EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62017TN0254
Case T-254/17: Action brought on 28 April 2017 — Intermarché Casino Achats v Commission
Sprawa T-254/17: Skarga wniesiona w dniu 28 kwietnia 2017 r. – Intermarché Casino Achats/Komisja
Sprawa T-254/17: Skarga wniesiona w dniu 28 kwietnia 2017 r. – Intermarché Casino Achats/Komisja
Dz.U. C 231 z 17.7.2017, p. 29–30
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
17.7.2017 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 231/29 |
Skarga wniesiona w dniu 28 kwietnia 2017 r. – Intermarché Casino Achats/Komisja
(Sprawa T-254/17)
(2017/C 231/37)
Język postępowania: niemiecki
Strony
Strona skarżąca: Intermarché Casino Achats (Paryż, Francja) (przedstawiciele: Y. Utzschneider i J. Jourdan, avocats)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
— |
orzeczenie odnośnie do niestosowania, na podstawie art. 277 TFUE, art. 20 rozporządzenia nr 1/2003; |
— |
stwierdzenie nieważności, na podstawie art. 263 i 277 TFUE, decyzji Komisji Europejskiej C(2017) 1056 z dnia 9 lutego 2017 r.; |
— |
obciążenie Komisji Europejskiej kosztami postępowania. |
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty.
1. |
Zarzut pierwszy dotyczący niezgodności z prawem decyzji Komisji Europejskiej z dnia 9 lutego 2017 r. nakazującej stronie skarżącej poddanie się kontroli na podstawie art. 20 ust. 1 i 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 traktatu (Dz.U. 2003 L 1, s.1) (zwanej dalej „zaskarżoną decyzją”). Zdaniem strony skarżącej zaskarżona decyzja jest niezgodna z prawem w zakresie, w jakim została oparta na przepisach niezgodnych z Kartą praw podstawowych Unii Europejskiej (zwaną dalej „kartą”) i europejską konwencją o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności (zwaną dalej „ECKP”). W tym względzie podnosi ona, że:
|
2. |
Zarzut drugi dotyczy braku uzasadnienia tej decyzji w zakresie, w jakim nie została ona dostatecznie uzasadniona wbrew wymogom przewidzianym w art. 20 ust. 4 rozporządzenia nr 1/2003. Strona skarżąca bowiem uważa, że zaskarżona decyzja w żadnym miejscu nie wyjaśnia w jakim zakresie tego podmiotu dotyczy naruszenie i nie wskazuje również w sposób szczegółowy okresu, w trakcie którego zarzuca się popełnienie naruszeń prawa konkurencji. Owo naruszenie obowiązku uzasadnienia ma tym bardziej szkodliwe działanie, że zaskarżona decyzja nie zawiera dokumentów, na których się opiera. |
3. |
Zarzut trzeci oparty jest na niezgodności z prawem zaskarżonej decyzji w zakresie, w jakim została ona przyjęta przez Komisję bez dysponowania dostatecznymi poszlakami pozwalającymi na podejrzenie naruszenia reguł konkurencji a zatem na uzasadnienie kontroli w pomieszczeniach strony skarżącej. |
4. |
Zarzut czwarty oparty na niezgodności zaskarżonej w zakresie, w jakim nie przestrzega ona podstawowego prawa do poszanowania prywatności, o którym mowa w art. 7 karty oraz w art. 8 EKPC w związku z dysproporcją środka w postaci zarządzonej przez nią kontroli oraz braku dostatecznej gwarancji przed tymi naruszeniami. |