This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62020CN0549
Case C-549/20: Action brought on 23 October 2020 — Republic of Cyprus v European Parliament and Council of the European Union
Υπόθεση C-549/20: Προσφυγή της 23ης Οκτωβρίου 2020 — Κυπριακή Δημοκρατία κατά Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ενώσεως
Υπόθεση C-549/20: Προσφυγή της 23ης Οκτωβρίου 2020 — Κυπριακή Δημοκρατία κατά Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ενώσεως
ΕΕ C 19 της 18.1.2021, p. 33–34
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
18.1.2021 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 19/33 |
Προσφυγή της 23ης Οκτωβρίου 2020 — Κυπριακή Δημοκρατία κατά Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ενώσεως
(Υπόθεση C-549/20)
(2021/C 19/36)
Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Κυπριακή Δημοκρατία (εκπρόσωπος: Ειρήνη Νεοφύτου)
Καθών: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως
Αιτήματα
Η Προσφεύγουσα αιτείται από το Δικαστήριο:
— |
να ακυρώσει το άρθρο 1(3) του Κανονισμού (ΕΕ) 2020/1055 (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 15ης Ιουλίου 2020 για την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 1071/2009, (ΕΚ) αριθ. 1072/2009 και (ΕΕ) αριθ. 1024/2012 με στόχο την προσαρμογή τους στις εξελίξεις στον τομέα των οδικών μεταφορών, στο βαθμό που η παρούσα διάταξη καθιερώνει την υποπαράγραφο (β) του άρθρου 5(1) του Κανονισμού 1071/2009. Επικουρικώς, εάν το Δικαστήριο κρίνει ότι αυτό δεν είναι δυνατό, να ακυρώσει το άρθρο 1(3) στο σύνολό του, |
— |
επικουρικώς, εάν το Δικαστήριο κρίνει ότι δεν μπορεί να γίνει δεκτό το αίτημα μερικής ακυρώσεως του προσβαλλόμενου Κανονισμού βάσει του σημείου (i) ανωτέρω, να ακυρώσει τον Κανονισμό (ΕΕ) 2020/1055 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 15ης Ιουλίου 2020 για την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 1071/2009, (ΕΚ) αριθ. 1072/2009 και (ΕΕ) αριθ. 1024/2012 με στόχο την προσαρμογή τους στις εξελίξεις στον τομέα των οδικών μεταφορών στο σύνολό του, |
— |
να καταδικάσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδα. |
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα:
Προς υποστήριξη της προσφυγής η Προσφεύγουσα προβάλλει επτά λόγους ακυρώσεως:
Πρώτος λόγος ακυρώσεως: Η Προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι οι Καθ’ων παραβίασαν το άρθρο 90 της ΣΛΕΕ σε συνδυασμό με το άρθρο 3(3) της ΣΕΕ, το άρθρο 11 της ΣΛΕΕ, το άρθρο 37 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το άρθρο 3(5) της ΣΕΕ, τα άρθρα 208(2) και 216(2) της ΣΛΕΕ και τη Συμφωνία του Παρισιού.
Δεύτερος λόγος ακυρώσεως, Η Προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι οι Καθ’ων παραβίασαν την αρχής της αναλογικότητας, όπως κατοχυρώνεται στο άρθρο 5(4) της ΣΕΕ και στο άρθρο 1 του Πρωτοκόλλου (αριθ. 2) σχετικά με την εφαρμογή των αρχών της επικουρικότητας και της αναλογικότητας, που έχει προσαρτηθεί στη ΣΕΕ και τη ΣΛΕΕ.
Τρίτος λόγος ακυρώσεως, Η Προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι οι Καθ’ων παραβίασαν την αρχή της ίσης μεταχείρισης και της απαγόρευσης των διακρίσεων, όπως ορίζεται στο άρθρο 18 της ΣΛΕΕ και στα άρθρα 20 και 21 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την αρχή της ισότητας των κρατών μελών απέναντι στις Συνθήκες, όπως ορίζεται στο άρθρο 4(2) της ΣΕΕ, και, στον βαθμό που κριθεί απαραίτητο από το Δικαστήριο, το άρθρο 95(1) της ΣΛΕΕ.
Τέταρτος λόγος ακυρώσεως, Η Προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι οι Καθ’ων παραβίασαν το άρθρο 91(1) της ΣΛΕΕ.
Πέμπτος λόγος ακυρώσεως, Η Προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι οι Καθ’ων παραβίασαν το άρθρο 91(2) της ΣΛΕΕ και το άρθρο 90 της ΣΛΕΕ σε συνδυασμό με το άρθρο 3(3) της ΣΕΕ και το άρθρο 94 της ΣΛΕΕ.
Έκτος λόγος ακυρώσεως, Η Προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι οι Καθ’ων παραβίασαν την αρχή της ελευθερίας ασκήσεως επαγγέλματος και του δικαιώματος εγκαταστάσεως, όπως ορίζεται στο άρθρο 49 της ΣΛΕΕ και τα άρθρα 15 και 16 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Έβδομος λόγος ακυρώσεως, Η Προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι οι Καθ’ων παραβίασαν το άρθρο 58(1) σε συνδυασμό με το άρθρο 91 της ΣΛΕΕ και, επικουρικώς, το άρθρο 56 της ΣΛΕΕ