—

ten eerste voert de verzoekende partij aan dat de Commissie een fout heeft gemaakt door ten onrechte vast te stellen dat de vaste verbinding van Europees belang is;

—

ten tweede wordt aangevoerd dat de Commissie een fout heeft gemaakt door vast te stellen dat de steun noodzakelijk is, aangezien de steun geen stimulerend effect heeft en niet voldoet aan de in de mededeling inzake PGB’s omschreven voorwaarden voor het nulscenario en het bestaan van alternatieve projecten. De Commissie heeft zich in het bestreden besluit ook ten onrechte gebaseerd op een onjuist lage interne opbrengstvoet (IRR); zij berekende die immers op basis van een zeer korte levensduur van het project van 40 jaar, hetgeen niet overeenstemt met de werkelijke levensduur van de infrastructuur, d.w.z. de periode waarin Femern A/S de vaste verbinding economisch zal kunnen exploiteren;

—

ten derde voert de verzoekende partij aan dat de Commissie een fout heeft gemaakt door te beslissen dat de steun proportioneel is, aangezien de steun een onbeperkte duurtijd heeft. De Commissie heeft ook een aantal kennelijke fouten gemaakt in de analyse van de financieringskloof. De Commissie heeft zich ten onrechte gebaseerd op de bovengenoemde zeer korte levensduur van het project, hetgeen resulteerde in een hoger aandeel kosten in vergelijking met de opbrengsten uit de exploitatie van de vaste verbinding; de Commissie heeft de geraamde opbrengsten van Femern A/S onderschat en de geraamde kosten overschat, in het bijzonder door de exploitatiekosten op te nemen in de berekening van de financieringskloof. Ten slotte besluit de Commissie ten onrechte dat het steunbestanddeel bestaat in de interestvoet die Femern A/S betaalt aan de Deense Staat, terwijl het steunbestanddeel bestaat in het volledige bedrag van de staatsleningen en het bedrag van de door de staatsgaranties gedekte leningen omdat geen enkele privé-investeerder bereid was in het project te investeren zonder aanzienlijke staatssteun;

—

ten vierde wordt aangevoerd dat de Commissie ten onrechte tot de slotsom is gekomen dat de steun geen ongewenste concurrentieverstoring veroorzaakt aangezien de steun ertoe leidt dat voor Femern A/S een machtspositie wordt gecreëerd in de relevante markt, er overcapaciteit wordt gecreëerd, en Femern A/S in staat is prijzen toe te passen die beneden de kostprijs liggen. De Commissie heeft niet erkend dat deze negatieve effecten zwaarder wegen dan de door de steun veroorzaakte positieve effecten.