This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62016CN0413
Case C-413/16 P: Appeal brought on 27 July 2016 by Ice Mountain, Ibiza, SL against the judgment of the General Court (Third Chamber) delivered on 25 May 2016 in Case T-6/15 Ice Mountain Ibiza v EUIPO — Marbella Atlantic Ocean Club (ocean ibiza)
Sprawa C-413/16 P: Odwołanie od wyroku Sądu (trzecia izba) wydanego w dniu 25 maja 2016 r. w sprawie T-6/15 Ice Mountain Ibiza/EUIPO – Marbella Atlantic Ocean Club (ocean ibiza), wniesione w dniu 27 lipca 2016 r. przez Ice Mountain Ibiza, S.L.
Sprawa C-413/16 P: Odwołanie od wyroku Sądu (trzecia izba) wydanego w dniu 25 maja 2016 r. w sprawie T-6/15 Ice Mountain Ibiza/EUIPO – Marbella Atlantic Ocean Club (ocean ibiza), wniesione w dniu 27 lipca 2016 r. przez Ice Mountain Ibiza, S.L.
Dz.U. C 46 z 13.2.2017, p. 11–12
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
|
13.2.2017 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 46/11 |
Odwołanie od wyroku Sądu (trzecia izba) wydanego w dniu 25 maja 2016 r. w sprawie T-6/15 Ice Mountain Ibiza/EUIPO – Marbella Atlantic Ocean Club (ocean ibiza), wniesione w dniu 27 lipca 2016 r. przez Ice Mountain Ibiza, S.L.
(Sprawa C-413/16 P)
(2017/C 046/14)
Język postępowania: hiszpański
Strony
Wnoszący odwołanie: Ice Mountain Ibiza, S.L. (przedstawiciele: adwokaci J.L. Gracia Albero i F. Miazzetto)
Druga strona postępowania: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)
Żądania wnoszącego odwołanie
|
— |
uchylenie w całości wyroku Sądu z dnia 25 maja 2016 r., Ice Mountain Ibiza/EUIPO – Marbella Atlantic Ocean Club (T-6/15, niepublikowanego, EU:T:2016:311); |
|
— |
uwzględnienie w całości żądań strony skarżącej przed Sądem; |
|
— |
obciążenie Urzędu Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej kosztami postępowania, w tym kosztami poniesionymi w postępowaniu przed Pierwszą Izbą Odwoławczą i przed Sądem. |
Zarzuty i główne argumenty
Odwołanie opiera się na błędnym zastosowaniu art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009 (1), a dokładniej na następujących zarzutach i argumentach:
|
1. |
W zaskarżonym wyroku błędnie ustalono charakter odróżniający elementu „OCEAN” Sąd wypaczył przedstawione w niniejszej sprawie dowody i ocenił je w sposób nielogiczny. Ponadto Sąd nie zastosował właściwego w omawianym zakresie orzecznictwa Trybunału, czyli orzecznictwa wypływającego z wyroków w sprawach C-479/12 (2) (Sąd ocenił przedstawiony dowód w sposób nadmiernie restrykcyjny, jeśli wziąć pod uwagę trudności w dowiedzeniu rozpatrywanej okoliczności) i C-24/05 (3) (Sąd pominął wrażenie wywierane na konsumencie stanowiącym punkt odniesienia). |
|
2. |
W zaskarżonym wyroku błędnie stwierdzono charakter dominujący różnych elementów Sąd wypaczył okoliczności faktyczne sprawy. W zaskarżonym wyroku przedstawiono niespójne argumenty w celu uzasadnienia uznania charakteru dominującego elementów słownych. Brak zastosowania orzecznictwa Trybunału wypracowanego w wyrokach w sprawach C-251/95 (4) i C-342/97 (5) (stanowiący punkt odniesienia konsument, do którego odniósł się Sąd, został ustalony w sposób całkowicie wypaczony). Nieprawidłowe zastosowanie orzecznictwa Trybunału wypływającego z wyroku w sprawie T-134/06 (6) (niespójne zastosowanie definicji nadanej pojęciu „elementu dominującego”). Brak zastosowania orzecznictwa Trybunału wypracowanego w wyroku w sprawach połączonych T-83/11 i T-84/11 (7). W zaskarżonym wyroku Sąd pominął orzecznictwo, które odnosi się do sytuacji, gdy dany rynek jest nasycony. |
|
3. |
W zaskarżonym wyroku błędnie ustalono istnienie podobieństwa między znakami towarowymi w wyniku niewzięcia pod uwagę okoliczności istotnych z punktu widzenia tej oceny Brak zastosowania orzecznictwa Trybunału wypływającego z wyroku w sprawie C-251/95 w związku z wyrokami Trybunału w sprawach C-361/04 P (8) i C-342/97 (9). |
|
4. |
W zaskarżonym wyroku błędnie stwierdzono istnienie prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd. |
(1) Rozporządzenie Rady (WE) z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie znaku towarowego Unii Europejskiej (Dz.U. 2009, L 78, s. 1).
(2) Wyrok z dnia 13 lutego 2014 r., H. Gautzsch Großhandel, C-479/12, EU:C:2014:75.
(3) Wyrok z dnia 22 czerwca 2006 r., Storck/OHIM, C-24/05 P, EU:C:2006:421.
(4) Wyrok z dnia 11 listopada 1997 r., SABEL, C-251/95, EU:C:1997:528.
(5) Wyrok z dnia 22 czerwca 1999 r., Lloyd Schuhfabrik Meyer, C-342/97, EU:C:1999:323.
(6) Wyrok z dnia 13 grudnia 2007 r., Xentral/OHIM – Pages jaunes (PAGESJAUNES.COM), T-134/06, EU:T:2007:387.
(7) Wyrok z dnia 13 listopada 2012 r., Antrax It/OHIM – THC (Termosyfony dla grzejników), T-83/11 i T-84/11, EU:C:2012:592.
(8) Wyrok z dnia 12 stycznia 2006 r., Ruiz-Picasso i in./OHIM, C-361/04 P, EU:C:2006:25.
(9) Wyrok z dnia 22 czerwca 1999 r., Lloyd Schuhfabrik Meyer, C-342/97,EU:C:1999:323.