—

έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ), τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ) και τα άρθρα 6, 7, 8, 11, 16, 47 και 52 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

—

έχοντας υπόψη την οδηγία 95/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Οκτωβρίου 1995, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών (1) (οδηγία για την προστασία των δεδομένων),

—

έχοντας υπόψη την απόφαση-πλαίσιο 2008/977/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2008, για την προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που τυγχάνουν επεξεργασίας στο πλαίσιο της αστυνομικής και δικαστικής συνεργασίας σε ποινικές υποθέσεις (2),

—

έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΕ) 2016/679 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 27ης Απριλίου 2016, σχετικά με την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών και την κατάργηση της οδηγίας 95/46/ΕΚ (γενικός κανονισμός για την προστασία δεδομένων) (3), και την οδηγία (ΕΕ) 2016/680 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 27ης Απριλίου 2016, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από αρμόδιες αρχές για τους σκοπούς της πρόληψης, διερεύνησης, ανίχνευσης ή δίωξης ποινικών αδικημάτων ή της εκτέλεσης ποινικών κυρώσεων και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών, και την κατάργηση της απόφασης-πλαίσιο 2008/977/ΔΕΥ του Συμβουλίου (4),

—

έχοντας υπόψη την απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της 6ης Οκτωβρίου 2015, στην υπόθεση C-362/14 Maximillian Schrems κατά Data Protection Commissioner (5),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, της 6ης Νοεμβρίου 2015, για τη διαβίβαση δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από την ΕΕ προς τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής σύμφωνα με την οδηγία 95/46/ΕΚ κατόπιν της απόφασης του Δικαστηρίου στην υπόθεση C-362/14 (Schrems) (COM(2015)0566),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, της 10ης Ιανουαρίου 2017, με τίτλο «Ανταλλαγή και προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα σε έναν παγκοσμιοποιημένο κόσμο» (COM(2017)0007),

—

έχοντας υπόψη την απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της 21ης Δεκεμβρίου 2016, στις υποθέσεις C-203/15 Tele2 Sverige AB κατά Post- och telestyrelsen και C-698/15 Secretary of State for the Home Department κατά Tom Watson και άλλων (6)·

—

έχοντας υπόψη την εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2016/1250, της 12ης Ιουλίου 2016, δυνάμει της οδηγίας 95/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με την επάρκεια της προστασίας που παρέχεται από την Ασπίδα Προστασίας της Ιδιωτικής Ζωής ΕΕ-ΗΠΑ (7),

—

έχοντας υπόψη τη γνωμοδότηση 4/2016 του Ευρωπαίου Επόπτη Προστασίας Δεδομένων (ΕΕΠΔ) σχετικά με το σχέδιο απόφασης περί επάρκειας της «Ασπίδας Προστασίας της Ιδιωτικής Ζωής ΕΕ-ΗΠΑ» (8),

—

έχοντας υπόψη τη γνωμοδότηση της ομάδας εργασίας του άρθρου 29 για την προστασία των δεδομένων, της 13ης Απριλίου 2016, σχετικά με την Ασπίδα Προστασίας της Ιδιωτικής Ζωής ΕΕ–ΗΠΑ (9) και τη δήλωση της ομάδας εργασίας του άρθρου 29 της 26ης Ιουλίου 2016 (10),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 26ης Μαΐου 2016 σχετικά με τις διατλαντικές ροές δεδομένων (11),

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 123 παράγραφος 2 του Κανονισμού του,

Α.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ) με την απόφαση του, της 6ης Οκτωβρίου 2015, στην υπόθεση C-362/14, Maximillian Schrems κατά Data Protection Commissioner ακύρωσε την απόφαση για τον Ασφαλή Λιμένα και διευκρίνισε ότι το επαρκές επίπεδο προστασίας σε τρίτη χώρα πρέπει να θεωρείται ότι είναι «ουσιαστικά ισοδύναμο» με αυτό που εξασφαλίζεται εντός της Ένωσης βάσει της οδηγίας 95/46/ΕΚ υπό το φως του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής «ο Χάρτης της ΕΕ»), γεγονός το οποίο καθιστά άμεση την ανάγκη για την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων σχετικά με μια νέα συμφωνία, έτσι ώστε να εξασφαλιστεί ασφάλεια δικαίου σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο θα πρέπει να διαβιβάζονται τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα από την ΕΕ στις ΗΠΑ·

Β.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, όταν εξετάζει το επίπεδο προστασίας που παρέχει μια τρίτη χώρα, η Επιτροπή είναι υποχρεωμένη να αξιολογεί το περιεχόμενο των εφαρμοστέων κανόνων της εν λόγω χώρας που απορρέουν από την εθνική νομοθεσία ή τις διεθνείς δεσμεύσεις της, καθώς και τις πρακτικές που αποσκοπούν στην εξασφάλιση της συμμόρφωσης με τους εν λόγω κανόνες, δεδομένου ότι, σύμφωνα με το άρθρο 25 παράγραφος 2 της οδηγίας 95/46/ΕΚ, πρέπει να λαμβάνονται υπόψη όλες οι περιστάσεις που επηρεάζουν μια διαβίβαση δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα σε τρίτη χώρα· λαμβάνοντας υπόψη ότι η αξιολόγηση αυτή δεν πρέπει να αναφέρεται μόνο στη νομοθεσία και τις πρακτικές που αφορούν την προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα για εμπορικούς και ιδιωτικούς σκοπούς, αλλά πρέπει να καλύπτει επίσης όλες τις πτυχές του πλαισίου που ισχύει για την εν λόγω χώρα ή τον εν λόγω τομέα, και συγκεκριμένα, αλλά όχι μόνο, την επιβολή του νόμου, την εθνική ασφάλεια και τον σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων·

Γ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η διαβίβαση δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα μεταξύ εμπορικών οργανισμών της ΕΕ και των ΗΠΑ αποτελούν σημαντικό στοιχείο για τις διατλαντικές σχέσεις· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι διαβιβάσεις αυτές πρέπει να διενεργούνται με πλήρη σεβασμό του δικαιώματος προστασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και του δικαιώματος στην ιδιωτική ζωή· λαμβάνοντας υπόψη ότι ένας από τους θεμελιώδεις στόχους της ΕΕ είναι η προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων, όπως αυτά κατοχυρώνονται στον Χάρτη της ΕΕ·

Δ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, στη γνωμοδότησή του 4/2016, ο Ευρωπαίος Επόπτης Προστασίας των Δεδομένων εξέφρασε πολλές ανησυχίες σχετικά με το σχέδιο απόφασης για την Ασπίδα Προστασίας της Ιδιωτικής Ζωής· λαμβάνοντας υπόψη ότι στην εν λόγω γνωμοδότηση ο Ευρωπαίος Επόπτης Προστασίας των Δεδομένων εκφράζει ικανοποίηση για τις προσπάθειες που κατέβαλαν όλα τα μέρη για την εξεύρεση λύσης όσον αφορά τις διαβιβάσεις δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από την ΕΕ στις ΗΠΑ για εμπορικούς σκοπούς βάσει συστήματος αυτοπιστοποίησης·

Ε.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, στη γνωμοδότησή της 01/2016 σχετικά με το σχέδιο απόφασης περί επάρκειας της Ασπίδας Προστασίας της Ιδιωτικής Ζωής ΕΕ-ΗΠΑ, η ομάδα εργασίας του άρθρου 29 εξέφρασε ικανοποίηση για τις σημαντικές βελτιώσεις που επέφερε η Ασπίδα Προστασίας σε σύγκριση με την απόφαση του Ασφαλούς Λιμένα, διατυπώνοντας παράλληλα σοβαρές ανησυχίες σχετικά με τις εμπορικές πτυχές και την πρόσβαση των δημόσιων αρχών στα δεδομένα που διαβιβάζονται στο πλαίσιο της Ασπίδας Προστασίας·

ΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, στις 12 Ιουλίου 2016, εν συνεχεία περαιτέρω συζητήσεων με την κυβέρνηση των ΗΠΑ, η Επιτροπή ενέκρινε την εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2016/1250, στην οποία δηλώνεται το επαρκές επίπεδο προστασίας προσωπικών δεδομένων που διαβιβάζονται από την Ένωση σε οργανισμούς στις ΗΠΑ στο πλαίσιο της Ασπίδας Προστασίας της Ιδιωτικής Ζωής ΕΕ-ΗΠΑ·

Ζ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ασπίδα Προστασίας της Ιδιωτικής Ζωής ΕΕ-ΗΠΑ συνοδεύεται από πολλές επιστολές και μονομερείς δηλώσεις εκ μέρους της κυβέρνησης των ΗΠΑ, στις οποίες διευκρινίζονται, μεταξύ άλλων, οι αρχές για την προστασία των δεδομένων, η λειτουργία της εποπτείας, οι μηχανισμοί επιβολής και έννομης προστασίας και οι τρόποι προστασίας και οι εγγυήσεις βάσει των οποίων οι υπηρεσίες ασφαλείας μπορούν να αποκτούν πρόσβαση στα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα και να τα επεξεργάζονται·

Η.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, στη δήλωσή της τής 26ης Ιουλίου 2016, η ομάδα εργασίας του άρθρου 29 εκφράζει ικανοποίηση για τις βελτιώσεις που επέφερε ο μηχανισμός Ασπίδας Προστασίας της Ιδιωτικής Ζωής ΕΕ-ΗΠΑ σε σύγκριση με τον Ασφαλή Λιμένα και επικροτεί το γεγονός ότι η Επιτροπή και οι αρχές των ΗΠΑ έλαβαν υπόψη τις ανησυχίες της· λαμβάνοντας υπόψη ότι η ομάδα εργασίας του άρθρου 29 αναφέρει, ωστόσο, ότι ορισμένες ανησυχίες της εξακολουθούν να ισχύουν, όσον αφορά τόσο τις εμπορικές πτυχές όσο και την πρόσβαση των δημόσιων αρχών των ΗΠΑ στα δεδομένα που διαβιβάζονται από την ΕΕ, όπως είναι η απουσία συγκεκριμένων κανόνων για αυτοματοποιημένες αποφάσεις και γενικού δικαιώματος ένστασης, η ανάγκη για αυστηρότερες εγγυήσεις όσον αφορά την ανεξαρτησία και τις εξουσίες του μηχανισμού Διαμεσολαβητή και η απουσία συγκεκριμένων διασφαλίσεων ότι δεν θα πραγματοποιείται μαζική και αδιάκριτη συλλογή προσωπικών δεδομένων (μαζική συλλογή)·

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

11.

12.

13.

14.

15.

16.

17.

18.

19.

20.

21.

22.

23.

24.

25.

26.

27.

28.

29.

30.

31.

32.

33.

34.

35.

36.

37.

38.

39.

40.