EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 52019IE0936

Γνωμοδότηση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής με θέμα «Ας αφουγκραστούμε τους πολίτες της Ευρώπης για ένα βιώσιμο μέλλον (Sibiu και πέραν αυτού)»

ΕΕ C 228 της 5.7.2019, p. 37–49 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

5.7.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 228/37


Γνωμοδότηση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής με θέμα «Ας αφουγκραστούμε τους πολίτες της Ευρώπης για ένα βιώσιμο μέλλον (Sibiu και πέραν αυτού)»

(2019/C 228/06)

Εισηγητές: η κ. Vladimíra DRBALOVÁ

ο κ. Peter SCHMIDT

ο κ. Yves SOMVILLE

Απόφαση του Προεδρείου

16.10.2018

Νομική βάση

Άρθρο 29 παράγραφος 2 του Εσωτερικού Κανονισμού

Υιοθετήθηκε από την ολομέλεια

20.3.2019

Σύνοδος ολομέλειας αριθ.

542

Αποτέλεσμα της ψηφοφορίας

(υπέρ/κατά/αποχές)

217/6/8

Ας αφουγκραστούμε τους πολίτες της Ευρώπης για ένα βιώσιμο μέλλον

1.   Εισαγωγή

1.1.

Η Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή (ΕΟΚΕ) αποτελεί γέφυρα μεταξύ των οργάνων της ΕΕ και των πολιτών της μέσω της πολυμορφίας των μελών της και, υπό αυτή την ιδιότητά της, θα ήθελε να καταθέσει το φιλόδοξο όραμά της για το μέλλον, με την Ευρώπη να καθίσταται ο παγκόσμιος ηγέτης στο πεδίο της βιώσιμης ανάπτυξης.

1.2.

Η ίδρυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποτελεί ένα από τα πλέον επιτυχημένα ειρηνευτικά, κοινωνικά και οικονομικά εγχειρήματα στην ευρωπαϊκή ιστορία. Η Ευρώπη μας θεμελιώθηκε στις αξίες του σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, της ελευθερίας, της μη διάκρισης, της ανοχής, της δικαιοσύνης, της αλληλεγγύης και της ισότητας μεταξύ γυναικών και ανδρών, της δημοκρατίας, του κράτους δικαίου και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένων των δικαιωμάτων των ατόμων που ανήκουν σε μειονότητες (1). Οι αξίες αυτές πρέπει να συνεχίσουν να βρίσκονται στο επίκεντρο της μελλοντικής ανάπτυξης και των πολιτικών της ΕΕ.

1.3.

Οι επτά δεκαετίες ειρήνης και σταθερότητας στην Ευρώπη αποτελούν ιστορικό και εξαιρετικό επίτευγμα, που κατέστη δυνατό χάρη στο ευρωπαϊκό εγχείρημα και την οικοδόμηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα οποία δημιούργησαν μια ένωση των λαών της Ευρώπης και, βήμα προς βήμα, συνέδεσαν τα ευρωπαϊκά κράτη σε έναν κοινό σκοπό. Αυτό εξηγεί τον λόγο για τον οποίο η ΕΕ εξακολουθεί να αποτελεί ένα ελκυστικό εγχείρημα για τις υποψήφιες χώρες και για τις χώρες που συμμετέχουν στην πολιτική γειτονίας της. Ωστόσο, η Ευρώπη πρέπει να είναι προετοιμασμένη να αντιμετωπίσει νέες γεωπολιτικές εξελίξεις. Η ΕΟΚΕ θα πρέπει να διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στην ευαισθητοποίηση σχετικά με το γεγονός ότι η ειρήνη δεν μπορεί να θεωρείται δεδομένη για πάντα.

1.4.

Η ενιαία αγορά σε όλες τις οικονομικές, κοινωνικές και περιβαλλοντικές της διαστάσεις αποτελεί τον πυρήνα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να είναι σε θέση να δημιουργεί βιώσιμη ανάπτυξη και καινοτομία, να προσελκύει επενδύσεις και να ενισχύει τη βιώσιμη ανταγωνιστικότητα των εταιρειών της στις παγκοσμιοποιημένες αγορές. Εντούτοις, είναι επίσης σημαντικό να αναγνωριστεί ότι ο θετικός αντίκτυπος της ενιαίας αγοράς δεν έχει κατανεμηθεί ομοιόμορφα και ότι δεν είναι όλοι οι πολίτες σε θέση να απολαμβάνουν τον πλούτο της.

1.5.

Η αειφόρος ανάπτυξη συνεπάγεται ότι η ανάπτυξη θα πρέπει να βασίζεται όχι μόνο στην ποσότητα αλλά -ουσιαστικά ακόμη περισσότερο- στην ποιότητα, κάτι που σημαίνει α) όχι εκμετάλλευση του περιβάλλοντος, ούτε της εργασίας, β) δίκαιες συνθήκες διαβίωσης, γ) οικονομική μεγέθυνση που μετράται όχι μόνο από την ετήσια ροή, αλλά και από τα αποθέματα πλούτου και την κατανομή τους, δ) ικανοποίηση των αναγκών όλων μέσα στο πλαίσιο των δυνατοτήτων του πλανήτη, ε) δημιουργία οικονομιών που μας επιτρέπουν να ευημερούμε, ανεξάρτητα από το εάν αναπτύσσονται ή όχι και στ) μια κλειστή ροή εισοδήματος που κινείται κυκλικά μεταξύ νοικοκυριών, επιχειρήσεων, τραπεζών, της κυβέρνησης και του εμπορίου και που λειτουργεί κατά τρόπο κοινωνικό και οικολογικό. Η ενέργεια, τα υλικά, ο φυσικός κόσμος, η ανθρώπινη κοινωνία, η εξουσία και ο πλούτος που κατέχουμε από κοινού: όλα αυτά λείπουν από το σημερινό μοντέλο. Αγνοείται η μη αμειβόμενη εργασία των φροντιστών, κυρίως γυναικών, αν και καμία οικονομία δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει χωρίς αυτές (2).

1.6.

Η βιώσιμη ανταγωνιστικότητα, εν τω μεταξύ, αποτελεί μοντέλο που εξισορροπεί την οικονομική ευημερία, τα περιβαλλοντικά ζητήματα και την κοινωνική ένταξη. Στο πλαίσιο αυτό, ο προσαρμοσμένος στη βιωσιμότητα δείκτης παγκόσμιας ανταγωνιστικότητας πρέπει να λαμβάνει υπόψη δύο νέες διαστάσεις – την περιβαλλοντική και την κοινωνική (3).

1.7.

Οι τέσσερις ελευθερίες, δηλαδή η ελεύθερη κυκλοφορία προϊόντων, πολιτών, υπηρεσιών και κεφαλαίων, που από κοινού διευκολύνουν το εμπόριο και την οικονομική ανάπτυξη, την απασχόληση, τη δημιουργικότητα και την καινοτομία, την ανταλλαγή δεξιοτήτων και την ανάπτυξη υποδομών σε απομακρυσμένες περιοχές, αποτελούν την ουσία της Ευρώπης. Οι οικονομικές ελευθερίες και οι κανόνες ανταγωνισμού που εφαρμόζονται ομαλά είναι σύμφυτες με τα θεμελιώδη κοινωνικά δικαιώματα, αλλά δεν πρέπει να τα υπονομεύουν.

1.8.

Εντούτοις, η ΕΕ εξακολουθεί να αντιμετωπίζει εξαιρετικές εσωτερικές και εξωτερικές οικονομικές, κοινωνικές, περιβαλλοντικές και πολιτικές προκλήσεις (4) οι οποίες απειλούν την ύπαρξή της: προστατευτισμός στην ενιαία αγορά, κοινωνικές ανισότητες, λαϊκισμός, εθνικισμός και εξτρεμισμός (5), καθώς και σημαντικές μεταβολές στη γεωπολιτική σκηνή και μεγάλες τεχνολογικές αλλαγές.

1.9.

Η ταχύτερη αλλαγή του κλίματος, η κατάρρευση της βιοποικιλότητας, άλλοι περιβαλλοντικοί κίνδυνοι και η συλλογική αδυναμία υλοποίησης επιτυχών πολιτικών αποτελούν επίσης ζωτικής σημασίας απειλή για τον πληθυσμό, την οικονομία και τα οικοσυστήματα της Ευρώπης. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο χρειαζόμαστε μια ισχυρή στρατηγική της ΕΕ για την υλοποίηση του Θεματολογίου των Ηνωμένων Εθνών με ορίζοντα το 2030. Οι κοινωνίες με μεγαλύτερη ισότητα έχουν καλύτερες περιβαλλοντικές επιδόσεις και μεγαλύτερη ικανότητα να γίνονται όλο και πιο βιώσιμες.

1.10.

Υπάρχει σαφής ανάγκη να αντιμετωπιστεί η ζήτηση για ποιοτικές θέσεις εργασίας από την πλευρά των πολιτών σε όλη την Ευρώπη, ιδιαίτερα σε περιφέρειες με υψηλή ανεργία, ιδιαίτερα ανεργία των νέων, ή που αντιμετωπίζουν διαρθρωτικές αλλαγές. Αυτό μας υποχρεώνει όλους -θεσμικά όργανα, κυβερνήσεις, κοινωνικούς εταίρους και άλλες οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών- να επαναπροσδιορίσουμε μια βιώσιμη Ευρώπη με στόχο την προώθηση της δημιουργίας ποιοτικών θέσεων εργασίας.

1.11.

Είναι επείγουσα η ανάγκη να ενισχυθεί η πρόσβαση στις αγορές εργασίας μέσω της συσχέτισης μεταξύ της δημιουργίας θέσεων εργασίας υψηλής ποιότητας και ενός ενισχυμένου εκπαιδευτικού συστήματος για τη δημιουργία των κατάλληλων δεσμών δεξιοτήτων, π.χ. μέσω του διττού συστήματος.

1.12.

Η κοινωνική και η περιβαλλοντική διάσταση είναι αλληλένδετες και η οικονομία πρέπει να αποτελεί παράγοντα κοινωνικής, οικονομικής και πολιτιστικής ανανέωσης, κυρίως μέσω της προώθησης και της ανάπτυξης βασικών δεξιοτήτων και μεγαλύτερης διαφοροποίησης. Το Θεματολόγιο του ΟΗΕ με ορίζοντα το 2030 πρέπει να ενθαρρύνει τον ιδιωτικό τομέα να συμβάλλει στην επίτευξη βιώσιμων οικονομικών, κοινωνικών και περιβαλλοντικών στόχων, προωθώντας με αυτόν τον τρόπο τη δίκαιη και αειφόρο ανάπτυξη της ευημερίας για όλους και την προστασία των κοινωνικών, ανθρώπινων και εργασιακών δικαιωμάτων (6).

1.13.

Η πολιτιστική διάσταση, σε όλη της την ποικιλομορφία, του ευρωπαϊκού εγχειρήματος, πρέπει επίσης να αναγνωρίζεται πλήρως σε όλες τις πολιτικές της ΕΕ. Κάτι τέτοιο συνεπάγεται την κατανόηση και προώθηση της πολιτιστικής κληρονομιάς, την ενσωμάτωση μιας πολιτιστικής και δημιουργικής διάστασης στην εκπαίδευση και την υποστήριξη της σύγχρονης δημιουργίας ως κινητήριας δύναμης για τη συνοχή και την ανάπτυξη.

1.14.

Η βιωσιμότητα συνιστά μια μελλοντοστρεφή διαδικασία η οποία πρέπει να καθοδηγείται από ισχυρή πολιτική βούληση και την αποφασιστικότητα να διαμορφωθεί μια βιώσιμη Ευρωπαϊκή Ένωση με τη στροφή των οικονομιών μας προς ένα ανθεκτικό και συνεργατικό, αποδοτικό ως προς τη χρήση των πόρων, με χαμηλές εκπομπές άνθρακα και χωρίς κοινωνικούς αποκλεισμούς μέλλον (7), στο οποίο οι συμπεριφορές, οι πράξεις και οι αποφάσεις των κυβερνήσεων, των εταιρειών, των εργαζομένων, των πολιτών και των καταναλωτών θα καθοδηγούνται από τη συνειδητοποίηση των οικονομικών, περιβαλλοντικών και κοινωνικών τους επιπτώσεων κατά τρόπο υπεύθυνο.

Η ΕΟΚΕ ζητεί καταρχάς μια συνολική στρατηγική για την αειφόρο ανάπτυξη προς εφαρμογή της ατζέντας του 2030, με την εγγύηση ενός φιλόδοξου προϋπολογισμού της ΕΕ.

Η ανταγωνιστικότητα και η βιωσιμότητα δεν βρίσκονται σε αντίθεση εφόσον οι κοινωνικές και περιβαλλοντικές πτυχές αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του ορισμού της ανταγωνιστικότητας. Η ανταγωνιστικότητα δεν πρέπει να ορίζεται μόνο από την ποσότητα και τις τιμές, αλλά, κατά προτίμηση, λαμβάνοντας επίσης υπόψη τις ευρωπαϊκές αξίες, την ποιότητα και την αειφορία εντός μιας πλήρως ανεπτυγμένης και ομαλά λειτουργούσας εσωτερικής αγοράς.

Η Ευρώπη χρειάζεται ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης, ποιοτικά διαφορετικό από αυτό που είχαμε μέχρι τώρα, πιο περιεκτικό κοινωνικά και οικολογικά βιώσιμο, αλλά και ικανό να ενθαρρύνει και να υποστηρίζει τη σύγκλιση της ψηφιακής και της οικολογικής μετάβασης στις χώρες και τις κοινωνίες μας.

Οι βιώσιμες επενδύσεις αποτελούν κρίσιμο μέσο για την καθοδήγηση και την προώθηση της διαδικασίας ενίσχυσης του ηγετικού ρόλου της Ευρώπης προς μια βιώσιμη κοινωνία. Πρέπει να τονώνουν τη δημιουργία θέσεων εργασίας υψηλής ποιότητας, τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, τα εκπαιδευτικά συστήματα, τις προσιτές και προσβάσιμες πράσινες δημόσιες συγκοινωνίες, την οικολογικά σχεδιασμένη ψηφιακή τεχνολογία, την έρευνα και την καινοτομία.

Οι ευρωπαϊκές εταιρείες πρέπει να εκπληρώνουν τον ρόλο και τις ευθύνες τους και να δρουν ως ηγέτες στα μάτια του υπόλοιπου κόσμου ώστε να επαναπροσδιοριστούν η ανταγωνιστικότητα και η οικονομική βιωσιμότητα του ευρωπαϊκού μας συστήματος σε σχέση με τα πεπερασμένα όρια του πλανήτη μας.

2.   Ευρώπη των πολιτών

2.1.

Στα μάτια των ευρωπαίων πολιτών, η Ευρώπη γίνεται αντιληπτή όλο και λιγότερο ως λύση, και όλο και περισσότερο ως πρόβλημα. Ο εθνικισμός και ο προστατευτισμός αποτελούν τρέχουσες απειλές. Αντιμέτωπη με την απώλεια της ταυτότητας και των αξιών, και έχοντας παραμελήσει την πολιτιστική διάσταση του ευρωπαϊκού εγχειρήματος, η Ευρώπη δεν καταφέρνει να βρει απαντήσεις που να αντιστοιχούν στο επίπεδο των τοπικών και των παγκόσμιων ζητημάτων.

2.2.

Η αναγνώριση των θεμιτών ανησυχιών των πολιτών και η ενίσχυση της δημοκρατικής τους συμμετοχής —και ιδιαίτερα των νέων— είναι πολύ σημαντικά θέματα. Η βελτίωση και η μεταρρύθμιση των υφιστάμενων συμμετοχικών μηχανισμών και διαδικασιών διαβουλεύσεων της ΕΕ είναι πρωταρχικής σημασίας. Τα θέματα για τη νεολαία είναι ενσωματωμένα στον ευρωπαϊκό πυλώνα κοινωνικών δικαιωμάτων, στο Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών για την Αειφόρο Ανάπτυξη με ορίζοντα το 2030 και στους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξής του, και αλλού.

Ο διαρθρωμένος πολιτικός διάλογος πρέπει να καταστεί πραγματικό εργαλείο δημοκρατικής συμμετοχής, όπως προβλέπεται στο άρθρο 11 παράγραφοι 1 και 2 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ) (8).

Η ΕΟΚΕ, ως θεσμικός εκπρόσωπος της οργανωμένης κοινωνίας πολιτών της ΕΕ, θα συνεχίσει να αποτελεί ενεργό παράγοντα στη διαδικασία χάραξης πολιτικής.

Η ευρωπαϊκή πρωτοβουλία πολιτών (ΕΠΠ), όπως προβλέπεται στο άρθρο 11 παράγραφος 4 ΣΕΕ και ως το πρώτο διακρατικό συμμετοχικό εργαλείο παγκοσμίως, χρειάζεται επίσης περαιτέρω στήριξη και βελτίωση. Από την πλευρά της, η ΕΟΚΕ έχει αγωνιστεί για ένα απλούστερο και πιο κατανοητό σύνολο κανόνων για την εφαρμογή της (9), ενώ ενεργεί και ως διαμεσολαβητής μεταξύ της Επιτροπής και των πολιτών, ιδίως με τη διοργάνωση της ετήσιας διάσκεψης της Ημέρας ΕΠΠ και με την παροχή συνδρομής και υποστήριξης στους διοργανωτές της πρωτοβουλίας ΕΠΠ.

Η νεολαία πρέπει να εμπλακεί και να συμμετάσχει στην ευρωπαϊκή πολιτική διαδικασία (10) με την προώθηση ευρύτερης συμμετοχής των πολιτών, μεταξύ άλλων μέσω της ψηφοφορίας, του εθελοντισμού και της συμμετοχής σε οργανώσεις νέων, στη δημοκρατία στον χώρο εργασίας και στον κοινωνικό διάλογο (11). Η ΕΟΚΕ θα προωθήσει τη συμμετοχή των νέων στις δραστηριότητές της και θα αναπτύξει εκδηλώσεις που αφορούν τους νέους, όπως η πρωτοβουλία «Η δική σου Ευρώπη, η δική σου φωνή!» (Your Europe Your Say!) και το βραβείο για νέους επιχειρηματίες.

Πρέπει να ληφθούν μέτρα ώστε να διασφαλιστεί η αύξηση της λογοδοσίας και της διαφάνειας κατά τη λήψη των αποφάσεων των θεσμικών οργάνων της ΕΕ και των εθνικών κυβερνήσεων, με τη συμμετοχή και του περιφερειακού και του τοπικού επιπέδου, ώστε να κερδηθεί η υποστήριξη των πολιτών, όπως είναι η μεταρρύθμιση των μεθόδων εργασίας του Συμβουλίου. Τούτα δε με σκοπό να ενισχυθεί η διαφάνεια και να επιλυθούν τα προβλήματα λογοδοσίας και διαφάνειας που προκαλεί η υπερβολική χρήση των τριμερών διαλόγων πριν από την έγκριση πράξεων κατά την πρώτη και τη δεύτερη ανάγνωση της συνήθους νομοθετικής διαδικασίας (12) (13).

Θα πρέπει να θεσπιστούν θεσμικοί μηχανισμοί με στόχο να αυξηθεί ο αντίκτυπος των γνωμοδοτήσεων της ΕΟΚΕ στις διαδικασίες διαμόρφωσης πολιτικής και λήψης αποφάσεων της ΕΕ, για παράδειγμα μέσω ενισχυμένης παρακολούθησης της συνέχειας που δίδεται στις γνωμοδοτήσεις της ΕΟΚΕ και σύναψης συμφωνίας συνεργασίας με το Συμβούλιο της ΕΕ ώστε να διασφαλίζεται, μεταξύ άλλων, η συστηματική παροχή πληροφοριών σχετικά με τις γνωμοδοτήσεις της ΕΟΚΕ στις ομάδες εργασίας του Συμβουλίου.

Είναι υψίστης σημασίας η εξασφάλιση δημόσιας υποστήριξης για την υλοποίηση του Θεματολογίου των Ηνωμένων Εθνών με ορίζοντα το 2030 για μια νέα κοινωνική συμφωνία.

3.   Κοινωνική Ευρώπη

3.1.

Το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο θα πρέπει να παρέχει σταθερή και δίκαιη προστασία για όλους τους πολίτες, μειώνοντας παράλληλα τη φτώχεια και προσφέροντας ευκαιρίες ευημερίας σε όλους. Τα αξιοπρεπή εισοδήματα θα πρέπει να περιορίσουν το χάσμα μεταξύ των πλουσίων και των μειονεκτούντων και να διασφαλίσουν ποιότητα ζωής. Όλοι θα πρέπει να απολαύουν αξιοπρεπών προτύπων εργασίας, ισότητας, καλύτερης ευημερίας και μειωμένων ανισοτήτων στον τομέα της υγείας εντός και μεταξύ των χωρών και των γενεών. Η κοινωνική ένταξη και προστασία, οι υψηλής ποιότητας θέσεις εργασίας, η ισότητα των φύλων, η καλής ποιότητας, προσιτή και προσβάσιμη δημόσια υγεία και υγειονομική περίθαλψη, η πρόσβαση σε οικονομικά προσιτή και ποιοτική κατοικία, η περιβαλλοντική δικαιοσύνη, η υψηλής ποιότητας δημόσια εκπαίδευση και η ίση πρόσβαση στον πολιτισμό πρέπει να αποτελούν τις βασικές αρχές που καθοδηγούν τα εθνικά και τα ευρωπαϊκά πολιτικά προγράμματα.

Είναι απαραίτητη μια νέα «κοινωνική συμφωνία» που θα προσφέρει σε όλους τους πολίτες μια δικαιότερη και πιο ισότιμη κοινωνία. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η ΕΟΚΕ ζητεί ένα πρόγραμμα κοινωνικής δράσης προκειμένου να μεταφερθεί το Θεματολόγιο των Ηνωμένων Εθνών με ορίζοντα το 2030 σε όλα τα επίπεδα.

Η ΕΟΚΕ ζητεί γενική βελτίωση και αύξηση των επενδύσεων στα εκπαιδευτικά συστήματα και υποστηρίζει το καθολικό δικαίωμα στη διά βίου μάθηση που επιτρέπει στους ανθρώπους να αποκτούν δεξιότητες και να επανακαταρτίζονται και να αναβαθμίζουν τις δεξιότητές τους· η ενίσχυση των επενδύσεων στους θεσμούς, τις πολιτικές και τις στρατηγικές που θα στηρίξουν τους πολίτες στις μελλοντικές εργασιακές μεταβολές και η εφαρμογή μιας μετασχηματιστικής και μετρήσιμης ατζέντας για την ισότητα των φύλων αποτελούν στοιχεία που θα πρέπει να τυγχάνουν ευρείας στήριξης (14).

Οι δημόσιες πολιτικές και τα νομοθετικά μέτρα πρέπει να διασφαλίζουν ότι όλοι οι ευρωπαίοι πολίτες και κάτοικοι απολαύουν του ίδιου επιπέδου προστασίας και μπορούν να ασκούν τα θεμελιώδη δικαιώματα και τις θεμελιώδεις ελευθερίες τους. Η ΕΕ πρέπει να βελτιώσει τις πολιτικές και τις δράσεις της ώστε να διασφαλιστεί η ισότητα των φύλων, πέρα από την εγγύηση ότι όλοι όσοι αντιμετωπίζουν πολλαπλές μορφές διακρίσεων έχουν ίσες ευκαιρίες στην κοινωνία.

Στο πλαίσιο των αυξανόμενων ανησυχιών σχετικά με τις αποκλίσεις στην πρόοδο των κρατών μελών, τα μέτρα για τη διασφάλιση ελάχιστου μισθού και ελάχιστου εισοδήματος, ως μέρος διαδικασίας κοινωνικής σύγκλισης στην ΕΕ, μπορούν να αποτελέσουν σημαντικό συστατικό στοιχείο της κοινωνικής προστασίας Αυτό θα συνεισφέρει στην επίτευξη ενός αξιοπρεπούς βιοτικού επιπέδου σε όλες τις χώρες, συμβάλλοντας ταυτόχρονα στη στήριξη της ανάπτυξης και στην ενίσχυση της σύγκλισης ή την αποφυγή αποκλίσεων εντός της ΕΕ (15).

Η βιώσιμη μετάβαση απαιτεί επενδύσεις σε αποτελεσματικά και ολοκληρωμένα συστήματα κοινωνικής προστασίας, που προσφέρουν ποιοτικές υπηρεσίες (16).

Ο κοινωνικός διάλογος και τα ισχυρά συστήματα συλλογικών διαπραγματεύσεων μεταξύ των κοινωνικών εταίρων θα πρέπει να επικρατούν ως βασικά εργαλεία για την πρόβλεψη και τη διαχείριση των μεταβάσεων και των αλλαγών.

Τα ανωτέρω μέτρα αναμένεται να συμβάλουν στη δημιουργία ίσων όρων ανταγωνισμού, ώστε να διευκολυνθεί η πλήρης υλοποίηση της ενιαίας αγοράς.

4.   Βιώσιμο περιβάλλον

4.1.

Οι περιβαλλοντικοί κίνδυνοι εξακολουθούν να κυριαρχούν στα αποτελέσματα της ετήσιας έρευνας αντίληψης παγκόσμιων κινδύνων (Global Risks Perception Survey/GRPS). Εφέτος, αντιπροσώπευαν τρεις από τους πέντε κορυφαίους κινδύνους βάσει πιθανότητας και τέσσερις βάσει επιπτώσεων. Τα ακραία καιρικά φαινόμενα ήταν ο κίνδυνος που προκαλεί τις μεγαλύτερες ανησυχίες, όμως οι ερωτηθέντες ανησυχούν όλο και περισσότερο για την αδυναμία της περιβαλλοντικής πολιτικής: έχοντας πέσει στην κατάταξη μετά το Παρίσι, «η αδυναμία μετριασμού και προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή» επανήλθε έως και τη δεύτερη θέση όσον αφορά τις επιπτώσεις κατά το τρέχον έτος (17).

4.2.

Σε έναν νεκρό πλανήτη δεν θα υπάρχει ούτε ζωή, ούτε δουλειά, ούτε επιχειρηματικότητα. Κατά συνέπεια, η κατάρρευση της βιοποικιλότητας και η κλιματική αλλαγή καθιστούν απαραίτητη προϋπόθεση η ΕΕ να δημιουργήσει υψηλής ποιότητας θέσεις εργασίας (18) και να παράσχει μια λύση επωφελή για τους εργοδότες, τους εργαζόμενους και άλλους εκπροσώπους της κοινωνίας πολιτών. Η καθυστέρηση της προσαρμογής, ή η μη ανάληψη δράσης, θα μπορούσε να αυξήσει σημαντικά το συνολικό κόστος της κλιματικής αλλαγής (19) και τις θανατηφόρες επιπτώσεις της στη βιοποικιλότητα, συμπεριλαμβανομένης της ανθρωπότητας.

4.3.

Το σχέδιο του Ευρωπαϊκού συμφώνου χρηματοδότησης για το κλίμα (European Finance-Climate Pact) συζητείται εδώ και αρκετά χρόνια και εξακολουθεί να συζητείται και σήμερα. Το σύμφωνο αυτό θα επιτρέψει στην ΕΕ να διατηρήσει την ηγετική της θέση στην αειφόρο ανάπτυξη και στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής (20).

Η στρατηγική αυτή πρέπει να διασφαλίζει ότι τουλάχιστον η συμφωνία του Παρισιού οφείλει να εφαρμοστεί πλήρως και αμέσως και να αντικατοπτρίζεται μέσω της ευθυγράμμισης των στόχων της ΕΕ για τη μείωση των εκπομπών για τα έτη 2030 και 2050, με τη δέσμευση να περιοριστούν οι αυξήσεις της θερμοκρασίας στο μέγιστο όριο του 1°C, καθώς και μέσω φιλόδοξων πολιτικών της ΕΕ για το κλίμα, συμπεριλαμβανομένης της ταχείας εξάλειψης όλων των ορυκτών καυσίμων, με μετάβαση από την ενεργειακή απόδοση στην απόλυτη μείωση της χρήσης ενέργειας. Η ΕΕ θα πρέπει να επιταχύνει τη δίκαιη και βιώσιμη μετάβαση προς το υψηλότερο δυνατό ποσοστό παροχής ανανεώσιμης ενέργειας (21), η οποία είναι καθαρή, οικονομικά προσιτή, υποστηρίζει την οικειοποίηση εκ μέρους των κοινοτήτων και δεν οδηγεί ούτε σε ενεργειακή φτώχεια ούτε σε υπονόμευση της βιώσιμης ανταγωνιστικότητας των ευρωπαϊκών εταιρειών σε παγκόσμιο επίπεδο.

Το Ευρωπαϊκό σύμφωνο χρηματοδότησης για το κλίμα πρέπει να καλύπτει όλες τις πτυχές της πολιτικής για την αλλαγή του κλίματος, όπως τη δίκαιη μετάβαση για τον μετριασμό των επιπτώσεων της αλλαγής και την αντιστάθμιση των ζημιών και απωλειών, καθώς και πραγματικές πολιτικές προσαρμογής στην αλλαγή του κλίματος.

Η ΕΟΚΕ επαναλαμβάνει την έκκλησή της για την ανάπτυξη μιας σφαιρικής πολιτικής για τα τρόφιμα (22) στην ΕΕ με στόχο την παροχή υγιεινής διατροφής από αειφόρα επισιτιστικά συστήματα, τη σύνδεση της γεωργίας με τις υπηρεσίες εστίασης και οικοσυστημάτων και τη διασφάλιση αλυσίδων εφοδιασμού που εγγυώνται δημόσια υγεία για όλα τα τμήματα της ευρωπαϊκής κοινωνίας. Είναι απαραίτητη η δίκαιη κατανομή της προστιθέμενης αξίας σε όλη την αλυσίδα εφοδιασμού τροφίμων.

Η γεωργία θα μπορούσε να αποτελεί μέρος της λύσης για τον μετριασμό της αλλαγής του κλίματος (κυκλική οικονομία, αποθήκευση CO2 κλπ.), δεδομένου ότι καλύπτει πολύ μεγάλο μέρος της ευρωπαϊκής επικράτειας. Επιπλέον, η βιώσιμη γεωργία διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη διατήρηση του κοινωνικοοικονομικού ιστού στις αγροτικές περιοχές.

Η ΕΕ πρέπει να μετατρέψει τη γραμμική οικονομία σε μια κυκλική οικονομία χωρίς άνθρακα. Οι πολιτικές για την κυκλική οικονομία θα πρέπει να εξασφαλίζουν ότι οι κύκλοι είναι μακράς διάρκειας, μικροί, τοπικοί και καθαροί. Για κάποιες συγκεκριμένες βιομηχανικές δραστηριότητες το μέγεθος των κύκλων τείνει να είναι μεγάλο (23).

Πρέπει να δημιουργηθούν και να εφαρμοστούν κοινά πρότυπα για την παροχή καθαρού αέρα και νερού και την προστασία των ωκεανών μας. Πρέπει να εφαρμοστούν φιλόδοξα μέτρα για να σταματήσει η αποδάσωση και η απώλεια βιοποικιλότητας στην Ευρώπη και σε παγκόσμιο επίπεδο, αλλά και για να τερματιστεί η μη βιώσιμη εκμετάλλευση των φυσικών πόρων, μεταξύ άλλων από το Νότιο Ημισφαίριο του πλανήτη μας. Πρέπει να ληφθούν μέτρα ώστε να ευθυγραμμιστούν τα ευρωπαϊκά επίπεδα κατανάλωσης με την ικανότητα της Γης να παράγει, μεταξύ άλλων μέσω της εφαρμογής στρατηγικών επάρκειας (24).

5.   Οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις ως ισχυρότερος παγκόσμιος ηγέτης στον τομέα της βιωσιμότητας

5.1.

Οι επιχειρήσεις αποτελούν παράγοντα κοινωνικής και περιβαλλοντικής ανάπτυξης και η βιώσιμη ανταγωνιστικότητα αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση ώστε οι επιχειρήσεις να διαδραματίσουν τον ρόλο τους στην κοινωνία. Οι επιχειρήσεις λειτουργούν όλο και περισσότερο κατά τρόπο βιώσιμο, με βάση τις ιδιαίτερες συνθήκες και πόρους τους και σε συνεργασία με τους ενδιαφερόμενους φορείς, ώστε να παρακολουθούν, να αξιολογούν και να υποβάλλουν εκθέσεις σχετικά με τις επιπτώσεις των επιχειρηματικών τους δραστηριοτήτων στους τομείς της κοινωνίας, του περιβάλλοντος, της προστασίας των καταναλωτών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ως εκ τούτου, η Ευρώπη πρέπει να ακολουθήσει μια προσέγγιση στις πολιτικές της η οποία θα συνάδει με τη φιλοδοξία της να καταστεί παγκόσμια ηγέτιδα στην αειφόρο ανάπτυξη. Υπάρχουν ήδη πρωτοπόροι μεταξύ των εταιρειών στην Ευρώπη, πρέπει όμως να είναι πιο φιλόδοξες και να διαδώσουν το βιώσιμο αυτό πνεύμα στις αλυσίδες αξίας, δίνοντας ιδιαίτερη ενθάρρυνση στις ΜΜΕ.

5.2.

Πληθώρα νέων μοντέλων μετασχηματίζει τη σχέση μεταξύ παραγωγών, διανομέων και καταναλωτών. Μερικά από αυτά τα νέα μοντέλα (όπως η λειτουργική οικονομία, η οικονομία του διαμοιρασμού και η υπεύθυνη χρηματοδότηση) επιδιώκουν να αντιμετωπίσουν άλλες βασικές προκλήσεις για τον άνθρωπο και τον πλανήτη που είναι ζωτικής σημασίας για την αειφόρο ανάπτυξη, όπως η κοινωνική δικαιοσύνη, η συμμετοχική διακυβέρνηση και η διατήρηση των πόρων και του φυσικού κεφαλαίου.

Η εν εξελίξει τέταρτη βιομηχανική επανάσταση τροποποιεί ριζικά την παγκόσμια οικονομία, και ειδικότερα τις υπηρεσίες που σχετίζονται με τη μεταποίηση και τις βιομηχανίες. Η Ευρώπη χρειάζεται έναν πραγματικό ψηφιακό μετασχηματισμό για να ανακτήσει την παγκόσμια βιώσιμη ανταγωνιστικότητα και να επιτύχει βιώσιμη ανάπτυξη και θέσεις εργασίας. Η Ευρώπη χρειάζεται μια συνολική στροφή ώστε να καταστεί η πιο δυναμική ψηφιακή περιοχή στον κόσμο, λαμβάνοντας υπόψη την παγκόσμια φύση της ψηφιακής οικονομίας και την ενσωμάτωση των επιχειρήσεων στις παγκόσμιες αλυσίδες αξίας.

Για την Ευρωπαϊκή Ένωση, η υποστήριξη των εν λόγω φορέων καινοτομίας αποτελεί ευκαιρία να καταστεί ηγέτιδα καινοτόμων βιώσιμων οικονομικών μοντέλων που θα συνδέουν αναπόσπαστα τις έννοιες της οικονομικής ευημερίας, της ποιοτικής κοινωνικής προστασίας και της περιβαλλοντικής αειφορίας, και θα καθορίσουν ένα «ευρωπαϊκό σήμα».

Οι ευρωπαϊκές εταιρείες πρέπει να παραμείνουν κινητήριοι μοχλοί καινοτομίας και δημιουργικότητας και να σέβονται τα υψηλά πρότυπα όσον αφορά την εργασία, τους καταναλωτές και το περιβάλλον σε ολόκληρη την Ευρώπη. Ενώ η έξυπνη χάραξη πολιτικής και η χρηστή διακυβέρνηση διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στον καθορισμό του ορθού πλαισίου, οι επιχειρήσεις με τους εργαζομένους τους, σε στενή συνεργασία με επιστήμονες και ερευνητές, είναι αυτές που παρέχουν καινοτομία και λύσεις στις ανάγκες της κοινωνίας.

Το επιχειρηματικό περιβάλλον που βοηθά στην προετοιμασία για το μέλλον βασίζεται σε ανοικτές αγορές και θεμιτό ανταγωνισμό, όπου οι κοινωνικές και περιβαλλοντικές πτυχές αποτελούν μέρος του ορισμού του, παρέχει δε δυνατότητες και υποστηρικτικές συνθήκες για την επιχειρηματική δραστηριότητα.

Πρέπει να διατίθενται καθοδήγηση και υποστήριξη ώστε να μπορούν όλες οι επιχειρήσεις, και ιδιαίτερα οι ΜΜΕ, να ενστερνιστούν την ψηφιοποίηση, αντιστρέφοντας τις ανορθόδοξες τάσεις στις επενδύσεις στην τεχνολογία και την καινοτομία μέσω της αύξησης της ευαισθητοποίησης, της ενθάρρυνσης της χρηματοδότησης, της στήριξης της Ε&Α και της επένδυσης σε κατάλληλες δεξιότητες.

6.   Ελεύθερο και δίκαιο εμπόριο

6.1.

Η εμπορική πολιτική της ΕΕ αποτελεί βασικό παράγοντα που ισχύει για την ΕΕ στο σύνολό της και ενώνει πράγματι όλα τα κράτη μέλη της. Η εμπορική πολιτική βοήθησε την ΕΕ να αυξήσει την ευημερία της μέσω εμπορικών ανταλλαγών με ένα ευρύ φάσμα εταίρων. Σήμερα, η ΕΕ αποτελεί ηγετική δύναμη του παγκόσμιου εμπορίου, με περισσότερες από 30 εκατομμύρια θέσεις εργασίας να συνδέονται με το διεθνές εμπόριο (25), βασικό ρόλο στο εμπόριο υπηρεσιών και σημαντικά εμπορικά πλεονάσματα σε αγαθά, για παράδειγμα με τις ΗΠΑ (πάνω από 107,9 δισεκατομμύρια ευρώ κατά τους πρώτους 11 μήνες του 2018). Την ίδια στιγμή, η ΕΕ ενσωματώνει και προωθεί, μέσω του εμπορίου, τις αξίες της κοινωνικής ένταξης και της προστασίας του περιβάλλοντος, που είναι απαραίτητες για τη διαμόρφωση μιας βιώσιμης παγκοσμιοποίησης —με άλλα λόγια, μιας μορφής παγκοσμιοποίησης που θα ωφελεί όχι μόνο τις μεγάλες επιχειρήσεις και επενδυτές αλλά και τους απλούς ανθρώπους, τους εργαζομένους, τους αγρότες, τους καταναλωτές και τις ΜΜΕ.

6.2.

Η ΕΕ επιδιώκει να προωθήσει -πολυμερώς, διμερώς και μονομερώς- ένα όραμα εμπορικής πολιτικής που να συνδυάζει την παραδοσιακή μερκαντιλιστική προσέγγιση για την πρόσβαση στην αγορά (δασμολογικά και μη δασμολογικά μέσα) με στόχους βιώσιμης ανάπτυξης, οι οποίοι συνάδουν με την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής.

6.3.

Η εμπορική πολιτική της ΕΕ ενίσχυσε τον ρόλο της κοινωνίας πολιτών τόσο κατά τη φάση των διαπραγματεύσεων όσο και κατά τη φάση της υλοποίησης χάρη στη συμβολή των εγχώριων συμβουλευτικών ομάδων. Η ΕΟΚΕ υποστηρίζει τον επαγγελματικό χαρακτήρα όλων των οργανώσεων που δίδουν την ευκαιρία στους πολίτες να εκφράζουν περισσότερο την άποψή τους κατά τον καθορισμό του περιεχομένου των εμπορικών συμφωνιών και να ελέγχουν περισσότερο τη συμμόρφωση των εμπορικών εταίρων με τις «ποιοτικές» δεσμεύσεις και τα αντίστοιχα πρότυπα (26).

Όπως και η διπλωματία και η πολιτική γειτονίας της, η εμπορική πολιτική της ΕΕ πρέπει να αντικατοπτρίζει και να είναι συνεπής με τις δικές της εσωτερικές αξίες ως παγκόσμια ηγέτιδα στην αειφορία. Η ΕΕ θα πρέπει να είναι σε θέση να διατηρεί την ανταγωνιστικότητά της και να διαχειρίζεται τις συμμαχίες της με βασικούς εταίρους, ενώ παράλληλα διατηρεί, ενισχύει και βελτιώνει το μοντέλο υψηλών προτύπων της στον περιβαλλοντικό και κοινωνικό τομέα.

Η ΕΟΚΕ ζητεί ειδικότερα μια φιλόδοξη ατζέντα εμπορικής πολιτικής και στα τρία επίπεδα, μονομερές, διμερές και πολυμερές – μιας πολιτικής που θα δημιουργεί ανάπτυξη και θέσεις εργασίας στην ΕΕ, προωθώντας παράλληλα μια εμπορική πολιτική βασισμένη σε κανόνες σε παγκόσμιο επίπεδο.

Σε μονομερή βάση, η ΕΕ θα πρέπει να εκσυγχρονίσει και να βελτιώσει το Σύστημα Γενικευμένων Προτιμήσεων (ΣΓΠ) και τη συμφωνία «Τα πάντα εκτός από όπλα» (ΕΒΑ) προκειμένου να ενθαρρύνει την ανάπτυξη των λιγότερο ανεπτυγμένων και των αναπτυσσόμενων χωρών.

Σε διμερές επίπεδο, η ΕΕ θα πρέπει να συνεχίσει να ανοίγει νέες αγορές και να αυξάνει τις επιχειρηματικές ευκαιρίες και την ικανοποίηση των καταναλωτών με περισσότερους εταίρους, διασφαλίζοντας ταυτόχρονα υψηλά κοινωνικά και περιβαλλοντικά πρότυπα στη γεωργία, τη βιομηχανία και τις υπηρεσίες.

Σε πολυμερή βάση, η ΕΕ θα πρέπει να διαδραματίσει ηγετικό ρόλο στη μεταρρύθμιση του ΠΟΕ, προκειμένου να αποφευχθεί η παράλυση του δευτεροβάθμιου δικαιοδοτικού οργάνου (Appellate Body) του Οργάνου Επίλυσης Διαφορών (Dispute Settlement Body). Η ΕΟΚΕ υιοθέτησε πρόσφατα ένα φιλόδοξο και προοδευτικό σύνολο προτάσεων για τη μεταρρύθμιση αυτή βραχυπρόθεσμα και μεσοπρόθεσμα (27). Στόχος είναι να διασφαλιστεί ότι ο ΠΟΕ, μοναδικός θεματοφύλακας του διεθνούς εμπορίου, συμβάλλει ουσιαστικά στην επίτευξη των Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης (ΣΒΑ), διατηρεί τη συνάφεια μεταξύ των εμπορικών κανόνων και των διεθνών προτύπων εργασίας και διευκολύνει την εκπλήρωση των δεσμεύσεων που ανελήφθησαν βάσει της συμφωνίας του Παρισιού.

Η διαφάνεια στο εμπόριο απαιτεί αποτελεσματικά μέσα εμπορικής άμυνας και έναν λειτουργικό μηχανισμό ελέγχου για τις άμεσες ξένες επενδύσεις σε στρατηγικούς τομείς της ΕΕ. Στόχος ασφαλώς είναι η προστασία της ΕΕ και των καταναλωτών, των εργαζομένων και των επιχειρήσεών της από τις αθέμιτες και επιθετικές εμπορικές πρακτικές.

Είναι απαραίτητο να εμβαθυνθεί η συνεργασία σε διεθνές επίπεδο με όλους τους σχετικούς οργανισμούς (ΟΟΣΑ, ΟΕΕ/ΗΕ, ΔΟΕ, ΠΟΕ κλπ.) προκειμένου να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά οι παγκόσμιες προκλήσεις, συμπεριλαμβανομένων των κλιματικών αλλαγών, της φτώχειας, της απάτης, της φοροδιαφυγής και των επιθέσεων στον κυβερνοχώρο.

7.   Δημόσια αγαθά και υπηρεσίες

7.1.

Σύμφωνα με την αρχή 20 του ευρωπαϊκού πυλώνα κοινωνικών δικαιωμάτων «Κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα πρόσβασης σε βασικές υπηρεσίες καλής ποιότητας, στις οποίες περιλαμβάνονται η ύδρευση, η αποχέτευση, η ενέργεια, οι μεταφορές, οι χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες και οι ψηφιακές επικοινωνίες» (28). Οι υπηρεσίες αυτές δεν μπορούν να λειτουργούν μόνο σύμφωνα με τους κοινούς κανόνες για τον ανταγωνισμό και την αγορά: είναι απαραίτητη η θέσπιση ειδικών κανόνων ώστε να διασφαλίζεται ότι κάθε πολίτης έχει οικονομικά προσιτή πρόσβαση σε αυτές τις υπηρεσίες, οι οποίες θεωρούνται ουσιαστικής σημασίας και αναγνωρίζονται ως κοινές αξίες της Ένωσης (29).

Οι δημόσιες αρχές πρέπει να κατευθύνουν τους στόχους βιώσιμης ανάπτυξης μέσω των δημόσιων συμβάσεών τους, προβαίνοντας προληπτικά στην εφαρμογή κριτηρίων περιβαλλοντικών και κοινωνικών προμηθειών, όπως ορίζεται στη νέα ευρωπαϊκή νομοθεσία για τις δημόσιες συμβάσεις.

Οι βασικές δημόσιες υπηρεσίες (30) όπως η εκπαίδευση, η υγεία, η παιδική μέριμνα και οι δημόσιες μεταφορές, καθώς και τα δημόσια αγαθά, όπως το καθαρό πόσιμο νερό, ο καθαρός αέρας και το παρθένο έδαφος κλπ., πρέπει να είναι προσβάσιμες σε όλους, με προσιτό κόστος.

8.   Δίκαιη φορολογία

8.1.

Η φορολογική πολιτική στην ΕΕ αποτελείται από δύο συνιστώσες: την άμεση φορολογία, η οποία παραμένει αποκλειστική ευθύνη κάθε κράτους μέλους, και την έμμεση φορολογία, η οποία έχει αντίκτυπο στην ελεύθερη κυκλοφορία των αγαθών και στην ελεύθερη παροχή υπηρεσιών στην ενιαία αγορά. Ωστόσο, όσον αφορά την άμεση φορολογία, η ΕΕ έχει θεσπίσει ορισμένα εναρμονισμένα πρότυπα για τη φορολογία επιχειρήσεων και ιδιωτών, ενώ τα κράτη μέλη έχουν λάβει κοινά μέτρα για την αποτροπή της φοροαποφυγής και της διπλής φορολόγησης. Εντούτοις, η ΕΕ πρέπει να συνεχίσει να προωθεί ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα, το οποίο υποχρεώνει τα φυσικά πρόσωπα και τις νομικές οντότητες να υπόκεινται σε φόρο επί του εισοδήματος και των κερδών κατ’ αναλογικό τρόπο. Όσον αφορά την έμμεση φορολογία, η ΕΕ είναι αρμόδια για τον συντονισμό και την εναρμόνιση του φόρου προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) και των ειδικών φόρων κατανάλωσης. Η ΕΕ διασφαλίζει ότι ο ανταγωνισμός στην εσωτερική αγορά δεν υφίσταται στρεβλώσεις λόγω των διαφορών μεταξύ των συντελεστών έμμεσης φορολογίας και εξαιτίας φορολογικών συστημάτων ορισμένων χωρών βάσει των οποίων, σε ορισμένες χώρες, χορηγούνται σε συγκεκριμένες επιχειρήσεις αθέμιτα πλεονεκτήματα έναντι άλλων επιχειρήσεων.

8.2.

Η έλλειψη διαφάνειας, οι διακρίσεις, η στρέβλωση του ανταγωνισμού και οι επιζήμιες φορολογικές πρακτικές αυξάνουν τις οικονομικές ανισότητες και περιορίζουν τις επενδύσεις και τις θέσεις εργασίας, επιφέροντας έτσι κοινωνική δυσφορία, δυσπιστία και δημοκρατικό έλλειμμα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο θα πρέπει να εφαρμοστεί μια δίκαιη φορολογική πολιτική της ΕΕ σύμφωνα με, και όχι αντίθετα προς, τη συνολική στρατηγική για τη βιώσιμη ανάπτυξη, με στόχο την προώθηση της οικονομικής και κοινωνικής σύγκλισης, της κοινωνικής συνοχής και των επενδύσεων στην αειφόρο ανάπτυξη.

Η αναγκαία μεταρρύθμιση της ΟΝΕ θα πρέπει να περιλαμβάνει μεγαλύτερο φορολογικό συντονισμό μεταξύ των μελών της, καθώς και μια ενιαία εκπροσώπηση του ευρώ σε διεθνείς οργανισμούς.

Η ΕΟΚΕ τάσσεται υπέρ της δίκαιης φορολόγησης και υποστηρίζει την καταπολέμηση της απάτης, της φοροδιαφυγής, της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, καθώς και των χρηματοοικονομικών πρακτικών που εφαρμόζονται σε φορολογικούς παραδείσους. Η συνεργασία θα πρέπει να αποτελέσει κοινό στόχο των θεσμικών οργάνων της ΕΕ, των κυβερνήσεων και των επιχειρήσεων με στόχο να τεθούν σε εφαρμογή αποτελεσματικοί μηχανισμοί, όπως, για παράδειγμα, οι δύο οδηγίες κατά της φοροαποφυγής (31).

Ο συντονισμός της καταπολέμησης της απάτης και της φοροδιαφυγής θα πρέπει να περιλαμβάνει μέτρα κατά της διάβρωσης της εταιρικής φορολογικής βάσης και της μετατόπισης των κερδών: σύμφωνα με εκτιμήσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, το κόστος των δύο πρακτικών ανερχόταν σε 50-70 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως, προτού ξεκινήσει η εφαρμογή των αντίστοιχων μέτρων. Στην ΕΕ, το ύψος του μη εισπραχθέντος ΦΠΑ εκτιμάται περίπου σε 150 δισ. ευρώ κάθε έτος.

Η ΕΕ οφείλει να συνεργαστεί με άλλες οικονομικές περιοχές προκειμένου να καταπολεμήσει αποτελεσματικά τη διαφθορά και την φοροδιαφυγή σε παγκόσμιο επίπεδο και να διασφαλίσει ότι οι διεθνείς κανόνες για τη φορολογία των επιχειρήσεων είναι σαφείς, διαφανείς, αντικειμενικοί και προβλέψιμοι.

Οι πολίτες ζητούν ολοένα και επιτακτικότερα η φορολογία να χρησιμοποιείται για να εξασφαλίζει την κοινωνική συνοχή, την καταπολέμηση της υπερθέρμανσης του πλανήτη και την προώθηση της βιώσιμης οικονομικής ανάπτυξης.

Η ΕΟΚΕ απευθύνει έκκληση για τη θέσπιση αποτελεσματικών και συντονισμένων φορολογικών μέτρων, τα οποία να διασφαλίζουν ότι όλες οι επιχειρήσεις καταβάλλουν το μερίδιο που τους αναλογεί σε φόρους και συνεισφέρουν στους εθνικούς και τους ευρωπαϊκούς δημόσιους προϋπολογισμούς, προκειμένου να συνδράμουν τις κυβερνήσεις να εκπληρώσουν τα κοινωνικά δικαιώματα (32). Η ΕΟΚΕ υποστηρίζει την πρόταση της Επιτροπής για τη θέσπιση μιας κοινής ενοποιημένης βάσης φορολογίας εταιρειών (ΚΕΒΦΕ) (33).

Τα νέα επιχειρηματικά μοντέλα που κάνουν χρήση διαδικτυακών πλατφορμών και άλλων ψηφιακών εργαλείων ώθησαν τις επιχειρήσεις να βασίζονται όλο και λιγότερο στη φυσική παρουσία σε μια χώρα. Η ΕΟΚΕ πιστεύει ότι είναι πολύ σημαντικό να αναπτυχθούν νέες αρχές σχετικά με τον τρόπο καταλογισμού και φορολόγησης των κερδών των εταιρειών σε μια χώρα της ΕΕ, σε διάλογο με τους εμπορικούς εταίρους, και να ενθαρρυνθεί η ενεργός συμμετοχή στις τρέχουσες διαπραγματεύσεις που διεξάγονται σε επίπεδο ΟΟΣΑ/G20 σχετικά με μια συμφωνία για την ψηφιακή οικονομία, προκειμένου να αποφευχθεί τυχόν κλιμάκωση των εμπορικών και φορολογικών εντάσεων μεταξύ των μεγάλων οικονομικών παραγόντων του κόσμου (34).

9.   Διακυβέρνηση

9.1.

Η προώθηση του μετασχηματισμού προς την αειφόρο ανάπτυξη απαιτεί μια νέα προσέγγιση διακυβέρνησης και νέους κανόνες και μέσα, κατά τον καθορισμό και την υλοποίηση των πολιτικών της ΕΕ. Η αειφόρος ανάπτυξη απαιτεί μια ολιστική και διατομεακή πολιτική προσέγγιση για να διασφαλιστεί ότι οι οικονομικές, κοινωνικές και περιβαλλοντικές προκλήσεις αντιμετωπίζονται ενιαία.

Η ΕΕ πρέπει να διασφαλίσει ότι όλες οι εσωτερικές και εξωτερικές της πολιτικές είναι συνεκτικές και ευθυγραμμίζονται με τους ΣΒΑ, ούτως ώστε να λαμβάνονται δεόντως υπόψη οι αρχές της αποδοτικότητας, της αναλογικότητας και της βιωσιμότητας.

Η χρήση των εργαλείων για τη βελτίωση της νομοθεσίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής είναι άλλος ένας τρόπος για να εξασφαλιστεί η περαιτέρω ενσωμάτωση της αειφόρου ανάπτυξης στις ευρωπαϊκές πολιτικές. Όλες οι εκτιμήσεις επιπτώσεων της Επιτροπής πρέπει να αξιολογούν τις περιβαλλοντικές, κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις, ώστε να λαμβάνεται δεόντως υπόψη και να συνυπολογίζεται η βιωσιμότητα. Οι εκ των υστέρων αξιολογήσεις πρέπει επίσης να αναλύουν και τις τρεις διαστάσεις βάσει μιας ισχυρής ολοκληρωμένης προσέγγισης. Επιπλέον, απαιτούνται διαβουλεύσεις με τους κοινωνικούς εταίρους, τηρώντας τις διατάξεις της Συνθήκης οι οποίες απαιτούν ειδική διαβούλευση με τους εργαζόμενους και τους εργοδότες όσον αφορά τη νομοθεσία για τα κοινωνικά θέματα (άρθρο 154 παράγραφος 2), ενώ οι διαβουλεύσεις με την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή των Περιφερειών και τα εθνικά κοινοβούλια αποτελούν ένα ακόμη συστατικό στοιχείο της εργαλειοθήκης για τη βελτίωση της νομοθεσίας με στόχο την εκπλήρωση της απαίτησης για τη συμμετοχή όλων που βρίσκεται στο επίκεντρο του Θεματολογίου 2030.

Λαμβάνοντας υπόψη τους στόχους βιώσιμης ανάπτυξης, η πλατφόρμα REFIT και οι αξιολογήσεις και εκτιμήσεις αντικτύπου πρέπει να συμβάλλουν στη διασφάλιση ευνοϊκής νομοθεσίας για τις επιχειρήσεις και τους πολίτες. Τα εν λόγω μέσα θα πρέπει στο μέλλον να συνεχίσουν να χρησιμοποιούν όλες τις διαθέσιμες πηγές, συμπεριλαμβανομένης της κοινωνίας πολιτών, για να αξιολογούν τον τρόπο βελτίωσης της αποτελεσματικότητας και της αποδοτικότητας της ενωσιακής νομοθεσίας έναντι των στόχων της. Θα πρέπει να συμβάλλουν στην εκτεταμένη κανονιστική βελτίωση της βιώσιμης ανάπτυξης σε όλες τις διαστάσεις της, με στόχο όχι μόνο να απλοποιηθούν και να μειωθούν οι περιττές επιβαρύνσεις και να διασφαλιστεί αποτελεσματική επίτευξη των νομοθετικών στόχων χωρίς να περιορίζεται το εύρος τους, αλλά και να παρασχεθεί βοήθεια όσον αφορά την αναθεώρηση, την επικύρωση, την τροποποίηση, την ενίσχυση ή την καλύτερη εφαρμογή της ισχύουσας νομοθεσίας.

Το Ευρωπαϊκό Εξάμηνο, ως το πλαίσιο οικονομικής διακυβέρνησης της ΕΕ, επικεντρώνεται εν μέρει στην απασχόληση και τις κοινωνικές επιδόσεις, είναι όμως αδύναμο όσον αφορά τους κινδύνους που παρουσιάζει η κλιματική αλλαγή και την πρόοδο της ΕΕ προς την επίτευξη των στόχων του Παρισιού, όπως αναφέρεται στην Ετήσια Επισκόπηση της Ανάπτυξης 2019 (35). Η ΕΟΚΕ απευθύνει έκκληση για μια μελλοντοστρεφή στρατηγική βιώσιμης ανάπτυξης που θα ενσωματώνεται σε έναν κύκλο βιώσιμης ανάπτυξης, με βάση συμπληρωματικούς κοινωνικούς, οικονομικούς και περιβαλλοντικούς δείκτες και στόχους.

Είναι σκόπιμο ο κοινωνικός διάλογος να αναγνωριστεί ως μέσο υλοποίησης του αναπτυξιακού προγράμματος. Ο κοινωνικός διάλογος απαιτεί ευνοϊκό περιβάλλον και αποτελεσματικό θεσμικό πλαίσιο. Αφετηρία αποτελεί ο σεβασμός της ελευθερίας του συνεταιρίζεσθαι και του δικαιώματος συλλογικής διαπραγμάτευσης. Η ΕΕ πρέπει να συνεργαστεί με τους κοινωνικούς εταίρους για την προώθηση ορθών πρακτικών στον τομέα των εργασιακών σχέσεων και εύρυθμων διοικήσεων σε θέματα εργασίας.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να ενισχύσει τους δεσμούς της με τα κράτη μέλη και να ανακτήσει την εμπιστοσύνη των πολιτών της μέσα από την ορθή υλοποίηση μιας προσέγγισης της τοπικής ανάπτυξης με πρωτοβουλία των τοπικών κοινοτήτων (ΤΑΠΤΚ), η οποία θα προσφέρει ολοκληρωμένη τοπική ανάπτυξη και τη συμμετοχή των πολιτών και των οργανώσεών τους σε επίπεδο βάσης. Η ΕΟΚΕ είναι πεπεισμένη ότι η ΤΑΠΤΚ θα μπορούσε να αποφέρει πολλά πλεονεκτήματα ως ένα επιτυχημένο ευρωπαϊκό μέσο τοπικής ανάπτυξης (36).

10.   Μια ολοκληρωμένη προσέγγιση για τη μεταναστευτική πολιτική

10.1

Η συζήτηση για το μέλλον μιας βιώσιμης Ευρώπης δεν μπορεί να αγνοεί την προσέγγιση της Ευρώπης όσον αφορά τη μετανάστευση. Οι δημογραφικές εξελίξεις καταδεικνύουν ότι η Ευρώπη θα χρειαστεί τους μετανάστες, το ταλέντο τους, τις δεξιότητες και το επιχειρηματικό τους δυναμικό. Είναι επείγουσα η ανάγκη να αλλάξει το αφήγημα και οι πολιτικές μετανάστευσης με βάση τη στενότερη συνεργασία με τρίτες χώρες, ώστε να διασφαλιστεί ορθολογική και εμπεριστατωμένη συζήτηση. Οι πρόσφυγες και οι μετανάστες δεν πρέπει να θεωρούνται απειλή, αλλά ευκαιρία για το οικονομικό και κοινωνικό μοντέλο της Ευρώπης (37). Ως προς αυτό, χρειαζόμαστε μια ολοκληρωμένη προσέγγιση και στρατηγική για τη μετανάστευση.

Η ΕΕ θα πρέπει να υιοθετήσει πολιτικές και μέτρα που θα υποστηρίζουν την ασφαλή, οργανωμένη και νόμιμη μετανάστευση, αλλά και θα ενισχύουν την ένταξη και την κοινωνική συνοχή. Η ΕΕ θα πρέπει να συνεργάζεται στενότερα με τη ΔΟΕ όσον αφορά τα προγράμματα μετανάστευσης και ενσωμάτωσης των εργαζομένων.

Η ΕΟΚΕ ζητεί ασφαλείς και νόμιμες διαδρομές για τους πρόσφυγες όταν εισέρχονται στην ΕΕ. Πρέπει όλοι οι συναρμόδιοι από την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να ακολουθήσουν μια συντονισμένη προσέγγιση, με βάση την κοινή ευθύνη, τη δίκαιη κατανομή, τη σύγκλιση και τον σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων, έτσι ώστε να υπάρχουν περισσότερες επιλογές οικογενειακής επανένωσης, μετεγκατάστασης και επανεγκατάστασης.

Η μη ένταξη ενέχει οικονομικούς, κοινωνικοπολιτισμικούς και πολιτικούς κινδύνους και κόστος. Ως εκ τούτου, η επένδυση στην κοινωνική ένταξη των μεταναστών είναι η καλύτερη πολιτική εξασφάλισης έναντι πιθανών μελλοντικών δαπανών, προβλημάτων και εντάσεων.

Η ένταξη είναι αμφίδρομη και τόσο η κοινωνία υποδοχής όσο και οι μετανάστες έχουν δικαιώματα και υποχρεώσεις, άρα η ευθύνη πρέπει να επιμερίζεται μεταξύ των δύο. Δεν είναι ούτε δίκαιο ούτε βιώσιμο να έχουμε την αξίωση οι νεοαφιχθέντες να ενταχθούν χωρίς βοήθεια και απέναντι σε αξιόλογους κοινωνικούς, πολιτιστικούς και οικονομικούς φραγμούς. Για τη διευκόλυνση της διαδικασίας, οι δημόσιες πολιτικές θα πρέπει να αντιμετωπίζουν τους φόβους, τους προβληματισμούς και τις ανησυχίες διαφορετικών τμημάτων του πληθυσμού στις κοινωνίες της ΕΕ, ώστε να αποφεύγονται οι εχθρικές προς την ΕΕ και οι ξενοφοβικές ρητορείες. Προς τούτο, οι σχετικές πολιτικές θα πρέπει να περιλαμβάνουν ένα σαφές, συνεπές και αιτιολογημένο σύνολο υποχρεώσεων, καθώς και μια συνεπή καταγγελία της αντιμεταναστευτικής ρητορείας και συμπεριφοράς.

Οι πόλεμοι, η κλιματική αλλαγή και η έλλειψη προοπτικών σε τρίτες χώρες μπορούν να προκαλέσουν διαρκή και μάλιστα αυξημένη εισροή προσφύγων και μεταναστών. Ο περιορισμός των παραγόντων που ωθούν στη μετανάστευση εν γένει αποτελεί παγκόσμια πρόκληση. Θα υπάρξει αυξημένη μετανάστευση (συμπεριλαμβανομένων των κλιματικών προσφύγων) όλων των ειδών λόγω του αυξανόμενου φαινομένου της εκτόπισης πληθυσμών. Για τον λόγο αυτό, η ΕΕ πρέπει να είναι καλύτερα προετοιμασμένη να συντονίσει την κατανομή τους σε όλα τα κράτη μέλη. Η ΕΟΚΕ έχει ήδη επισημάνει με ποιον τρόπο οι μη ισορροπημένες οικονομικές διαδικασίες μπορούν να προκαλέσουν αποσταθεροποίηση στη συγκεκριμένη περίπτωση. Ως εκ τούτου, η ΕΟΚΕ υποστηρίζει τη θέση ότι η Συνθήκη της Λισαβόνας παρέχει επαρκώς ευρεία εντολή για την αναθεώρηση της μεταναστευτικής πολιτικής, προκειμένου να ρυθμιστεί το καθεστώς των «περιβαλλοντικά εκτοπισμένων ατόμων».

11.   Ο προϋπολογισμός της ΕΕ

11.1.

Η ΕΟΚΕ αναγνωρίζει την υψηλή ευρωπαϊκή προστιθέμενη αξία των προγραμμάτων, στα οποία οι προτάσεις της Επιτροπής για το πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο (ΠΔΠ) 2021-2027 συγκεντρώνουν τις κύριες αυξήσεις των δαπανών (Ε+Α+Κ, Erasmus+). Ωστόσο, η ΕΟΚΕ εκφράζει τις αμφιβολίες της για το γεγονός ότι οι αυξήσεις αυτές πραγματοποιούνται ως αντιστάθμισμα ουσιαστικών μειώσεων του Ευρωπαϊκού Ταμείου Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ), της πολιτικής συνοχής και της κοινής γεωργικής πολιτικής (ΚΓΠ), λόγω των προσπαθειών μείωσης του προϋπολογισμού της ΕΕ, ο οποίος μειώνεται από 1,16% του ακαθάριστου εθνικού εισοδήματος (ΑΕΕ) της ΕΕ των 27 στον τρέχοντα προϋπολογισμό σε μόλις 1,11% στο ΠΔΠ μετά το 2020.

11.2.

Η ΕΟΚΕ αμφισβητεί τις προτεινόμενες περικοπές των προγραμματισμένων δεσμεύσεων για την ΚΓΠ. Οι περικοπές αυτές θα καταστήσουν αδύνατη την εφαρμογή ενός μοντέλου βιώσιμης αγροτικής ανάπτυξης που αποτελεί συνολικό στόχο της νέας μεταρρύθμισης της ΚΓΠ, καθώς και άλλων στόχων που περιλαμβάνονται στην πρόσφατη ανακοίνωση της Επιτροπής για το μέλλον των τροφίμων και της γεωργίας.

11.3.

Δυστυχώς, η πρόταση της Επιτροπής φαίνεται υπερβολικά προσανατολισμένη προς τη διατήρηση της υφιστάμενης κατάστασης, η δε ΕΟΚΕ εκφράζει τη λύπη της για την αναντιστοιχία μεταξύ της φύσης και της κλίμακας των νέων προκλήσεων που αντιμετωπίζει η ΕΕ, των φιλοδοξιών της και των διαθέσιμων πόρων για την επίτευξή τους.

11.4.

Η δυσπιστία των πολιτών έναντι των εθνικών και των ευρωπαϊκών δημοκρατικών θεσμών οδηγεί στην άνοδο πολιτικών κινημάτων που αμφισβητούν τις δημοκρατικές αξίες και αρχές, αλλά και την ίδια την ΕΕ. Ορισμένα από αυτά τα πολιτικά κινήματα αποτελούν πλέον μέρος κυβερνήσεων ορισμένων κρατών μελών της ΕΕ.

Για να αντιμετωπιστούν οι οικονομικές, κοινωνικές και περιβαλλοντικές προτεραιότητες, τόσο νέες όσο και εν εξελίξει, η ΕΕ χρειάζεται, σε αυτήν την κρίσιμη πολιτικά στιγμή, έναν ισχυρό ενωσιακό προϋπολογισμό. Η πρόταση της Επιτροπής για το πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο (ΠΔΠ) 2021-2027 είναι μετριοπαθής και χωρίς φιλοδοξία. Όπως και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή των Περιφερειών, η ΕΟΚΕ ζητεί οι πόροι να καθοριστούν στο 1,3% του ΑΕΕ και τα έσοδα να προέρχονται κυρίως από τους ιδίους πόρους της ΕΕ, με θέσπιση των φορολογικών στοιχείων που προτείνει η Ομάδα Υψηλού Επιπέδου για τους ιδίους πόρους υπό την προεδρία του κ. Mario Monti (38).

Κατά την άποψη της ΕΟΚΕ, οι πόροι πρέπει να μεταφέρονται στα κράτη μέλη σύμφωνα με τα κριτήρια της διανεμητικής δικαιοσύνης προς αποκατάσταση της πορείας της οικονομικής και κοινωνικής σύγκλισης που διεκόπη από την κρίση (39).

Η ΕΟΚΕ θεωρεί απαραίτητο το επόμενο ΠΔΠ να αυξήσει τη χρηματοδότηση ώστε να καταστεί δυνατή α) η εφαρμογή από τα κράτη μέλη της Διακήρυξης του Γκέτεμποργκ για τον ευρωπαϊκό πυλώνα κοινωνικών δικαιωμάτων με στόχο την τόνωση της δημιουργίας ποιοτικών θέσεων απασχόλησης στο πλαίσιο της αειφόρου ανάπτυξης, β) η υλοποίηση του Θεματολογίου του ΟΗΕ με ορίζοντα το 2030 και γ) η εφαρμογή της συμφωνίας του Παρισιού με την προώθηση δίκαιων μεταβάσεων προς πράσινες και ψηφιοποιημένες κοινωνίες.

Η ΕΕ χρειάζεται φιλόδοξους προϋπολογισμούς που θα αποτελούν πολιτικά εργαλεία τα οποία αναπτύσσουν σαφή στρατηγική για την ενίσχυση της Ένωσης, με μεγαλύτερη ολοκλήρωση, περισσότερη δημοκρατία, ισχυρότερη στήριξη των οργανώσεων της κοινωνίας πολιτών, τόσο εντός της ΕΕ όσο και εκτός αυτής, μεγαλύτερη υποστήριξη για τις επιχειρήσεις όσον αφορά την αντιμετώπιση περιβαλλοντικών και ψηφιακών προκλήσεων, ισχυρότερη κοινωνική διάσταση και μεγαλύτερη στήριξη της αγροτικής ζωής. Μόνο με τον τρόπο αυτό μπορεί η ΕΕ να περιορίσει και να ξεπεράσει τις εσωτερικές φυγόκεντρες δυνάμεις και να αντιμετωπίσει τους εξωτερικούς γεωπολιτικούς κινδύνους.

Η ΕΟΚΕ υποστηρίζει την πρόταση βάσει της οποίας η είσπραξη κονδυλίων της ΕΕ από τα κράτη μέλη θα πρέπει να εξαρτάται από τον σεβασμό της αρχής του κράτους δικαίου, η οποία συνιστά θεμελιώδη πυλώνα των αξιών της Ένωσης δυνάμει του άρθρου 2 της ΣΕΕ.

12.   Επικοινωνία

12.1.

Ακόμη και οι πιο φιλόδοξες πολιτικές έννοιες και τα προγράμματα σε επίπεδο ΕΕ δεν θα συμβάλουν στην υπέρβαση του υφιστάμενου χάσματος μεταξύ της Ένωσης και των πολιτών της, εάν δεν κοινοποιούνται επαρκώς.

12.2.

Αυτή η αναντιστοιχία μεταξύ πρωτοβουλιών, δραστηριοτήτων και αποφάσεων σε επίπεδο ΕΕ και της αντίληψής τους από τους πολίτες της οδηγεί σε έναν φαύλο κύκλο ελλιπώς ή και καθόλου ενημερωμένων πολιτών, με αποτέλεσμα ο λαϊκισμός να αυξάνεται στα περισσότερα κράτη μέλη. Ταυτόχρονα, παρατηρείται η ανάδυση ενός αντιευρωπαϊκού κλίματος εκ μέρους ορισμένων τμημάτων του πληθυσμού, γεγονός το οποίο υπονομεύει τις εν εξελίξει εργασίες για την οικοδόμηση του ευρωπαϊκού εγχειρήματος.

12.3.

Ως εκ τούτου, απαιτείται επειγόντως μια συνολική κοινή στρατηγική επικοινωνίας για όλα τα θεσμικά όργανα της ΕΕ, σε όλα τα επίπεδα και με τη συμμετοχή όλων των φορέων της κοινωνίας πολιτών, προκειμένου να καταπολεμηθεί αυτή η έλλειψη ενημέρωσης, αλλά και οι σκόπιμα παραπλανητικές πληροφορίες.

12.4.

Η αποτελεσματική πολιτική επικοινωνίας πρέπει να λαμβάνει τη μορφή πραγματικού διαλόγου μεταξύ όσων παρέχουν τις πληροφορίες και όσων λαμβάνουν τις πληροφορίες αυτές, ώστε να αποφευχθεί μια προσέγγιση από την κορυφή προς τη βάση.

12.5.

Οι ουσιαστικές, αξιόπιστες και δυναμικές πληροφορίες για τα ευρωπαϊκά ζητήματα συμβάλλουν στην ευαισθητοποίηση και στην πρόκληση ενδιαφέροντος για τα ευρωπαϊκά θέματα.

12.6.

Η ΕΟΚΕ, ως γέφυρα μεταξύ της ΕΕ και των πολιτών της, και μέσω των 350 μελών της, θα πρέπει να λειτουργεί ως παράγοντας διευκόλυνσης για τα συντονισμένα αυτά μέτρα. Η ποικιλομορφία των μελών της ΕΟΚΕ αποτελεί μείζον πλεονέκτημα από την άποψη της επαφής με τον μέγιστο δυνατό αριθμό πολιτών σε ολόκληρη την Ευρώπη. Ειδικότερα, πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη προσοχή στη νεολαία.

Ο κεντρικός ρόλος της ΕΟΚΕ όσον αφορά τη γεφύρωση του χάσματος με τους ευρωπαίους πολίτες πρέπει να αναγνωρίζεται και να υποστηρίζεται καλύτερα από την ΕΕ.

Η ΕΕ πρέπει επίσης να αποκεντρώσει τους διαλόγους με τους πολίτες της έτσι ώστε οι δήμοι και οι περιφέρειες να μπορούν να αναπτύξουν έναν κοινό ευρωπαϊκό σκοπό και μια κοινή ευρωπαϊκή ταυτότητα.

Οι πολιτικές της ΕΕ θα πρέπει να ανταποκρίνονται πολύ περισσότερο στις προτάσεις των πολιτών, των κοινοτήτων και των οργανώσεων της κοινωνίας πολιτών, δίνοντάς τους λόγο να συμμετάσχουν.

Η ΕΟΚΕ θα πρέπει να αξιολογεί την εφαρμογή των πολιτικών της ΕΕ στα κράτη μέλη κάθε χρόνο, με βάση τους στόχους πολιτικής που ορίζονται στην παρούσα γνωμοδότηση και με σκοπό να παρέχει συγκεκριμένες απαντήσεις στους πολίτες σχετικά με τον αντίκτυπο της συμμετοχής στην ΕΕ στην καθημερινή τους ζωή.

Βρυξέλλες, 20 Μαρτίου 2019.

O Πρόεδρος

της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής

Luca JAHIER


(1)  Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση, άρθρο 2.

(2)  Ο ορισμός της βιώσιμης ανάπτυξης βασίζεται στην κ. Kate Raworth, του «Environmental Change Institute» (Ινστιτούτο Περιβαλλοντικών Μετασχηματισμών) του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, και στην έννοια των «οικονομικών υπό μορφή ντόνατ» («doughnut economics»), μια επαναστατική εναλλακτική λύση σε σύγκριση με τα οικονομικά της ανάπτυξης, καθώς και στο νέο βιώσιμο οικονομικό μοντέλο για τον 21ο αιώνα, που θα μπορούσε να συμβάλει στον τερματισμό της ανισότητας – https://www.kateraworth.com/doughnut/.

(3)  Ο ορισμός αυτός βασίζεται στο έργο των Sten Thore και Ruzanna Tarverdyan σχετικά με τη βιώσιμη ανταγωνιστικότητα (sustainable competitiveness): https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0040162516000664?via%3Dihub

(4)  Γνωμοδότηση της ΕΟΚΕ της 18ης Οκτωβρίου 2017 σχετικά με τη «Μετάβαση προς ένα πιο βιώσιμο ευρωπαϊκό μέλλον» (ΕΕ C 81 της 2.3.2018, σ. 44).

(5)  Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 25ης Οκτωβρίου 2018 σχετικά με την άνοδο της νεοφασιστικής βίας στην Ευρώπη.

(6)  Γνωμοδότηση της ΕΟΚΕ της 7ης Δεκεμβρίου 2017 με θέμα «Ο κεντρικός ρόλος του εμπορίου και των επενδύσεων στην υλοποίηση και την εφαρμογή των Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης (ΣΒΑ)» (ΕΕ C 129 της 11.4.2018, σ. 27).

(7)  Γνωμοδότηση της ΕΟΚΕ της 21ης Σεπτεμβρίου 2016 με θέμα «Βιώσιμη ανάπτυξη: Χαρτογράφηση των εσωτερικών και εξωτερικών πολιτικών της ΕΕ» (ΕΕ C 487 της 28.12.2016, σ. 41).

(8)  Γνωμοδότηση της ΕΟΚΕ της 14ης Νοεμβρίου 2012 με θέμα «Αρχές, διαδικασίες και δράσεις για την εφαρμογή του άρθρου 11, παράγραφοι 1 και 2 της Συνθήκης της Λισαβόνας» (ΕΕ C 11 της 15.1.2013, σ. 8).

(9)  Γνωμοδότηση της ΕΟΚΕ της 13ης Ιουλίου 2016 με θέμα «Η Ευρωπαϊκή πρωτοβουλία πολιτών (αναθεώρηση)» (ΕΕ C 389 της 21.10.2016, σ. 35).

(10)  Ψήφισμα του Συμβουλίου και των αντιπροσώπων των κυβερνήσεων των κρατών μελών, συνερχομένων στα πλαίσια του Συμβουλίου, σχετικά με πρόγραμμα εργασίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη νεολαία κατά τη διετία 2016-2018

Eurochild Child Participation Strategy (Στρατηγική της Eurochild για τη συμμετοχή των ανηλίκων) της 5ης Απριλίου 2017

Το πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών για τη νεολαία – Youth Participation in Development – Summary Guidelines for Development Partners (Η συμμετοχή των νέων στην ανάπτυξη – Συνοπτικές κατευθυντήριες γραμμές για τους αναπτυξιακούς εταίρους).

(11)  Γνωμοδότηση της ΕΟΚΕ της 18ης Οκτωβρίου 2018 με θέμα «Ανακοίνωση της Επιτροπής «Ενεργοποίηση, σύνδεση και ενίσχυση των νέων: νέα στρατηγική της ΕΕ για τη νεολαία» (ΕΕ C 62 της 15.2.2019, σ. 142).

(12)  Γνωμοδότηση της ΕΟΚΕ της 17ης Σεπτεμβρίου 2015 με θέμα «Βελτίωση της Συνθήκης της Λισαβόνας» (ΕΕ C 13 της 15.1.2016, σ. 183).

(13)  Ψήφισμα της ΕΟΚΕ της 5ης Ιουλίου 2017 με θέμα «Λευκή Βίβλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το μέλλον της Ευρώπης και πέραν αυτής» (ΕΕ C 345 της 13.10.2017, σ. 11).

(14)  Παγκόσμια Επιτροπή της ΔΟΕ για το μέλλον της εργασίας – Work for a brighter future (Εργασία για ένα λαμπρότερο μέλλον) της 22ας Ιανουαρίου 2019.

(15)  Γνωμοδότηση της ΕΟΚΕ της 20ής Φεβρουαρίου 2019 με θέμα «Ανακοίνωση της Επιτροπής “Ετήσια Επισκόπηση της Ανάπτυξης 2019: Για μια ισχυρότερη Ευρώπη απέναντι στην παγκόσμια αβεβαιότητα”» (EE C 190 της 5.6.2019, σ. 24).

(16)  Έγγραφο προβληματισμού της Ευρωπαϊκής Επιτροπής «Προς μια βιώσιμη Ευρώπη έως το 2030» της 30ής Ιανουαρίου 2019.

(17)  Παγκόσμια Έκθεση Κινδύνων 2019 (Παγκόσμια Έκθεση Κινδύνων για το 2019) για το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ — σύνοψη.

(18)  Γνωμοδότηση της ΕΟΚΕ της 25ης Ιανουαρίου 2017 με θέμα «Ευρωπαϊκός πυλώνας κοινωνικών δικαιωμάτων (ΕΕ C 125 της 21.4.2017, σ. 10).

(19)  ΟΟΣΑ - Έκθεση με τίτλο The economic consequences of Climate Change (Οι οικονομικές επιπτώσεις της αλλαγής του κλίματος) της 2ας Σεπτεμβρίου 2016.

(20)  Γνωμοδότηση της ΕΟΚΕ της 17ης Οκτωβρίου 2018 με θέμα «Ευρωπαϊκό σύμφωνο “Ο χρηματοπιστωτικός τομέας υπέρ του κλίματος”» ( EE C 62 της 15.2.2019, σ. 8 ).

(21)  Γνωμοδότηση της ΕΟΚΕ της 2ας Ιουλίου 2015 με θέμα «Πρωτόκολλο του Παρισιού: ένα σχέδιο στρατηγικής για την αντιμετώπιση της παγκόσμιας κλιματικής αλλαγής μετά το 2020» (ΕΕ C 383 της 17.11.2015, σ. 74).

(22)  Γνωμοδότηση της ΕΟΚΕ της 6ης Δεκεμβρίου 2017 με θέμα «Η συμβολή της κοινωνίας πολιτών στην ανάπτυξη μιας ολοκληρωμένης επισιτιστικής πολιτικής στην ΕΕ» (ΕΕ C 129 της 11.4.2018, σ. 18).

(23)  Γνωμοδότηση της ΕΟΚΕ της 27ης Απριλίου 2016 με θέμα «Βελτίωση της Συνθήκης της Λισαβόνας» (ΕΕ C 264 της 20.7.2016, σ. 98).

(24)  Manifesto for a Sustainable Europe for its Citizens (Μανιφέστο για μια αειφόρο Ευρώπη για τους πολίτες της), της 28ης Σεπτεμβρίου 2018.

(25)  Ανακοίνωση της Επιτροπής της 14ης Οκτωβρίου 2015 με θέμα «Εμπόριο για όλους».

(26)  Γνωμοδότηση της ΕΟΚΕ της 23ης Ιανουαρίου 2019 με θέμα «Ο ρόλος των εσωτερικών συμβουλευτικών ομάδων στην παρακολούθηση της εφαρμογής των συμφωνιών ελεύθερων συναλλαγών» (ΕΕ C 159 της 10.5.2019, σ. 28).

(27)  Γνωμοδότηση της ΕΟΚΕ της 23ης Ιανουαρίου 2019 με θέμα «Μεταρρύθμιση του ΠΟΕ για την προσαρμογή στις εξελίξεις του παγκόσμιου εμπορίου» (EE C 159 της 10.5.2019, σ. 15).

(28)  Οι υπηρεσίες αυτές, τις οποίες η Επιτροπή χαρακτηρίζει ως «βασικές υπηρεσίες» και των οποίων η 20ή αρχή δεν περιλαμβάνει εξαντλητικό κατάλογο, υπάγονται στις «υπηρεσίες γενικού συμφέροντος» που υπόκεινται σε υποχρεώσεις παροχής δημόσιας υπηρεσίας. Η έννοια των «βασικών υπηρεσιών» δεν υπάρχει στο δίκαιο της ΕΕ, το οποίο αφορά μόνο τις δημόσιες υπηρεσίες (μεταφορές) και τις υπηρεσίες γενικού συμφέροντος (οικονομικές, μη οικονομικές).

(29)  Η ΕΟΚΕ εκπονεί επί του παρόντος γνωμοδότηση πρωτοβουλίας με θέμα «Προς μια καλύτερη υλοποίηση του κοινωνικού πυλώνα, με την προώθηση των βασικών υπηρεσιών» στο πλαίσιο της συμβολής της ΕΟΚΕ στη διάσκεψη κορυφής του Sibiu και πέραν αυτού.

(30)  Γνωμοδότηση της ΕΟΚΕ της 17ης Οκτωβρίου 2018 με θέμα «Πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο+ (ΕΚΤ+)» (ΕΕ C 62 της 15.2.2019, σ. 165).

(31)  Γνωμοδότηση της ΕΟΚΕ της 20ής Σεπτεμβρίου 2017 με θέμα «Ευνοϊκό σύστημα φορολογίας για θεμιτό ανταγωνισμό και δίκαιη ανάπτυξη» (ΕΕ C 434 της 15.12.2017, σ. 18).

(32)  Βλ. υποσημείωση 31.

(33)  Γνωμοδότηση της ΕΟΚΕ της 20ής Σεπτεμβρίου 2017 με θέμα «Πρόταση οδηγίας του Συμβουλίου για την κοινή ενοποιημένη βάση φορολογίας εταιρειών (ΚΕΒΦΕ)» (ΕΕ C 434 της 15.12.2017, σ. 58).

(34)  Γνωμοδότηση της ΕΟΚΕ της 12ης Ιουλίου 2018 με θέμα «Πρόταση οδηγίας του Συμβουλίου για τη θέσπιση κανόνων σχετικά με τη φορολόγηση των εταιρειών με σημαντική ψηφιακή παρουσία» (ΕΕ C 367 της 10.10.2018, σ. 73).

(35)  Βλ. υποσημείωση 22.

(36)  Γνωμοδότηση της ΕΟΚΕ της 7ης Δεκεμβρίου 2017 με θέμα «Τα πλεονεκτήματα της προσέγγισης της τοπικής ανάπτυξης με πρωτοβουλία των τοπικών κοινοτήτων (ΤΑΠΤΚ) για την ολοκληρωμένη τοπική και αγροτική ανάπτυξη» (ΕΕ C 129 της 11.4.2018, σ. 36).

(37)  Γνωμοδότηση της ΕΟΚΕ της 12ης Δεκεμβρίου 2018 με θέμα «Το κόστος της μη μετανάστευσης (και του κοινωνικού αποκλεισμού)» (ΕΕ C 110 της 22.3.2019, σ. 1).

(38)  Τελική έκθεση και συστάσεις της Ομάδας Υψηλού Επιπέδου για τους ιδίους πόρους σχετικά με τη μελλοντική χρηματοδότηση της ΕΕ – Δεκέμβριος 2016.

(39)  Γνωμοδότηση της ΕΟΚΕ της 19ης Σεπτεμβρίου 2018 με θέμα «Πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο για την περίοδο 2021-2027» (ΕΕ C 440 της 6.12.2018, σ. 106).


ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

Οι ακόλουθες τροπολογίες, οι οποίες υπερψηφίστηκαν από το ένα τέταρτο τουλάχιστον των ψηφισάντων, απορρίφθηκαν στην πορεία των συζητήσεων (άρθρο 59, παράγραφος 4 του Εσωτερικού Κανονισμού):

1)   Σημείο 1.5

Να τροποποιηθεί ως εξής:

Η αειφόρος ανάπτυξη συνεπάγεται ότι η ανάπτυξη θα πρέπει να βασίζεται όχι μόνο στην ποσότητα αλλά -ουσιαστικά ακόμη περισσότερο- στην ποιότητα, κάτι που σημαίνει α) όχι εκμετάλλευση του περιβάλλοντος, ούτε της εργασίας, β) δίκαιες συνθήκες διαβίωσης, γ) οικονομική μεγέθυνση που μετράται όχι μόνο από την ετήσια ροή, αλλά και από τα αποθέματα πλούτου και την κατανομή τους, δ) ικανοποίηση των αναγκών όλων μέσα στο πλαίσιο των δυνατοτήτων του πλανήτη, ε) ανάπτυξη οικονομιών που μας επιτρέπουν να ευημερούμε, ανεξάρτητα από το εάν αναπτύσσονται ή όχι και στ) μια κλειστή ροή εισοδήματος που κινείται κυκλικά μεταξύ νοικοκυριών, επιχειρήσεων, τραπεζών, της κυβέρνησης και του εμπορίου και που λειτουργεί κατά τρόπο κοινωνικό και οικολογικό. Η ενέργεια, τα υλικά, ο φυσικός κόσμος, η ανθρώπινη κοινωνία, η εξουσία και ο πλούτος που κατέχουμε από κοινού: όλα αυτά λείπουν από το σημερινό μοντέλο. Αγνοείται η μη αμειβόμενη εργασία των φροντιστών, κυρίως γυναικών, αν και καμία οικονομία δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει χωρίς αυτές. Η έννοια της αειφόρου ανάπτυξης αναφέρεται στην ανάπτυξη στο πλαίσιο της οποίας αναγνωρίζονται τόσο οι οικονομικές όσο και οι κοινωνικές και περιβαλλοντικές παράμετροι. Τα τελευταία χρόνια έχουν παρουσιαστεί διάφορα είδη οικονομικών μοντέλων, όπως για παράδειγμα το λεγόμενο «οικονομικά υπό μορφή ντόνατ» («doughnut economics») μοντέλο, το οποίο αποσκοπεί στην ικανοποίηση των βασικών αναγκών όλων (με βάση τα 12 «κοινωνικά θεμέλια») μέσα στο πλαίσιο των δυνατοτήτων του πλανήτη (όπως ορίζεται από «τα 9 όρια του πλανήτη»). Αντίστοιχα, έχουν υποβληθεί προτάσεις για τη μέτρηση της ανάπτυξης με την εφαρμογή δεικτών «πέραν του ΑΕγχΠ».

Αιτιολογία

Στόχος της παρούσας τροπολογίας είναι να αποσαφηνίσει το γεγονός ότι το διαγραφέν κείμενο δεν αποτελεί κοινώς αποδεκτό ορισμό της αειφόρου ανάπτυξης, αλλά αναφέρεται στο οικονομικό μοντέλο που παρουσίασε η Kate Raworth και στο οποίο γίνεται αναφορά στην υποσημείωση. Στην πραγματικότητα, στο κείμενο επίσης δεν περιγράφεται η βασική ιδέα του μοντέλου «ντόνατ», αλλά παρουσιάζονται πτυχές αυτού, όπως οι προϋποθέσεις, τα χαρακτηριστικά, οι επιπτώσεις και οι μετρήσεις που συνδέονται με αυτό.

Αποτέλεσμα της ψηφοφορίας:

Ψήφοι υπέρ

:

75

Κατά

:

132

Αποχές

:

11

2)   Σημείο 1.6

Να τροποποιηθεί ως εξής:

Η έννοια της βιώσιμης ανταγωνιστικότητας βιώσιμη ανταγωνιστικότητα, εν τω μεταξύ, αναφέρεται σε ένα αποτελεί μοντέλο που εξισορροπεί την οικονομική ευημερία, τα περιβαλλοντικά ζητήματα και την κοινωνική ένταξη. Στο πλαίσιο αυτό, Αυτό αντικατοπτρίζεται για παράδειγμα στον προσαρμοσμένο ο προσαρμοσμένος στη βιωσιμότητα δείκτη δείκτης παγκόσμιας ανταγωνιστικότητας του Διεθνούς Οικονομικού Φόρουμ (WEF) πρέπει να λαμβάνει υπόψη δύο νέες διαστάσεις – την περιβαλλοντική και την κοινωνική.

Αιτιολογία

Ο προσαρμοσμένος στη βιωσιμότητα δείκτης παγκόσμιας ανταγωνιστικότητας λαμβάνει ειδικά υπόψη την περιβαλλοντική και κοινωνική διάσταση.

Αποτέλεσμα της ψηφοφορίας:

Ψήφοι υπέρ

:

64

Κατά

:

147

Αποχές

:

13

3)   Πλαίσιο 1 (μετά το σημείο 1.14), 2ο εδάφιο

Να τροποποιηθεί ως εξής:

Η ανταγωνιστικότητα και η βιωσιμότητα δεν βρίσκονται σε αντίθεση εφόσον οι κοινωνικές και περιβαλλοντικές πτυχές αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της αποτίμησης των προϊόντων και υπηρεσιών στις αγορές του ορισμού της ανταγωνιστικότητας. Η ανταγωνιστικότητα δεν πρέπει να ορίζεται μόνο από την ποσότητα και τις τιμές, αλλά, κατά προτίμηση, λαμβάνοντας επίσης υπόψη τις ευρωπαϊκές αξίες, την ποιότητα και την αειφορία.

Αιτιολογία

Η ανταγωνιστικότητα των αγορών δεν καθορίζεται μέσω ορισμών.

Αποτέλεσμα της ψηφοφορίας:

Ψήφοι υπέρ

:

66

Κατά

:

148

Αποχές

:

9

4)   Πλαίσιο 1 (μετά το σημείο 1.14), 5ο εδάφιο

Να τροποποιηθεί ως εξής:

Οι ευρωπαϊκές εταιρείες, οι εργαζόμενοι, οι καταναλωτές και η κοινωνία πολιτών στο σύνολό της πρέπει να εκπληρώνουν τον ρόλο και τις ευθύνες τους και να δρουν ως ηγέτες στα μάτια του υπόλοιπου κόσμου με σεβασμό προς τη βιωσιμότητα ώστε να επαναπροσδιοριστούν η ανταγωνιστικότητα και η οικονομική βιωσιμότητα του ευρωπαϊκού μας συστήματος σε σχέση με τα πεπερασμένα όρια του πλανήτη μας .

Αιτιολογία

Όλοι οι εκπρόσωποι της κοινωνίας πολιτών πρέπει να εκπληρώνουν τα καθήκοντα και τις ευθύνες τους. Αυτό ισχύει ανεξάρτητα από τους ορισμούς.

Αποτέλεσμα της ψηφοφορίας:

Ψήφοι υπέρ

:

56

Κατά

:

138

Αποχές

:

9


Top