This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 32003D0822
2003/822/EC: Council Decision of 17 November 2003 on the accession of the European Community to the Codex Alimentarius Commission
Decyzja Rady z dnia 17 listopada 2003 r. w sprawie przystąpienia Wspólnoty Europejskiej do Komisji Kodeksu Żywnościowego
Decyzja Rady z dnia 17 listopada 2003 r. w sprawie przystąpienia Wspólnoty Europejskiej do Komisji Kodeksu Żywnościowego
Dz.U. L 309 z 26.11.2003, p. 14–21
(ES, DA, DE, EL, EN, FR, IT, NL, PT, FI, SV) Ten dokument został opublikowany w wydaniu(-iach) specjalnym(-ych)
(CS, ET, LV, LT, HU, MT, PL, SK, SL, BG, RO, HR)
In force
Dziennik Urzędowy L 309 , 26/11/2003 P. 0014 - 0021
Decyzja Rady z dnia 17 listopada 2003 r. w sprawie przystąpienia Wspólnoty Europejskiej do Komisji Kodeksu Żywnościowego (2003/822/WE) RADA UNII EUROPEJSKIEJ, uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 37, 95, 133 i art. 152 ust. 4 wraz z art. 300 ust. 3 akapit pierwszy, uwzględniając wniosek Komisji, uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego [1], a także mając na uwadze, co następuje: (1) Celem Komisji Kodeksu Żywnościowego jest, między innymi, rozwijanie i harmonizowanie światowych norm zdrowotnych oraz wydawanie wytycznych i zaleceń w sprawie produktów rolnych i rybołówstwa, środków spożywczych, dodatków do żywności i substancji zanieczyszczających, pasz, leków weterynaryjnych, pestycydów, w tym także etykietowania, metod analiz i pobierania próbek, kodeksów etyki i dobrej praktyki rolniczej, a także wytycznych dotyczących higieny, mając na uwadze ochronę zdrowia konsumentów i zagwarantowanie stosowania uczciwych praktyk w handlu międzynarodowym. Te cele są zgodne z celami Wspólnoty Europejskiej w zakresie środków zmierzających do ochrony życia lub zdrowia ludzi, zwierząt bądź roślin względnie ochrony środowiska naturalnego, a także związanych z tym środków w handlu międzynarodowym, oraz harmonizacją ustawodawstwa krajowego, w szczególności w odniesieniu do środków spożywczych, dodatków do żywności i substancji zanieczyszczających, w tym także etykietowania, metod analiz i pobierania próbek, mając na względzie zapewnienie swobodnego obrotu na rynku wewnętrznym oraz w przywozie z państw trzecich. (2) Od 1994 r., wraz z wejściem w życie Porozumień WTO, w szczególności Porozumienia w sprawie Stosowania Środków Sanitarnych i Fitosanitarnych oraz Porozumienia o Barierach Technicznych w Handlu, wzrosło znaczenie prawne norm, wytycznych i zaleceń Kodeksu Żywnościowego z tytułu odniesienia do Kodeksu Żywnościowego poczynionego w Porozumieniach WTO i domniemania zgodności nadawanego odpowiednim krajowym środkom w przypadku gdy są one oparte o takie normy, wytyczne lub zalecenia przyjęte przez Komisję Kodeksu Żywnościowego. (3) Wspólnota Europejska powinna mieć możliwość wykonywania swoich kompetencji i uczestniczenia w toku przygotowywania, negocjacji oraz przyjmowania norm, wytycznych lub zaleceń przez Komisję Kodeksu Żywnościowego, a także jej organy zależne. Przystąpienie Wspólnoty Europejskiej, jako pełnoprawnego członka do Kodeksu Żywnościowego, równolegle do Państw Członkowskich, jest istotne w celu zapewniania, że w toku przygotowywania, negocjacji i przyjmowania takich norm, wytycznych oraz zaleceń, a także innych przepisów przez Komisję Kodeksu Żywnościowego zostaną uwzględnione zasadnicze interesy Wspólnoty Europejskiej i Państw Członkowskich w zakresie zdrowia oraz w pozostałych dziedzinach. (4) Przystąpienie Wspólnoty Europejskiej, jako pełnoprawnego członka, do Kodeksu Żywnościowego powinno dopomóc w umacnianiu spójności między normami, wytycznymi lub zaleceniami i innymi przepisami przyjętymi przez Komisję Kodeksu Żywnościowego oraz pozostałymi odnośnymi zobowiązaniami Wspólnoty Europejskiej. (5) Dnia 26 listopada 1991 r., Wspólnota Europejska stała się członkiem, równolegle do Państw Członkowskich, Organizacji ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO). (6) Artykuł 2 Statutu Komisji Kodeksu Żywnościowego uprawnia Wspólnotę Europejską, jako członka FAO, do pełnoprawnego członkostwa w Komisji Kodeksu Żywnościowego. (7) Decyzją z dnia 21 grudnia 1993 r. Rada upoważniła Komisję do negocjowania warunków i zasad przystąpienia Wspólnoty Europejskiej, jako pełnoprawnego członka, do Komisji Kodeksu Żywnościowego w oparciu o kompetencje Wspólnoty Europejskiej, jej pozycję w FAO, a także z uwzględnieniem celu i szczególnych cech Komisji Kodeksu Żywnościowego. (8) Prawa i obowiązki organizacji członkowskich FAO mogą mieć zastosowanie, mutatis mutandis, w odniesieniu do członkostwa Wspólnoty Europejskiej w Komisji Kodeksu Żywnościowego; zostały podjęte stosowne decyzje dotyczące wymaganego dostosowania odpowiednich przepisów regulaminu wewnętrznego Komisji Kodeksu Żywnościowego i jej organów zależnych. (9) Wynik negocjacji prowadzonych przez Komisję Europejską uznano za zadowalający, uwzględniając interesy Wspólnoty Europejskiej i Państw Członkowskich, a także szczególne cechy Komisji Kodeksu Żywnościowego. (10) Należy przewidzieć praktyczne zasady dotyczące udziału Wspólnoty Europejskiej i jej Państw Członkowskich w pracach Komisji Kodeksu Żywnościowego oraz jej organów zależnych, zapewniające potencjalnie jak największe korzyści Wspólnocie Europejskiej i Państwom Członkowskim z faktu przystąpienia Wspólnoty do Kodeksu Żywnościowego. (11) Mając na uwadze powyższe rozważania, przystąpienie Wspólnoty Europejskiej do Komisji Kodeksu uznaje się obecnie za właściwe. (12) Dyrektorzy generalni FAO i WHO zatwierdzili zmiany w regulaminie wewnętrznym przyjęte na 26 sesji Komisji Kodeksu Żywnościowego dnia 30 czerwca 2003 r., stwarzające regionalnym organizacjom integracji gospodarczej możliwość uzyskania członkostwa w Kodeksie, PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ: Artykuł 1 1. Wspólnota Europejska przedkłada wniosek o przystąpienie do Komisji Kodeksu Żywnościowego, wraz z formalnym dokumentem, który potwierdza przyjęcie przez Wspólnotę obowiązków wynikających ze statutu Komisji Kodeksu Żywnościowego obowiązującego w momencie przystąpienia (załącznik I do niniejszego rozporządzenia) oraz jednolitą deklaracją w sprawie wykonywania kompetencji (załącznik II do niniejszego rozporządzenia). 2. Przewodniczący Rady odpowiada za przeprowadzenie procedur koniecznych do tego celu. Artykuł 2 Porozumienie między Radą a Komisją dotyczące przygotowania do posiedzeń Kodeksu Żywnościowego, wydawania oświadczeń oraz wykonywania praw do głosowania, stanowiące załącznik III do niniejszego rozporządzenia, będzie stosowane między Komisją, Radą a Państwami Członkowskim. Sporządzono w Brukseli, dnia 17 listopada 2003 r. W imieniu Rady G. Alemanno Przewodniczący [1] Opinia wydana dnia 7 listopada 2001 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym). -------------------------------------------------- ZAŁĄCZNIK I Dokument przystąpienia do Komisji Kodeksu Żywnościowego Szanowny Panie, Mam zaszczyt poinformować Pana, że Wspólnota Europejska, jako członek FAO, postanowiła złożyć wniosek o przystąpienie do Komisji Kodeksu Żywnościowego. Dlatego wnoszę o przyjęcie niniejszego dokumentu, za pośrednictwem którego Wspólnota Europejska przyjmuje zmieniony regulamin wewnętrzny Komisji Kodeksu, zgodnie z jego zasadą II, oraz jednolitej deklaracji Wspólnoty Europejskiej w sprawie wykonywania kompetencji. Wspólnota Europejska oficjalnie i bez zastrzeżeń przyjmuje zobowiązania wynikające z członkostwa w Komisji Kodeksu, określone w statucie Komisji Komitetu Żywnościowego, a także uroczyście zobowiązuje się do lojalnego oraz uczciwego wypełniania zobowiązań obowiązujących w chwili jej przystąpienia. Mam zaszczyt przekazać Szanownemu Panu moje wyrazy szacunku, Alessandro PIGNATTI Pełniący Obowiązki Przewodniczącego Rady Unii Europejskie, Komitet Stałych Przedstawicieli (Część 1) Mr Diouf Dyrektor Generalny Organizacja Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa Via delle Terme di Caracalla I-00100 Rzym -------------------------------------------------- ZAŁĄCZNIK II Jednolita deklaracja Wspólnoty Europejskiej w sprawie wykonywania kompetencji zgodnie z zasadą VI regulaminu wewnętrznego Komisji Kodeksu Żywnościowego Niniejsza deklaracja określa wykonywanie kompetencji Wspólnoty Europejskiej i Państw Członkowskich w kwestiach ujętych w dokumentach ustanawiających Komisję Kodeksu Żywnościowego. Nie dotyczy to ustnego porozumienia dotyczącego Wspólnoty i Państw Członkowskich. Niniejsza deklaracje ma zastosowanie do wszystkich posiedzeń Komisji Kodeksu Żywnościowego i podmiotów zależnych, o ile Wspólnota Europejska lub inny członek Kodeksu Żywnościowego nie wystąpi przed posiedzeniem z wnioskiem o wygłoszenie specjalnego oświadczenia w odniesieniu do określonego punktu porządku dziennego. Jeżeli opisany poniżej zakres podziału kompetencji między Wspólnotą Europejską a Państwami Członkowskimi zmieni się, niniejsza deklaracja zostanie odpowiednio uaktualniona. 1. KOMPETENCJE WSPÓLNOTY EUROPEJSKIEJ Jako generalna zasada, Wspólnota Europejska ma wyłączne kompetencje w zakresie tych punktów porządku dziennego, które zajmują się harmonizacją norm odnoszących się do niektórych produktów rolnych, środków spożywczych, dodatków do żywności, substancji zanieczyszczających, leków weterynaryjnych, pestycydów, ryb i produktów rybołówstwa, w tym także do etykietowania, metod analiz i pobierania próbek, jak również kodeksów i wytycznych w zakresie higieny, o tyle o ile prawodawstwo wspólnotowe harmonizuje całkowicie lub w dużym stopniu odnośne dziedziny w tych obszarach. Ponadto dotyczy to również zagadnień handlu międzynarodowego tak dalece, jak wiąże się to z celami Komisji Kodeksu Żywnościowego, w szczególności z ochroną zdrowia konsumentów i zapewnianiem uczciwych praktyk w obrocie żywnością. 2. KOMPETENCJE PAŃSTW CZŁONKOWSKICH Jako generalna zasada, kompetencje Państw Członkowskich Wspólnoty Europejskiej obejmują te punkty porządku dziennego, które zajmują się sprawami organizacyjnymi (np. zagadnienia prawne lub budżetowe) i proceduralnymi (np. wybór przewodniczącego, przyjęcie porządku dziennego, przyjęcie sprawozdań). 3. KOMPETENCJE PAŃSTW CZŁONKOWSKICH I WSPÓLNOTY Wspólnota Europejska i jej Państwa Członkowskie mają a priori przyznane kompetencje w następujących obszarach, w stopniu, w jakim środki w nich przewidziane wchodzą w zakres działań Kodeksu Żywnościowego i w przypadkach gdy Wspólnota jest uprawniona do harmonizacji danych obszarów, które jednak zostały zharmonizowane tylko w części: a) polityka rolna ogólnie, łącznie z harmonizacją norm odnoszących się do życia i zdrowia zwierząt lub roślin (art. 32–38 Traktatu WE); b) zbliżenie przepisów ustawowych, wykonawczych lub administracyjnych Państw Członkowskich w obszarach dotyczących życia lub zdrowia ludzi, zwierząt bądź roślin (art. 94 i 95 Traktatu WE); c) środki polityki ochrony zdrowia publicznego (art. 152 Traktatu WE) i środki ochrony konsumentów (art. 153 Traktatu WE); d) polityka w zakresie badań i rozwoju technologii (art. 163–173 Traktatu WE); e) polityka w dziedzinie chrony środowiska (art. 174–176 Traktatu WE); f) polityka rozwoju (art. 177–181 Traktatu WE); g) pozostałe polityki Wspólnoty Europejskiej, które mogą dotyczyć nawet tylko częściowo określonych działań Komisji Kodeksu Żywnościowego. -------------------------------------------------- ZAŁĄCZNIK III Porozumienie między Radą a Komisją dotyczące przygotowania do posiedzeń Kodeksu Żywnościowego, wydawania oświadczeń i wykonywania prawa do głosowania 1. Zakres stosowania procedury koordynacyjnej Procedury koordynacyjne będą stosowane w odniesieniu do każdego posiedzenia Komisji Kodeksu Żywnościowego lub dowolnego z jej organów zależnych, w tym również grup roboczych, i do odpowiedzi na pisma okólne. 2. Pisma okólne Kodeksu Żywnościowego 2.1. W celu przestrzegania nieprzekraczalnych terminów odpowiedzi na pisma okólne Kodeksu, Komisja przesyła Państwom Członkowskim, w regularnych odstępach czasu nieprzekraczających dwóch miesięcy, tabelę, w której wymienia osobno wszystkie zaległe, ogłoszone i spodziewane pisma okólne, wyszczególniając te, na które zamierza ona przygotować projekt wspólnej odpowiedzi w imieniu Wspólnoty wraz z określeniem ram czasowych i, w miarę możliwości, opinią o statusie kompetencji dla każdego z nich. 2.2. W przypadku gdy Komisja wskaże na konieczność przygotowania wspólnej odpowiedzi, Państwa Członkowskie powstrzymują się od bezpośredniego odpowiadania na określone pisma okólne Kodeksu, mogą jednak wyznaczyć szczególne zagadnienia lub punkty, które stwarzają im problemy, i zasugerować Komisji, jakie stanowisko należy zająć. 2.3. Uwzględniając otrzymane wskazówki, Komisja przygotuje projekt wspólnej odpowiedzi i bezzwłocznie prześle go Państwom Członkowskim, za pośrednictwem krajowych punktów kontaktowych Kodeksu lub innego określonego punktu wyznaczonego przez te Państwa, w oczekiwaniu na dalsze uwagi. Komisja, na podstawie zebranych uwag, przygotuje korektę wspólnej odpowiedzi, ze wskazaniem uwag i wyjaśnieniem, w danym przypadku, dlaczego niektóre z nich nie zostały uwzględnione. 2.4. Także Państwo Członkowskie może wskazać Komisji na potrzebę wysłania wspólnej odpowiedzi na poszczególne pisma okólne. W takim przypadku Komisja przygotuje projekt wspólnej odpowiedzi z techniczną pomocą tego Państwa Członkowskiego. 2.5. Jeżeli Komisja uzna, że wspólna odpowiedź nie jest konieczna, wówczas Państwa Członkowskie są uprawnione do bezpośredniego zajęcia stanowiska wobec tych pism okólnych Kodeksu, na które przygotowanie wspólnych odpowiedzi nie jest przewidziane. Jednakże w takim przypadku Państwa Członkowskie, które zamierzają wysłać swoje uwagi bezpośrednio do Kodeksu, zanim to uczynią, przekazują je pozostałym Państwom i Komisji w celu sprawdzenia, czy Komisja lub którekolwiek z Państw Członkowskich nie zgłasza sprzeciwu. 2.6. Komisja i Państwa Członkowskie dołożą wszelkich starań, aby jak najszybciej wypracować wspólne stanowisko. Jeżeli Państwa Członkowskie są w stanie zaakceptować projekt wspólnej odpowiedzi, zostanie on przesłany do sekretariatu Kodeksu Żywnościowego. Jednakże w przypadku znacznego zróżnicowania opinii, Komisja prześle projekt do Sekretariatu Rady w celu zorganizowania posiedzenia koordynacyjnego i wyeliminowania utrzymujących się rozbieżności, z zastosowaniem odpowiedniej procedury określonej w sekcji 3 poniżej. 3. Procedura koordynacyjna Rady 3.1. W celu przygotowania dowolnego posiedzenia Kodeksu Żywnościowego będą odbywały się posiedzenia koordynacyjne: - w Brukseli, w ramach właściwej grupy roboczej Rady (zwykle grupy roboczej ds. Kodeksu Żywnościowego), jak najszybciej i tylokrotnie, jak będzie to konieczne przed posiedzeniem Kodeksu Żywnościowego, a ponadto, - na miejscu, w szczególności na początku, a w razie potrzeby podczas i przy końcu posiedzenia Kodeksu Żywnościowego, z możliwością zwołania dalszych posiedzeń koordynacyjnych w każdym przypadku gdy będzie to niezbędne w toku cyklu posiedzeń. 3.2. Na posiedzeniach koordynacyjnych będą uzgadniane oświadczenia, jakie zostaną wydane w imieniu samej Wspólnoty bądź w imieniu Wspólnoty i Państw Członkowskich. Oświadczenia składane wyłącznie w imieniu Państw Członkowskich nie stanowią części wspólnotowej procedury koordynacyjnej jako takiej, ale oczywiście mogą być koordynowane na tychże posiedzeniach, jeżeli Państwa Członkowskie tak postanowią. Wspólnotowe lub wspólne stanowiska są zwykle uzgadniane w formie stanowiska negocjacyjnego, oświadczenia bądź szkicu oświadczenia. Jeśli w niniejszym porozumienia jest mowa o "oświadczeniu", należy uwzględniać również inne formy, w jakich wspólnotowe lub wspólne stanowiska są uzgadniane. 3.3. Po otrzymaniu porządku dziennego dnia posiedzenia Kodeksu Żywnościowego, Komisja każdorazowo przekaże go do Sekretariatu Rady w celu rozesłania dokumentu do Państw Członkowskich, wraz ze wskazaniem punktów porządku dziennego, w odniesieniu do którego planuje ona opracować oświadczenie i określeniem, czy oświadczenie to zostanie wydane w imieniu Wspólnoty czy Wspólnoty i Państw Członkowskich. W przypadkach gdy punkty porządku dziennego będą wymagały podjęcia decyzji w drodze konsensu lub głosowania na posiedzeniu Kodeksu Żywnościowego, Komisja wskaże, czy powinna głosować Wspólnota czy Państwa Członkowskie. 3.4. Komisja przekaże projekty oświadczeń i dokumenty ze stanowiskami do Sekretariatu Rady w celu jak najszybszego rozesłania ich do Państw Członkowskich, a przynajmniej tydzień przed posiedzeniem koordynacyjnym. Przygotowując projekty oświadczeń lub dokumenty z oświadczeniami, Komisja będzie opierać się na technicznej wiedzy fachowej Państw Członkowskich. Sekretariat Rady zagwarantuje, że projekty oświadczeń zostaną bezzwłocznie przekazane za pośrednictwem krajowego punktu kontaktowego Kodeksu lub innego określonego punktu wyznaczonego przez Państwa Członkowskie. 3.5. Na posiedzeniach koordynacyjnych podejmowane są decyzje w sprawie wykonywania obowiązków odnoszących się do głosowania i oświadczeń dotyczących każdego punktu porządku dziennego posiedzenia Kodeksu Żywnościowego, co do którego przewidziane jest oświadczenie lub głosowanie. 3.6. Przed posiedzeniami koordynacyjnymi Komisja będzie informować Państwa Członkowskie za pośrednictwem Sekretariatu Rady o: a) jej propozycjach dotyczących sposobu wykonywania obowiązków w związku z poszczególnymi tematami; b) jej propozycjach oświadczeń w sprawie poszczególnych tematów. 3.7. Jeżeli na posiedzeniach koordynacyjnych, w ramach właściwej grupy roboczej Rady lub na miejscu, Komisja i Państwa Członkowskie nie mogą uzgodnić wspólnego stanowiska, w tym także z powodu różnicy poglądów co do podziału kompetencji, w odniesieniu do kwestii określonych w pkt 3.6 lit. a) i b), sprawa zostanie przekazana do Komitetu Stałych Przedstawicieli, który podejmie decyzję na zasadzie większości ustanowionej w odpowiednim prawie wspólnotowym regulującym rozważane zagadnienia. 3.8. Decyzje określone w pkt 3.7 nie naruszają kompetencji Wspólnoty i Państw Członkowskich w rozważanych obszarach. 3.9. Jeżeli okaże się, że przygotowanie oświadczeń przez Komisję na czas przed posiedzeniem koordynacyjnym jest niemożliwe (z uwagi na brak dokumentacji Kodeksu Żywnościowego), Komisja przedstawi Państwom Członkowskim zarys głównych elementów odpowiednio Wspólnotowego lub wspólnego stanowiska i oświadczenia, które ma zostać wydane, przynajmniej tydzień przed posiedzeniem Kodeksu Żywnościowego. W wyjątkowych okolicznościach te elementy wraz z oświadczeniem zostaną w razie potrzeby ponownie rozpatrzone na posiedzeniu koordynacyjnym na miejscu z udziałem przedstawicieli Komisji i obecnych Państw Członkowskich. 3.10. Jeżeli w odpowiedzi na rozwój lub dynamikę negocjacji podczas posiedzeń Kodeksu Żywnościowego wystąpi potrzeba wydania oświadczenia przez przedstawiciela Wspólnoty w imieniu Wspólnoty lub Wspólnoty i Państw Członkowskich, projekt oświadczenia zostanie skoordynowany na miejscu, z zastosowaniem odnośnej fragmentu przepisów pkt 3.9. 3.11. Aby zareagować na propozycje nieujęte w uzgodnionym stanowisku wspólnotowym, zgłaszane podczas dyskusji w ramach Kodeksu, Państwa Członkowskie i Komisja będą mogły wysunąć wstępną propozycję i zbadać alternatywne rozwiązania, w miarę potrzeb po należytym ich skoordynowaniu, bez przyjmowania formalnego zobowiązania. Komisja i Państwa Członkowskie w pełni uwzględniają ustalone wspólnotowe stanowisko, a także leżące u jego podstaw rozumowanie, i jak najszybciej skoordynują na miejscu tymczasowe stanowiska w celu ich potwierdzenia lub zmiany. 4. Oświadczenia i głosowanie podczas posiedzeń Kodeksu Żywnościowego 4.1. W przypadku punktu porządku dziennego dotyczącego spraw podlegających wyłącznym kompetencjom Wspólnoty, w imieniu Wspólnoty przemawia i głosuje Komisja. Po należytym skoordynowaniu stanowisk Państwa Członkowskie również mogą zabierać głos w celu poparcia i/lub rozwinięcia stanowiska wspólnotowego. 4.2. W przypadku punktu porządku dziennego, zajmującego się sprawami podlegającymi wyłącznym kompetencjom krajowym, to Państwa Członkowskie zabierają głos i głosują. 4.3. W przypadku punktu porządku dziennego, omawiającego sprawy zawierające elementy podlegające zarówno kompetencjom krajowym, jak i Wspólnoty, wspólne stanowisko jest przedstawiane przez Prezydencję i Komisję. Państwa Członkowskie mogą zabrać głos w celu poparcia i/lub rozwinięcia wspólnego stanowiska po należytym skoordynowaniu opinii. Państwa Członkowskie lub Komisja odpowiednio będą głosować w imieniu Wspólnoty i Państw Członkowskich zgodnie ze wspólnym stanowiskiem. Decyzję, kto będzie głosować, podejmuje się w świetle tego, czyje kompetencje przeważają (np. głównie Państw Członkowskich czy Wspólnoty). 4.4. W przypadku punktu porządku dziennego dotyczącego spraw zawierających elementy podlegające zarówno kompetencjom krajów, jak i Wspólnoty, a Komisja i Państwa Członkowskie nie zdołały uzgodnić wspólnego stanowiska określonego w pkt 3.7, Państwa Członkowskie mogą zabierać głos i głosować w sprawach podlegających wyraźnie ich kompetencjom. Zgodnie z regulaminem Kodeksu Żywnościowego, Komisja może zabierać głos oraz głosować w sprawach podlegających wyraźnie jej kompetencjom i wobec których przyjęto stanowisko wspólnotowe. 4.5. W sprawach, w których Komisja i Państwa Członkowskie nie doszły do porozumienia dotyczącego podziału kompetencji, lub w przypadkach, gdy nie jest możliwe osiągnięcie większości wymaganej do przyjęcia stanowiska wspólnotowego, zostaną podjęte wszelkie wysiłki w celu wyjaśnienia sytuacji lub wypracowania stanowiska wspólnotowego. Do tego czasu, po należytym skoordynowaniu opinii, Państwa Członkowskie i/lub Komisja odpowiednio, zostaną upoważnione do zabierania głosu pod warunkiem że wyrażane przez nie stanowisko będzie spójne z politykami Wspólnoty, poprzednimi stanowiskami oraz zgodne z prawem wspólnotowym. 4.6. W ciągu pierwszych dwóch lat od chwili przystąpienia Wspólnoty do Komisji Kodeksu Żywnościowego, wyniki posiedzeń koordynacyjnych w ramach właściwej grupy roboczej Rady w sprawie wykonywania obowiązków w zakresie wydawania oświadczeń i głosowania odnoszącego się do każdego z punków porządku dziennego posiedzeń Kodeksu Żywnościowego będą przekazywane do Sekretariatu Kodeksu Żywnościowego. Po wstępnym dwuletnim okresie, uznaje się, że ma zastosowanie jednolita, ogólna deklaracja, o ile nie wpłynie określony wniosek dotyczący potrzeby jej sprecyzowania od innego członka Kodeksu Żywnościowego bądź nie zostanie postanowione inaczej w ramach właściwej grupy roboczej Kodeksu. 4.7. W ramach pkt 4.1 lub 4.3, w przypadku gdy Państwo Członkowskie podniesie szczególnie istotny problem w odniesieniu do terytorium zależnego i nie będzie mógł on być załagodzony w ramach wspólnego lub wspólnotowego stanowiska, wówczas to Państwo Członkowskie zachowa prawo do głosowania i przemawiania w odniesieniu do terytorium zależnego, mając na uwadze interesy Wspólnoty. 5. Komitety redakcyjne i grupy robocze 5.1. Państwa Członkowskie i Komisja są uprawnione do dobrowolnego uczestniczenia oraz zabierania głosu w dyskusjach komitetów redakcyjnych i grup roboczych Kodeksu Żywnościowego, będącymi nieoficjalnymi spotkaniami technicznymi, w których biorą udział wyłącznie niektórzy członkowie Kodeksu Żywnościowego i na których nie są podejmowane żadne formalne decyzje. Przedstawiciele Państw Członkowskich i Komisja podejmą poważny wysiłek w celu osiągnięcia zgodnego stanowiska i jego obrony podczas dyskusji w ramach komitetów redakcyjnych i grup roboczych. 5.2. Komisja i przedstawiciele Państw Członkowskich uczestniczący w posiedzeniach komitetów redakcyjnych i grup roboczych, bez uszczerbku dla kwestii kompetencji, bezzwłocznie notyfikują pozostałym Państwom Członkowskim projekty sprawozdań opracowane przez sprawozdawcę danej grupy i koordynują przyjęcie stanowiska z udziałem tych Państw Członkowskich. Jeżeli projekty sprawozdań nie zostaną skoordynowane w szczególny sposób, Komisja lub przedstawiciele Państw Członkowskich w komitetach redakcyjnych lub grupach roboczych wykorzystają jako wytyczną skoordynowane oświadczenia i dyskusje prowadzone w ramach posiedzeń koordynacyjnych, zgodnie ze wskazaniami sekcji 4. 6. Przegląd Porozumienia Na wniosek Państwa Członkowskiego lub Komisji, Porozumienie zostanie poddane przeglądowi, z uwzględnieniem doświadczeń zebranych podczas jego działania. --------------------------------------------------