1.

Eerste middel, ontleend aan schending van artikel 43 van het Statuut van de ambtenaren van de Europese Unie (hierna: „Statuut”), van de regels op het gebied van de verdeling van de bewijslast, van het verbod om ultra petita te beslissen en van de rechten van de verdediging van de rekwirerende partij.

2.

Tweede middel, ontleend aan een overschrijding van de grenzen van de rechterlijke toetsing. In het bestreden arrest heeft het Gerecht voor ambtenarenzaken (hierna: „GVA”) herhaaldelijk de grenzen van zijn toetsing overschreden en lijkt het de rekwirerende partij de vaststelling van een bepaald beoordelingssysteem te willen opleggen.

3.

Derde middel, ontleend aan een verkeerde rechtsopvatting voor wat betreft het gebrek aan objectiviteit van een niet in cijfers uitgedrukt beoordelingssysteem en aan schending van artikel 43 van het Ambtenarenstatuut.

4.

Vierde middel, ontleend aan schending van artikel 266 VWEU, aangezien het GVA, door het betwiste besluit ten dele nietig te verklaren, de uitvoering van het bestreden arrest zonder andere onrechtmatigheden onmogelijk heeft gemaakt. De rekwirerende partij betoogt dat indien artikel 4 van het betwiste besluit onwettig is, een nieuwe vergelijking van de verdiensten van de verwerende partij met die van de andere voor bevordering in aanmerking komende ambtenaren van zijn rang ter uitvoering van het bestreden arrest moet plaatsvinden op basis van de beoordelingsrapporten die, aldus het oordeel van het GVA, het niet mogelijk maken om die vergelijking op objectieve en vergelijkende basis te doen plaatsvinden.

5.

Vijfde middel, ontleend aan schending van het verbod om ultra petita te beslissen en van de rechten van verdediging van de rekwirerende partij.

6.

Zesde middel, ontleend aan schending van de regels op het gebied van de verdeling van de bewijslast.

7.

Zevende middel, ontleend aan een verkeerde rechtsopvatting voor wat de schending door de rekwirerende partij betreft van artikel 45 van het Ambtenarenstatuut.