. 11 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej wolność informacji i wolność prasy nie mogą uzasadniać, poza wyjątkami i ograniczeniami przewidzianymi w art. 5 ust. 2 i 3 dyrektywy 2001/29, odstępstwa od wyłącznych praw autorów do zwielokrotniania i publicznego udostępniania, o których mowa, odpowiednio, w art. 2 lit. a) i w art. 3 ust. 1 tej dyrektywy.

3)

W ramach wyważenia, jakiego sąd krajowy powinien w świetle wszystkich okoliczności konkretnej sprawy dokonać pomiędzy z jednej strony prawami wyłącznymi autora, o których mowa w art. 2 lit. a) i w art. 3 ust. 1 dyrektywy 2001/29, a z drugiej strony prawami użytkowników przedmiotów objętych ochroną, o których mowa w art. 5 ust. 3 lit. c) przypadek drugi i w art. 5 ust. 3 lit. d) tej dyrektywy, powinien on oprzeć się na wykładni tych przepisów, która, uwzględniając ich brzmienie i zachowując ich skuteczność (effet utile), jest w pełni zgodna z zagwarantowanymi w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej prawami podstawowymi.


(1)  Dz.U. C 382 z 13.11.2017.


Top