EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62010CN0036

Sprawa C-36/10: Skarga wniesiona w dniu 22 stycznia 2010 r. — Komisja Europejska przeciwko Królestwu Belgii

Dz.U. C 80 z 27.3.2010, p. 17–18 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

27.3.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 80/17


Skarga wniesiona w dniu 22 stycznia 2010 r. — Komisja Europejska przeciwko Królestwu Belgii

(Sprawa C-36/10)

2010/C 80/32

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: A. Sipos i J.B. Laignelot, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Królestwo Belgii

Żądania strony skarżącej

stwierdzenie, że nie przyjmując wszystkich środków w celu dokonania prawidłowej transpozycji art. 12 ust. 1 akapit drugi dyrektywy Rady 96/82/WE z dnia 9 grudnia 1996 r. w sprawie kontroli niebezpieczeństwa poważnych awarii związanych z substancjami niebezpiecznymi (1), zmienionej dyrektywą 2003/105/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 2003 r. (2), Królestwo Belgii uchybiło zobowiązaniom ciążącym na nim na mocy tej dyrektywy;

obciążenie Królestwa Belgii kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

W swej skardze Komisja Europejska podnosi, że strona pozwana nie wprowadziła prawidłowo w życie przepisów art. 12 ust. 1 akapit drugi dyrektywy 96/82/WE w Regionie Bruksela-Stolica. W celu zapobieżenia poważnym awariom i ograniczenia ich konsekwencji przepis ten nakłada bowiem na państwa członkowskie zobowiązanie do zapewnienia, aby w swojej polityce zagospodarowania przestrzennego uwzględniały potrzebę utrzymania w dłuższej perspektywie właściwych odległości pomiędzy zakładami objętymi dyrektywą a obszarami takimi jak obszary mieszkalne, nieruchomości i miejsca powszechnie dostępne czy tereny rekreacyjne, o których mowa w art. 12 tej dyrektywy. Tymczasem z analizy przepisów przekazanych przez władze Brukseli wynika, że przepisy te dotyczą jedynie procedury wydawania pozwoleń budowlanych bądź pozwoleń na podział gruntów, przeprowadzanej w każdym razie dopiero po opracowaniu polityki zagospodarowania przestrzennego. Przepisy regionalne są zatem niekompletne, gdyż nie regulują one całej procedury określania i wprowadzania w życie tej polityki.


(1)  Dz.U. 1997, L 10, s. 13.

(2)  Dyrektywa 2003/105/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 2003 r. zmieniająca dyrektywę Rady 96/82/WE w sprawie kontroli niebezpieczeństwa poważnych awarii związanych z substancjami niebezpiecznymi (Dz.U. L 345, s. 97).


Top