EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62016CN0412

Sprawa C-412/16 P: Odwołanie od wyroku Sądu (trzecia izba) wydanego w dniu 25 maja 2016 r. w sprawie T-5/15 Ice Mountain Ibiza/EUIPO – Marbella Atlantic Ocean Club (ocean beach club ibiza), wniesione w dniu 27 lipca 2016 r. przez Ice Mountain Ibiza, S.L.

Dz.U. C 46 z 13.2.2017, p. 10–11 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

13.2.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 46/10


Odwołanie od wyroku Sądu (trzecia izba) wydanego w dniu 25 maja 2016 r. w sprawie T-5/15 Ice Mountain Ibiza/EUIPO – Marbella Atlantic Ocean Club (ocean beach club ibiza), wniesione w dniu 27 lipca 2016 r. przez Ice Mountain Ibiza, S.L.

(Sprawa C-412/16 P)

(2017/C 046/13)

Język postępowania: hiszpański

Strony

Wnoszący odwołanie: Ice Mountain Ibiza, S.L. (przedstawiciele: adwokaci J.L. Gracia Albero i F. Miazzetto)

Druga strona postępowania: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)

Żądania wnoszącego odwołanie

uchylenie w całości wyroku Sądu z dnia 25 maja 2016 r., Ice Mountain Ibiza/EUIPO – Marbella Atlantic Ocean Club (T-5/15, niepublikowanego, EU:T:2016:311);

uwzględnienie w całości żądań strony skarżącej przed Sądem;

obciążenie Urzędu Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej kosztami postępowania, w tym kosztami poniesionymi w postępowaniu przed Pierwszą Izbą Odwoławczą i przed Sądem.

Zarzuty i główne argumenty

Odwołanie opiera się na błędnym zastosowaniu art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009 (1), a dokładniej na następujących zarzutach i argumentach:

1.

W zaskarżonym wyroku błędnie ustalono charakter odróżniający elementu „OCEAN”

Sąd wypaczył przedstawione w niniejszej sprawie dowody i ocenił je w sposób nielogiczny.

Ponadto Sąd nie zastosował właściwego w omawianym zakresie orzecznictwa Trybunału, czyli orzecznictwa wypływającego z wyroków w sprawach C-479/12 (2) (Sąd ocenił przedstawiony dowód w sposób nadmiernie restrykcyjny, jeśli wziąć pod uwagę trudności w dowiedzeniu rozpatrywanej okoliczności) i C-24/05 (3) (Sąd pominął wrażenie wywierane na konsumencie stanowiącym punkt odniesienia).

2.

W zaskarżonym wyroku błędnie stwierdzono charakter dominujący różnych elementów

Sąd wypaczył okoliczności faktyczne sprawy. W zaskarżonym wyroku przedstawiono niespójne argumenty w celu uzasadnienia uznania charakteru dominującego elementów słownych.

Brak zastosowania orzecznictwa Trybunału wypracowanego w wyrokach w sprawach C-251/95 (4) i C-342/97 (5) (stanowiący punkt odniesienia konsument, do którego odniósł się Sąd, został ustalony w sposób całkowicie wypaczony).

Nieprawidłowe zastosowanie orzecznictwa Trybunału wypływającego z wyroku w sprawie T-134/06 (6) (niespójne zastosowanie definicji nadanej pojęciu „elementu dominującego”).

Brak zastosowania orzecznictwa Trybunału wypracowanego w wyroku w sprawach połączonych T-83/11 i T-84/11 (7). W zaskarżonym wyroku Sąd pominął orzecznictwo, które odnosi się do sytuacji, gdy dany rynek jest nasycony.

3.

W zaskarżonym wyroku błędnie ustalono istnienie podobieństwa między znakami towarowymi w wyniku niewzięcia pod uwagę okoliczności istotnych z punktu widzenia tej oceny

Brak zastosowania orzecznictwa Trybunału wypływającego z wyroku w sprawie C-251/95 w związku z wyrokami Trybunału w sprawach C-361/04 P (8) i C-342/97 (9).

4.

W zaskarżonym wyroku błędnie stwierdzono istnienie prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd.


(1)  Rozporządzenie Rady (WE) z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie znaku towarowego Unii Europejskiej (Dz.U. 2009, L 78, s. 1).

(2)  Wyrok z dnia 13 lutego 2014 r., H. Gautzsch Großhandel, C-479/12, EU:C:2014:75.

(3)  Wyrok z dnia 22 czerwca 2006 r., Storck/OHIM, C-24/05 P, EU:C:2006:421.

(4)  Wyrok z dnia 11 listopada 1997 r., SABEL, C-251/95, EU:C:1997:528.

(5)  Wyrok z dnia 22 czerwca 1999 r., Lloyd Schuhfabrik Meyer, C-342/97, EU:C:1999:323.

(6)  Wyrok z dnia 13 grudnia 2007 r., Xentral/OHIM – Pages jaunes (PAGESJAUNES.COM), T-134/06, EU:T:2007:387.

(7)  Wyrok z dnia 13 listopada 2012 r., Antrax It/OHIM – THC (Termosyfony dla grzejników), T-83/11 i T-84/11, EU:C:2012:592.

(8)  Wyrok z dnia 12 stycznia 2006 r., Ruiz-Picasso i in./OHIM, C-361/04 P, EU:C:2006:25.

(9)  Wyrok z dnia 22 czerwca 1999 r., Lloyd Schuhfabrik Meyer, C-342/97,EU:C:1999:323.


Top