EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62016CA0463

Sprawa C-463/16: Wyrok Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 18 stycznia 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hoge Raad der Nederlanden – Niderlandy) – Stadion Amsterdam CV / Staatssecretaris van Financiën [Odesłanie prejudycjalne — Podatki — Podatek od wartości dodanej (VAT) — Dyrektywa 77/388/EWG — Artykuł 12 ust. 3 lit. a) akapit trzeci — Obniżona stawka VAT — Załącznik H, kategoria 7 — Jedno świadczenie złożone z dwóch odrębnych elementów — Selektywne stosowanie obniżonej stawki VAT do jednego z tych elementów — Wycieczka o nazwie „World of Ajax” — Zwiedzanie muzeum AFC Ajax]

Dz.U. C 83 z 5.3.2018, p. 4–4 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

5.3.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 83/4


Wyrok Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 18 stycznia 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hoge Raad der Nederlanden – Niderlandy) – Stadion Amsterdam CV / Staatssecretaris van Financiën

(Sprawa C-463/16) (1)

([Odesłanie prejudycjalne - Podatki - Podatek od wartości dodanej (VAT) - Dyrektywa 77/388/EWG - Artykuł 12 ust. 3 lit. a) akapit trzeci - Obniżona stawka VAT - Załącznik H, kategoria 7 - Jedno świadczenie złożone z dwóch odrębnych elementów - Selektywne stosowanie obniżonej stawki VAT do jednego z tych elementów - Wycieczka o nazwie „World of Ajax” - Zwiedzanie muzeum AFC Ajax])

(2018/C 083/05)

Język postępowania: niderlandzki

Sąd odsyłający

Hoge Raad der Nederlanden

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Stadion Amsterdam CV

Strona przeciwna: Staatssecretaris van Financiën

Sentencja

Szóstą dyrektywę Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku, zmienioną dyrektywą Rady 2001/4/WE z dnia 19 stycznia 2001 r., należy interpretować w ten sposób, że jedno świadczenie takie jak to rozpatrywane w postępowaniu głównym, złożone z dwóch odrębnych elementów, jednego będącego głównym i drugiego dodatkowego, dla których to elementów – gdyby były one świadczone odrębnie – obowiązywałyby różne stawki podatku od wartości dodanej, należy opodatkować według jednej stawki podatku od wartości dodanej mającej zastosowanie do tego jednego świadczenia, określonej w zależności od głównego elementu, i to nawet gdy można zidentyfikować cenę za każdy element składającą się na całkowitą cenę zapłaconą przez konsumenta w celu skorzystania z tego świadczenia.


(1)  Dz.U. C 410 z 7.11.2016.


Top