28.9.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 320/18

1)

Πρέπει η σύμβαση χορήγησης δανείου που συνάπτεται μεταξύ μιας τράπεζας και ενός καταναλωτή και συνδέεται με σύμβαση ασφάλισης ζωής και με σύμβαση παροχής συμβουλών και διαμεσολάβησης για πραγματοποίηση επένδυσης, επένδυσης που λειτουργεί ως εξασφάλιση του ποσού του δανείου, να θεωρηθεί ως σύμβαση παροχής υπηρεσιών κατά την έννοια του άρθρου 5, παράγραφος 2, της Σύμβασης για το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές, της 19ης Ιουνίου 1980 (1) (στο εξής: Σύμβαση για τις συμβατικές ενοχές);

2)

Έχει το άρθρο 5, παράγραφος 2, της Σύμβασης για τις συμβατικές ενοχές εφαρμογή ακόμη και στις περιπτώσεις στις οποίες η διαφήμιση ή η επαφή με τον καταναλωτή γίνεται στη χώρα στην οποία ο καταναλωτής έχει την κύρια κατοικία του, αλλά ο καταναλωτής υπογράφει τις συμβάσεις στη δευτερεύουσα κατοικία του, αν ο αντισυμβαλλόμενος του καταναλωτή ή ο αντιπρόσωπός του έλαβε την παραγγελία του καταναλωτή στο κράτος της κύριας κατοικίας;