EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62013CN0216

Sprawa C-216/13 P: Odwołanie od wyroku Sądu (ósma izba) wydanego w dniu 7 lutego 2013 r. w sprawie T-118/10, Acron OAO przeciwko Radzie Unii Europejskiej, wniesione w dniu 23 kwietnia 2013 r. przez Acron OAO

Dz.U. C 171 z 15.6.2013, p. 24–24 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

15.6.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 171/24


Odwołanie od wyroku Sądu (ósma izba) wydanego w dniu 7 lutego 2013 r. w sprawie T-118/10, Acron OAO przeciwko Radzie Unii Europejskiej, wniesione w dniu 23 kwietnia 2013 r. przez Acron OAO

(Sprawa C-216/13 P)

2013/C 171/47

Język postępowania: angielski

Strony

Wnoszący odwołanie: Acron OAO (przedstawiciel: B. Evtimov, E. Borovikov, D. O'Keeffe, Solicitor)

Druga strona postępowania: Rada Unii Europejskiej, Komisja Europejska, Fertilizers Europe

Żądania wnoszącego odwołanie

Uchylenie wyroku Sądu Unii Europejskiej wydanego w dniu 7 lutego 2013 r. w sprawie T-118/10, Acron OAO przeciwko Radzie Unii Europejskiej;

orzeczenie co do istoty sprawy i stwierdzenie nieważności rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 1251/2009 z dnia 18 grudnia 2009 r. zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1911/2006 nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz roztworów mocznika i azotanu amonu pochodzących między innymi z Rosji (1) w zakresie dotyczącym wnoszącej odwołanie;

obciążenie Rady kosztami postępowania przed Trybunałem i Sądem Unii Europejskiej włącznie z wydatkami poniesionymi przez wnosząca odwołanie w postepowaniu w dwóch instancjach;

orzeczenie, że Fertilizers Europe, interwenient, pokrywa własne koszty postępowania przed Sadem i, w razie przystąpienia przez niego w charakterze interwenienta do postępowania przed Trybunałem, obciążenie go całością kosztów skarżącej w odwołaniu związanych z jego interwencją.

Zarzuty i główne argumenty

Wnosząca odwołanie podnosi, że Sąd Unii Europejskiej:

dokonał błędnej wykładni art. 2 ust. 5 akapit pierwszy, zdanie pierwsze podstawowego rozporządzenia antydumpingowego i w konsekwencji odpowiedniego przepisu zawartego w art. 2.2.1.1 akapit pierwszy porozumienia o stosowaniu artykułu VI Układu ogólnego w sprawie taryf celnych z 1994 r. zawartego w załączniku 1A Porozumienia ustanawiającego Światową Organizację Handlu („porozumienia antydumpingowego”);

potwierdził błędną interpretację i naruszenie art. 2 ust. 3 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego i, w konsekwencji odpowiedniego przepisu zawartego w art. 2 ust. 2 porozumienia antydumpingowego;

nie dokonał prawidłowej oceny prawnej stosunku pomiędzy art. 2 ust. 5 zdanie drugie a art. 2 ust. 7 lit. b) podstawowego rozporządzenia antydumpingowego, w związku z czym dokonał błędnej wykładni motywów 3 i 4 preambuły do rozporządzenia (WE) 1972/2002 i, w konsekwencji, art. 2 ust. 5 akapit pierwszy, zdanie drugie oraz nie dochował spójności pomiędzy ową wykładnią i przepisem a porozumieniem antydumpingowym;

potwierdził naruszenie art. 2 ust. 6 lit. c) podstawowego rozporządzenia antydumpingowego i oczywisty błąd w ocenie.


(1)  Dz.U. L 388, s. 5.


Top