1)

Ar cheart coincheap an “gnáth-thomhaltóir” i dTreoir 2005/29/CE, (1) a thuigtear mar thomhaltóir atá réasúnta eolach agus réasúnta géarintinneach airdeallach – ós rud é gur téarma neamhchruinn solúbtha í – a chur i bhfriotal i bhfianaise na heolaíochta agus na taithí is fearr agus, dá bhrí sin tagairt a dhéanamh dá réir ní hamháin do choincheap clasaiceach homo economicus ach freisin do na teoiricí is déanaí maidir le réasúntacht theoranta a léiríonn gur minic a ghníomhaíonn daoine trí theorannú a dhéanamh ar an bhfaisnéis a theastaíonn uathu trí chinntí a bhfuil cuma “neamhréasúnach” orthu i gcomparáid leo siúd a ghlacfadh duine atá hipitéiseach géarintinneach airdeallach, torthaí a fhorchuireann gá le cosaint níos fearr do thomhaltóirí i gcás – mar atá níos mó i gcónaí i ndinimic an mhargaidh nua-aimseartha – go bhfuil riosca tionchair chognaíoch ann?

2)

An féidir a mheas go bhfuil cleachtas tráchtála ionsaitheach ann féin, mar gheall ar chur le chéile an fhaisnéis, inar dealraitheach go bhfuil sé éigeantach rogha a dhéanamh, agus gan aon rogha eile á gcur san áireamh, agus Airteagal 6(1) den Treoir á chur san áireamh, lena mheastar a bheith míthreorach cleachtas tráchtála lena gcuirfear dallamullóg nó ar dócha go gcuirfear dallamullóg ar aon chaoi ar an ngnáth-thomhaltóir, lena n-áirítear an chur i láthair foriomlán?

3)

An dtugann an Treoir maidir le Cleachtais Tráchtála Éagóracha údar le cumhacht an Autorità Garante della Concorrenza e del Mercato (AGCM) (údaráis iomaíochta náisiúnta) (a luaithe a aithnítear an riosca a bhaineann le tionchar síceolaíoch maidir le: (i) staid riachtanais ina bhfuil an t-iarratasóir é féin de ghnáth, (2) castacht na gconarthaí a bheidh le síniú ag an tomhaltóir, (3) cineál comhthráthach na tairisceana comhcheangailte (4) don tréimhse ghearr a cheadaítear chun an tairiscint a ghlacadh), foráil a dhéanamh maidir le maolú ar an bprionsabal go bhféadfaí chrosdíola táirgí árachais a cheangal le díol táirgí airgeadais neamhnasctha trí theorainn ama seacht lá a fhorchur idir sínithe an dá chonradh?

4)

I bhfianaise chumhacht choisctheach na gcleachtas tráchtála ionsaitheach sin, an gcuirtear cosc le Treoir (AE) 2016/97, (2) agus go háirithe Airteagal 24(3) de, ar bheart de chuid Autorità Garante per la Concorrenza e il Mercato a glacadh ar bhonn Airteagail 2(d) agus (j), 4, 8 agus 9 de Threoir 2005/29/CE agus na reachtaíochta náisiúnta cur chun feidhme a glacadh tar éis diúltú d’iarratas ar iasacht tar éis diúltú do chuideachta seirbhíse infheistíochta, i gcás chrosdíola táirgí airgeadais agus táirgí árachais nach bhfuil nasc acu lena chéile – agus i gcás ina bhfuil riosca ann go mbeidh tionchar ar an tomhaltóir mar gheall ar imthosca iarbhír an cháis, ar féidir é a thuiscint freisin ó chastacht na ndoiciméad atá le scrúdú – tréimhse mharana seacht lá a thabhairt don tomhaltóir idir an comhthairisceana atá á déanamh agus an conradh árachais a shíniú?

5)

An bhféadfadh beart rialaitheach neamhdhleathach a bheith mar thoradh ar chomhthairisceana de dhá tháirge airgeadais agus árachais a mheastar mar chleachtas ionsaitheach agus an chuirfeadh sé ualach ar an ngairmí (agus ní ar AGCM, mar ba cheart) an dualgas (deacair a chomhlíonadh) a chruthú nach cleachtas ionsaitheach é lena sáraítear Treoir 2005/29/CE (go háirithe ós rud é nach gceadaítear do na Ballstáit leis an treoir sin bearta níos sriantaí a ghlacadh ná na bearta arna leagadh síos, fiú chun leibhéal níos airde cosanta tomhaltóirí a áirithiú), nó an mbeadh aisiompú den sórt sin ann ar an ualach cruthúnais, ar choinníoll, ar bhonn na fianaise oibiachtúla a cuireadh, nach bhfaighfí an fíorbhaol go mbeadh tionchar ag an tomhaltóir a bhfuil gá aige le hiasacht a fháil in aghaidh comhthairiscint chasta?