Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 32010D0787

    2010/787/ΕΕ: Απόφαση του Συμβουλίου, της 10ης Δεκεμβρίου 2010 , σχετικά με τις Κρατικές Ενισχύσεις που διευκολύνουν την παύση λειτουργίας μη ανταγωνιστικών ανθρακωρυχείων

    ΕΕ L 336 της 21.12.2010, p. 24–29 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    Το έγγραφο αυτό έχει δημοσιευτεί σε ειδική έκδοση (HR)

    Legal status of the document In force

    ELI: http://data.europa.eu/eli/dec/2010/787/oj

    21.12.2010   

    EL

    Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

    L 336/24


    ΑΠΌΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ,

    της 10ης Δεκεμβρίου 2010,

    σχετικά με τις Κρατικές Ενισχύσεις που διευκολύνουν την παύση λειτουργίας μη ανταγωνιστικών ανθρακωρυχείων

    (2010/787/ΕΕ)

    ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

    Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ιδίως το άρθρο 107 παράγραφος 3 στοιχείο ε),

    Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

    Έχοντας υπόψη τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (1),

    Εκτιμώντας τα εξής:

    (1)

    Η ισχύς του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1407/2002, της 23ης Ιουλίου 2002, σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις προς τη βιομηχανία άνθρακα (2) λήγει στις 31 Δεκεμβρίου 2010.

    (2)

    Η περιορισμένη συμβολή του επιχορηγούμενου άνθρακα στο συνολικό ενεργειακό μείγμα δεν δικαιολογεί πλέον τη διατήρηση των εν λόγω επιχορηγήσεων για τη διασφάλιση του ενεργειακού εφοδιασμού στην Ένωση.

    (3)

    Η πολιτική της Ένωσης που προωθεί ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και βιώσιμη και ασφαλή οικονομία χαμηλής περιεκτικότητας σε άνθρακα δεν δικαιολογεί την επ’ αόριστον στήριξη μη ανταγωνιστικών ανθρακωρυχείων. Οι κατηγορίες ενισχύσεων που επιτρέπονται από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1407/2002 δεν θα πρέπει επομένως να διατηρηθούν επ’ αόριστον.

    (4)

    Εντούτοις, όσον αφορά τον άνθρακα έχουν εφαρμογή μόνο οι γενικοί κανόνες περί κρατικών ενισχύσεων, εφόσον δεν υπάρχουν ειδικοί κανόνες κρατικών ενισχύσεων στον συγκεκριμένο κλάδο. Στο πλαίσιο αυτό, τα μη ανταγωνιστικά ανθρακωρυχεία, τα οποία επί του παρόντος τυγχάνουν ενισχύσεων βάσει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1407/2002, ενδέχεται να μην είναι πλέον επιλέξιμα για ενισχύσεις και να αναγκαστούν να διακόψουν τη λειτουργία τους.

    (5)

    Με την επιφύλαξη των γενικών κανόνων περί κρατικών ενισχύσεων, τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να λαμβάνουν μέτρα για να μετριάσουν τις κοινωνικές και περιφερειακές συνέπειες από την παύση λειτουργίας των εν λόγω ορυχείων και συγκεκριμένα για την εύτακτη μείωση των δραστηριοτήτων στο πλαίσιο ενός αμετάκλητου σχεδίου παύσης της λειτουργίας τους και/ή για τη χρηματοδότηση έκτακτων δαπανών, ιδίως των οφειλών που κληρονομήθηκαν από το παρελθόν.

    (6)

    Η παρούσα απόφαση σηματοδοτεί τη μετάβαση του κλάδου του άνθρακα από την υπαγωγή στους ειδικούς κανόνες στην υπαγωγή στους γενικούς κανόνες περί κρατικών ενισχύσεων που εφαρμόζονται σε όλους τους τομείς.

    (7)

    Για να ελαχιστοποιηθεί η στρέβλωση του ανταγωνισμού που προκύπτει στην εσωτερική αγορά από τις κρατικές ενισχύσεις που διευκολύνουν την παύση λειτουργίας μη ανταγωνιστικών ανθρακωρυχείων, οι εν λόγω ενισχύσεις θα πρέπει να μειώνονται προοδευτικά και να περιορίζονται αυστηρά στις μονάδες παραγωγής άνθρακα η παύση λειτουργίας των οποίων έχει προγραμματισθεί αμετάκλητα.

    (8)

    Για να μετριαστούν οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις της παραγωγής άνθρακα από μονάδες παραγωγής άνθρακα για την παύση της λειτουργίας των οποίων έχουν χορηγηθεί ενισχύσεις, τα κράτη μέλη θα πρέπει να καταρτίζουν σχέδιο κατάλληλων μέτρων, για παράδειγμα στον τομέα της ενεργειακής απόδοσης, των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας ή της δέσμευσης και αποθήκευσης άνθρακα.

    (9)

    Οι επιχειρήσεις θα πρέπει να είναι επιλέξιμες για ενισχύσεις με σκοπό την κάλυψη δαπανών οι οποίες, σύμφωνα με τη συνήθη λογιστική πρακτική, δεν επηρεάζουν άμεσα το κόστος παραγωγής. Οι ενισχύσεις αυτές προορίζονται για την κάλυψη έκτακτων δαπανών που προκύπτουν από την παύση λειτουργίας των μονάδων τους παραγωγής άνθρακα. Για να αποφευχθεί η αδικαιολόγητη χορήγηση των εν λόγω ενισχύσεων σε επιχειρήσεις που κλείνουν ορισμένες μόνο από τις εγκαταστάσεις παραγωγής τους, οι ενδιαφερόμενες επιχειρήσεις θα πρέπει να τηρούν χωριστούς λογαριασμούς για καθεμιά από τις μονάδες τους παραγωγής άνθρακα.

    (10)

    Κατά την εκπλήρωση της αποστολής της βάσει της παρούσας απόφασης, η Επιτροπή θα πρέπει να μεριμνά για τη θέσπιση, διατήρηση και τήρηση κανονικών όρων ανταγωνισμού. Όσον αφορά, ειδικότερα, την αγορά ηλεκτρικής ενέργειας, οι ενισχύσεις στον κλάδο του άνθρακα δεν θα πρέπει να είναι τέτοιες ώστε να επηρεάζουν την επιλογή πηγών εφοδιασμού πρωτογενούς ενέργειας από τους παραγωγούς ηλεκτρικής ενέργειας. Κατά συνέπεια, οι τιμές και οι ποσότητες του άνθρακα θα πρέπει να συμφωνούνται ελεύθερα μεταξύ των συμβαλλόμενων μερών με βάση τους όρους που επικρατούν στην παγκόσμια αγορά.

    (11)

    Η εφαρμογή της παρούσας απόφασης δεν θα πρέπει να αποκλείει το ενδεχόμενο ενίσχυση στον κλάδο του άνθρακα να κριθεί για άλλους λόγους συμβατή με την εσωτερική αγορά. Στο πλαίσιο αυτό, άλλοι ειδικοί κανόνες, ιδίως εκείνοι που αφορούν τις ενισχύσεις για έρευνα, ανάπτυξη και καινοτομία, τις ενισχύσεις για την προστασία του περιβάλλοντος και τις ενισχύσεις για εκπαιδευτικές δραστηριότητες, εξακολουθούν να ισχύουν εντός των ορίων των μέγιστων ενισχύσεων, εκτός εάν προβλέπονται διαφορετικές διατάξεις.

    (12)

    Η Επιτροπή θα πρέπει να εκτιμά τα μέτρα που κοινοποιούνται βάσει της παρούσας απόφασης και να λαμβάνει αποφάσεις σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 659/1999, της 22ας Μαρτίου 1999, για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του άρθρου 93 της συνθήκης ΕΚ (3).

    (13)

    Προκειμένου να αποφευχθεί η έλλειψη συνοχής μεταξύ των μέτρων του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1407/2002 και των μέτρων της παρούσας απόφασης, η παρούσα απόφαση θα πρέπει να εφαρμοσθεί από 1ης Ιανουαρίου 2011,

    ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΠΟΦΑΣΗ:

    ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1

    ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

    Άρθρο 1

    Ορισμοί

    Για τους σκοπούς της παρούσας απόφασης, νοούνται ως:

    α)

    «λιθάνθρακας ή άνθρακας» ο άνθρακας υψηλής, μέσης και χαμηλής ποιότητας της κατηγορίας «Α» και «Β», σύμφωνα με το διεθνές σύστημα κωδικοποίησης ανθράκων της Οικονομικής Επιτροπής για την Ευρώπη των Ηνωμένων Εθνών (4),

    β)

    «παύση λειτουργίας» η μόνιμη παύση παραγωγής και πώλησης άνθρακα,

    γ)

    «σχέδιο παύσης λειτουργίας» το σχέδιο που καταρτίζει ένα κράτος μέλος, το οποίο προβλέπει μέτρα που θα οδηγήσουν στην οριστική παύση λειτουργίας μονάδων παραγωγής άνθρακα,

    δ)

    «μονάδα παραγωγής άνθρακα» το σύνολο των τόπων υπόγειας ή επιφανειακής εξόρυξης άνθρακα και των υποδομών για την εξυπηρέτησή τους, όπου είναι δυνατή η παραγωγή ακατέργαστου άνθρακα ανεξάρτητα από άλλα τμήματα της επιχείρησης,

    ε)

    «οικονομικό έτος άνθρακα» το ημερολογιακό έτος ή άλλη δωδεκάμηνη χρονική περίοδος που χρησιμοποιείται ως αναφορά σε συμβάσεις στον τομέα του άνθρακα,

    στ)

    «κόστος παραγωγής» οι συνολικές δαπάνες που συνδέονται με την τρέχουσα παραγωγή, η οποία περιλαμβάνει τις δραστηριότητες εξόρυξης, τις δραστηριότητες επεξεργασίας του άνθρακα, ιδίως τις δραστηριότητες πλύσης, κατάταξης κατά μέγεθος και διαλογής, καθώς και τη μεταφορά στον τόπο χρησιμοποίησης, την κανονική απόσβεση και τους τόκους δανείων που συνάφθηκαν με τα επιτόκια της αγοράς,

    ζ)

    «ζημίες τρέχουσας παραγωγής» η θετική διαφορά μεταξύ του κόστους παραγωγής του άνθρακα και της τιμής πώλησης στο σημείο χρησιμοποίησης η οποία συμφωνείται ελευθέρως από τα συμβαλλόμενα μέρη σε συνάρτηση με τις συνθήκες στην παγκόσμια αγορά.

    ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2

    ΣΥΜΒΑΤΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΕΝΙΣΧΥΣΕΩΝ

    Άρθρο 2

    Αρχή

    1.   Στο πλαίσιο παύσης λειτουργίας μη ανταγωνιστικών ορυχείων, οι ενισχύσεις στη βιομηχανία άνθρακα δύνανται να θεωρηθούν συμβατές με την εύρυθμη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς, εάν συμβιβάζονται με τις διατάξεις της παρούσας απόφασης.

    2.   Οι ενισχύσεις καλύπτουν αποκλειστικά τις δαπάνες οι οποίες συνδέονται με τον άνθρακα για την ηλεκτροπαραγωγή, τη συνδυασμένη παραγωγή θερμότητας και ηλεκτρικής ενέργειας, την παραγωγή οπτάνθρακα, καθώς και την τροφοδότηση υψικαμίνων της βιομηχανίας χάλυβα, εφόσον ο άνθρακας χρησιμοποιείται έτσι στην Ένωση.

    Άρθρο 3

    Ενισχύσεις για την παύση λειτουργίας

    1.   Οι ενισχύσεις σε επιχείρηση που αποσκοπούν ειδικά στην κάλυψη των ζημιών της τρέχουσας παραγωγής των μονάδων παραγωγής άνθρακα δύνανται να θεωρηθούν συμβατές με την εσωτερική αγορά, μόνο εάν πληρούν τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

    α)

    η λειτουργία των συγκεκριμένων μονάδων παραγωγής άνθρακα πρέπει να εντάσσεται σε σχέδιο παύσης λειτουργίας, η προθεσμία εφαρμογής του οποίου δεν υπερβαίνει την 31η Δεκεμβρίου 2018,

    β)

    οι συγκεκριμένες μονάδες παραγωγής άνθρακα πρέπει να κλείσουν οριστικά σύμφωνα με το σχέδιο παύσης λειτουργίας,

    γ)

    οι κοινοποιούμενες ενισχύσεις δεν πρέπει να υπερβαίνουν τη διαφορά μεταξύ του προβλεπόμενου κόστους παραγωγής και των προβλεπόμενων εσόδων για ένα οικονομικό έτος άνθρακα. Οι πράγματι καταβαλλόμενες ενισχύσεις πρέπει να αναπροσαρμόζονται ετησίως, με βάση τις πραγματικές δαπάνες και έσοδα, το αργότερο μέχρι το τέλος του οικονομικού έτους παραγωγής άνθρακα που ακολουθεί το έτος για το οποίο χορηγήθηκαν οι ενισχύσεις,

    δ)

    το ύψος των ενισχύσεων ανά τόνο ισοδύναμου άνθρακα δεν πρέπει να οδηγεί σε διαμόρφωση τιμών άνθρακα της Ένωσης στο σημείο χρησιμοποίησης χαμηλότερων από εκείνες που ισχύουν για τον αντίστοιχης ποιότητας άνθρακα από τρίτες χώρες,

    ε)

    οι συγκεκριμένες μονάδες παραγωγής άνθρακα πρέπει να ασκούσαν δραστηριότητες στις 31 Δεκεμβρίου 2009,

    στ)

    το συνολικό ποσό των ενισχύσεων για την παύση λειτουργίας που χορηγούνται από κράτος μέλος πρέπει να ακολουθεί πτωτική πορεία: μέχρι το τέλος του 2013 η μείωση δεν πρέπει να είναι λιγότερη από 25 %, μέχρι το τέλος του 2015 όχι λιγότερη από 40 %, μέχρι το τέλος του 2016 όχι λιγότερη από 60 % και μέχρι το τέλος του 2017 όχι λιγότερη από 75 % των ενισχύσεων που θα έχουν χορηγηθεί το 2011,

    ζ)

    το συνολικό ποσό των ενισχύσεων παύσης λειτουργίας προς τη βιομηχανία άνθρακα ενός κράτους μέλους δεν πρέπει να υπερβαίνει, για κάθε έτος μετά το 2010, το ποσό των ενισχύσεων που χορήγησε το εν λόγω κράτος μέλος και ενέκρινε η Επιτροπή δυνάμει των άρθρων 4 και 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1407/2002 για το έτος 2010,

    η)

    τα κράτη μέλη πρέπει να καταρτίζουν σχέδιο μέτρων που αποβλέπει στον μετριασμό των περιβαλλοντικών επιπτώσεων από την παραγωγή άνθρακα από μονάδες παραγωγής άνθρακα στις οποίες χορηγούνται ενισχύσεις σύμφωνα με το παρόν άρθρο, για παράδειγμα στον τομέα της ενεργειακής απόδοσης, των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας ή της δέσμευσης και αποθήκευσης άνθρακα.

    2.   Η συμπερίληψη μέτρων που συνιστούν κρατική ενίσχυση κατά την έννοια του άρθρου 107 παράγραφος 1 της Συνθήκης σε σχέδιο που αναφέρεται στην παράγραφο 1 στοιχείο η) πραγματοποιείται με την επιφύλαξη των υποχρεώσεων κοινοποίησης και αναστολής της εφαρμογής που επιβάλλονται στα κράτη μέλη σχετικά με αυτά τα μέτρα βάσει του άρθρου 108 παράγραφος 3 της Συνθήκης, καθώς και με την επιφύλαξη της συμβατότητας αυτών των μέτρων με την εσωτερική αγορά.

    3.   Αν οι μονάδες παραγωγής άνθρακα στις οποίες χορηγούνται ενισχύσεις σύμφωνα με την παράγραφο 1 δεν κλείσουν κατά την ημερομηνία που ορίζεται στο σχέδιο παύσης λειτουργίας το οποίο ενέκρινε η Επιτροπή, το οικείο κράτος μέλος ανακτά όλες τις χορηγηθείσες ενισχύσεις για το σύνολο της περιόδου που καλύπτει το σχέδιο παύσης λειτουργίας.

    Άρθρο 4

    Ενισχύσεις για την κάλυψη έκτακτων δαπανών

    1.   Οι κρατικές ενισχύσεις που χορηγούνται στις επιχειρήσεις οι οποίες ασκούν ή είχαν ασκήσει δραστηριότητα σχετική με την παραγωγή άνθρακα για την κάλυψη των δαπανών οι οποίες προκύπτουν ή προέκυψαν από την παύση λειτουργίας μονάδων παραγωγής άνθρακα και οι οποίες δεν έχουν σχέση με την τρέχουσα παραγωγή δύνανται να θεωρηθούν συμβατές με την εσωτερική αγορά, εφόσον το ύψος τους δεν υπερβαίνει τις δαπάνες αυτές. Από τις ενισχύσεις αυτές μπορούν να καλύπτονται:

    α)

    οι δαπάνες και οι προβλέψεις δαπανών που βαρύνουν μόνο επιχειρήσεις που προβαίνουν ή έχουν προβεί σε παύση λειτουργίας μονάδων παραγωγής άνθρακα, μεταξύ των οποίων και οι επιχειρήσεις που τυγχάνουν ενισχύσεων για την παύση λειτουργίας,

    β)

    οι δαπάνες που βαρύνουν περισσότερες της μίας επιχειρήσεις.

    2.   Οι κατηγορίες δαπανών που καλύπτονται από την παράγραφο 1 ορίζονται στο παράρτημα. Η παράγραφος 1 δεν εφαρμόζεται στις δαπάνες που προκύπτουν από τη μη συμμόρφωση με την περιβαλλοντική νομοθεσία.

    Άρθρο 5

    Σώρευση

    1.   Το ανώτατο ποσό των ενισχύσεων που επιτρέπονται βάσει της παρούσας απόφασης ισχύει ανεξαρτήτως του κατά πόσον η ενίσχυση χρηματοδοτείται εξ ολοκλήρου από κράτη μέλη ή χρηματοδοτείται εν μέρει από την Ένωση.

    2.   Οι ενισχύσεις που επιτρέπονται βάσει της παρούσας απόφασης δεν συνδυάζονται με άλλες κρατικές ενισχύσεις κατά την έννοια του άρθρου 107 παράγραφος 1 της Συνθήκης ή με άλλες μορφές ενωσιακής χρηματοδότησης για τις ίδιες επιλέξιμες δαπάνες, εφόσον από την εν λόγω επικάλυψη προκύπτει ποσό ενισχύσεων υψηλότερο από το επιτρεπόμενο βάσει της παρούσας απόφασης.

    Άρθρο 6

    Τήρηση χωριστών λογαριασμών

    Όλες οι ενισχύσεις που λαμβάνουν οι επιχειρήσεις αναγράφονται στον λογαριασμό κερδών και ζημιών ως χωριστό έσοδο διακριτό από τον κύκλο εργασιών. Εφόσον επιχειρήσεις που τυγχάνουν ενισχύσεων βάσει της παρούσας απόφασης εξακολουθούν να προβαίνουν σε εμπορικές συναλλαγές ή να λειτουργούν μετά το κλείσιμο ορισμένων ή όλων των μονάδων παραγωγής τους, τηρούν ακριβείς και χωριστούς λογαριασμούς για κάθε μονάδα τους παραγωγής άνθρακα και για τις άλλες οικονομικές δραστηριότητες που δεν σχετίζονται με την εξόρυξη άνθρακα. Η διαχείριση των ενισχύσεων που χορηγούνται δυνάμει της παρούσας απόφασης γίνεται κατά τρόπο ώστε να μην υπάρχει δυνατότητα μεταφοράς τους σε άλλες μονάδες παραγωγής άνθρακα οι οποίες δεν υπάγονται στο σχέδιο παύσης λειτουργίας ή σε άλλες οικονομικές δραστηριότητες της ίδιας επιχείρησης.

    ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3

    ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ

    Άρθρο 7

    Πληροφορίες που υποβάλλουν τα κράτη μέλη

    1.   Εκτός του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 659/1999, οι ενισχύσεις που αναφέρει η παρούσα απόφαση διέπονται και από τους ειδικούς κανόνες που προβλέπονται στις παραγράφους 2 έως 6.

    2.   Τα κράτη μέλη που προτίθενται να χορηγήσουν ενισχύσεις για την παύση λειτουργίας σύμφωνα με το άρθρο 3 υποβάλλουν στην Επιτροπή σχέδιο παύσης λειτουργίας των συγκεκριμένων μονάδων παραγωγής άνθρακα. Το σχέδιο αυτό περιέχει τουλάχιστον τα ακόλουθα στοιχεία:

    α)

    ταυτοποίηση των μονάδων παραγωγής άνθρακα,

    β)

    το πραγματικό ή κατ’ εκτίμηση κόστος παραγωγής ανά οικονομικό έτος άνθρακα για κάθε μονάδα παραγωγής άνθρακα,

    γ)

    την κατ’ εκτίμηση παραγωγή άνθρακα, ανά οικονομικό έτος άνθρακα, των μονάδων παραγωγής άνθρακα που υπάγονται σε σχέδιο παύσης λειτουργίας,

    δ)

    το κατ’ εκτίμηση ποσό των ενισχύσεων παύσης λειτουργίας ανά οικονομικό έτος άνθρακα.

    3.   Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή τυχόν τροποποιήσεις των σχεδίων παύσης λειτουργίας.

    4   Τα κράτη μέλη κοινοποιούν όλες τις ενισχύσεις που προτίθενται να χορηγήσουν στη βιομηχανία άνθρακα βάσει της παρούσας απόφασης στη διάρκεια ενός οικονομικού έτους άνθρακα. Υποβάλλουν στην Επιτροπή όλα τα στοιχεία υπολογισμού του προβλεπόμενου κόστους παραγωγής, αναφέροντας τον τρόπο με τον οποίο συνδέονται με τα σχέδια παύσης λειτουργίας που κοινοποίησαν στην Επιτροπή σύμφωνα με την παράγραφο 2.

    5.   Τα κράτη μέλη ενημερώνουν την Επιτροπή για το ποσό και τον υπολογισμό των ενισχύσεων που κατέβαλαν πράγματι στη διάρκεια ενός οικονομικού έτους άνθρακα το αργότερο εντός έξι μηνών από το τέλος του εν λόγω έτους. Τα κράτη μέλη ενημερώνουν επίσης την Επιτροπή για τυχόν αναπροσαρμογές που επήλθαν στη διάρκεια ενός δεδομένου οικονομικού έτους άνθρακα ως προς τα ποσά που είχαν καταβληθεί αρχικά, πριν το τέλος του επόμενου οικονομικού έτους άνθρακα.

    6.   Κατά την κοινοποίηση ενισχύσεων σύμφωνα με τα άρθρα 3 και 4 και κατά την ενημέρωση της Επιτροπής σχετικά με τις πράγματι καταβληθείσες ενισχύσεις, τα κράτη μέλη υποβάλλουν όλες τις αναγκαίες πληροφορίες, ώστε να διαπιστώνει η Επιτροπή κατά πόσο τηρήθηκαν οι διατάξεις της παρούσας απόφασης.

    ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4

    ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

    Άρθρο 8

    Μέτρα εφαρμογής

    Η Επιτροπή λαμβάνει όλα τα αναγκαία μέτρα για την εφαρμογή της παρούσας απόφασης. Δύναται, εντός των ορίων που καθορίζονται στην παρούσα απόφαση, να θεσπίσει κοινό πλαίσιο για την κοινοποίηση των πληροφοριών που αναφέρονται στο άρθρο 7.

    Άρθρο 9

    Έναρξη ισχύος

    Η παρούσα απόφαση αρχίζει να ισχύει την επομένη της δημοσίευσής της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

    Εφαρμόζεται από την 1η Ιανουαρίου 2011.

    Λήγει στις 31 Δεκεμβρίου 2027.

    Βρυξέλλες, 10 Δεκεμβρίου 2010.

    Για το Συμβούλιο

    Ο Πρόεδρος

    V. VAN QUICKENBORNE


    (1)  Γνώμη της 23ης Νοεμβρίου 2010 (δεν έχει ακόμη δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα).

    (2)  ΕΕ L 205, 2.8.2002, σ. 1.

    (3)  ΕΕ L 83, 27.3.1999, σ. 1.

    (4)  Διεθνές σύστημα κωδικοποίησης ανθράκων μέσης και υψηλής ποιότητας (1998), Διεθνής ταξινόμηση των κοιτασμάτων άνθρακα (1998) και Διεθνές σύστημα κωδικοποίησης ανθράκων χαμηλής ποιότητας (1999).


    ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

    ΚΑΘΟΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΔΑΠΑΝΩΝ ΠΟΥ ΠΡΟΒΛΕΠΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 4

    1.   Δαπάνες και προβλέψεις δαπανών που βαρύνουν μόνο τις επιχειρήσεις που έχουν προβεί ή προβαίνουν σε παύση λειτουργίας μονάδων παραγωγής άνθρακα

    Αποκλειστικά οι ακόλουθες κατηγορίες δαπανών και μόνο εφόσον προκύπτουν από την παύση λειτουργίας των μονάδων παραγωγής άνθρακα:

    α)

    επιβαρύνσεις από την πληρωμή κοινωνικών παροχών λόγω συνταξιοδότησης εργαζομένων που δεν συμπλήρωσαν τη νόμιμη ηλικία συνταξιοδότησης,

    β)

    άλλα έκτακτα έξοδα για τους εργαζομένους που έχασαν ή χάνουν την εργασία τους,

    γ)

    καταβολή συντάξεων και αποζημιώσεων, εκτός αυτών που προβλέπει το επίσημο σύστημα ασφάλισης, στους εργαζομένους που έχασαν ή χάνουν την εργασία τους και στους εργαζομένους που είχαν θεμελιώσει το σχετικό δικαίωμα προ της παύσης λειτουργίας,

    δ)

    δαπάνες που καλύπτονται από τις επιχειρήσεις για την αναπροσαρμογή των εργαζομένων, προκειμένου να τους βοηθήσουν να αναζητήσουν νέα θέση εργασίας εκτός της βιομηχανίας άνθρακα, ιδίως δαπάνες εκπαίδευσης,

    ε)

    δωρεάν παροχή άνθρακα στους εργαζομένους που έχασαν ή χάνουν την εργασία τους και στους εργαζομένους που είχαν δικαίωμα στην εν λόγω παροχή πριν από την παύση λειτουργίας ή το ισοδύναμο σε χρήματα,

    στ)

    εναπομένουσες δαπάνες που προκύπτουν από διοικητικές, νομικές ή φορολογικές διατάξεις οι οποίες ισχύουν ειδικά για τη βιομηχανία άνθρακα,

    ζ)

    πρόσθετα έργα ασφαλείας υπεδάφους που προκύπτουν από το κλείσιμο μονάδων παραγωγής άνθρακα,

    η)

    ζημίες των ορυχείων, εφόσον καταλογίζονται σε μονάδες παραγωγής άνθρακα των οποίων έπαυσε ή παύει η λειτουργία,

    θ)

    όλες οι δεόντως αιτιολογημένες δαπάνες οι σχετιζόμενες με την αποκατάσταση παλαιών περιοχών εξόρυξης άνθρακα, μεταξύ άλλων:

    εναπομένουσες δαπάνες που προέρχονται από εισφορές σε οργανισμούς παροχής ύδατος και αποχέτευσης λυμάτων,

    άλλες εναπομένουσες δαπάνες που προέρχονται από την παροχή ύδατος και την αποχέτευση των λυμάτων,

    ι)

    εναπομένουσες δαπάνες για την κάλυψη των εισφορών υγειονομικής ασφάλισης των πρώην ανθρακωρύχων,

    ια)

    δαπάνες συνδεόμενες με τη λύση ή τροποποίηση υπαρχουσών συμβάσεων (των οποίων η αξία αντιστοιχεί σε 6 μήνες παραγωγής κατά ανώτατο όριο),

    ιβ)

    έκτακτες εγγενείς υποτιμήσεις, εφόσον οφείλονται στην παύση λειτουργίας μονάδων παραγωγής άνθρακα,

    ιγ)

    δαπάνες επιφανειακής επανακαλλιέργειας.

    Η αύξηση στην τιμή της γης αφαιρείται από τις επιλέξιμες δαπάνες για τις κατηγορίες δαπανών κατά τα στοιχεία ζ), η), θ) και ιγ).

    2.   Δαπάνες και προβλέψεις δαπανών που βαρύνουν περισσότερες της μιας επιχειρήσεις

    Αποκλειστικά οι ακόλουθες κατηγορίες δαπανών:

    α)

    αύξηση των εισφορών που απαιτούνται για την κάλυψη δαπανών κοινωνικής ασφάλισης, εκτός του επίσημου συστήματος ασφάλισης, που προκύπτει από τη μείωση του αριθμού των υπόχρεων προς καταβολή των εισφορών αυτών λόγω παύσης λειτουργίας μονάδων παραγωγής άνθρακα,

    β)

    δαπάνες οφειλόμενες στην παύση λειτουργίας μονάδων παραγωγής άνθρακα για την παροχή ύδατος και την αποχέτευση λυμάτων,

    γ)

    αύξηση των εισφορών σε οργανισμούς παροχής ύδατος και αποχέτευσης λυμάτων, εφόσον αυτές οι αυξήσεις οφείλονται στη μείωση, λόγω παύσης λειτουργίας μονάδων παραγωγής άνθρακα, της παραγωγής άνθρακα που υπόκειται σε εισφορά.


    Top