1)

H οδηγία 2012/13/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Μαΐου 2012, σχετικά με το δικαίωμα ενημέρωσης στο πλαίσιο ποινικών διαδικασιών, και η οδηγία 2013/48/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2013, σχετικά με το δικαίωμα πρόσβασης σε δικηγόρο στο πλαίσιο ποινικής διαδικασίας και διαδικασίας εκτέλεσης του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης, καθώς και σχετικά με το δικαίωμα ενημέρωσης τρίτου προσώπου σε περίπτωση στέρησης της ελευθερίας του και με το δικαίωμα επικοινωνίας με τρίτα πρόσωπα και με προξενικές αρχές κατά τη διάρκεια της στέρησης της ελευθερίας, έχουν την έννοια ότι εφαρμόζονται σε ένδικη διαδικασία όπως αυτή την οποία προβλέπει η επίμαχη στην κύρια δίκη εθνική ρύθμιση, η οποία επιτρέπει, για θεραπευτικούς λόγους και για λόγους ασφαλείας, τον περιορισμό σε ψυχιατρικό κατάστημα προσώπων τα οποία, σε κατάσταση άνοιας, τέλεσαν πράξεις που συνιστούν κίνδυνο για την κοινωνία. Η οδηγία 2012/13 έχει την έννοια ότι τα πρόσωπα για τα οποία υπάρχουν υπόνοιες ότι έχουν διαπράξει ποινικό αδίκημα πρέπει να ενημερώνονται, το ταχύτερο δυνατόν, για τα δικαιώματά τους από τη στιγμή που οι σχετικές υπόνοιες δικαιολογούν, σε περιπτώσεις πέραν των επειγουσών, τη δυνατότητα των αρμόδιων αρχών να περιορίζουν την ελευθερία τους μέσω μέτρων καταναγκασμού και, το αργότερο, πριν από την πρώτη επίσημη εξέτασή τους από την αστυνομία.

2)

Το άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης καθώς και το άρθρο 8, παράγραφος 2, της οδηγίας 2012/13 και το άρθρο 12 της οδηγίας 2013/48 έχουν την έννοια ότι αντιτίθενται σε εθνική ρύθμιση, όπως η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης, προβλέπουσα διαδικασία στο πλαίσιο της οποίας μπορεί να διαταχθεί, για θεραπευτικούς λόγους και για λόγους ασφαλείας, ο περιορισμός σε ψυχιατρικό κατάστημα προσώπων τα οποία έχουν τελέσει, σε κατάσταση άνοιας, πράξεις που συνιστούν κίνδυνο για την κοινωνία, στον βαθμό που η ρύθμιση αυτή δεν επιτρέπει στο αρμόδιο δικαστήριο να ελέγξει αν τα διαδικαστικά δικαιώματα που αφορούν οι οδηγίες αυτές έγιναν σεβαστά κατά τη διάρκεια διαδικασιών προγενέστερων εκείνης της οποίας έχει επιληφθεί το εν λόγω δικαστήριο, για τις οποίες δεν προβλέπεται τέτοιος δικαστικός έλεγχος.

3)

Η οδηγία (ΕΕ) 2016/343 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Μαρτίου 2016, για την ενίσχυση ορισμένων πτυχών του τεκμηρίου αθωότητας και του δικαιώματος παράστασης του κατηγορουμένου στη δίκη του στο πλαίσιο ποινικής διαδικασίας, και το άρθρο 51, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων έχουν την έννοια ότι ούτε η οδηγία ούτε η εν λόγω διάταξη του Χάρτη εφαρμόζονται σε ένδικη διαδικασία περιορισμού σε ψυχιατρικό κατάστημα για θεραπευτικούς σκοπούς, όπως η προβλεπόμενη στα άρθρα 155 επ. του Zakon za zdraveto (νόμου για την υγεία), περιορισμού του οποίου δικαιολογητικός λόγος είναι ότι ο ενδιαφερόμενος ενδέχεται, λαμβανομένης υπόψη της καταστάσεως της υγείας του, να συνιστά κίνδυνο για την υγεία του ή την υγεία των τρίτων.

4)

Η αρχή του τεκμηρίου αθωότητας κατά το άρθρο 3 της οδηγίας 2016/343 έχει την έννοια ότι απαιτεί, στο πλαίσιο διαδικασίας, όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, στο πλαίσιο της οποίας προβλέπεται ο περιορισμός σε ψυχιατρικό κατάστημα, για θεραπευτικούς λόγους και για λόγους ασφαλείας, προσώπων τα οποία έχουν τελέσει, σε κατάσταση άνοιας, πράξεις που συνιστούν κίνδυνο για την κοινωνία, να αποδεικνύει η εισαγγελική αρχή ότι το πρόσωπο του οποίου ζητείται ο περιορισμός έχει τελέσει πράξεις που θεωρούνται ότι συνιστούν έναν τέτοιο κίνδυνο.