ΣΥΜΦΩΝΊΑ

μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και του Βασιλείου της Δανίας σχετικά με τη διεθνή δικαιοδοσία και την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ, καλούμενη εφεξής «Κοινότητα»,

αφενός, και

ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΗΣ ΔΑΝΙΑΣ, καλούμενο εφεξής «Δανία»,

αφετέρου,

ΕΠΙΘΥΜΩΝΤΑΣ να ενοποιήσουν τους κανόνες σύγκρουσης διεθνούς δικαιοδοσίας σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις και να απλουστεύσουν τις διατυπώσεις με σκοπό την ταχύτερη και απλούστερη αναγνώριση και εκτέλεση των αποφάσεων μέσα στην Κοινότητα,

ΕΚΤΙΜΩΝΤΑΣ ότι τα κράτη μέλη συνήψαν, στις 27 Σεπτεμβρίου 1968, στο πλαίσιο του άρθρου 293 τέταρτη περίπτωση της συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, τη σύμβαση των Βρυξελλών για τη διεθνή δικαιοδοσία και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις (1) όπως τροποποιήθηκε από τις συμβάσεις προσχώρησης των νέων κρατών μελών στην εν λόγω σύμβαση (εφεξής «σύμβαση των Βρυξελλών»). Στις 16 Σεπτεμβρίου 1988, τα κράτη μέλη και τα κράτη ΕΖΕΣ συνήψαν τη σύμβαση για τη διεθνή δικαιοδοσία και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις (2) εφεξής «σύμβαση του Λουγκάνο», η οποία είναι σύμβαση παράλληλη με τη σύμβαση των Βρυξελλών,

ΕΚΤΙΜΩΝΤΑΣ ότι το κύριο περιεχόμενο της σύμβασης των Βρυξελλών περιλαμβάνεται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 44/2001 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 2000, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις (3) (εφεξής «κανονισμός “Βρυξέλλες I”»),

ΑΝΑΦΕΡΟΜΕΝΕΣ στο πρωτόκολλο για τη θέση της Δανίας το οποίο προσαρτάται στη συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (εφεξής «πρωτόκολλο για τη θέση της Δανίας») σύμφωνα με το οποίο ο κανονισμός «Βρυξέλλες Ι» δεν έχει δεσμευτική ισχύ ούτε εφαρμόζεται στη Δανία,

ΤΟΝΙΖΟΝΤΑΣ ότι πρέπει να βρεθεί λύση στη μη ικανοποιητική νομική κατάσταση που προκύπτει λόγω των διαφορών των κανόνων που εφαρμόζονται στο πλαίσιο της Κοινότητας σχετικά με τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση των αποφάσεων,

ΕΠΙΘΥΜΩΝΤΑΣ να εφαρμόζονται, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, οι διατάξεις του κανονισμού «Βρυξέλλες Ι», των μελλοντικών τροποποιήσεών του και των σχετικών μέτρων εφαρμογής, στις σχέσεις μεταξύ της Κοινότητας και της Δανίας, ως κράτους μέλους με ειδική θέση όσον αφορά τον τίτλο IV της συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας,

ΤΟΝΙΖΟΝΤΑΣ ότι θα πρέπει να διασφαλισθεί η συνέχεια μεταξύ της σύμβασης των Βρυξελλών και της παρούσας συμφωνίας και ότι οι μεταβατικές διατάξεις που περιλαμβάνονται στον κανονισμό «Βρυξέλλες Ι» θα πρέπει να εφαρμόζονται και στην παρούσα συμφωνία. Η ίδια ανάγκη συνέχειας ισχύει και όσον αφορά την ερμηνεία της σύμβασης των Βρυξελλών από το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και το πρωτόκολλο του 1971 (4) το οποίο θα πρέπει να εξακολουθεί να εφαρμόζεται και στις υποθέσεις που εκκρεμούν ήδη κατά την έναρξη ισχύος της παρούσας συμφωνίας,

ΤΟΝΙΖΟΝΤΑΣ ότι η σύμβαση των Βρυξελλών εξακολουθεί να εφαρμόζεται και στα εδάφη των κρατών μελών που εμπίπτουν στο πεδίο εδαφικής εφαρμογής της εν λόγω σύμβασης και που αποκλείονται από την παρούσα συμφωνία,

ΤΟΝΙΖΟΝΤΑΣ τη σημασία του ορθού συντονισμού μεταξύ της Κοινότητας και της Δανίας όσον αφορά τη διαπραγμάτευση και τη σύναψη διεθνών συμφωνιών οι οποίες μπορεί να επηρεάσουν ή να μεταβάλουν το πεδίο εφαρμογής του κανονισμού «Βρυξέλλες Ι»,

ΤΟΝΙΖΟΝΤΑΣ ότι η Δανία θα πρέπει να επιδιώξει να γίνει μέρος των διεθνών συμφωνιών που έχει συνάψει η Κοινότητα, οσάκις η συμμετοχή της Δανίας σε αυτές τις συμφωνίες είναι απαραίτητη για τη συνεπή εφαρμογή του κανονισμού «Βρυξέλλες Ι» και της παρούσας συμφωνίας,

ΔΗΛΩΝΟΝΤΑΣ ότι το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων θα πρέπει να έχει δικαιοδοσία για να διασφαλίζεται η ομοιόμορφη εφαρμογή και ερμηνεία της παρούσας συμφωνίας, συμπεριλαμβανομένων των διατάξεων του κανονισμού «Βρυξέλλες Ι» και κάθε κοινοτικού μέτρου εφαρμογής που αποτελεί μέρος της παρούσας συμφωνίας,

ΑΝΑΦΕΡΟΜΕΝΕΣ στη δικαιοδοσία που ανατίθεται στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, σύμφωνα με το άρθρο 68 παράγραφος 1 της συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, να αποφαίνεται επί προδικαστικών ερωτημάτων που αφορούν το κύρος και την ερμηνεία των πράξεων των οργάνων της Κοινότητας βάσει του τίτλου IV της δυνθήκης, συμπεριλαμβανομένου του κύρους και της ερμηνείας της παρούσας συμφωνίας, και στο γεγονός ότι η διάταξη αυτή δεν έχει δεσμευτική ισχύ ούτε εφαρμόζεται στη Δανία, όπως απορρέει από το πρωτόκολλο για τη θέση της Δανίας,

ΕΚΤΙΜΩΝΤΑΣ ότι το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων θα πρέπει να έχει δικαιοδοσία έκδοσης προδικαστικών αποφάσεων, με τις ίδιες προϋποθέσεις, σε ζητήματα που αφορούν το κύρος και την ερμηνεία της παρούσας συμφωνίας, τα οποία τίθενται από δικαστήριο της Δανίας και ότι τα δικαστήρια της Δανίας θα πρέπει να μπορούν να παραπέμπουν προδικαστικά ερωτήματα, με τις ίδιες προϋποθέσεις που ισχύουν για τα δικαστήρια άλλων κρατών μελών όσον αφορά την ερμηνεία του κανονισμού «Βρυξέλλες Ι» και των μέτρων εφαρμογής του,

ΑΝΑΦΕΡΟΜΕΝΕΣ στη διάταξη σύμφωνα με την οποία, δυνάμει του άρθρου 68 παράγραφος 3 της συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Επιτροπή ή κράτη μέλη μπορούν να ζητούν από το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων να εκδώσει απόφαση επί της ερμηνείας των πράξεων των οργάνων της Κοινότητας βάσει του τίτλου IV της δυνθήκης, συμπεριλαμβανομένης της ερμηνείας της παρούσας συμφωνίας, και στο γεγονός ότι αυτή η διάταξη δεν έχει δεσμευτική ισχύ ούτε εφαρμόζεται στη Δανία, όπως απορρέει από το πρωτόκολλο για τη θέση της Δανίας,

ΕΚΤΙΜΩΝΤΑΣ ότι θα πρέπει να χορηγηθεί στη Δανία, με τις ίδιες προϋποθέσεις που ισχύουν και για τα άλλα κράτη μέλη, όσον αφορά τον κανονισμό «Βρυξέλλες Ι» και τα μέτρα εφαρμογής του, η δυνατότητα να ζητεί από το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων την έκδοση αποφάσεων σε ζητήματα σχετικά με την ερμηνεία της παρούσας Συμφωνίας,

ΤΟΝΙΖΟΝΤΑΣ ότι, σύμφωνα με το δανικό δίκαιο, τα δικαστήρια της Δανίας θα πρέπει, όταν ερμηνεύουν την παρούσα συμφωνία, συμπεριλαμβανομένων των διατάξεων του κανονισμού «Βρυξέλλες Ι» και κάθε κοινοτικού μέτρου εφαρμογής που αποτελεί μέρος της παρούσας συμφωνίας, να λαμβάνουν δεόντως υπόψη τις αποφάσεις που περιλαμβάνονται στη νομολογία του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και των δικαστηρίων των κρατών μελών των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, όσον αφορά τις διατάξεις της σύμβασης των Βρυξελλών, του κανονισμού «Βρυξέλλες Ι» και κάθε κοινοτικού μέτρου εφαρμογής,

ΕΚΤΙΜΩΝΤΑΣ ότι θα πρέπει να μπορεί να ζητείται από το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, η έκδοση αποφάσεων επί ζητημάτων συμμόρφωσης προς τις υποχρεώσεις βάσει της παρούσας συμφωνίας σύμφωνα με τις διατάξεις της συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας που διέπουν τις διαδικασίες ενώπιον του Δικαστηρίου,

ΕΚΤΙΜΩΝΤΑΣ ότι, δυνάμει του άρθρου 300 παράγραφος 7 της συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, η παρούσα συμφωνία δεσμεύει τα κράτη μέλη· επομένως, είναι εύλογο ότι η Δανία, σε περίπτωση μη συμμόρφωσης κράτους μέλους, θα πρέπει να μπορεί να προσφύγει στην Επιτροπή ως θεματοφύλακα της Συνθήκης,

ΣΥΜΦΩΝΗΣΑΝ ΣΤΑ ΑΚΟΛΟΥΘΑ:

Άρθρο 1

Σκοπός

1.   Σκοπός της παρούσας συμφωνίας είναι η εφαρμογή των διατάξεων του κανονισμού «Βρυξέλλες Ι», καθώς και των μέτρων εφαρμογής του, στις σχέσεις μεταξύ της Κοινότητας και της Δανίας, σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 1 της παρούσας συμφωνίας.

2.   Ο στόχος των συμβαλλόμενων μερών είναι να επιτύχουν την ομοιόμορφη εφαρμογή και ερμηνεία των διατάξεων του κανονισμού «Βρυξέλλες Ι» και των μέτρων εφαρμογής του σε όλα τα κράτη μέλη.

3.   Οι διατάξεις του άρθρου 3 παράγραφος 1, του άρθρου 4 παράγραφος 1 και του άρθρου 5 παράγραφος 1 της παρούσας συμφωνίας, απορρέουν από το πρωτόκολλο για τη θέση της Δανίας.

Άρθρο 2

Διεθνής δικαιοδοσία και αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις

1.   Οι διατάξεις του κανονισμού «Βρυξέλλες Ι», ο οποίος προσαρτάται στην παρούσα συμφωνία και αποτελεί μέρος της, μαζί με τα μέτρα εφαρμογής του, τα οποία εκδίδονται σύμφωνα με το άρθρο 74 παράγραφος 2 του κανονισμού και —όσον αφορά τα μέτρα εφαρμογής που εκδίδονται μετά την έναρξη ισχύος της παρούσας συμφωνίας— εφαρμόζονται από τη Δανία, όπως αναφέρεται στο άρθρο 4 της παρούσας συμφωνίας, και τα μέτρα τα οποία εκδίδονται σύμφωνα με το άρθρο 74 παράγραφος 1 του κανονισμού, εφαρμόζονται, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, που ισχύει στις σχέσεις μεταξύ της Κοινότητας και της Δανίας.

2.   Ωστόσο, για τους σκοπούς της παρούσας συμφωνίας, η εφαρμογή των διατάξεων του εν λόγω κανονισμού, τροποποιείται ως εξής:

α)	το άρθρο 1 παράγραφος 3 δεν εφαρμόζεται·

β)

το άρθρο 50 συμπληρώνεται με την ακόλουθη παράγραφο (ως παράγραφος 2): «2.   Ωστόσο, ο αιτών την εκτέλεση απόφασης επιδίκασης διατροφής, εκδοθείσας από διοικητική αρχή της Δανίας, μπορεί να ζητήσει, στο κράτος μέλος εκτέλεσης, να απολαμβάνει των παροχών που αναφέρονται στην παράγραφο 1, εφόσον υποβάλει βεβαίωση του Υπουργείου Δικαιοσύνης της Δανίας που πιστοποιεί ότι πληροί τις οικονομικές προϋποθέσεις βάσει των οποίων δικαιούται, ολικά ή μερικά, δωρεάν δικαστική αρωγή ή απαλλαγή από έξοδα και δαπάνες.»·

γ)	το άρθρο 62 συμπληρώνεται με την ακόλουθη παράγραφο (ως παράγραφος 2): «2.   Σε θέματα διατροφής, ο όρος “δικαστήριο” περιλαμβάνει και τις διοικητικές αρχές της Δανίας.»·

δ)	το άρθρο 64 εφαρμόζεται στα ποντοπόρα πλοία που είναι νηολογημένα στη Δανία, καθώς και στην Ελλάδα και στην Πορτογαλία·

ε)	αντί για την ημερομηνία έναρξης ισχύος του κανονισμού που αναφέρεται στο άρθρο 70 παράγραφος 2 και στα άρθρα 72 και 76, εφαρμόζεται η ημερομηνία έναρξης ισχύος της παρούσας συμφωνίας·

στ)	αντί του άρθρου 66 του κανονισμού, εφαρμόζονται οι μεταβατικές διατάξεις της παρούσας συμφωνίας·

ζ)	στο παράρτημα Ι, προστίθενται τα ακόλουθα: «στη Δανία: το άρθρο 246 παράγραφοι 2 και 3 του lov om rettens pleje»·

η)	στο παράρτημα ΙΙ, προστίθενται τα ακόλουθα: «στη Δανία, στο “byret”»·

θ)	στο παράρτημα ΙΙΙ, προστίθενται τα ακόλουθα: «στη Δανία, στο “landsret”»·

ι)	στο παράρτημα IV, προστίθενται τα ακόλουθα: «στη Δανία, προσφυγή στο “Højesteret” κατόπιν άδειας του “Procesbevillingsnævnet”».

Άρθρο 3

Τροποποιήσεις του κανονισμού «Βρυξέλλες Ι»

1.   Η Δανία δεν συμμετέχει στην έκδοση τροποποιήσεων του κανονισμού «Βρυξέλλες Ι» και οι τροποποιήσεις αυτές δεν έχουν δεσμευτική ισχύ ούτε εφαρμόζονται στη Δανία.

2.   Οσάκις εκδίδονται τροποποιήσεις του κανονισμού, η Δανία κοινοποιεί στη Επιτροπή την απόφασή της εάν θα εφαρμόσει ή όχι το περιεχόμενο των τροποποιήσεων αυτών. Η απόφαση αυτή κοινοποιείται κατά την έκδοση των τροποποιήσεων ή εντός 30 ημερών από αυτή.

3.   Εάν η Δανία αποφασίσει να εφαρμόσει το περιεχόμενο των τροποποιήσεων, σημειώνεται στην κοινοποίηση εάν η εφαρμογή μπορεί να πραγματοποιηθεί διοικητικά ή εάν απαιτείται έγκριση του Κοινοβουλίου.

4.   Εάν στην κοινοποίηση σημειώνεται ότι η εφαρμογή μπορεί να πραγματοποιηθεί διοικητικά, τότε στην κοινοποίηση δηλώνεται επιπλέον ότι όλα τα απαραίτητα διοικητικά μέτρα αρχίζουν να ισχύουν την ημερομηνία έναρξης ισχύος των τροποποιήσεων του κανονισμού ή ότι έχουν αρχίσει να ισχύουν την ημερομηνία της κοινοποίησης, όποια από τις δύο ημερομηνίες είναι μεταγενέστερη.

5.   Εάν στην κοινοποίηση σημειώνεται ότι, για την εφαρμογή, απαιτείται η έγκριση του Κοινοβουλίου της Δανίας, εφαρμόζονται οι ακόλουθοι κανόνες:

α)	τα νομοθετικά μέτρα στη Δανία αρχίζουν να ισχύουν την ημερομηνία έναρξης ισχύος των τροποποιήσεων του κανονισμού ή εντός έξι μηνών από την κοινοποίηση, όποια από τις δύο ημερομηνίες είναι μεταγενέστερη·

β)	η Δανία κοινοποιεί στην Επιτροπή την ημερομηνία έναρξης ισχύος των νομοθετικών μέτρων εφαρμογής.

6.   Η κοινοποίηση εκ μέρους της Δανίας ότι το περιεχόμενο των τροποποιήσεων εφαρμόσθηκε σε αυτή, σύμφωνα με τις παραγράφους 4 και 5, δημιουργεί αμοιβαίες υποχρεώσεις, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, μεταξύ της Δανίας και της Κοινότητας. Οι τροποποιήσεις του κανονισμού αποτελούν έκτοτε τροποποιήσεις της παρούσας συμφωνίας και θεωρείται ότι προσαρτώνται στην παρούσα.

7.   Στις περιπτώσεις κατά τις οποίες:

α)	η Δανία κοινοποιεί την απόφασή της να μην εφαρμόσει το περιεχόμενο των τροποποιήσεων, ή

β)	η Δανία δεν προβαίνει σε κοινοποίηση εντός της προθεσμίας των 30 ημερών που τάσσεται στην παράγραφο 2, ή

γ)	τα νομοθετικά μέτρα της Δανίας δεν αρχίσουν να ισχύουν εντός των προθεσμιών που τάσσονται στην παράγραφο 5,

θεωρείται ότι επήλθε η λύση της παρούσας συμφωνίας, εκτός εάν τα μέρη αποφασίσουν άλλως εντός 90 ημερών ή, στην περίπτωση που αναφέρεται στο στοιχείο γ), τα νομοθετικά μέτρα της Δανίας αρχίζουν να ισχύουν εντός της ίδιας προθεσμίας. Η λύση παράγει αποτελέσματα τρεις μήνες μετά την εκπνοή της περιόδου των 90 ημερών.

8.   Οι αγωγές που ασκούνται και τα δημόσια έγγραφα που εκδίδονται πριν από την ημερομηνία λύσης της συμφωνίας, που αναφέρεται στην παράγραφο 7, δεν επηρεάζονται από αυτή.

Άρθρο 4

Μέτρα εφαρμογής

1.   Η Δανία δεν συμμετέχει στην έκδοση γνωμών της επιτροπής που αναφέρεται στο άρθρο 75 του κανονισμού «Βρυξέλλες Ι». Τα μέτρα εφαρμογής που εκδίδονται σύμφωνα με το άρθρο 74 παράγραφος 2 του εν λόγω κανονισμού, δεν έχουν δεσμευτική ισχύ ούτε εφαρμόζονται στη Δανία.

2.   Οσάκις εκδίδονται μέτρα εφαρμογής σύμφωνα με το άρθρο 74 παράγραφος 2 του κανονισμού, τα μέτρα εφαρμογής ανακοινώνονται στη Δανία. Η Δανία κοινοποιεί στην Επιτροπή την απόφασή της εάν θα εφαρμόσει ή όχι το περιεχόμενο των μέτρων εφαρμογής. Η απόφαση αυτή κοινοποιείται κατά την παραλαβή της ανακοίνωσης των μέτρων εφαρμογής ή εντός 30 ημερών από αυτή.

3.   Στην κοινοποίηση σημειώνεται ότι όλα τα απαραίτητα διοικητικά μέτρα στη Δανία αρχίζουν να ισχύουν την ημερομηνία έναρξης ισχύος των μέτρων εφαρμογής ή ότι έχουν αρχίσει να ισχύουν την ημερομηνία της κοινοποίησης, όποια από τις δύο ημερομηνίες είναι μεταγενέστερη.

4.   Η κοινοποίηση εκ μέρους της Δανίας ότι το περιεχόμενο των μέτρων εφαρμογής εφαρμόσθηκε σε αυτή, δημιουργεί αμοιβαίες υποχρεώσεις, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, μεταξύ της Δανίας και της Κοινότητας. Τα μέτρα εφαρμογής αποτελούν έκτοτε μέρος της παρούσας συμφωνίας.

5.   Στις περιπτώσεις κατά τις οποίες:

α)	η Δανία κοινοποιεί την απόφασή της να μην εφαρμόσει τα μέτρα εφαρμογής, ή

β)	η Δανία δεν προβαίνει σε κοινοποίηση εντός της προθεσμίας των 30 ημερών που τάσσεται στην παράγραφο 2,

θεωρείται ότι επήλθε η λύση της παρούσας συμφωνίας, εκτός εάν τα συμβαλλόμενα μέρη αποφασίσουν άλλως εντός 90 ημερών. Η λύση παράγει αποτελέσματα τρεις μήνες μετά την εκπνοή της προθεσμίας των 90 ημερών.

6.   Οι αγωγές που ασκούνται και τα δημόσια έγγραφα που εκδίδονται πριν από την ημερομηνία λύσης της συμφωνίας, που αναφέρεται στην παράγραφο 5, δεν επηρεάζονται από αυτή.

7.   Εάν, σε εξαιρετικές περιπτώσεις, για την εφαρμογή απαιτείται η έγκριση του Κοινοβουλίου της Δανίας, αυτό σημειώνεται στη δανική κοινοποίηση σύμφωνα με την παράγραφο 2 και εφαρμόζονται οι διατάξεις του άρθρου 3 παράγραφοι 5 έως 8.

8.   Η Δανία πρέπει να κοινοποιήσει στην Επιτροπή τα τροποποιητικά κείμενα για τα θέματα που ορίζονται στο άρθρο 2 παράγραφος 2 στοιχεία στ) έως θ) της παρούσας συμφωνίας. Η Επιτροπή προσαρμόζει ανάλογα το άρθρο 2 παράγραφος 2 στοιχεία στ) έως θ).

Άρθρο 5

Διεθνείς συμφωνίες που επηρεάζουν τη συμφωνία

1.   Οι διεθνείς συμφωνίες που έχουν συναφθεί από την Κοινότητα βάσει των κανόνων του κανονισμού «Βρυξέλλες Ι», δεν έχουν δεσμευτική ισχύ ούτε εφαρμόζονται στη Δανία.

2.   Η Δανία απέχει από τη σύναψη διεθνών συμφωνιών οι οποίες μπορούν να επηρεάσουν ή να μεταβάλλουν το πεδίο εφαρμογής του κανονισμού «Βρυξέλλες Ι», ο οποίος προσαρτάται στην παρούσα συμφωνία, εκτός εάν η Κοινότητα είναι σύμφωνη και έχουν επιτευχθεί ικανοποιητικές ρυθμίσεις όσον αφορά τη σχέση μεταξύ της παρούσας συμφωνίας και της οικείας διεθνούς συμφωνίας.

3.   Κατά τη διαπραγμάτευση διεθνών συμφωνιών οι οποίες μπορούν να επηρεάσουν ή να μεταβάλλουν το πεδίο εφαρμογής του κανονισμού «Βρυξέλλες Ι», ο οποίος προσαρτάται στην παρούσα συμφωνία, η Δανία συντονίζει τη θέση της με την Κοινότητα και απέχει από κάθε ενέργεια που θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο τους στόχους της κοινοτικής θέσης εντός του πεδίου αρμοδιότητάς της σε ανάλογες διαπραγματεύσεις.

Άρθρο 6

Δικαιοδοσία του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων όσον αφορά την ερμηνεία της συμφωνίας

1.   Εάν ανακύψει ζήτημα επί του κύρους ή της ερμηνείας της παρούσας συμφωνίας σε υπόθεση η οποία εκκρεμεί ενώπιον δικαστηρίου της Δανίας, το εν λόγω δικαστήριο παραπέμπει το ζήτημα στο Δικαστήριο για να αποφανθεί επ’ αυτού, οσάκις υπό τις ίδιες προϋποθέσεις θα υπήρχε ανάλογη απαίτηση από δικαστήριο άλλου κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσον αφορά τον κανονισμό «Βρυξέλλες Ι» και τα μέτρα εφαρμογής του, που αναφέρονται στο άρθρο 2 παράγραφος 1 της παρούσας συμφωνίας.

2.   Σύμφωνα με το δανικό δίκαιο, τα δικαστήρια της Δανίας, κατά την ερμηνεία της παρούσας συμφωνίας, λαμβάνουν δεόντως υπόψη τις αποφάσεις που περιλαμβάνονται στη νομολογία του Δικαστηρίου όσον αφορά τις διατάξεις της σύμβασης των Βρυξελλών, του κανονισμού «Βρυξέλλες Ι» και των κοινοτικών μέτρων εφαρμογής.

3.   Η Δανία μπορεί, όπως και το Συμβούλιο, η Επιτροπή και κάθε κράτος μέλος, να ζητεί από το Δικαστήριο να εκδώσει απόφαση επί της ερμηνείας της παρούσας συμφωνίας. Η απόφαση του Δικαστηρίου επί του αιτήματος αυτού, δεν εφαρμόζεται σε αποφάσεις δικαστηρίων των κρατών μελών, οι οποίες έχουν ισχύ δεδικασμένου.

4.   Η Δανία δικαιούται να υποβάλλει παρατηρήσεις στο Δικαστήριο, οσάκις υποβάλλεται σε αυτό προδικαστικό ερώτημα από δικαστήριο κράτους μέλους σχετικά με την ερμηνεία κάθε διάταξης που αναφέρεται στο άρθρο 2 παράγραφος 1.

5.   Εφαρμόζονται το πρωτόκολλο περί του Οργανισμού του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και ο κανονισμός διαδικασίας του.

6.   Εάν οι τροποποιήσεις των διατάξεων της συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας που αφορούν τις αποφάσεις του Δικαστηρίου, συνεπάγονται επιπτώσεις για τις αποφάσεις που εκδόθηκαν σχετικά με τον κανονισμό «Βρυξέλλες Ι», η Δανία μπορεί να κοινοποιεί στην Επιτροπή την απόφασή της να μην εφαρμόσει τις τροποποιήσεις στο πλαίσιο της παρούσας συμφωνίας. Η απόφαση αυτή κοινοποιείται κατά την έναρξη ισχύος των τροποποιήσεων ή εντός 60 ημερών από αυτή.

Στην περίπτωση αυτή, θεωρείται ότι επήλθε η λύση της παρούσας συμφωνίας. Η λύση παράγει αποτελέσματα εντός τριών μηνών από την κοινοποίηση.

7.   Οι αγωγές που ασκούνται και τα δημόσια έγγραφα που εκδίδονται πριν από την ημερομηνία λύσης της συμφωνίας, που αναφέρεται στην παράγραφο 6, δεν επηρεάζονται από αυτή.

Άρθρο 7

Δικαιοδοσία του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων όσον αφορά τη συμμόρφωση προς τη συμφωνία

1.   Η Επιτροπή μπορεί να προσφεύγει ενώπιον του Δικαστηρίου κατά της Δανίας σε περίπτωση μη συμμόρφωσής της προς οποιαδήποτε υποχρέωση βάσει της παρούσας συμφωνίας.

2.   Η Δανία μπορεί να υποβάλει καταγγελία στην Επιτροπή, σε περίπτωση μη συμμόρφωσης κράτους μέλους προς τις υποχρεώσεις του βάσει της παρούσας συμφωνίας.

3.   Εφαρμόζονται οι σχετικές διατάξεις της συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας που διέπουν τις διαδικασίες ενώπιον του Δικαστηρίου καθώς και το πρωτόκολλο περί του Οργανισμού του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και ο κανονισμός διαδικασίας του.

Άρθρο 8

Πεδίο εδαφικής εφαρμογής

1.   Η παρούσα συμφωνία εφαρμόζεται στα εδάφη που αναφέρονται στο άρθρο 299 της συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας.

2.   Αν η Κοινότητα αποφασίσει να επεκτείνει την εφαρμογή του κανονισμού «Βρυξέλλες Ι», σε εδάφη που διέπονται σήμερα από τη σύμβαση των Βρυξελλών, η Κοινότητα και η Δανία θα συνεργάζονται προκειμένου να διασφαλίσουν ότι η εφαρμογή αυτή θα επεκταθεί και στη Δανία.

Άρθρο 9

Μεταβατικές διατάξεις

1.   Η παρούσα συμφωνία εφαρμόζεται μόνο στις αγωγές που ασκούνται καθώς και στα δημόσια έγγραφα που εκδίδονται ή καταχωρίζονται μετά την έναρξη της ισχύος της.

2.   Εάν, ωστόσο, η αγωγή ασκήθηκε στο κράτος μέλος προέλευσης πριν από την έναρξη ισχύος της παρούσας συμφωνίας, οι αποφάσεις που εκδόθηκαν μετά την εν λόγω ημερομηνία αναγνωρίζονται και εκτελούνται σύμφωνα με την παρούσα συμφωνία,

α)	εάν η αγωγή ασκήθηκε στο κράτος μέλος προέλευσης μετά την έναρξη ισχύος των συμβάσεων των Βρυξελλών και του Λουγκάνο τόσο στο κράτος μέλος προέλευσης, όσο και στο κράτος μέλος προς το οποίο η αίτηση αναγνώρισης ή εκτέλεσης·

β)	σε κάθε άλλη περίπτωση, εάν η διεθνής δικαιοδοσία θεμελιώθηκε σε κανόνες σύμφωνους είτε με την παρούσα συμφωνία είτε με σύμβαση η οποία, κατά την ημερομηνία άσκησης της αγωγής, ίσχυε μεταξύ του κράτους μέλους προέλευσης και του κράτους μέλους αναγνώρισης ή εκτέλεσης.

Άρθρο 10

Σχέση με τον κανονισμό «Βρυξέλλες Ι»

1.   Η παρούσα συμφωνία δεν θίγει την εφαρμογή του κανονισμού «Βρυξέλλες Ι» από τα κράτη μέλη της Κοινότητας πλην της Δανίας.

2.   Ωστόσο, η παρούσα συμφωνία εφαρμόζεται οπωσδήποτε:

α)	σε θέματα διεθνούς δικαιοδοσίας, όταν ο εναγόμενος έχει την κατοικία του στη Δανία, ή όταν το άρθρο 22 ή 23 του κανονισμού, το οποίο εφαρμόζεται στις σχέσεις μεταξύ της Κοινότητας και της Δανίας δυνάμει του άρθρου 2 της παρούσας συμφωνίας, απονέμει διεθνή δικαιοδοσία στα δικαστήρια της Δανίας·

β)	σε σχέση με εκκρεμοδικία ή συνάφεια, όπως προβλέπεται στα άρθρα 27 και 28 του κανονισμού «Βρυξέλλες Ι», που εφαρμόζονται στις σχέσεις μεταξύ της Κοινότητας και της Δανίας δυνάμει του άρθρου 2 της παρούσας συμφωνίας, όταν οι αγωγές ασκούνται σε κράτος μέλος πλην της Δανίας και στη Δανία·

γ)	σε θέματα αναγνώρισης και εκτέλεσης, όταν η Δανία είναι είτε το κράτος προέλευσης είτε το κράτος αναγνώρισης ή εκτέλεσης.

Άρθρο 11

Λύση της συμφωνίας

1.   Η παρούσα συμφωνία λύεται εάν η Δανία ενημερώσει τα άλλα κράτη μέλη ότι δεν επιθυμεί πλέον να κάνει χρήση των διατάξεων του μέρους Ι του πρωτοκόλλου για τη θέση της Δανίας, σύμφωνα με το άρθρο 7 του εν λόγω πρωτοκόλλου.

2.   Η παρούσα συμφωνία μπορεί να λυθεί από οποιοδήποτε συμβαλλόμενο μέρος που ειδοποιεί το άλλο συμβαλλόμενο μέρος. Η λύση παράγει αποτελέσματα έξι μήνες μετά την ημερομηνία της ειδοποίησης αυτής.

3.   Οι αγωγές που ασκούνται και τα δημόσια έγγραφα που εκδίδονται πριν από την ημερομηνία λύσης της συμφωνίας, που αναφέρεται στην παράγραφο 1 ή 2, δεν επηρεάζονται από αυτή.

Άρθρο 12

Έναρξη ισχύος

1.   Η συμφωνία υιοθετείται από τα συμβαλλόμενα μέρη σύμφωνα με τις αντίστοιχες διαδικασίες τους.

2.   Η συμφωνία αρχίζει να ισχύει την πρώτη ημέρα του έκτου μήνα που έπεται της κοινοποίησης από τα συμβαλλόμενα μέρη της ολοκλήρωσης των αντίστοιχων διαδικασιών τους που απαιτούνται για τον σκοπό αυτό.

Άρθρο 13

Αυθεντικότητα των κειμένων

Η παρούσα συμφωνία συντάσσεται σε δύο αντίτυπα στην αγγλική, γαλλική, γερμανική, δανική, ελληνική, εσθονική, ισπανική, ιταλική, λεττονική, λιθουανική, μαλτεζική, ολλανδική, ουγγρική, πολωνική, πορτογαλική, σλοβακική, σλοβενική, σουηδική, τσεχική και φινλανδική γλώσσα, και όλα τα κείμενα είναι εξίσου αυθεντικά.

---

(1)  ΕΕ L 299 της 31.12.1972, σ. 32· ΕΕ L 304 της 30.10.1978, σ. 1· ΕΕ L 388 της 31.12.1982, σ. 1· ΕΕ L 285 της 3.10.1989, σ. 1· ΕΕ C 15 της 15.1.1997, σ. 1. Για το ενοποιημένο κείμενο βλέπε ΕΕ C 27 της 26.1.1998, σ. 1.

(2)  ΕΕ L 319 της 25.11.1988, σ. 9.

(3)  ΕΕ L 12 της 16.1.2001, σ. 1· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2245/2004 (ΕΕ L 381 της 28.12.2004, σ. 10).

(4)  ΕΕ L 204 της 2.8.1975, σ. 28· ΕΕ L 304 της 30.10.1978, σ. 1· ΕΕ L 388 της 31.12.1982, σ. 1· ΕΕ L 285 της 3.10.1989, σ. 1· ΕΕ C 15 της 15.1.1997, σ. 1. Για το ενοποιημένο κείμενο βλέπε ΕΕ C 27 της 26.1.1998, σ. 28.