This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62016CA0381
Case C-381/16: Judgment of the Court (Tenth Chamber) of 23 November 2017 (request for a preliminary ruling from the Tribunal Supremo — Spain) — Salvador Benjumea Bravo de Laguna v Esteban Torras Ferrazzuolo (Reference for a preliminary ruling — Regulation (EC) No 207/2009 — EU trade mark — Article 16 — Trade mark as an object of property — Dealing with EU trade marks as national trade marks — Article 18 — Transfer of a trade mark registered in the name of the agent or representative of the trade mark’s proprietor — National provision allowing the possibility of bringing an action for recovery of ownership of a national trade mark registered in fraud of the owner’s rights or in breach of a legal or contractual obligation — Whether compatible with Regulation No 207/2009)
Sprawa C-381/16: Wyrok Trybunału (dziesiąta izba) z dnia 23 listopada 2017 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal Supremo – Hiszpania) – Salvador Benjumea Bravo de Laguna / Esteban Torras Ferrazzuolo [Odesłanie prejudycjalne — Rozporządzenie (WE) nr 207/2009 — Znak towarowy Unii Europejskiej — Artykuł 16 — Znak towarowy jako przedmiot własności — Traktowanie unijnego znaku towarowego jako krajowego znaku towarowego — Artykuł 18 — Przeniesienie znaku towarowego zarejestrowanego na rzecz agenta lub przedstawiciela właściciela znaku towarowego — Przepis krajowy umożliwiający wytoczenie powództwa o ustalenie własności krajowego znaku towarowego zarejestrowanego z naruszeniem praw właściciela lub z naruszeniem zobowiązania wynikającego z ustawy lub z umowy — Zgodność z rozporządzeniem nr 207/2009]
Sprawa C-381/16: Wyrok Trybunału (dziesiąta izba) z dnia 23 listopada 2017 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal Supremo – Hiszpania) – Salvador Benjumea Bravo de Laguna / Esteban Torras Ferrazzuolo [Odesłanie prejudycjalne — Rozporządzenie (WE) nr 207/2009 — Znak towarowy Unii Europejskiej — Artykuł 16 — Znak towarowy jako przedmiot własności — Traktowanie unijnego znaku towarowego jako krajowego znaku towarowego — Artykuł 18 — Przeniesienie znaku towarowego zarejestrowanego na rzecz agenta lub przedstawiciela właściciela znaku towarowego — Przepis krajowy umożliwiający wytoczenie powództwa o ustalenie własności krajowego znaku towarowego zarejestrowanego z naruszeniem praw właściciela lub z naruszeniem zobowiązania wynikającego z ustawy lub z umowy — Zgodność z rozporządzeniem nr 207/2009]
Dz.U. C 22 z 22.1.2018, p. 13–13
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
22.1.2018 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 22/13 |
Wyrok Trybunału (dziesiąta izba) z dnia 23 listopada 2017 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal Supremo – Hiszpania) – Salvador Benjumea Bravo de Laguna / Esteban Torras Ferrazzuolo
(Sprawa C-381/16) (1)
([Odesłanie prejudycjalne - Rozporządzenie (WE) nr 207/2009 - Znak towarowy Unii Europejskiej - Artykuł 16 - Znak towarowy jako przedmiot własności - Traktowanie unijnego znaku towarowego jako krajowego znaku towarowego - Artykuł 18 - Przeniesienie znaku towarowego zarejestrowanego na rzecz agenta lub przedstawiciela właściciela znaku towarowego - Przepis krajowy umożliwiający wytoczenie powództwa o ustalenie własności krajowego znaku towarowego zarejestrowanego z naruszeniem praw właściciela lub z naruszeniem zobowiązania wynikającego z ustawy lub z umowy - Zgodność z rozporządzeniem nr 207/2009])
(2018/C 022/16)
Język postępowania: hiszpański
Sąd odsyłający
Tribunal Supremo
Strony w postępowaniu głównym
Strona powodowa: Salvador Benjumea Bravo de Laguna
Strona pozwana: Esteban Torras Ferrazzuolo
Sentencja
Artykuły 16 i 18 rozporządzenia Rady (WE) nr 207/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie [znaku towarowego Unii Europejskiej] należy interpretować w ten sposób, że nie stoją one na przeszkodzie stosowaniu do unijnego znaku towarowego przepisu krajowego – takiego jak rozpatrywany w postępowaniu głównym – na mocy którego osoba poszkodowana poprzez rejestrację znaku towarowego zgłoszonego z naruszeniem jej praw lub z naruszeniem zobowiązania wynikającego z ustawy lub z umowy ma prawo domagać się ustalenia własności wspomnianego znaku towarowego, o ile dana sytuacja nie zalicza się do sytuacji objętych art. 18 tego rozporządzenia.