(1)

Bij Verordening (EU) 2015/2283 is bepaald dat alleen nieuwe voedingsmiddelen die zijn toegelaten en in de Unielijst zijn opgenomen, in de Unie in de handel mogen worden gebracht. Een traditioneel levensmiddel uit een derde land is een nieuw voedingsmiddel als gedefinieerd in artikel 3, lid 2, onder c), van Verordening (EU) 2015/2283.

(2)

De administratieve en wetenschappelijke voorschriften voor traditionele levensmiddelen uit derde landen zijn bij Uitvoeringsverordening (EU) 2017/2468 van de Commissie (2) vastgesteld.

(3)

Overeenkomstig artikel 8 van Verordening (EU) 2015/2283 is Uitvoeringsverordening (EU) 2017/2470 van de Commissie (3) tot vaststelling van een Unielijst van toegelaten nieuwe voedingsmiddelen goedgekeurd.

(4)

Krachtens artikel 15, lid 4, van Verordening (EU) 2015/2283 moet de Commissie beslissen over de toelating en het in de Unie in de handel brengen van een traditioneel levensmiddel uit een derde land.

(5)

Op 27 november 2018 heeft de onderneming AM Breweries (“de aanvrager”) een kennisgeving bij de Commissie ingediend van het voornemen om infusie van de koffiebladeren van Coffea arabica L. en/of Coffea canephora Pierre ex A. Froehner in de Unie in de handel te brengen als een traditioneel levensmiddel uit een derde land in de zin van artikel 14 van Verordening (EU) 2015/2283. De aanvrager verzoekt het gebruik door de algemene bevolking toe te laten van infusie van de koffiebladeren van Coffea arabica L. en/of Coffea canephora als zodanig of als een ingrediënt in andere dranken.

(6)

Overeenkomstig artikel 7, lid 2, van Uitvoeringsverordening (EU) 2017/2468 heeft de Commissie de aanvrager om aanvullende informatie verzocht met betrekking tot de geldigheid van de kennisgeving. De gevraagde informatie is op 4 juni 2019, 21 juni 2019, 29 augustus 2019 en 30 augustus 2019 ingediend.

(7)

Uit de door de aanvrager verstrekte informatie blijkt dat infusie van de koffiebladeren van Coffea arabica L. en/of Coffea canephora als zodanig een geschiedenis van veilig gebruik in Afrika, Azië en Noord-Amerika heeft.

(8)

Op grond van artikel 15, lid 1, van Verordening (EU) 2015/2283 heeft de Commissie de geldige kennisgeving op 11 september 2019 doorgezonden aan de lidstaten en aan de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA).

(9)

Binnen de in artikel 15, lid 2, van Verordening (EU) 2015/2283 vastgestelde termijn van vier maanden zijn bij de Commissie geen naar behoren met redenen omklede bezwaren door de lidstaten of de EFSA ingediend tegen het in de Unie in de handel brengen van infusie van de koffiebladeren van Coffea arabica L. en/of Coffea canephora.

(10)

Op 3 februari 2020 heeft de EFSA haar “Technical Report on the notification of infusion from coffee leaves (Coffea Arabica L. and/or Coffea canephora Pierre ex A. Froehner) as a traditional food from a third country pursuant to Article 14 of Regulation (EU) 2015/2283” bekendgemaakt (4).

(11)

In dat verslag merkte de EFSA op dat de bladeren van Coffea arabica epigallocatechinegallaat (EGCG) bevatten en dat de aanwezigheid van EGCG in de infusie van de koffiebladeren van Coffea arabica L. en/of Coffea canephora derhalve niet kan worden uitgesloten. Op basis daarvan heeft de EFSA een maximumgehalte van 700 mg EGCG per liter infusie vastgesteld. Derhalve moeten in de specificaties van het in de Unielijst van toegelaten nieuwe voedingsmiddelen opgenomen traditionele levensmiddel maximumniveaus van 700 mg/l EGCG worden vastgesteld.

(12)

De EFSA heeft geconcludeerd dat de beschikbare informatie over de samenstelling en de geschiedenis van het gebruik van de infusie van de koffiebladeren van Coffea arabica L. en/of Coffea canephora geen aanleiding geeft tot bezorgdheid over de veiligheid.

(13)

Naast het gebruik van de infusie van de koffiebladeren van Coffea arabica L. en/of Coffea canephora als zodanig, verzocht de aanvrager om het gebruik van de infusie als ingrediënt in andere dranken voor de algemene bevolking toe te laten. De aanvrager heeft overeenkomstig artikel 14, tweede alinea, onder e), van Verordening (EU) 2015/2283 uitsluitend voor de infusie van de koffiebladeren van Coffea arabica L. en/of Coffea canephora als zodanig gedocumenteerde gegevens waaruit een geschiedenis van veilig gebruik als levensmiddel in een derde land blijkt, verstrekt, maar niet voor het gebruik van de infusie als ingrediënt in andere dranken. De aanvrager werd verzocht om de voorgestelde toepassingen van de infusie, die overeenkomen met de levensmiddelen waarin de infusie traditioneel wordt genuttigd en waarvoor een geschiedenis van veilig gebruik zou moeten zijn ingediend, te verduidelijken en eventueel te herzien. De aanvrager heeft de voorgestelde toepassingen echter niet gewijzigd en heeft geen bewijzen overgelegd waaruit de geschiedenis van veilig gebruik in een derde land van de infusie als ingrediënt in andere dranken blijkt. Bijgevolg is de Commissie, bij gebrek aan de vereiste gedocumenteerde gegevens, van mening dat de aanvrager de geschiedenis van veilig gebruik als levensmiddel in een derde land enkel heeft aangetoond voor de infusie van de koffiebladeren van Coffea arabica L. en/of Coffea canephora als zodanig. Bijgevolg wordt de kennisgeving waarin om toelating van het gebruik van de infusie van de koffiebladeren van Coffea arabica L. en/of Coffea canephora als ingrediënt in andere dranken wordt verzocht, als ongeldig beschouwd.

(14)

De Commissie moet derhalve het in de Unie in de handel brengen van infusie van de koffiebladeren van Coffea arabica L. en/of Coffea canephora als zodanig toelaten en de Unielijst van nieuwe voedingsmiddelen dienovereenkomstig bijwerken.

(15)

Uitvoeringsverordening (EU) 2017/2470 moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd,