(1)

Σύμφωνα με το άρθρο 25α παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 810/2009, η Επιτροπή οφείλει να αξιολογεί τακτικά τη συνεργασία των τρίτων χωρών για την επανεισδοχή. Βάσει της αξιολόγησης που διεξάγεται δυνάμει της εν λόγω διάταξης, η συνεργασία με την Γκάμπια για την επανεισδοχή κρίθηκε ανεπαρκής. Λαμβανομένων υπόψη, αφενός, των προσπαθειών που έχουν καταβληθεί για τη βελτίωση του επιπέδου της συνεργασίας και, αφετέρου, των συνολικών σχέσεων της Ένωσης με την Γκάμπια, κρίθηκε ότι η συνεργασία της Γκάμπιας με την Ένωση σε θέματα επανεισδοχής δεν ήταν επαρκής και, ως εκ τούτου, ήταν αναγκαία η ανάληψη δράσης από την Ένωση.

(2)

Σύμφωνα με το άρθρο 25α παράγραφος 5 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 810/2009, στις 7 Οκτωβρίου 2021 εκδόθηκε η εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2021/1781 του Συμβουλίου (2), με την οποία ανεστάλη προσωρινά η εφαρμογή ορισμένων διατάξεων του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 810/2009 όσον αφορά ορισμένους υπηκόους της Γκάμπιας.

(3)

Σύμφωνα με το άρθρο 25α παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 810/2009, η Επιτροπή έχει αξιολογήσει συνεχώς τη συνεργασία με την Γκάμπια σε θέματα επανεισδοχής μετά την έναρξη ισχύος της εκτελεστικής απόφασης (ΕΕ) 2021/1781. Από την αξιολόγηση προκύπτει ότι δεν έχουν σημειωθεί σημαντικές βελτιώσεις, καθώς η συνεργασία για την εξακρίβωση ταυτότητας και την επιστροφή εξακολουθεί να αποτελεί πρόκληση, το χρονοδιάγραμμα που καθορίστηκε από τη ρύθμιση επανεισδοχής ΕΕ-Γκάμπιας δεν τηρήθηκε και το μορατόριουμ για τις επιστροφές μέσω ναυλωμένων πτήσεων —που θεσπίστηκε μονομερώς από την Γκάμπια— παρέμεινε σε ισχύ έως τον Μάρτιο του 2022. Παρότι σημειώθηκαν ορισμένες περιορισμένες εξελίξεις, ιδίως η έκδοση τριών αδειών προσγείωσης για επιχειρήσεις επιστροφής που πραγματοποιήθηκαν μετά την αναστολή του μορατόριουμ που θέσπισε η Γκάμπια, η συνεργασία για την επανεισδοχή παραμένει ανεπαρκής και απαιτούνται ακόμη ουσιαστικές και διαρκείς βελτιώσεις.

(4)

Η αξιολόγηση της Επιτροπής είναι ότι, παρά τα μέτρα που θεσπίστηκαν με την εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2021/1781, η συνεργασία της Γκάμπιας με την Ένωση σε θέματα επανεισδοχής εξακολουθεί να είναι ανεπαρκής και, ως εκ τούτου, απαιτείται περαιτέρω δράση, χωρίς να επηρεάζεται η εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2021/1781.

(5)

Η σταδιακή εφαρμογή υψηλότερου τέλους θεώρησης στους υπηκόους της Γκάμπιας θα πρέπει να στείλει σαφές μήνυμα στις αρχές της Γκάμπιας σχετικά με την ανάγκη ανάληψης των απαραίτητων δράσεων για τη βελτίωση της συνεργασίας στον τομέα της επανεισδοχής.

(6)

Συνεπώς, θα πρέπει να εφαρμοστεί τέλος θεώρησης ύψους 120 EUR, όπως ορίζεται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 810/2009, στους υπηκόους της Γκάμπιας που υπόκεινται στην υποχρέωση θεώρησης δυνάμει του κανονισμού (ΕΕ) 2018/1806 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (3). Σύμφωνα με τον εν λόγω κανονισμό, το εν λόγω τέλος δεν αφορά παιδιά ηλικίας κάτω των 12 ετών. Ούτε θα πρέπει να εφαρμόζεται σε αιτούντες για τους οποίους ισχύει απαλλαγή από το τέλος θεώρησης ή μείωση αυτού σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 810/2009.

(7)

Η παρούσα απόφαση δεν θα πρέπει να θίγει την εφαρμογή της οδηγίας 2004/38/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (4), η οποία επεκτείνει το δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας στα μέλη της οικογένειας, ανεξάρτητα από την ιθαγένειά τους, όταν πηγαίνουν να συναντήσουν ή συνοδεύουν πολίτη της Ένωσης. Συνεπώς, η παρούσα απόφαση δεν πρέπει να εφαρμόζεται ούτε στα μέλη της οικογένειας πολίτη της Ένωσης έναντι του οποίου εφαρμόζεται η οδηγία 2004/38/ΕΚ, ούτε στα μέλη της οικογένειας υπηκόου τρίτης χώρας που απολαμβάνει ισοδύναμο δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας με εκείνο των πολιτών της Ένωσης δυνάμει συμφωνίας μεταξύ της Ένωσης και τρίτης χώρας

(8)

Τα μέτρα που προβλέπονται στην παρούσα απόφαση δεν θα πρέπει να θίγουν τις υποχρεώσεις των κρατών μελών βάσει του διεθνούς δικαίου, μεταξύ άλλων ως χωρών που φιλοξενούν διεθνείς διακυβερνητικούς οργανισμούς ή διεθνείς διασκέψεις που έχουν συγκληθεί από τα Ηνωμένα Έθνη ή άλλους διεθνείς διακυβερνητικούς οργανισμούς που φιλοξενούνται στα κράτη μέλη. Ως εκ τούτου, η εφαρμογή του αυξημένου τέλους θεώρησης δεν θα πρέπει να ισχύει για τους υπηκόους της Γκάμπιας που υποβάλλουν αίτηση θεώρησης, κατά το μέτρο που είναι αναγκαίο για τα κράτη μέλη προκειμένου να συμμορφωθούν με τις υποχρεώσεις που υπέχουν ως χώρες που φιλοξενούν τέτοιους οργανισμούς ή διασκέψεις.

(9)

Σύμφωνα με τα άρθρα 1 και 2 του πρωτοκόλλου αριθ. 22 σχετικά με τη θέση της Δανίας, το οποίο προσαρτάται στη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Δανία δεν συμμετέχει στη θέσπιση της παρούσας απόφασης και δεν δεσμεύεται από αυτήν ούτε υπόκειται στην εφαρμογή της. Δεδομένου ότι η παρούσα απόφαση αναπτύσσει περαιτέρω το κεκτημένο του Σένγκεν, η Δανία αποφασίζει, σύμφωνα με το άρθρο 4 του εν λόγω πρωτοκόλλου, εντός έξι μηνών αφότου το Συμβούλιο αποφασίσει επί της παρούσας απόφασης, αν θα την εφαρμόσει στο εθνικό της δίκαιο.

(10)

Η παρούσα απόφαση συνιστά ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν στις οποίες δεν συμμετέχει η Ιρλανδία, σύμφωνα με την απόφαση 2002/192/ΕΚ του Συμβουλίου (5)· ως εκ τούτου, η Ιρλανδία δεν συμμετέχει στη θέσπιση της παρούσας απόφασης και δεν δεσμεύεται από αυτήν ούτε υπόκειται στην εφαρμογή της.

(11)

Όσον αφορά την Ισλανδία και τη Νορβηγία, η παρούσα απόφαση αποτελεί ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν, κατά την έννοια της συμφωνίας συναφθείσας από το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και από τη Δημοκρατία της Ισλανδίας και το Βασίλειο της Νορβηγίας σχετικά με τη σύνδεση των εν λόγω χωρών προς τη θέση σε ισχύ, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν (6), οι οποίες διατάξεις εμπίπτουν στον τομέα στον οποίο αναφέρεται το άρθρο 1 σημείο Β της απόφασης 1999/437/ΕΚ του Συμβουλίου (7).

(12)

Όσον αφορά την Ελβετία, η παρούσα απόφαση αποτελεί ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν, κατά την έννοια της συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας σχετικά με τη σύνδεση της Ελβετικής Συνομοσπονδίας προς τη θέση σε ισχύ, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν (8), οι οποίες διατάξεις εμπίπτουν στον τομέα στον οποίο αναφέρεται το άρθρο 1 σημείο Β της απόφασης 1999/437/ΕΚ σε συνδυασμό με το άρθρο 3 της απόφασης 2008/146/ΕΚ του Συμβουλίου (9).

(13)

Όσον αφορά το Λιχτενστάιν, η παρούσα απόφαση αποτελεί ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν, κατά την έννοια του πρωτοκόλλου μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, της Ελβετικής Συνομοσπονδίας και του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν για την προσχώρηση του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν στη συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας σχετικά με τη σύνδεση της Ελβετικής Συνομοσπονδίας προς τη θέση σε ισχύ, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν (10), οι οποίες διατάξεις εμπίπτουν στον τομέα στον οποίο αναφέρεται το άρθρο 1 σημείο Β της απόφασης 1999/437/ΕΚ του Συμβουλίου, σε συνδυασμό με το άρθρο 3 της απόφασης 2011/350/ΕΕ του Συμβουλίου (11).

(14)

Η παρούσα απόφαση συνιστά πράξη που βασίζεται στο κεκτημένο του Σένγκεν ή που με άλλον τρόπο σχετίζεται με αυτό κατά την έννοια του άρθρου 3 παράγραφος 2 της πράξης προσχώρησης του 2003, του άρθρου 4 παράγραφος 2 της πράξης προσχώρησης του 2005 και του άρθρου 4 παράγραφος 2 της πράξης προσχώρησης του 2011, αντίστοιχα,