EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62017TN0575

Sprawa T-575/17: Skarga wniesiona w dniu 17 sierpnia 2017 r. – Algebris (UK) i in./SRB

Dz.U. C 382 z 13.11.2017, p. 47–48 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

13.11.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 382/47


Skarga wniesiona w dniu 17 sierpnia 2017 r. – Algebris (UK) i in./SRB

(Sprawa T-575/17)

(2017/C 382/59)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Algebris (UK) Ltd (Londyn, Zjednoczone Królestwo), Anchorage Capital Group LLC (Nowy Jork, Nowy Jork, Stany Zjednoczone), Ronit Capital LLP (Londyn) (przedstawiciele: adwokaci T. Soames i J. Vandenbussche, R. East, solicitor i N. Chesaites, barrister)

Strona pozwana: Jednolita Rada ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji (SRB)

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

stwierdzenie nieważności decyzji Jednolitej Rady ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji SRB/EES/2017/08 z dnia 7 czerwca 2017 r. dotyczącej przyjęcia programu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do Banco Popular Español S.A (1). w całości lub, ewentualnie, art. 1 lub 6 tej decyzji;

obciążenie SRB kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi pięć zarzutów.

1.

Zarzut pierwszy, zgodnie z którym SRB popełniło istotne naruszenie zasad poufności i tajemnicy służbowej z naruszeniem art. 339 TFUE i art. 88 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 806/2014 (2) oraz orzecznictwa Trybunału, a tym samym uchybiło prawu do dobrej administracji zagwarantowanemu w art. 41 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej.

2.

Zarzut drugi dotyczący tego, że Komisja popełniła oczywiste błędy w ocenie przy stosowaniu art. 14, 18, 20, 21, 22 i 24 rozporządzenia nr 806/2014.

Skarżący podnoszą w ramach tego zarzutu, że wycena Banco Popular, na której opierało się działanie w ramach restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji podjęte w ramach programu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, nie była, rzetelna, ostrożna i realistyczna i była sprzeczna z „zasadą niepogarszania sytuacji wierzycieli”; wycena ta nie stanowiła zatem dokładnego, rzetelnego i spójnego dowodu, na którym opiera się program restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji i nie była w stanie uzasadnić zaskarżonej decyzji. Ponadto i z tych samych względów, program restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji (a zatem zaskarżona decyzja) był oczywiście nieproporcjonalny, ponieważ wykraczał poza środki konieczne dla realizacji celów restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji.

3.

Zarzut trzeci dotyczący tego, że SRB wywłaszczyło majątek skarżących z naruszeniem ich praw podstawowych chronionych na mocy zasad ogólnych prawa Unii i zagwarantowanych w art. 17 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej.

4.

Zarzut czwarty dotyczący tego, że SRB nie zapewniło przez zgodnie z art. 41 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej i orzecznictwem Trybunału, by skarżący skorzystali z prawa do bycia wysłuchanym w trakcie procedury restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji.

5.

Zarzut piąty dotyczący tego, że Komisja nie zatwierdziła zgodnie z prawem programu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, skutkiem czego zaskarżona decyzja nie weszła w życie zgodnie z prawem.

W tej kwestii skarżący podnoszą w szczególności, że przed przyjęciem (UE) 2017/1246 zatwierdzającej program restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, Komisja Europejska nie dokonała oceny lub dokonała błędnej oceny aspektów uznaniowych programu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji. Stanowi to naruszenie obowiązków Komisji wynikających z rozporządzenia (UE) nr 806/2014 i zasad wywiedzionych z orzecznictwa Trybunału opartego na wyroku Meroni. W konsekwencji SRB popełniło oczywisty błąd w ocenie i naruszyło prawo, stwierdzając, że jego decyzja dotycząca przyjęcia programu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji mogła wejść w życie lub weszła w życie; ponadto lub tytułem ewentualnym, program restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji przyjęty w zaskarżonej decyzji w żadnym wypadku nie wszedł zgodnie z prawem w życie.


(1)  Decyzja Komisji (UE) 2017/1246 z dnia 7 czerwca 2017 r. zatwierdzająca program restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do Banco Popular Español S.A. (notyfikowana jako dokument nr C(2017) 4038), Dz.U. 2017 L 178, s. 15.

(2)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 806/2014 z dnia 15 lipca 2014 r. ustanawiające jednolite zasady i jednolitą procedurę restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji instytucji kredytowych i niektórych firm inwestycyjnych w ramach jednolitego mechanizmu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz jednolitego funduszu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 1093/2010.


Top