This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62015CA0569
Case C-569/15: Judgment of the Court (Third Chamber) of 13 September 2017 (request for a preliminary ruling from the Hoge Raad der Nederlanden — Netherlands) — X v Staatssecretaris van Financiën (Reference for a preliminary ruling — Application of social security schemes — Migrant workers — Determination of the applicable legislation — Regulation (EEC) No 1408/71 — Article 14(2)(b)(i) — Person normally employed in the territory of two or more Member States — Person employed in one Member State and engaged in paid employment on the territory of another Member State during a period of unpaid leave lasting three months)
Sprawa C-569/15: Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 13 września 2017 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hoge Raad der Nederlanden – Niderlandy) – X/Staatssecretaris van Financiën [Odesłanie prejudycjalne — Stosowanie systemów zabezpieczenia społecznego — Pracownicy migrujący — Ustalenie właściwego ustawodawstwa — Rozporządzenie (EWG) nr 1408/71 — Artykuł 14 ust. 2 lit. b) ppkt (i) — Osoba zwykle zatrudniona na terytorium dwóch lub większej liczby państw członkowskich — Osoba zatrudniona w państwie członkowskim i wykonująca pracę najemną na terytorium innego państwa członkowskiego w okresie trzymiesięcznego urlopu bezpłatnego]
Sprawa C-569/15: Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 13 września 2017 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hoge Raad der Nederlanden – Niderlandy) – X/Staatssecretaris van Financiën [Odesłanie prejudycjalne — Stosowanie systemów zabezpieczenia społecznego — Pracownicy migrujący — Ustalenie właściwego ustawodawstwa — Rozporządzenie (EWG) nr 1408/71 — Artykuł 14 ust. 2 lit. b) ppkt (i) — Osoba zwykle zatrudniona na terytorium dwóch lub większej liczby państw członkowskich — Osoba zatrudniona w państwie członkowskim i wykonująca pracę najemną na terytorium innego państwa członkowskiego w okresie trzymiesięcznego urlopu bezpłatnego]
Dz.U. C 382 z 13.11.2017, p. 8–8
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
|
13.11.2017 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 382/8 |
Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 13 września 2017 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hoge Raad der Nederlanden – Niderlandy) – X/Staatssecretaris van Financiën
(Sprawa C-569/15) (1)
([Odesłanie prejudycjalne - Stosowanie systemów zabezpieczenia społecznego - Pracownicy migrujący - Ustalenie właściwego ustawodawstwa - Rozporządzenie (EWG) nr 1408/71 - Artykuł 14 ust. 2 lit. b) ppkt (i) - Osoba zwykle zatrudniona na terytorium dwóch lub większej liczby państw członkowskich - Osoba zatrudniona w państwie członkowskim i wykonująca pracę najemną na terytorium innego państwa członkowskiego w okresie trzymiesięcznego urlopu bezpłatnego])
(2017/C 382/07)
Język postępowania: niderlandzki
Sąd odsyłający
Hoge Raad der Nederlanden
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: X
Strona pozwana: Staatssecretaris van Financiën
Sentencja
Artykuł 14 ust. 2 lit. b) ppkt (i) rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71 z dnia 14 czerwca 1971 r. w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek i do członków ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie, zmienionego i uaktualnionego rozporządzeniem Rady (WE) nr 118/97 z dnia 2 grudnia 1996 r., zmienionego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 592/2008 z dnia 17 czerwca 2008 r., należy interpretować w ten sposób, że osoba, która zamieszkuje i wykonuje pracę najemną na terytorium państwa członkowskiego i która przez okres trzech miesięcy korzysta z urlopu bezpłatnego oraz wykonuje pracę najemną na terytorium innego państwa członkowskiego, powinna być uznana za wykonującą zwykle pracę najemną na terytorium dwóch państw członkowskich w rozumieniu tego przepisu, w zakresie, w jakim, po pierwsze, w okresie tego urlopu jest ona uznawana za wykonującą pracę najemną przez ustawodawstwo w dziedzinie zabezpieczenia społecznego pierwszego państwa członkowskiego, oraz po drugie, działalność wykonywana na terytorium drugiego państwa członkowskiego wykazuje zwykły i istotny charakter, co powinien ustalić sąd odsyłający