—

να ακυρώσει την από 5 Αυγούστου 2011 απόφαση της Επιτροπής επί της υποθέσεως REM 01/2008, καθόσον με την απόφαση αυτή:

—

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

1)

Ο πρώτος λόγος ακυρώσεως αντλείται από παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως, καθόσον η Επιτροπή στηρίχθηκε σε σκεπτικό υποθετικού χαρακτήρα.

2)

Ο δεύτερος λόγος ακυρώσεως αντλείται από προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας, καθόσον η Επιτροπή δεν απαίτησε από τις εθνικές διοικητικές αρχές να προσκομίσουν τα πρωτότυπα ή τα αντίγραφα των τελωνειακών διασαφήσεων τα οποία αποτελούν αντικείμενο της αιτήσεως διαγραφής δασμών, μολονότι τα έγγραφα αυτά αποδεικνύουν ότι διενεργήθηκε επιτόπιος έλεγχος των εμπορευμάτων.

3)

Ο τρίτος λόγος ακυρώσεως αντλείται από παρατυπίες κατά την εξέταση του φακέλου της υποθέσεως συνιστάμενες στην αντιστροφή του βάρους αποδείξεως, δεδομένου ότι η Επιτροπή, στηριζόμενη στις διαβεβαιώσεις των εθνικών αρχών περί του ότι οι επίμαχες τελωνειακές διασαφήσεις είχαν χαθεί, έκρινε ότι δεν αποδείχθηκε η διενέργεια επιτόπιου ελέγχου των εμπορευμάτων από τις τελωνειακές αρχές. Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η Επιτροπή δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει την αμέλεια αυτή των εθνικών αρχών σε βάρος της ίδιας της προσφεύγουσας.

4)

Ο τέταρτος λόγος ακυρώσεως αντλείται από παράβαση του άρθρου 239 του κοινοτικού τελωνειακού κώδικα (1), καθόσον η Επιτροπή περιόρισε το πεδίο εφαρμογής της έννοιας της «ειδικής περιπτώσεως».

5)

Ο πέμπτος λόγος ακυρώσεως αντλείται από πλάνη περί τα πραγματικά περιστατικά και από πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως, καθόσον η Επιτροπή έκρινε ότι δεν συνέτρεχε «ειδική περίπτωση» κατά την έννοια του άρθρου 239 του τελωνειακού κώδικα, μολονότι η περίπτωση της προσφεύγουσας ήταν όμοια με αυτήν άλλης, ολλανδικής, εταιρίας στην οποία είχε ανατεθεί η μεταφορά εμπορευμάτων και για την οποία έγινε δεκτό από την Επιτροπή ότι συνέτρεχε «ειδική περίπτωση».